زنان باردار یا کسانی که به تازگی مادر شده اند با این اختلال، هفت برابر بیشتر در معرض خطر می باشند.
دو برابر شدن خطر عود کردن بیماری:
۵۰درصدخطر وقوع دوباره بیماری در طی ۲ هفته
در صورت قطع ناگهانی درمان:
علائم دوقطبی در ۴۰درصدبارداری بیشتر از چهار برابر زنانی که به درمان ادامه داده بودند.
درمان اختلال دوقطبی حین بارداری:
برخی از زنان به درمان خود ادامه داده و کودکان سالمی را نیز به دنیا می آورند. اما تعدادی از داروهای این اختلال دارای خطر نقص جنین در سه ماهه اول هستند، مثل:
نقص لوله عصبی
نارسایی قلبی
تاخیر در رشد
مشکلات عصبی رفتاری
عدم درمان منجر به رفتارهای زیر می شود، که برای کودک نیز مضر هستند:
مراقبت مادرانه ضعیف
تغذیه ضعیف
افزایش مصرف الکل و تنباکو
استرس
مشکل ارتباطی
به استفاده از داروها ادامه داده
با انجام آزمایش های منظمی از وضعیت سلامتی کودک باخبر شوید.
استفاده از داروها را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید.

آیا بارداری شما بدون برنامه ریزی بود؟
اگر چنین است، بدانید که توقف ناگهانی دارو ضرر بیشتری به شما می رساند.
لطفا باهماهنگی پزشک زنان و روانپزشک هر تغییری را صورت دهید .
پایدارکننده های خلق:
استفاده از چند داروی پایدار کننده خلق خطرات بیشتری نسبت به استفاده از یک دارو دارد.
به علت خطر ناچیز نوعی نارسایی قلبی، گاهی لیتیوم در سه ماهه اول بارداری توصیه نمی شود، مگر این که مزایای آن نسبت به معایبش برتری داشته باشند.
لیتیوم :
اگر مصرف آن پس از تولد کودک ادامه یابد، نرخ عود را از ۵۰ تا ۱۰ کاهش می دهد.
کاهش خطرات این دارو :
برای جلوگیری از مسمومیت آب زیادی بنوشید.
هر از گاهی سطح لیتیوم را بررسی کنید در خودتان و کودکتان به ویژه اگر به کودک شیر می دهید.
هم والپروآت (دپاکوات) و هم کاربامازپین (تگرتول) می توانند نقایصی همچون نقص لوله عصبی را به وجود آورند.
بیشتر متخصصان قطع مصرف آن در حین بارداری را توصیه میکنند.
ممکن است در این حالت به داروی دیگری نیاز داشته باشید.
اطلاعات کمی در زمینه امنیت ضد تشنج های جدید موجود است.
اما لاموتریژین (لامیکتال) می تواند جایگزین مناسبی برای برخی از زنان باشد.
داروهای آنتی سایکوتیک:
داروهایا آنتی سایکوتیک در حین درمان جنون قابل استفاده اند، به ویژه برای کنترل هذیان یا توهم.
آریپیپرازول (ابیلیفای)
اولانزاپین (زیپرکسا)
کوئتیاپین (سروکوئل)
ریسپریدون (ریسپردال)
زیپراسیدون (ژئودون)
ممکن است پزشک شما پیشنهاد دهد که در حین بارداری به یک داروی ضد روانپریشی قدیمی تر مثل هالئپریدول (هالدول) روی بیاورید.
همچنین اگر استفاده از پایدار کننده خلق را متوقف کرده اید و علائمتان بازگشته اند استفاده از این دارو می تواند انتخاب خوبی باشد.
با
داروهای ضد افسردگی:
اطلاعات کمی در زمینه اثرات داروهای ضد افسردگی بر اختلال دوقطبی و بارداری وجود دارد.
اگر شما از چنین دارویی استفاده می کنید، پزشکتان باید تغییرات خلقی را از نزدیک مشاهده کند.
همچنین باید بدانید که این داروها می توانند خطر جنون را افزایش دهند ، به ویژه اگر مصرف پایدار کننده های خلق قطع شده باشد.
درمان با شوک الکتریکی (ECT) در حین بارداری :
این درمان که با نام شوک الکتریکی نیز شناخته شده است اثرات درمانی بر ناهنجاری های خلق دارد. در حین بارداری، این نوع درمان مسائلی را به وجود می آورد.
اما برای کاهش خطرات ، ممکن است پزشکتان فعالیت های زیر را انجام دهد:
بر ضربان قلب و سطح اکسیژن جنین در حین ECT نظارت داشته باشد.
داروی ضد اسید معده یا لوله ی هوایی (فرو کردن در حلق) را برای کاهش خطر رفلکس معده یا تورم ریه در حین ECT تجویز کند.
شما را به خوب غذا خوردن و نوشیدن مقدار زیاد آب برای جلوگیری از انقباض زودرس تشویق نماید.
سایر مراحلی که می توانید طی کنید:
توانایی خود را برای ورزش کردن و مدیریت استرس به کار گیرید.
ثبات خود را در طول روز حفظ کنید.
این مراحل می توانند در خواب و کاهش تغییرات خلقتان کمک کنند.
روان درمانی می تواند کمک بزرگی باشد.

مهدی وزیریان
روان شناس ارشد بالینی
درمانگر افسردگی ،وسواس و اختلالات اضطرابی
مولف مجموعه کتاب های آنسوی اندیشه