آلزایمر

بیماری آلزایمر نوعی بیماری پیشرونده است که موجب تحلیل حافظه و سایر عملکردهای مهم روانی می شود . در ابتدا، فرد بیمار مبتلا به آلزایر متوجه سردرگمی های خفیف می شود و در به خاطر سپردن کارهایش دچار مشکل می شود. در نهایت، ممکن است این افراد ، کسانیکه نقش مهم در زندگی اش دارند را فراموش کرده و شخصیت دراماتیکش دستخوش تغییرات شود .

بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل (گروهی از اختلالات مغزی که باعث از دست دادن مهارت های فکری و اجتماعی می شود ) است . در بیماری آلزایمر، سلول های مغز انحطاط  یافته و باعث کاهش  عملکرد حافظه و ذهن می شود و در نهایت می میرند  .

داروها و استراتژی های مدیریتی می توانند به طور موقت علائم بیماری آلزایم را بهبود بخشند. این روش ها می توانند عملکرد بیماری آلزایمر را به حداکثر برسانند . اما از آنجا که هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، بهتر است در اسرع وقت به دنبال خدمات حمایتی باشید و از شبکه های پشتیبانی استفاده کنید .
 

در ابتدا،  فراموشی یا سردرگمی خفیف از تنها نشانه های آلزایمر است  که ممکن است متوجه آن شوید . اما با گذشت زمان، این بیماری موجب تحلیل حافظه می شود به طوریکه در به یاد آوری خاطرات اخیر دچار مشکل می شوید . میزان شدت علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
اغلب، فردی که با مشکل حافظه مواجه می شود، متوجه مشکل خود نمی باشد اما خانواده و دوستان وی می توانند این مشکل را تشخیص دهند.
اگر مبتلا به آلزایمر باشید ، ممکن است برای اولین بار در به خاطر سپردن کارها و سازماندهی افکارتان دچار مشکل شوید یا ممکن است کارهایی را به رسمیت نشناسید ، حتی زمانی که تغییرات قابل توجه ای در اعضای خانواده، دوستان و یا همکاران بوجود آید .

حافظه
هر کسی ممکن است دچار زوال عقل شود . اینکه جای کلیدهایتان و یا نام یکی از آشنایانتان را فراموش کنید طبیعی است . اما از دست دادن حافظه مرتبط با بیماری آلزایمر مداوم بوده و بدتر می شود.

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است:

بعضی کارها را چندین بار تکرارکنند 
 بیش از حد سوالی را بپرسند
مکالمات ، قرار ملاقات ها و یا حوادث را فراموش کنند
گم شدن در مکان هایی که قبلاً به خوبی با آن مکان ها آشنا بوده و ممکن است حتی سال ها در آن منطقه ها زندگی کرده باشد.
فراموش کردن اسامی اعضای خانواده و کارهای روزمره
مشکل در پیدا کردن کلمات درست برای شناسایی اشیاء، بیان افکار و یا شرکت در مکالمات

تفکر و استدلال

بیماری آلزایمر موجب مشکلاتی در تمرکز و تفکر می شود ، به خصوص در مورد مفاهیم انتزاعی مانند شماره ها .

انجام چندین کار با هم برایشان دشوار است، و ممکن است برای مدیریت امور مالی و تعادل در پرداخت صورتحساب دچار مشکل شوند . این مشکلات ممکن است به ناتوانی درشناخت اعداد نیز منجر شود .

قضاوت و تصمیم گیری

پاسخ موثر به مشکلات روزمره، مانند سوختن مواد غذایی بر روی اجاق گاز و یا بروز موقعیت های غیر منتظره در رانندگی به یک چالش بزرگ تبدیل می شود .

برنامه ریزی و انجام وظایف آشنا

با پیشرفت بیماری فعالیت هایی مانند برنامه ریزی ، پخت و پز غذا و یا انجام یک بازی مورد علاقه به یک چالش تبدیل می شود . در نهایت و با پیشرفت آلزایمر چگونگی انجام کارهای اساسی مانند پوشیدن لباس و حمام کردن به فراموشی سپرده می شود .

