زمانی که یک فرد قادر نیست صداها و گفتار را به درستی و یا به شکل روان تولید کند یا دچار مشکلات صوتی است، در حقیقت مبتلا به نوعی اختلالات گفتاری شده است. مشکلات بیان صداها یا اختلالات تلفظی و لکنت زبان مثال هایی از اختلالات گفتاری هستند.
زمانی که فرد نمی تواند بیانات دیگران را درک کند (زبان درکی) یا قادر نیست افکار، نظریه ها یا عواطف خود را با دیگران به اشتراک بگذارد (زبان گویا) می توان گفت وی مبتلا به نوعی اختلال زبان می باشد. سکته مغزی ممکن است منجر به آفازی یا یک اختلال زبان شود.
هم بزرگسالان و هم کودکان ممکن است به اختلالات زبان مبتلا شوند. این اختلالات در نتیجه یک مشکل پزشکی بروز می کنندیا ممکن است علت آنها ناشناخته بماند. در ادامه به بررسی این مشکل در کودکان می پردازیم.
رشد زبان و تکلم کودکان تابع یک الگوی خاص می باشد. اگر نسبت به تکلم یا زبان کودک خود نگران هستید، با یک گفتار درمان و آسیب شناس مشورت کنید.
اختلالات گفتاری در کودکان عبارتند از:
• آپراکسی گفتار دوران کودکی
• اختلال تکلم
• اختلالات Orofacial Myofunctional یا OMD
• اختلالات گفتاری صدا: فرایندهای بیانی و واجی
• لکنت زبان
• صدا
اختلالات زبان در کودکان عبارتند از:
• اختلالات زبانی کودکان پیش دبستانی
• ناتوانی های یادگیری زبان محور (خواندن، نوشتن و املا)
• لالی انتخابی
شرایط و مشکلاتی که منجر به بروز مشکل تکلم در کودک می شوند، عبارتند از:
• اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)
• اوتیسم (اختلالات طیف اوتیسم)
• شکاف لب و کام
• آسیب نیمکره راست مغز
• آسیب تروماتیک مغز
به بررسی هر یک از موارد ذکر شده فوق در مقالات مجزا خواهیم پرداخت.
