شکستگی استرسی

علت شکستگی استرسی فشارهای زیادی است که بطورمکرر به قسمت پایین استخوان پا وارد می آید. این فشارها باعث عدم تعادل درروند همیشگی  جذب و رشد استخوان می شود. این فشارهای مداوم باعث تغییر سلولهای استخوان می شود اما درزمان استراحت سلولهای استخوانی جدیدی ساخته می شوند. 
 

اگر استخوانها فرصت کافی برای بازیابی نداشته باشند، و سریعترجذب بشوند،  آنوقت فرصت کافی برای جایگزینی آنها وجود ندارد و درنتیجه شما دچار"خستگی استخوان" خواهید شد. فشارهای تکراری باعث می شود که ترکهای کوچکی دراستخوان خسته  ایجاد شود. مجموعه این ترکها تبدیل به شکستگی استرسی استخوان می شود.
 

درابتدا شکستگی استرسی همراه با درد اندکی است اما با گذشت زمان بدترمی شود. درد معمولا ازیک نقطه شروع شده و درهنگام استراحت کمترمی شود. همچنین ممکن است دراطراف محل درد، تورم هم مشاهده شود.
اگردرد شدید شد و یا هنگام استراحت درد داشتید به پزشک مراجعه کنید.

درصورت مشاهده علائم به پزشک مراجعه کنید.

علت شکستگی استرسی فشارهای زیادی است که بطورمکرر به قسمت پایین استخوان پا وارد می آید. این فشارها باعث عدم تعادل درروند همیشگی  جذب و رشد استخوان می شود.

این فشارهای مداوم باعث تغییر سلولهای استخوان می شود اما درزمان استراحت سلولهای استخوانی جدیدی ساخته می شوند. 

عواملی که احتمال خطرشکستگی استرسی را افزایش می دهند عبارتند از: 
•    ورزشهای خاص   شکستگی استرسی بیشتردرافرادی که درورزشهایی مانند دوو میدانی، بسکتبال، تنیس و ژیمناستیک شرکت می کنند دیده می شود.
•    افزایش فعالیتها    شکستگی استرسی درافراد پشت میزنشینی که بطورناگهانی  برنامه زندگی خود را تغییرمی دهند و شروه به فعالیتهای بدنی می کنند، اتفاق می افتد. همچنین در افرادی مانند افراد نظامی که به تمرینات شدید برای رژه می پردازند و یا ورزشکارانی که تمرینات خود را بیشترمی کنند.
•    جنسیت   زنانی که دوره های قاعدگی غیرطبیعی دارند درمعرض خطرابتلا به شکستگی استرسی قراردارند.
•    استخوانهای ضعیف شده   شرایطی مانند پوکی استخوان باعث ضعیف شدن استخوانها شده و شکستگی استرسی دراین استخوانها راحتترصورت می گیرد.

بعضی از شکستگی استرسی به راحتی جوش نمی خورند و ممکن است منجربه دردهای مزمن شوند. اگر به علت اصلی این بیماری توجه نشود ممکن است درمعرض خطر شکستگی استرسی عادتی قراربگیرید.

دروهله اول به پزشک عمومی یا خانوادگی خود مراجعه کنید. اگرورزشکارهستید، بهتراست مستقیما به پزشک متخصص مشکلات عضلانی- اسکلتی مراجعه کنید.
آنچه باید برای رفتن نزد پزشک انجام دهید:
 

قبل ازملاقات پزشک جواب سؤالات زیر را آماده کنید:
•    چه نوع فعالیتی علائم شما را بدتر و یا بهتر می کند؟
•    آیا مشکلات پزشکی دیگری دارید؟
•    اگرزن هستید، آیا دوره های قاعدگی منظم دارید؟
•    ازچه داروها و مکمل هایی استفاده می کنید؟
 

پزشک ممکن است سؤالات زیررا ازشما بپرسد:
•    علائم ازچه زمانی شروع شده اند؟
•    فعالیتهای ورزشی مورد علاقه شما کدامند؟
•    آیا به تازگی فعالیتهای بدنی خود را افزایش داده اید؟
•    آیا پیش ازاین دچارشکستگی استخوان شده اید؟
•    علائم ازچه زمانی شروع شده اند؟
•    فعالیتهای ورزشی مورد علاقه شما کدامند؟
•    آیا به تازگی فعالیتهای بدنی خود را افزایش داده اید؟
•    آیا پیش ازاین دچارشکستگی استخوان شده اید؟

گاهی اوقات پزشکان می توانند شکستگی استرسی را با توجه به سوابق پزشکی و معاینه فیزیکی تشخیص دهند.  نیاز به عکسبرداری معمولا برای تأیید تشخیص لازم است.
 