تغییر در شخصیت و رفتار

با بیماری آلزایمر تغییراتی در مغز رخ می دهد می تواند بر روشهای انجام کارها  و چگونگی احساسات تاثیر بگذارد. افراد با بیماری آلزایمر ممکن است موارد زیر را تجربه کنند :

افسردگی
بی علاقگی
صرفنظر از انجام کارهای اجتماعی
نوسانات خلقی
بی اعتمادی به دیگران
تحریک پذیری و پرخاشگری
تغییر در عادات خواب
سرگردانی
هذیان

بسیاری از مهارت های مهم تا اواخر این بیماری از بین نمی روند ، این مهارتها عبارتند از توانایی خواندن، رقصیدن و آواز خواندن ، لذت بردن از موسیقی های قدیمی، شرکت در بازی ها و داستان تعریف کردن.

دانشمندان بر این باورند که در اکثر افراد ، بیماری آلزایمر در اثر ترکیبی از عواملی همچون ژنتیک، سبک زندگی و عوامل محیطی که با گذشت زمان مغز را تحت تاثیر قرار می دهد ،  ایجاد می شود.

کمتر از 5 درصد ، آلزایمر در اثر تغییرات ژنتیکی خاص ایجاد می شود.

اگر چه علل بیماری آلزایمر هنوز به طور کامل یافت نشده است اما اثر آن بر مغز روشن است. آلزایمر به سلول های مغزی آسیب می رساند و موجب مرگ آنها می شود . مغزی که تحت تاثیر بیماری آلزایمر قرار گرفته است سلول های کمتری دارد و نسبت به یک مغز سالم از اتصالات کمتری در بین سلول های باقی مانده برخوردار است .

با مرگ هر چه بیشتر سلول های مغزی ، آلزایمر منجر به انقباضات قابل توجه در مغز می شود  هنگامی که پزشکان بافت مغز آلزایمری را در زیر میکروسکوپ بررسی  میکنند ، دو نوع  اختلال را مشاهده میکنند  که نشان بیماری های زیر در نظر گرفته می شود :

پلاک ؛  این توده نوعی پروتئین به نام بتا آمیلوئید است که ممکن است به طرق مختلف موجب آسیب و تخریب سلول های مغزی شود ، اگر چه علت نهایی مرگ سلول های مغزی در آلزایمر نا شناخته است ، تجمع بتا آمیلوئید در خارج از سلول های مغزی یکی از علل اولیه محسوب می شود .

دولایه. سلول های مغزی به تکیه گاه داخلی و نقل و انتقال سیستمی بستگی دارد . این سیستم نیاز به ساختار طبیعی و عملکرد پروتئینی به نام تاو دارد.

در آلزایمر، رشته های پروتئینی تاو به دور دولایه غیر طبیعی در داخل سلول های مغز می پیچند که منجر به شکست نقل و انتقال سیستمی می شود  . این شکست در کاهش و مرگ سلولهای مغزی دلالت دارد.

سن :
افزایش سن، یکی از اصلی ترین عامل شناخته شده در آلزایمر است. آلزایمر بخشی از روند پیری طبیعی محسوب منمی شود ، اما تا حد زیادی  پس از رسیدن به سن 65 سالگی ، احتمال بروز این مشکل افزایش می یابد . میزان زوال عقل پس از سن 60 سالگی دو برابر می شود .

برخی افراد با تغییرات ژنتیکی نادر مرتبط با آلزایمر زود رس این علائم را در اوایل سن 30   سالگی تجربه می کنند .

سابقه خانوادگی و ژنتیکی :

خطر ابتلا به آلزایمر تا حدودی با داشتن خویشاوند درجه اول - پدر و مادر یا خواهر و برادر  - افزایش می یابد. دانشمندان تغییرات نادری را (جهش) در سه ژنی که تقریبا به طور تضمینی از فردی  به فرد دیگری  به ارث میرسد شناسایی کرده اند. اما این جهش کمتر از 5 درصد باعث بیماری آلزایمر می شود .

