داروهای ضد التهاب غیر استروییدی در دفع لیتیوم اختلال ایجاد می‌کنند. و این اثر باعث بالا رفتن سطح سرمی لیتیوم و ایجاد مسمومیت در بیماران میشود .
در میان این داروها تنها آسپرین و سولینداک از این نظر تداخلی با لیتیوم ندارد
غلام مسمومیت با لیتیوم هم مرکزی است و هم محیطی
علایم مرکزی دیرتر از علایم محیطی آغاز میشود و دیرتر هم بهبود می یابد .
برخی از علایم مخچه ای ممکن است بهبود نیابد .
مسمومیت با لیتیوم عارضه بسیار خطرناکی است و میتواند کشنده باشد بنابراین تشخیص و درمان زودهنگام آن اهمیت زیادی دارد .
برای درمان باید بیمار در بیمارستان بستری شود .
درمان شامل :
قطع مصرف لیتیوم
بررسی عملکرد کلیه
اندازه گیری الکترولیت های سرم
هیدراتاسیون بیمار
پایش سطح لیتیوم
تا رفع علایم حاد مسمومیت است
اگر سطح سرمی لیتیوم از چهار meq/1 بالاتر باشد ،انجان همودیالیز ضروری است
علایم و نشانه های مسمومیت با لیتیوم :
خفیف تا متوسط :
خشکی دهان
تهوع و استفراغ
درد شکم
سردرگمی
آتاکسی
نیستاگموس
تکلم شل
ضعف عضلات
متوسط تا شدید :
بی اشتهایی
تهوع و استفراغ شدید
تاری دید
فاسیکولاسیون عضلات
افزایش رفلکس های وتری
افت فشار خون
آریتمی
تشنج
دلیریوم ،کوما
شدید :
تشنج منتشر
اولیگوری و نارسایی کلیه
مرگ
مهدی وزیریان
روان شناس بالینی
درمانگر افسردگی ،وسواس و اختلالات اضطرابی
مولف مجموعه کتاب های آنسوی اندیشه