•    اشعه ایکس  دربسیاری ازموارد شکستگی استرسی که زمان کوتاهی از علائم و نشانه های آن می گذرد، درعکسبرداری دیده نمی شود. معمولا باید چند هفته یا بیشترازشکستگی گذشته باشد تا بشود آن را درتصویربرداری با اشعه ایکس مشاهده کرد.
•    اسکن استخوان   چند ساعت قبل ازانجام اسکن دوزاندکی از مواد رادیو اکتیو ازطریق ورید به بیمار تزریق می شود. ماده رادیو اکتیو درقسمتهای ازاستخوان که درحال ترمیم است تجمع کرده و این قسمت درتصویراسکن بصورت نقاط سفید رنگ دیده می شود. بسیاری ازمشکلات استخوانی ممکن است دراسکن دیده شوند و شکستکی استرسی بطوردقیق دراین نوع تصویربرداری تشخیص داده نمی شود.
•    تصویربرداری رزونانس مغناطیسی  (MRI) استفاده ازامواج رادیویی با ایجاد یک میدان قوی مغناطیسی برای تولید تصاویردقیق ازساختارداخلی بدن است.  MRI معمولا شکستگی استرسی را در همان هفته اول نشان می دهد. این نوع تصویربرداری بهترازسایرروشها شکستگی استرسی را ازآسیب های بافت نرم تشخیص می دهد.

برای کاهش تحمل وزن استخوان تا زمان بهبودی ممکن است نیاز به استفاده از کفش های ساقه بلند یا بریس و یا عصا داشته باشید.
عمل های جراحی معمولا لازم نیست اما برای اطمینان از بهبودی کامل بعضی ازانواع شکستگی استرسی و بخصوص درقسمتهایی که جریان خون ضعیف است نیاز به جراحی دیده می شود.

بسیارحائزاهمیت است که تا بهبودی کامل فرصت کافی داشته باشید که البته ممکن است چندین ماه طول بکشد.

با رعایت این نکات به کمترشدن درد کمک کنید:
•    استراحت  ازپای صدمه دیده تا زمانی که پزشک دستور نداده استفاده نکنید زیرا ممکن است تحمل وزن طبیعی بدن را نداشته باشد.
•    یخ   برای کاهش تورم و درد و طبق توصیه پزشک 3 تا 4 باردرروزهرباربه مدت 10 دقیقه برروی عضو آسیب دیده یخ قراردهید.
•    انجام تدریجی فعالیتهای ورزشی   هنگامی که پزشک اجازه داد که فعالیتهای ورزشی خود را آغازکنید، درابتدا ورزشهایی مانند شنا را شروع کنید چون سنگینی وزن بدن دراین ورزش به روی پاها نیست. ورزشهایی مانند دویدن را ازنظر مدت زمان و فاصله باید به تدریج شروع کرد.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

نکاتی ساده برای پیشگیری ازشکستگی استرسی:
•    ایجاد تغییرات به آرامی   شروع هربرنامه جدید ورزشی باید به تدریج و به آرامی باشد.
•    استفاده ازکفش مناسب   ازکفشی مناسب با فعالیتهایتان استفاده کنید. اگرکف پای صاف دارید درمورد استفاده ازکفی های مناسب با پزشک مشورت کنید.
•    ورزشهای چند گانه   برای جلوگیری ازتکرارشکستگی استرسی نوعی ازفعالیتهای ورزشی را درنظربگیرید که فشارکمتری برروی قسمتهای آسیب دیده بدن وارد می کنند.
•    تغذیه مناسب   برای داشتن استخوانهای قوی، ازرژیم غذایی محتوای کلسیم و سایرمواد مغذی استفاده کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.