اختلال کشیدگی یا انقباض عضله گردن یا کجی گردن

اختلال کشیدگی گردن که همچنین اسپاسم کجی گردن هم نامیده میشود،عارضه ای دردناک است که عضلات گردن بی اختیار منقبض شده و منجر به این میشوند که سر پیچ خورده و به یک طرف متمایل شود.کشیدگی گردن همچنین میتواند موجب حرکات بی اختیار سر به جلو یا عقب گردد.

این بیماری نادر میتواند در هر سنی ایجاد شود، اما  معمولا در افراد میانسال و زنان بیش از مردان رخ می دهد.علائم به آهستگی آغار شده و سپس به نقطه ای میرسند که اساسا بدتر نمی شوند.
درمانی برای کشیدگی گردن وجود ندارد.این بیماری گاهی بدون درمان بهبود پیدا میکند اما بهبود مداوم و همیشگی غیر معمول است..تزریق توکسین بوتولونیوم در عضلات آسیب دیده غالبا علائم و نشانه های کشیدگی گردن را کاهش می دهد.و در برخی موارد ممکن است عمل جراحی گزینه مناسبی باشد.
 

انقباضات عضلاتی که منجر به کشیدگی گردن میشوند میتوانند موجب شوند که سر در جهات مختلفی بچرخد.مانند:
•    کشیده شدن چانه به سمت شانه
•    کشیده شدن گوش به سمت شانه
•    کشیده شدن چانه به سمت بالا
•    کشیده شدن چانه به سمت پایین

شایع ترین نوع چرخش در اثر کشیدگی گردن،هنگامی است که چانه به سمت شانه کشیده میپشود.برخی افراد ترکیبی از ژست های غیر معمول سر را تجربه میکنند.حرکات تند و سریع سر هم ممکن است اتفاق بیفتد.
بیشتر افرادی که دچار اختلال کشیدگی گردن هستند،گردن دردی که به سمت شانه ها سرایت میکند را هم تجربه میکنند.این بیماری همچنین میتواند موجب سردرد هم شود.در برخی افراد درد ناشی از کشیدگی گردن میتواند طاقت فرسا و غیر قابل تحمل باشد.
 

در بیشتر انواع کشیدگی گردن،علت اصلی مشخص نیست.در برخی افرادی که این اختلال را دارند،سابقه ابتلا به آن در خانواده وجود داشته است.پس عامل ژنتیکی میتواند فاکتور مهمی باشد.کشیدگی گردن گاهی به جراحت های سر،گردن و شانه مربوط است.

علت های تشدید این اختلال شامل موارد زیر است:
•    سن. گرچه این بیماری در افراد با سنین مختلف رخ می دهد اما شایع ترین سن وقوع آن پس از 30 سالگی است.
•    جنسیت. احتمال ابتلا زنان به این اختلال بیش از مردان است.
•    سابقه خانوادگی. اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده تان به اختلال کشیدگی گردن یا دیگر اختلال عضلانی مبتلاست،شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این اختلال هستید.

در برخی موارد،حرکات غیر عادی عضلاتی که در اثر کشیدگی گردن ایجاد شده اند میتوانند به نواحی نزدیک در بدن هم سرایت کنند.شایع ترین مکان های سرایت،شامل صورت،فک،بازوها و بالا تنه میشود.
همچنین افرادی که به این اختلال دچار هستند ممکن است دچار اسپرس استخوان هم شوند که میزان فضای خالی در مجاری ستون فقرات را کاهش می دهد.این عارضه موجب مورمور شدن ،بی حسی و ضعف در بازوها ،دست ها ،پاها و ساق پا میگردد.
 

