افرادی که در اوایل جوانی ازدواج میکنند، بیش از دیگران در معرض طلاق قرار میگیرند. درست است که ازدواج با همکلاسی دوران مدرسه ممکن است رؤیایی به نظر برسد، اما واقعیت این است که معمولا ازدواج در سنین بیست و چند سالگی به بالا، از پایداری و دوام بیشتری برخوردار است. با توجه به مطالعات انجامشده، افرادی که ازدواج را تا ۲۵ سالگی به تأخیر میاندازند، تا ۲۴ درصد کمتر با خطر طلاق روبهرو هستند.
۲. ازدواجهای قبلی:
بر اساس مطالعات انجامشده خطر طلاق با هربار ازدواج تا حدی افزایش مییابد. بنابراین ازدواجهای دوم و سوم بیشتر در معرض طلاق هستند. بسیاری از افراد بلافاصله پس از طلاق، بدون اینکه بهطور کامل از ازدواج اول و شکست ناشی از آن بهبود یافته باشند وارد رابطهی دیگری میشوند. برای برخی دیگر حفظ ازدواج دوم به دلیل فقدان یک خانوادهی منسجم دشوارتر است.
۳. فقدان باورهای مذهبی:
به نظر میرسد ایمان نقش مهمی در پیشگیری از طلاق ایفا میکند. مطالعات متعددی در این زمینه انجام شده است که نشان میدهد آمار طلاق در میان زن و شوهرهایی که هر دو افرادی مذهبی و دیندار هستند به مراتب کمتر از افراد غیر مذهبی است. علاوه بر این، همسرانی که اشتراکات دینی یکسانی دارند نسبت به زوجهایی که عقاید مذهبی متفاوت دارند، بیشتر در کنار هم میمانند.
۴. مسائل مالی:
بر اساس مطالعات، فقر یکی از شاخصهایی است که بیشتر از هر دلیل دیگری خطر طلاق را افزایش میدهد. زوجهایی که در زندگی بدهیهای سنگین بالا میآورند ازدواجشان به شکست نزدیکتر میشود. بهطورکلی بین مادیات و شادی رابطهی مستقیم وجود دارد. زن و شوهرهایی که مدام روی این موضوع تمرکز دارند که چه چیز بخرند و برای خرید چه چیزهایی باید صبر کنند، نسبت به کسانی که مشکلات مالی چندانی ندارند کمتر احساس شادی میکنند. متأسفانه برای افرادی که با فشار مالی قابل توجهی روبهرو هستند (مانند خانوادههایی که درآمد کم و بدهیهای زیاد دارند) امکانات کافی برای مشاوره و منابعی که از طریق آنها بتوانند زندگی مشترکشان را نجات بدهند، وجود ندارد. بر اساس تحقیقات احتمال طلاق در همسرانی که هفتهای یکبار بر سر مشکلات مالی با هم دعوا میکنند ۳۰ درصد بیشتر از سایر زوجهاست.
۵. داشتن فرزندان زیاد (بهویژه فرزندان چندقلو):
فرزندان زیباترین موهبت زندگی هستند، اما خانوادههایی که با داشتن فرزندان دو یا چندقلو باز هم به فکر بچهدار شدن هستند باید بدانند که زندگی مشترکشان با مشکل روبهرو خواهد شد. چندقلوها به زمان، انرژی و پول بیشتری نیاز دارند. بسیاری از این خانوادهها در آینده از نظر مالی دچار مشکل میشوند و این موضوع احتمال طلاق را بهراحتی افزایش میدهد.
۶. سطح تحصیلات:
درست است که تحصیلات برای پایداری و دوام زندگی مشترک بهتنهایی کافی نیست، اما بر اساس تحقیقات انجامشده آمار طلاق در خانوادههایی که از لحاظ تحصیلات و آموزش در سطح بالاتری هستند، کمتر است. زوجهایی که بر اساس تحصیلات خود درآمد بیشتری کسب میکنند و استانداردهای بالاتری را در زندگی خود ایجاد میکنند، از ازدواج خود بیشتر لذت میبرند. همچنین این مطالعه نشان داد زنان تحصیلکرده معمولا تمایل دارند شوهران خود را از میان افرادی انتخاب کنند که از نظر تحصیلات همسطح یا بالاتر از آنها باشند.
۷. فقدان آموزشهای مناسب:
شرکت در مشاورههای قبل از ازدواج میتواند بهطور قابل توجهی در کاهش آمار طلاق مؤثر باشد. مشاورهی قبل از ازدواج مهارتهای حل مشکلات و اختلافات را به همسران میآموزد و برای حل مسائلی که بعدها در زندگی زناشویی ممکن است به اختلافات تمامعیار تبدیل شود، ضروری است. اما متأسفانه بسیاری از زوجها در جلسات مشاوره شرکت نمیکنند و این موضوع در افزایش آمار طلاق بیتأثیر نیست.