باروتروما) ) گرفتگی گوش ناشی از پرواز

هنگامیکه فشار هوا بین گوش میانی و محیط در تعادل نباشد ، فشار وارد شده بر پرده گوش و دیگر بافتهای گوش میانی منجر به گرفتگی گوش می شود. گرفتگی گوش را ممکن است بهنگام بلند شدن و یا فرود آمدن هواپیما تجربه کنید.
گرفتگی گوش ناشی از پرواز اصطلاحا باروتروما گوش ، باروتیت مدیا یا ایروتیت مدیا نامیده می شود.معمولا با روشهایی مانند خمیازه کشیدن ، قورت دادن یا جویدن آدامس می توان اثرات ناشی از تغییرات فشار هوا و اثرات ناشی از آنرا کاهش داد. گرچه در موارد شدید گرفتگی گوش ، باید به پزشک مراجعه نمود.

این عارضه می تواند یکی از گوشها یا هر دو را درگیر کند.علایم و نشانه های این بیماری عبارتند از :
ناراحتی یا درد متوسط در گوش 
احساس پری یا گرفتگی در گوش
شنوایی مبهم و یا نامفهوم و یا کاهش شنوایی 

اگر گرفتگی  گوش شدید باشد یا بیش از چندین ساعت به طول بیانجامد ، ممکن است شرایط زیر را تجربه کنید :

درد شدید
فشار در گوش شبیه به شرایط زیر آب بودن
ناشنوایی متوسط  تا شدید
صدای زنگ در گوش  (وزوز گوش)
سرگیجه
استفراغ ناشی از سرگیجه
خونریزی از گوش

معمولا در این زمینه خودتان میتوانید بعضی از درمان ها را انجام دهید . اگر احساس ناراحتی ، پری یا وزوز گوش بیش از چندین ساعت به طول انجامید یا عالئم این بیماری تشدید شد ، فورا به پزشک مراجعه نمایید. 

گرفتگی گوش ناشی از پرواز هنگامی رخ می دهد که عدم تعادل فشار هوای محیط و فشار هوای درون گوش میانی ، مانع لرزش پرده گوش می شود. وظیفه تنظیم فشار هوا بر عهده ی لوله ای باریکی به نام شیپور استاش  می باشد . یک انتهای آن به  گوش میانی متصل است و انتهای دیگر آن به را به گلو و حفره بینی راه دارد.
هنگامی که هواپیما بلند می شود یا فرود می آید ، فشار هوای محیط سریعا تغییر میکند و شیپور استاش معمولا با همان سرعت عکس العمل نشان نمی دهد. خمیازه کشیدن ماهیچه های باز کننده شیپوراستاش را فعال میکند و به گوش میانی اجازه می دهد تا هوای درون گوش را به تعادل برساند .
باروتروما گوش معمولا در اثر :

غواصی
انفجار
اتاق های اکسیژن پرفشار
همچنین ممکن است با سوار شدن در آسانسور خیلی بلند یا رانندگی در کوه ها دچار باروتروما شوید.
 

هر شرایطی که باعث انسداد لوله استاش گردد یا عملکرد آنرا محدود نماید می تواند منجر به باروتروما گوش شود. از جمله :
کوچک بودن لوله استاش، به خصوص در نوزادان و کودکان نوپا
سرماخوردگی
عفونت سینوس
تب یونجه (رینیت آلرژیک)
عفونت گوش میانی (اوتیت مدیا)
خوابیدن در هواپیما بهنگام بلند شدن یا فرود آمدن  طول صعود و نزول
گرفتگی مکرر و شدید گوش ممکن است به بافت های داخلی گوش  و یا لوله استاش آسیب برساند ، در این شرایط  خطر عود  این بیماری  افزایش می یابد .
 

