افراد مبتلا به پسوریازیس نمی توانند بیماری خود را پنهان کنند. دراین مقاله راهکارهایی برای مقابله با واکنش دیگران نسبت به این بیماری را مطالعه خواهید کرد. با انجام این راهکارها زندگی برایتان راحتترخواهد شد.
افراد مبتلا به پسوریازیس نمی توانند حتی موارد خفیف این بیماری را پنهان کنند. اغلب مردم با مشاهده این لکه ها سئوالاتی درمورد مسری بودن آن می پرسند و باعث خجالت و رنجش فرد مبتلا می شوند.
بسیاری ازافراد مبتلا با پوشیدن لباس های آستین بلند و شلوارپسوریازیس را می پوشانند اما لکه های صورت و روی دستها قابل پوشاندن نیست.
اگرشما لکه هایی قرمزو پوسته پوسته روی دست و پای خود داشتید چه می کردید؟ درمورد بیماری خود به افرادی که نگران مسری بودن آن هستند چه توضیحی می دهید؟
یکی ازمحققین معتقد است که بهترین راه برای مقابله با علائم پسوریازیس دریافت درمان های تهاجمی است. زیرا با روشن شدن رنگ پوست رفتاراطرافیان نسبت به شما تغییرخواهد کرد.
افراد بیمارحتماً می دانند که حتی با درمان این بیماری بازهم احتمال بازگشت آن وجود دارد و درمورد بیماری پسوریازیس نیزعود بیماری غیرقابل پیش بینی است.
راهکارهای مقابله با این بیماری عبارتند از:
• داشتن آگاهی درمورد بیماری: هرچه اطلاعات شما درمورد این بیماری و علائم آن بیشترباشد بهترمی توانید جوابگوی کسانی باشید که به لکه های پوست شما زل می زنند و یا حرفهای ناراحت کننده ای درمورد مسری بودن آن به شما می گویند. هرچه دیگران بیشتردرمورد این بیماری اطلاعات داشته باشند نگرانیشان کمترخواهد بود.
• تغییرنگرش: این کارآسانی نیست اما تغییرنگرش موجب می شود که شما ازدیدن نگاه های خیره دیگران ناراحت نشوید. به خود بگویید من با پسوریازیس مشکلی ندارم . آنهایی که به من زل می زنند مشکل دارند. راحت باشید!
• پنهانکاری نکنید: شما مجبورنیستید درمورد بیماری خود به کسی توضیح بدهید. اما اگربخواهید مشکل خود را پنهان کنید همواره دچاراسترس شدید خواهید بود و همانطوری که می دانید استرس عامل مهمی درتشدید پسوریازیس است.
• شرکت درگروه های حمایتی: شرکت کردن درگروه های حمایتی راهکاری عالی برای کسب اطلاع درمورد پسوریازیس ویادگیری مقابله با نظرات اطرافیان می باشد. با شرکت دراین گروه ها ممکن است ایده های درمانی دیگری را ازسایرافراد مبتلا به پسوریازیس بیاموزید. مثلاً نوع رژیم غذایی و نوع صابون و مرطوب کننده ای که استفاده می کنید.
شرکت درگروه های حمایتی بخصوص برای کودکان بسیارمؤثراست زیرا کودک می بیند که تنها خود او نیست که به این بیماری دچارشده و کودکان دیگری نیزبه پسوریازیس مبتلا هستند.
اگربه علت این بیماری دچارافسردگی شده اید به روانکاو مراجعه کنید. کودکان و نوجوانان مبتلا به پسوریازیس نیازبه دلجویی و همدردی دارند. بهتراست اولیاء این کودکان با معلم و پرستارکودک خود صحبت کنند و مانع مورد تمسخرقرارگرفتن فرزندشان درمدرسه بشوند.
بیماری پسوریازیس پیش ازاین مایه خجالت فرد مبتلا بود اما امروزه این بیماران با داشتن اطلاعات لازم و همدلی و حمایت اززندگی خود لذت می برند.