با روشهای تشخیصی و نحوه ی درمان  اختلال انسدادی مزمن ریوی آشنا شوید !

حدود 90 درصد از افرادی که  مبتلا به انسداد مزمن ریوی هستند ، سیگارمی کشند و یا سابقه مصرف سیگار را دارند . دود سیگار و قرار گرفتن در معرض محرک های محیطی و آلودگی هوا نیز می تواند خطر ابتلا به انسداد مزمن ریوی را  افزایش دهد.
 در موارد بسیار نادر، ژنتیک و سابقه این بیماری در خانواده می تواند منجر به اختلال انسدادی مزمن ریوی گردد ، حتی اگر به هیچ وجه سیگار نکشیده باشید. 

معاینه فیزیکی
نخست ، دکتر گوشی را روی قفسه سینه می گذارد و به تنفس فرد بیمار گوش می دهد و سپس در مورد سابقه مصرف سیگار و این که آیا سابقه خانوادگی اختلال انسدادی مزمن ریوی دارید یا خیر ، سوالاتی را مطرح می کند . میزان اکسیژن در خون توسط آزمایش خون یا پالس اکسی متر( دستگاه بدون درد که به انگشت اشاره کلیپس می شود )اندازه گیری می شود.

تست تنفس اسپیرومتری
تست تنفس اسپیرومتری برای تشخیص قطعی اختلال انسدادی مزمن ریوی انجام می شود. این تست به راحتی و بدون درد است و نشان می دهد که ریه ها چگونه کار می کنند. این دستگاه حساس ترین و رایج ترین تست مورد استفاده برای عملکرد ریه است .  فرد مشکوک به این بیماری باید درون یک لوله بزرگ متصل به دستگاه که اسپیرومتر نامیده می شود، تنفس کند. زمانی که نفس خود را خارج می کند اسپیرومتر اندازه گیری می کند که چه مقدار ریه های او می تواند هوا را نگه دارد و چگونه می تواند  پس از یک تنفس عمیق ، از ریه ها خارج کند.  به وسیله این تست، پزشکان می توانند تعیین کنند که آیا شما به COPD مبتلا هستید یا خیر  و شدت آن به چه میزان است.

رادیوگرافی قفسه سینه
برای تشخیص اختلال انسدادی مزمن ریوی از رادیوگرافی قفسه سینه استفاده نمی شود  ، اما ممکن است برای رد بیماری که باعث بروز علائم مشابهی ، مانند ذات الریه شده است ، موثر واقع شود . در اختلال انسدادی مزمن ریوی پیشرفته ، رادیوگرافی از قفسه سینه  بزرگی ریه ها را نشان می دهد.
 

نحوه ی درمان  اختلال انسداد مزمن ریوی

• برونکودیلایتور : داروهایی هستند که برای شل شدن عضلات مجاری هوایی و برای کمک به باز نگه داشتن آنها و آسان تر تنفس کردن استفاده می شود . آنتی کولینرژیک ها،  نوعی برونکودیلاتور محسوب می شوند ، که اغلب برای افراد مبتلا به COPD استفاده می شود.
• کورتیکواستروئیدها : اگربرونکودیلایتور درد را به اندازه کافی تسکین ندهد ، ممکن است در افراد مبتلا به اختلال انسدادی مزمن ریوی از داروهای کورتیکواستروئیدی استفاده شود . این دارو معمولا از طریق استنشاقی استفاده می شود . مصرف این دارو التهاب راه های تنفسی را کاهش می دهد. 

اکسیژن درمانی 
اختلال انسدادی مزمن ریوی شدید ، اکسیژن در خون را کاهش می دهد ، بنابراین ممکن است اکسیژن بیشتری برای بدن نیاز باشد . اگر مبتلا به این عارضه باشید و به اکسیژن بیشتری نیاز داشته باشید ، به طور معمول از کپسول اکسیژن برای دریافت اکسیژن استفاده می شود . از روشن کردن سیگار و شمع در نزدیکی محدوده مخازن اکسیژن ، اجتناب کنید .

آنتی بیوتیک
افراد مبتلا به انسداد مزمن ریوی نسبت به افراد سالم بیشتر درمعرض خطر ابتلا به عفونت ریوی قرار دارند . اگر سرفه و تنگی نفس تان تشدید یافت و یا دچار تب شدید ، بلافاصله به دکتر مراجعه کنید . این علائم ، نشانه ی عفونت ریوی است و دکتر می تواند با تجویز داروهای آنتی بیوتیکی به سرعت این مشکلات را برطرف نماید . 

جراحی
تعداد محدودی از افراد مبتلا به انسداد مزمن ریوی ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند . در بولکتومی(Bullectomy) و جراحی کاهش حجم ریه ، بخش هایی از ریه آسیب دیده برداشته می شود در نتیجه باعث می شود بافت سالم ریه بهترو راحت تر تنفس کند. پیوند ریه به افرادی که دچار انسداد مزمن ریوی حاد هستند و با نارسایی ریه نیز دست و پنچه نرم می کنند ، کمک می کند اما می تواند عوارض جدی را نیز در برداشته باشد.

انسداد مزمن ریوی و رژیم غذایی
یک رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به COPD از اهمیت بالایی برخورداراست.  اضافه وزن می تواندد نفس کشیدن را دچار اختلال کند ، وکاهش وزن نیز می تواند افراد را ضعیف کند .
 با پزشکتان در مورد بهترین برنامه غذایی مشورت کنید . دستورالعمل هایی که بطور متداول می توانید انجام دهید ، عبارتند از:

• نوشیدن 6-8 لیوان آب یا نوشابه های غیر کافئین دار در طی روز
• خوردن غذاهای سرشار از فیبر مانند نان سبوس دار و میوه های تازه.
• اجتناب از پرخوری.
• اجتناب ازخوردن غذاهای سرخ شده ، لوبیا، و یا نوشیدنی های گازدار.
• خوردن 4-6 وعده غذایی کوچک در طی روز.