گرفتگی گوش ناشی از پرواز معمولا خطرناک نمی باشد و با خود مراقبتی بهبود می یابد .عوارض بلندمدت اغلب هنگامیکه بیماری خیلی جدی یا بیش از حد طولانی شود و یا ساختار گوش میانی آسیب ببیند ، بروز می کند.
عوارض نادر شامل:
از دست دادن شنوایی دائمی
وزوز گوش مزمن

اگر گرفتگی گوش ، درد و علائم شدیدی را بهمراه داشت که با خود مراقبتی نیز بهبود نیافت ، حتما به یک پزشک عمومی یا متخصص گوش ، حلق و بینی مراجعه نمایید.
چه کاری میتوانید انجام دهید
تمام علائم بیماریتان را یادداشت کنید،از جمله علائمی که از نظر شما به علت مراجعه شما به پزشک ارتباطی ندارد. 
اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که به تازگی در زندگیتان رخ داده است.
فهرستی از داروهایتان تهیه کنید،همچنین ویتامینها یا مکملهایی که مصرف میکنید.
یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان را به همراه خود ببرید.برخی از مواقع درک تمام اطلاعات ارائه شده از طرف پزشک مشکل است. فردی که همراه شماست ممکن است مسئلهای که شما فراموش کردهاید را به خاطر بسپارد.
سوالهایی که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
هنگام معاینه، وقتتان محدود است، بنابراین تهیه فهرست سوالات مورد نظرتان به شما کمک میکند تا به نحو احسن از وقتتان استفاده کنید. در صورت کمبود وقت، سوالاتتان را به ترتیب اهمیت اولویتبندی کنید.

سئوالات شما از پزشک
آیا این علائم مربوط به سفیر اخیری که با هواپیما داشته ام ، میشود؟
بهترین درمان چیست؟
آیا عوارض این بیماری بلند مدت خواهد بود؟
چگونه میتوان از بروز مجدد این بیماری پیشگیری نمود؟
آیا نیاز به لغو برنامه ی سفرم دارم؟
آیا بروشرو یا وب سایتی وجود دارد که بتوانم از آن کمک بگیرم؟
از پرسیدن هر گونه سوال دیگری دریغ نکنید.
سئوالات پزشک از شما
از چه موقع علائم تان شروع شد؟
شدت آنها تا چه حدی است؟
آیا آلرژی دارید؟
آیا اخیرا سرماخوردگی ، سینوزیت یا عفونت گوش داشته اید؟
آیا قبلا گرفتگی گوش ناشی از پرواز را تجربه کرده اید؟
آیا تجربه ی قبلی تان طولانی مدت یا شدید بود؟
 

پزشک با پرسیدن سوالات و معاینه گوش با ابزاری به نام آتوسکوپ ، قادر به تشخیص این بیماری خواهد بود.یکی از علائم نشانه های گرفتگی گوش ناشی از پرواز می تواند برآمدگی جزیی پرده گوش به سمت بیرون یا داخل باشد. 
اکر احساس سرگیجه دارید ، ممکن است ساختارهای گوش داخلی آسیب دیده باشد.به همین علت یک تست شنوایی (ادیومتری) انجام میگیرد تا تعیین شود که تا چه حد صداها را به خوبی می شنوید و آیا منبع مشکلات داخلی است یا خیر.

در اغلب افراد گرفتگی گوش با مرور زمان بهبود می یابد. اما اگر این علائم به طول بیانجامد ، برای تعدیل فشار هوا و رهایی از این علائم باید شروع به درمان نمود.
داروها: پزک ممکن است داروهایی را تجویز نماید که منجر به عملکرد بهتر شیپور استاش شود، مانند:

اسپری های ضد احتقان بینی
ضد احتقان های خوراکی
آنتی هیستامین خوراکی
برای کمک به بهبودیتان ، می توانید از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن ، ناپروکسن سدیم یا مسکن هایی مثل استامینوفن استفاده کنید.  
در کنار دارو درمانی ممکن است پزشک روشی به نام والسالوا را توصیه نماید.در این روش سوراخ های بینی گرفته می شود ، دهان نیز بسته می شود و به آرامی هوا به سمت پشت بینی فرستاده می شود.هنگامیکه داروها عملکرد شیپوراستاش را بهبود دهند ، استفاده از این روش احتمال دارد که منجر به باز شدن لوله ها شود. 