سندرم داون:

بسیاری از افراد مبتلا به سندرم داون دچار بیماری آلزایمر میشوند. علائم نشانه های بیماری آلزایمر 10 تا 20 سال زودتر در افراد مبتلا به سندرم داون بروز می کند . یک ژن اضافی موجود در کروموزوم که باعث سندرم داون می شود به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد.

جنسیت:

به نظر می رسد زنان بیش از مردان به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند ، زیرا آنها نسبت به مردان عمر طولانی تری دارند .

اختلال شناختی خفیف:

افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI) مشکلات مربوط به حافظه و یا سایر علائم زوال شناختی که نسبت به افزایش سن شدید تر است ، اما نه به اندازه کافی ای که  زوال عقل تشخیص داده شود .

افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI)  بعد از تشدید زوال عقل در معرض خطر افزایش این بیماری قرار دارند . انجام کارهایی برای پیشرفت شیوه زندگی و استراتژی های سالم در این مرحله می تواند از پیشرفت  زوال عقل جلوگیری و یا آنرا به تاخیر بیاندازد .

خوردن ضربه به سر در گذشته

افرادی که در گذشته ضربه شدیدی به سرشان خورده باشد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند.

شیوه زندگی و سلامت قلب:

هیچ عاملی به طور قطع در شیوه زندگی در کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر وجود ندارد.

با این حال، برخی از شواهد نشان می دهد عوامل که شما را در معرض خطر بیماری قلبی قرار می دهد شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد. به عنوان مثال :

ورزش نکردن
چاقی
سیگار کشیدن و یا قرار گرفتن در معرض دود
فشار خون بالا
کلسترول خون بالا
عدم کنترل دیابت نوع 2
رژیم غذایی فاقد میوه جات و سبزیجات

این عوامل تشدید کننده به دمانس عروقی نیز مرتبط است ، نوعی زوال عقلی که از آسیب رگ های خونی در مغز نشات می گیرد . ارتباط با تیم مراقبت های بهداشتی قلبی برای کنترل این عوامل از بروز بیماری های قلبی پیشگیری می کند  و همچنین خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و دمانس عروقی را نیز کاهش می دهد .

یادگیری مادام العمر و تعامل اجتماعی:

مطالعاتی مبنی بر ارتباط بین یادگیری مادام العمر در فعالیت های ذهنی و اجتماعی و کاهش خطر بیماری آلزایمر یافت شده است . به نظر می رسد سطح آموزش پایین - تحصیلات کمتر از سطح دبیرستانی - یک عامل موثر در بروز بیماری آلزایمر است.
 

تحلیل حافظه و زبان ، ضعف در قضاوت و دیگر تغییرات شناختی که توسط آلزایمر ایجاد می شود می تواند درمان بیماریهای دیگر را با چالش مواجه کند . یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است قادر به انجام کارهای زیر نباشد ، از جمله :

ارتباط با دردی که از آنجا نشات می گیرد است ، برای مثال، مشکلات دندانی
گزارش سایرعلائم بیماری های دیگر
پیروی از دستورات درمانی تجویز شده
توجه  و یا توصیف اثرات جانبی داروها

در آخرین مراحل بیماری آلزایمر پیشرفته تغییراتی در مغز عملکرد جسمی (مانند بلع، تعادل وکنترل روده و مثانه) را تحت تاثیر قرار می دهد . این اثرات می تواند به مشکلات سلامتی آسیب برساند ، از جمله :

استنشاق غذا یا مایع به درون ریه ها (آسپیراسیون)
پنومونی و سایر عفونت ها
شکستگی
زخم بستر
سوء تغذیه و یا کم شدن آب بدن
 

ممکن است تصمیم بگیرید در مورد از دست دادن حافظه و یا دیگر تغییرات شناختی به پزشک مراجعه کنید . احتمالا در ابتدا به دکتر عمومی مراجعه خواهید کرد که وی پس از تشخیص این بیماری شما را به یک متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک برای ارزیابی بیشتر ارجاع خواهد داد .

