بیماری stiff leg syndrome بیماری نادری هست که افراد را در هر سنی می تواند درگیر کند.
مهمترین شاخصه آن حالت گرفتگی و سفت شدگی عضلات می باشد. معمولا عضلات محوری بدن گرفتار می شود و در مقام دوم پاها و به ندرت دستها و شانه نیز گرفتار می شود. بیماری می تواند حالت عود کننده و بهتر شونده داشته باشد.
در واقع یک نوع بیماری اتو ایمون می باشد . گاهی همرا آن حالت آسفالت و میلین و حرکات میو کلونیک و نی حتی تشنج و خارش های عصبی نیز دیده می شود. این حالت شدید بیماری باید از لحاظ سرطان های زمینه ای بررسی و چک شود.
آنچه که برای تشخیص لازم هست معاینه و نیز انجام نوار عصب عضله EMG_NCV می باشد که بعد از درمان تغییرات ایجاد شده در عضلات در زمان انجام نوار عصب عضله برطرف می شود.
در این بیماری دو نوع آنتی بادی ممکن هست افزایش یابد و با چک آنها بیماری ثابت می شود. آنتی بادی ضد آمفیفیزم amphiphysem و آنتی بادی ضدGAD65 معمولا در خون افزایش می یابند.
بررسی از نظر سندروم های پارانیوپلاستیک و سرطان های مخفی لازم می باشد.
در صورت بودن بیماری زمینه ای درمان آن بیماری لازم است. در صورت شدید بودن بیماری و همراهی با تشنج و انسفلومیلیت درمان با تعویض خون و یا تزریق IVIG توصیه می شود . در موارد محدود به عضلات درمان با دوز بالای دیازپام کمک کننده است و بعد از برطرف شدن این حالت دارو کم کم قطع می شود.
