احساس ميكنم پسر نه سالم وسواس پيدا كرده ، روى لباسش خيلى حساسه كه حتما بلوزش توى شلوارش بره، و ذره اى از بدنش پيدا نباشه ، اگر كمى بلوزش بيرون شلوارش بياد سريع كلافه و معترض ميشه، از پنج سالگى از پوشيدن بلوز آستين كوتاه به شدت خوددارى مبكنه و تمام تابستون به زورو بى تمايل آستين كوتاه ميپوشه ، زير لحاف كه ميره اگر ذره اى از بدنش بياد بيرون از لحاف ابراز ناراحتى ميكنه ، كلا به يه چيزى كه گير ميده ديگه ول نميكنه تا داد من در بياد ??از در خونه كه وارد ميشه سراسيمه فقط ميخواد سى دى ببينه و همه كارشو تكاليفشو حواس پرت انجام ميده كه سريع بشينه پاى سى دى ، به نقاشى و نوشتن و خواندن هيچ علاقه اى نداره و با وجود باسواد شدنش باز من بايد براش كتاب بخونم ولى عاشق كارهاى فنى يه، از سه سالگى كه رفت مهد به شدت ناخن ميخوره و كماكان ادامه داره، شب ادرارى هم داره و هرشب و بعضى اوقات اگر ظهر بخوابه ادرارش ميريزه?اصلا هم تنها حاضر نيست بخوابه ، حتما بايد من توى اتاقش باشم تا بخوابه ، در ضمن دوساله كه به خاطر تنها يك بار تشنج كردن داروى والپرات سديم ميخوره كه قراره از ماه ديگه كم كم قطع بشه، من نميدونم الان بايد به روانشناس مراجعه كنم يا روانپزشك و يا صبر كنم بعد قطع كامل داروش درمان اضطراب و وسواسشو شروع كنم