چه کاری می­توانید انجام دهید:
تمام علائم بیماری­تان را یادداشت کنید،از جمله علائمی که از نظر شما به علت مراجعه شما به پزشک ارتباطی ندارد. 
اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که به تازگی در زندگی­تان رخ داده است.
فهرستی از داروهای­تان تهیه کنید،همچنین ویتامین­ها یا مکمل­هایی که مصرف می­کنید.
یکی از اعضای خانواده یا دوستان­تان را به همراه خود ببرید.برخی از مواقع درک تمام اطلاعات ارائه شده از طرف پزشک مشکل است. فردی که همراه شماست ممکن است مسئله­ای که شما فراموش کرده­اید را به خاطر بسپارد.
سوال­هایی که می­خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
هنگام معاینه، وقت­تان محدود است، بنابراین تهیه فهرست سوالات مورد نظرتان به شما کمک می­کند تا به نحو احسن از وقت­تان استفاده کنید. در صورت کمبود وقت، سوالاتتان را به ترتیب اهمیت اولویت­بندی کنید.

سئوالات شما از پزشک

آیا تغییر حافظه ام  با افزایش سن و سالم طبیعی است ؟
اگر نه، شما احتمال می دهید که این نشانه علائم بیماری آلزایمر است ؟
انجام چه آزمایشاتی نیاز است؟
اگر تشخیص داده شود که دچار بیماری آلزایمر شده ام ، آیا شما و یا یکی دیگر از پزشکان مراقبت مداوم را مدیریت می کنید ؟ 
چه نوع درمان و یا برنامه های در دسترس هستند؟ آیا این درمان ها موثرند؟
آیا مصرف داروها به روند بهبودی کمک خواهد کرد ؟آیا احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد؟
آیا با گذشت زمان بیماریم  پیشرفت می کند ؟
آیا علائم جدید من را تحت تاثیر قرار می دهد ؟ 
من دچار بیماری دیگری هستم چگونه این دو بیماری را با هم مدیریت کنم ؟

سئوالات پزشک از شما

دچار چه نوع مشکلات حافظه ای و زوال ذهنی شده اید؟ اولین بار چه زمانی متوجه این علادم شدید ؟
آیا این علائم به طور پیوسته بدتر می شوند، و یا گاهی اوقات بهتر و گاهی بدتر می شوند ؟
آیا در انجام فعالیت های خاص، مانند مدیریت امور مالی و یا خرید بیش از حد دچار چالش ذهنی شده اید؟
آیا بیشتر از حد معمول احساس غمگینی یا اضطراب می کنید؟
آیا بتازگی در هنگام رانندگی مسیری را فراموش کرده اید ؟
آیا کسی در مورد رانندگی تان ابراز نگرانی  خود ر؟
آیا انرژیتان بیشتر از حد معمول ، کمتر از حد معمول یا مثل سابق است؟
از چه داروهایی مصرف می کنید؟ آیا از ویتامین یا مکمل استفاده می کنید ؟
آیا مشروب میخورید؟ چقدر؟
آیا بهنگام راه رفتن متوجه لرزش و یا مشکلی شده اید ؟
آیا در به خاطر سپردن قرار ملاقات ها و یا زمانی مصرف داروهایتان  دچار مشکل شده اید ؟
آیا به تازگی تست شنوایی و بینایی انجام داده اید ؟
آیا فرد دیگری در خانواده شما تا به حال دچار اختلالات حافظه ای ، بیماری آلزایمر یا زوال عقل شده است ؟
آیا بهنگام خواب دیدن همان عمل (پانچ، کوبیدن، فریاد، فریاد) را انجام می دهید ؟ آیا خروپف می کنید ؟
آیا افسرده اید؟ خلق و خوی شما چگونه است؟
 

در حال حاضر هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص بیماری آلزایمر وجود ندارد. دکتر بر اساس اطلاعاتی که شما به او میدهد و نتایج حاصل از آزمون های مختلف می تواند تشخیص دهد که آیا مبتلا به آلزایمر شده اید یا خیر.