ممکن است در ابتدا با یک پزشک عمومی راجع به علائم بیماری خود مشورت کنید.سپس به یک نورولوژیست(متخصص مغز و اعصاب) ارجاع داده می شوید
چه کاری می توانید انجام دهید؟
به علت کوتاه بودن وقت ملاقات،فهرستی شامل موارد زیر تهیه کنید:
•    اطلاعاتی راجع به مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادرانتان
•    تمام داروها و مکمل های روزانه ای که مصرف میکنید.
•    سوالاتی که میخواهید از پزشک بپرسید

چه انتظاراتی باید از پزشک داشت
ممکن است پزشک سوالات زیر را از شما بپرسد:
•    علائم شما چه زمانی آغاز شدند؟
•    آیا با گذشت زمان،علائم شما بدتر شدند؟
•    آیا به نظر میرسد چیز خاصی علائم شما را بهبود میبخشد؟
•    چه داروهایی مصرف میکنید؟

در حالیکه معاینه جسمانی به تنهایی میتواند اختلال کشیدگی گردن را تشخیص دهد،ممکن است پزشک،آزمایش خون یا MRI تجویز کند تا علت اساسی ایجاد نشانه ها و علائم شما را در یابد.

درمانی برای اختلال کشیدگی گردن وجود ندارد.در برخی افراد،ممکن است علائم و نشانه ها بدون درمان ناپدید شوند اما احتمال وقوع مجدد آنها دور از انتطار نیست.درمان بر روی کاهش و از بین بردن علائم اختلال تمرکز دارد.

دارو
توکسین بوتولینوم که غالبا برای نرم کردن چین و چروک صورت استفاده میشود ،میتواند مستقیما در عضله گردن آسیب دیده توسط کشیدگی گردن تزریق شود.نمونه های داروهای توکسین بوتولینوم شامل بوتاکس،دایسپورت،زئومین و مایوبلوک میشود.
اکثر افراد پس از این تزریقات که معمولا باید هر سه چهار ماه تکرار شوند،علائم بهبود را در خود مشاهده میکنند.
برای بهبود نتایج یا کمک به کاهش دوز و دفعات تزریق توکسین بوتولینوم،ممکن است پزشک شما داروهای خوراکی که دارای اثرات ریلکس کننده عضلات هستند را هم تجویز کند.

 ترفندهای درمانی
ترفندهای خاصی مانند لمس قسمت مقابل صورت و یا پشت سر،میتواند موجب توقف موقتی این اسپاسم گردد.برای افراد مختلف،ترفندهای متفاوتی استفاده میشود اما با پیشرفت بیماری،این گونه ترفندها اثر خود را از دست میدهند.
ضربات آهسته و ماساژ میتوانند به تسکین عضلات گردن و شانه کمک کنند.ورزش هایی که قدرت و انعطاف گردن را بالا میبرند هم ممکن است مفید باشند.
علائم و نشانه های این اختلال در هنگام استرس داشتن،بدتر میشود.پس یادگیری تکنیک های کنترل استرس بسیار حائز اهمیت است.

عمل جراحی و دیگر عملیات ها
اگر درمان های دیگری نتیجه بخش نبود،ممکن است پزشک شما؛عمل جراحی را پیشنهاد کند.این عمل ها شامل موارد زیر هستند:
•    تحریک عمیق مغزی. در این عمل،یک رشته سیم نازک از طریق یک سوراخ در جمجمه به داخل مغز فرستاده میشود.سر این رشته در قسمتی از مغر که حرکات را کنترل میکند جای داده میشود.پالس های الکتریکی از طریق این رشته فرستاده میشوند تا سییگنال های عصبی را که موجب چرخش سر میشوند را کنترل کند.
•    بریدن عصب ها. راه دیگر این است که در طی جراحی عصب هایی که دستور کشیدگی را به عضله آسیب دیده ارسال میکنند را قطع کرد.
 

در موارد شدید اختلال کشیدگی گردن ممکن است احساس ناراحتی در محافل اجتماعی داشته باشید یا حتی فعالیت های روزمره خود مانند رانندگی را محدود کنید.اکثر افرادی که دچار این اختلال هستند به نوعی دچار افسردگی و تنهایی میشوند.
به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید.گروه ها و سازمان های مختلفی وجود دارند که اطلاعاتی راجع به این اختلال در اختیار شما قرار میدهند و از شما و خانواده تان در برابر این بیماری حمایت خواهند کرد.
ممکن است پزشک شما بتواند راجع به این سازمان ها شما را راهنمایی کند.در غیر این صورت وبسایت های مختلفی در اینترنت وجود دارند که اطلاعاتی درباره این گروه و سازمان ها ارائه میدهند