جراحی :برای درمان گرفتگی گوش به ندرت از جراحی استفاده می کنند.  اما ممکن است پزشک یک برش کوچک در پرده گوش به منظور متعادل سازی فشار هوا و تخلیه مایعات ایجاد کند. برخی آسیب های شدید مانند پاره شدن پرده گوش یا غشاهای گوش داخلی ، معمولا خود به خود التیام می یابند. گرچه در برخی موارد ممکن است جراحی ضرورت پیدا کند.
 

برای پیشگیری می توانید از راهنمایی های زیر استفاده کنید:  
در هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما خمیازه بکشید یا چیزی را قورت دهید. این کار ماهیچه هایی را فعال می کند که مسئول باز کردن شیپور استاش می باشند. بدین منظور می توانید از آبنبات مکیدنی یا آدامس کمک بگیرید.

در هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما از روش والسالوا بهره بگیرید. به آرامی هنگامی که سوراخ های بینی و دهان تان بسته هستند، در بینی تان بدمید. برای ایجاد تعادل بین فشار گوش تان و کابین هواپیما، چندین بار خصوصاً در هنگام فرود این کار را تکرار کنید.

در هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما نخوابید. در صورت بیداری و هوشیار بودن اگر متوجه فشار در گوش تان شدید، جهت رفع آن می توانید اقدامی انجام دهید.

در مورد برنامه های سفر تان تجدید نظر کنید. درصورت سرماخوردگی، سینوزیت، گرفتگی بینی یا عفونت گوش،  با هواپیما سفر نکنید. اگر اخیراً جراحی گوش داشته اید، در مورد ایمن بودن سفر با پزشک خود مشورت کنید.
استفاده کردن از اسپری های ضد احتقان بینی. در صورت گرفتگی بینی، از این اسپری 30 دقیقه تا یک ساعت قبل از بلند شدن و فرود هواپیما استفاده کنید. اما در این مورد زیاده روی نکنید، زیرا استفاده بیش از، خود موجب گرفتگی بینی می شود.

با احتیاط از قرص های ضد گرفتگی خوراکی استفاده نمایید. خوردن این قرص ها نیم ساعت قبل از پرواز مفید خواهد بود. اما در صورت داشتن بیماری قلبی، آریتمی یا فشار خون بالا از استعمال آن بدون تجویز پزشک خودداری نمایید. اگر شما یک مردی با سن بیش از 50 سال هستید، ممکن است عوارض جانبی جدی پس از خوردن قرص های حاوی پزودوافدرین (Actifed, Sudafed) مثل احتباس ادرار (به خصوص اگر پروستات تان نیز بزرگ شده باشد) تجربه نمایید. اگر باردارید، حتماً قبل از خورن آن ها با پزشک خود مشورت کنید.

 اگر آلرژی دارید، از یک ساعت قبل پرواز داروهای خود را مصرف نمایید.

از گوش بند استفاده کنید. این وسیله به آرامی فشار پشت پرده گوش را هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما تعدیل می کند. می توانید آن را از داروخانه ها یا فرودگاه تهیه کنید.
اگر شما مستعد ابتلا به گرفتگی گوش ناشی از پرواز هستید و اغلب اوقات نیز مجبور به پرواز می باشید، پزشک می تواند طی جراحی لوله ای را درون گوش تان برای  تهویه گوش میانی و یکسان سازی فشار بین گوش خارجی و میانی جایگذاری کند.

کمک به کودکان به منظور پیشگیری از گرفتگی گوش
برای کمک به کودکان می توانید از پیشنهاد های زیر پیروی کنید:

تشویق به قورت دادن. برای تشویق به بلع مکرر حین صعود و فرود هواپیما به کودک یک نوشیدنی بدهید. پستانک نیز می تواند مفید باشد. از کودک بخواهید در هنگام نوشیدن بنشیند. به کودکان بالاتر از 4 سال می توانید آدامس، نوشیدن با نی یا حباب درست کردن با نی را نیز پیشنهاد نمایید.
در مورد استفاده از قطره ی گوش مسکن و بی حس کننده برای فرزندتان طی پرواز با پزشک اطفال مشورت کنید.
از ضد احتقان ها استفاده نکنید، زیرا برای کودکان توصیه نمی شوند.