پزشکان تقریبا همیشه می توانند تعیین کنند که شما دچار زوال عقل شده اید  و آنها اغلب می توانند تشخیص دهند که آیا زوال عقل به دلیل بیماری آلزایمر رخ داده است یا خیر . بیماری آلزایمر را می توان تنها پس از مرگ با طور دقیق تشخیص داد ، زمانی که آزمایشات میکروسکوپی از مغز علائم مشخصات پلاک و دولایه را نشان می دهد.

برای کمک به تشخیص بیماری آلزایمر از سایر علل از دست دادن حافظه، پزشکان در حال حاضر به آزمون های زیر تکیه می کنند.

معاینه فیزیکی و عصبی

دکتر با انجام یک معاینه بالینی  و به احتمال زیاد سلامت عصبی را با انجام آزمایشات زیر بررسی می کند :

رفلکس
اندازه ی عضلات و قدرت
قابلیت برخاستن از صندلی و راه رفتن در سراسر اتاق
حس بینایی و شنوایی
هماهنگی
تعادل

تست های آزمایشگاهی

انجام آزمایش خون به دکتر کمک می کند تا سایر علل بالقوه تحلیل حافظه و سردرگمی، مانند اختلالات تیروئید یا کمبود ویتامین را رد کند  .

وضعیت ذهنی و آزمایش عصب

دکتر ممکن است آزمون وضعیت روانی را برای ارزیابی حافظه و دیگر مهارت های افکاری  انجام دهد . علاوه بر این، دکتر انجام ارزیابی گسترده تر از تفکر و حافظه را توصیه میکند . سایر اشکال تست عصبی شامل جزئیات بیشتر در مورد عملکرد ذهنی  در مقایسه با دیگر هم سن و سالان و سطح تحصیلات مشابه می شود .

تصویربرداری از مغز

در حال حاضر تصویربرداری از مغز ، عمدتا به منظور تشخیص دقیق اختلالات قابل مشاهده مرتبط با دیگر بیماری های آلزایمر - مانند سکته مغزی، ضربه و تومورها – انجام می شود. اپلیکیشن های جدید تصویربرداری پزشکان را قادر به تشخیص تغییرات خاص مغزی ناشی از آلزایمر  می کند .

فن آوری تصویربرداری از مغز عبارتند از:

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI
توموگرافی کامپیوتری (CT) سی تی اسکن 
توموگرافی گسیل پوزیترون (PET)
مایع مغزی نخاعی ، در شرایط خاص مانند زوال عقل پیشرونده و یا شروع زوال عقل در افراد بسیار جوان ، مایع مغزی نخاعی برداشته می شود.

تست های تشخیصی آینده

محققان  با پزشکان در حال توسعه ابزارهای تشخیصی جدیدی به منظور کمک در تشخیص قطعی بیماری آلزایمر هستند . از دیگر اهداف مهم ، تشخیص این بیماری قبل از بروز علائمش است .

ابزارهای جدید تحت بررسی عبارتند از:

افزایش روش هایی برای تصویربرداری از مغز
تست های دارای حساسیت بیشتر برای توانایی های ذهنی
اندازه گیری پروتئین های کلیدی و یا الگوهای پروتئین در خون یا مایع نخاعی  (نشانگرهای زیستی)

به طور کلی برای ارزیابی بیماری آلزایمر توصیه به انجام آزمایش روتین ژنتیکی نمی شود. اما افرادی که سابقه بیماری زودرس آلزایمر دارند از این قاعده مستثنی هستند . با این حال، هر شخصی با سابقه خانوادگی آلزایمر زودرس باید به ملاقات پزشک برود و یا مشاور ژنتیکی انجام دهد .
 

داروهای فعلی آلزایمر می توانند برای مدتی علائم تحلیل حافظه و سایر تغییرات شناختی را به تعویق بیاندازند. دو نوع دارویی که در حال حاضر برای درمان نشانه های شناختی مورد استفاده قرار می گیرد ، عبارتند از :

مهارکننده های کولین استراز:  کار این داروها افزایش سطح ارتباطات سلول به سلول توسط یک انتقال دهنده عصبی (استیل کولین) است که در مغز توسط بیماری آلزایمر خالی می شود  . بهبودی نسبتا کم می باشد . مهارکننده های کولین استراز می توانند علائم عصبی مانند بیقراری یا افسردگی را بهبود ببخشند .

مهارکننده های کولین استراز عبارتند از ؛ دونپزیل (Aricept)، گالانتامین (Razadyne) و ریواستیگمین (Exelon). اصلی ترین عوارض جانبی این داروها عبارتند از: اسهال، تهوع، کاهش اشتها و اختلال در خواب. در افراد مبتلا به اختلالات هدایت  قلبی، عوارض جانبی جدی  شامل ضربان قلب آهسته و بلوک قلبی می شود .

ممانتین (Namenda). کار این دارو در دیگر  شبکه های ارتباطی سلول های مغز است و  موجب کاهش پیشرفت علایم متوسط ​​تا شدید بیماری آلزایمر می شود .این دارو گاهی اوقات در ترکیب با یک کولین استراز استفاده می شود. از عوارض جانبی این دارو می توان به یبوست، سرگیجه و سردرد اشاره کرد .
گاهی اوقات از داروهای دیگری مانند داروهای ضد افسردگی برای کمک به کنترل علائم رفتاری مرتبط با بیماری آلزایمر استفاده می شود . اما برخی از داروها باید با احتیاط مصرف شوند . برای مثال، برخی داروهای خواب آور مانند زولپیدم ، اس زوپیدلون و غیره ممکن است سرگیجه  و خطر سقوط را افزایش دهند  .

مصرف داروهای ضد اضطراب مانند کلونازپام (Klonopin) و لورازپام  خطر سقوط، گیجی و منگی را افزایش می دهد . قبل از مصرف هر گونه داروی جدید با پزشکتان مشورت کنید.

ایجاد یک محیط امن و حمایتی

تطبیق وضعیت زندگی با نیازهای فرد مبتلا به آلزایمر بخش مهمی از طرح های درمانی محسوب می شود . در افراد مبتلا به آلزایمر عادات روتین را ایجاد و تقویت کنید و وظایف حافظه را به حداکثر برسانید انجام اینکار می تواند زندگی را بسیار ساده تر کند .

با انجام  مراحل زیر می توان از حس تندرستی حمایت کرد و توانایی انجام کارها را  ادامه داد:

همیشه کلید، کیف پول، تلفن های همراه و دیگر اشیاء با ارزش را در یک جای مشخص در خانه نگه دارید، به طوری که آنها را گم نکنید .
آگر از چندین دارو استفاده می کنید به پزشک مراجعه کنید تا نحوه ی مصرف داروهایتان را ساده تر کند  و امور مالی را به صورت خودکار و اتوماتیک تنظیم کنید .
سعی کنید همیشه موبایلتان را با خود به همراه داشته باشید و قابلیت مکان یابی گوشی را روشن کنید تا در صورت گم شدن ، خانوادتان بتوانند از طریق موبایلتان مکان شما را شناسایی کنند . همچنین برنامه شماره تلفن های مهم را به گوشی خود اضافه کنید ،با انجام اینکار دیگر نیاز نیست که تمامی شماره ها را به خاطر بسپارید .
از رفتن سر قرارهای ملاقاتی به طور منظم و در روز و زمان مشخص اطمینان حاصل کنید .
در خانه از یک تقویم یا تخته سفید برای پیگیری برنامه روزانه استفاده کنید و خود راعادت چک کردن آیتم های تکمیل شده ، دهید .
مبلمان و فرش های اضافی را جمع کنید .
نرده محکمی را  در راه پله ها و در حمام نصب کنید .
از راحتی کفش و دمپایی خود  اطمینان حاصل کنید .
تعداد آینه ها را کاهش دهید . افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است با دیدن تصاویر در آینه بترسند یا  گیج شوند .
عکس ها و سایر اشیاء معنی دار  را در اطراف خانه نگه دارید.

ورزش

ورزش منظم بخش مهمی از برنامه سلامتی در همه ی افراد محسوب می شود  و افراد مبتلا به آلزایمر از این قاعده مستثنی نیستند. فعالیت هایی مانند پیاده روی روزانه می تواند به بهبود خلق و خو، حفظ سلامت مفاصل و عضلات قلب کمک کند.

همچنین ورزش می تواند موجب خواب آرام شود و از بروز یبوست نیز جلوگیری می کند .اگر فرد مبتلا به آلزایمر خواست بدون بهمراه داشتن موبایل قدم بزند و یا پیاده روی کند حتما باید کارت شناسایی و یا دستبند هشدار دهنده پزشکی را با خود بهمراه داشته باشد.

افراد مبتلا به آلزایمر که دچار مشکل در راه رفتن می شوند ممکن است هنوز قادر به استفاده از دوچرخه ثابت یا شرکت در تمرینات با صندلی باشند. 

تغذیه

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است فراموش کنند غذا بخورند، میلی به خوردن غذا نداشته باشند و یا حتی از ترکیب مواد غذایی سالم نیز استفاده نکنند . آنها همچنین ممکن است فراموش کنند که به اندازه کافی آب بنوشند که این خود منجر به کم آبی بدن و یبوست می شود .

پیشنهاد:

استفاده از مواد غذایی سرشار از کالری ؛ می توان مکمل ها را با پودرهای پروتئین مخلوط کرده و مصرف کنید و یا این مخلوط را به مواد مخلوط  مورد علاقه خود اضافه کنید و سپس استفاده کنید .
استفاده از آب، آب میوه و سایر نوشیدنی های سالم ؛ افراد میتلا به آلزایمر باید در طی روز حداقل چندین  لیوان پر از مایعات بنوشند . مصرف نوشیدنی های حاوی کافئین موجب افزایش بی قراری ، تداخل در  خواب و نیاز مکرر به دفع ادرار می شود ، پس بهتر ازاین نوع نوشیدنی ها استفاده نشود.
 

نتایج مطالعات در مورد اینکه آیا رژیم غذایی، ورزش و یا انتخاب شیوه زندگی سالم می تواند از بروز  زوال شناختی پیشگیری کند یا خیر ، متفاوت است . اما انتخاب شیوه زندگی سالم نقش بسزایی در حفظ سلامت شناختی ایفا می کند ، به طوری که هیچ آسیبی شامل استراتژی های برنامه سلامتی نمی شود :

انجام ورزش به طور منظم، به خصوص ورزش های قلبی عروقی ، برای سلامت قلب مفید است وممکن است از کاهش شناخت پیشگیری کند .همچنین ورزش به بهبود خلق و خوی کمک می کند.
یک رژیم غذایی کم چرب و سرشار از میوه جات و سبزیجات از دیگر انتخاب هایی است که موجب سالم ماندن قلب می شود و به حفظ سلامت شناختی نیز کمک می کند .
تعاملات اجتماعی و برانگیختن ذهنی موجب  رضایت بخشی هرچه تمام تر زندگی میشود  تر و همچنین به حفظ عملکرد ذهنی نیز کمک می کند .

ترکیبات گیاهی مختلف، ویتامین ها و سایر مکمل ها به طور گسترده ای نقش بسزایی در پیشگیری یا به تاخیر انداختن بیماری آلزایمر ایفا می کند  در حال حاضر، هیچ شواهدی مبنی بر اینکه هر یک از این روش های درمانی سرعت پیشرفت زوال عقل را کاهش می دهد ،  وجود ندارد.

برخی از درمان هایی که به تازگی مورد مطالعه قرار گرفته اند عبارتند از:

اسیدهای چرب امگا 3  ؛ اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی ممکن است از کاهش شناختی پیشگیری کند. با این حال مطالعات انجام شده بر روی مکمل های روغن ماهی نشان دهنده هیچ مزایایی نمی باشد .

کورکومین ؛ این گیاه از زردچوبه گرفته می شود که دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است . این گیاه در فرآیندهای شیمیایی مغز اثر می گذارد . تا کنون، آزمایش های بالینی هیچ مزایایی را برای درمان بیماری آلزایمر یافت نکرده اند .

جینکو ؛ جینکو نوعی عصاره گیاهی حاوی چندین مواد است. طبق مطالعات انجام شده این عصاره هیچ تاثیری در جلوگیری و یا به تاخیر انداختن بیماری آلزایمر ندارد.

ویتامین E ؛ اگرچه ویتامین E در پیشگیری از بیماری آلزایمر تاثیری ندارد ، اما مصرف 2000 واحد بین المللی در روز ممکن است در به تاخیر انداختن پیشرفت این بیماری موثر واقع شود . 

ممکن است مکمل های مورد استفاده در سلامت شناختی با داروهایی که در حال حاضر برای بیماری آلزایمر و یا دیگر بیماری ها استفاده می کنید ،  تداخل ایجاد کند. بنابراین بهتر است با تیم پزشکی خود همکاری و ارتباط نزدیکی داشته باشد تا برای عدم تداخل این داروها با هم برنامه درمانی مناسبی را برایتان در نظر گرفته شود.
 قبل از مصرف هر نوع دارویی مزایا و معایب آن را در نظر بگیرید  .
 

در حال حاضر، هیچ راهی برای پیشگیری از بروز بیماری آلزایمر وجود ندارد. تحقیقات در مورد استراتژی های پیشگیرانه در حال انجام است. شواهد مستحکمی نشان می دهد که  خطر ابتلا به بیماری آلزایمر با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی در ارتباط است .

بسیاری از عواملی که خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد نیز می تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و دمانس عروقی را نیز افزایش دهد. عوامل مهمی که ممکن است درگیر شوند ، عبارتند از فشار خون بالا، کلسترول خون بالا، اضافه وزن و دیابت.

رژیم غذایی مدیترانه ای می تواند خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی و عروقی و سکته مغزی را کاهش دهد. همچنین این رژیم غذایی با کاهش خطر بیماری آلزایمر در ارتباط است.

فعالیت (از لحاظ جسمی، ذهنی و اجتماعی ) زندگی را لذت بخش تر می کند و همچنین  خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می دهد .
 

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ترکیبی از احساسات را همچون  سردرگمی، سرخوردگی، خشم، ترس، عدم اطمینان، غم ، اندوه و افسردگی را تجربه می کنند .

اگر شما  از فردی که دچار آلزایمر شده است ، مراقبت می کنید ، می توانید به آنها کمک کنید تا با این بیماری مقابله کنند به حرفهایشان گوش دهید ،به آنها  اطمینان دهید که زندگی ادامه دارد و هنوز هم می شود از آن لذت برد .با آنها همراهی کنید  و ابرای بازگشت عزت نفس شان بهترین کارها را انجام دهید .

آرامش و ثبات محیط خانه می تواند به کاهش مشکلات رفتاری کمک کند . شرایط جدید، سر و صدا، تجمع افراد  و فشار برای انجام کارهای پیچیده می تواند موجب اضطراب این افراد شود. 
مراقبت از یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمر از لحاظ جسمی و روحی دشوار  است. احساس خشم و گناه، استرس و دلسردی، نگرانی و غم و اندوه، و انزوای اجتماعی عادی است.

مراقبت حتی می تواند موجب عوارضی بر سلامت جسمی نیز شود . اما توجه به نیازهه و رفاه خود  یکی از مهم ترین چیزهایی است که شما می توانید برای خودتان و برای فرد مبتلا به آلزایمر انجام دهید .

بسیاری از افراد مبتلا به آلزایمر و خانواده هایشان  از مشاوره یا خدمات حمایتی محلی بهره مند می شوند. ارتباط با انجمن آلزایمر محلی خود می تواند شما را با گروه های پشتیبانی، پزشکان، درمانگران شغلی، منابع ، سازمان های مراقبت در منزل، مراکز مراقبت در منزل و سمینارهای آموزشی آشنا سازد .