غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی
Cutaneous T-cell lymphoma
غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی،نوع نادری از سرطان است که در گلبول های سفید آغاز به کار میکند و سپس به پوست حمله میکند. غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی یکی از چندین نوع مجموعه های لنفاوی به نام "غده های لنفاوی بدون هادجکین "است.
شرح بیماری
غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی،نوع نادری از سرطان است که در گلبول های سفید آغاز به کار میکند و سپس به پوست حمله میکند. غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی یکی از چندین نوع مجموعه های لنفاوی به نام "غده های لنفاوی بدون هادجکین "است.
غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی میتواند موجب قرمزی پوست شبیه به جوش و گاهی تومورهای پوستی شود.روش درمان میتواند شامل کِرِم های پوستی،درمان های سبک،دارو درمانی و پرتو درمانی باشد.
چندین نوع از غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی وجود دارد،از جمله " mycosis fungoides" و سندروم سزاری
آزمایشات و تشخیص بیماری
متخصصین پوست همراه با هماتولولوژیست ها،پرتو درمانگر ها،و دیگر متخصصین برای تشخیص غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی کار میکنند.آزمایشاتی که برای تشخیص این بیماری انجام میشود:
• آزمایشات جسمانی. پزشک شما برای یافتن هرگونه زخم یا غده پوست شما را معاینه میکند.همچنین برای یافتن هرگونه علامتی برای تشخیص صدمه های غدد لنفاوی یا دیگر اندام ها معاینه خواهید شد
• آزمایش خون. خون شما برای بررسی وجود سلول های لنفاوی پوستی آزمایش خواهد شد.ممکن است پزشک شما برای تشخیص بهتر عارضه شما،از آزمایشات پیشرفته ای از جمله سیتومتری و پولی متری واکنش قفسه سینه استفاده کند.
• بیوپسی پوست. یک پاتوبیولوژیست نمونه ی کوچکی از پوست شما را برای تشخیص این عارضه سرطانی بر میدارد.برخی مواقع برای تشخیص بهتر به برداشت های چندباره پوست نیاز است.آزمایشات پیشرفته ای مانند ایمونوهیستوشیمی و پولی مری واکنش قفسه سینه برای تشخیص بهتر و انتخاب بهترین درمان به پزشک کمک خواهند کرد.
• عکس برداری. آزمایشاتی نظیر سی تی اسکن،MRI و PET میتوانند برای تشخیص سلول های سرطانی و سرایتشان به دیگر نقاط بدن مفید باشند.
درمان و دارو
درمان های بسیاری برای افرادی که مبتلا به غده لنفاوی زیرپوستی تک سلولی هستند،وجود دارد.بهترین درمان برای شما،به وضعیت شما مانند،پیشرفت یا مرحله غده لنفاوی، بستگی دارد.بیشتر افراد ترکیبی از تمام درمان ها را دریافت میکنند.
درمان های مختلف ممکن است شامل:
• کِرِم ها و روغن های پوستی. داروهایی به شکل کِرِم،ژل ها و روغن روی پوست گذاشته میشوند.کورتیکوزتیروئیدها میتوانند به قرمزی و خارش پوست کمک کنند.شیمی درمانی و رتینوئید ها هم میتوانند برای حمله به سلول های سرطانی به پوست زده شوند
• نور درمانی. نوردرمانی پوست شما را در معرض نور ماورا بنفش قرار میدهد.برخی مواقع،دارویی استفاده میشود تا سلول های سرطانی را نسبت به نور حساس تر کند.سلول هاس سالم به سرعت بازسازی شده اما سلول های سرطانی نمیتوانند احیا شوند.نور درمانی میتواند از نور فرابنفش A یا B استفاده کند.
• پرتو درمانی. پرتودرمانی از امواج رادیواکتیو برای کشتن سلول های سرطانی استفاده میکند.پرتو درمانی برای این بیماری از الکترون استفاده میکند که میتواند روی پوست اثر گذاشته و آسیبی به اندام های داخلی نزند.الکترون ها میتوانند به نقطه ای خاص از بدن یا تمام آن افکنده شوند.
• داروها. داروها برای درمان این بیماری از داروهای بیولوژیکال که سیستم ایمنی بدن در مقابل سلول های سرطانی را قوی تر میکنند استفاده میکنند.داروهای شیمی درمانی به سرعت به سلول های در حال رشد،نظیر سلول های سرطانی حمله میکند.داروهای خاص به سلول های آسیب دیده(سلول های سرطانی) حمله میکنند
• قرار دادن گلبول های قرمز در معرض نور. عملیاتی که " extracorporeal photopheresis" نامیده میشود و شامل بیرون کشیدن خون از بدن و درمان آن با داروهای حساس به نور میگردد.سپس نور در معرض نور فرابنفش قرار میگیرد که سلول های سرطانی را نابود میکند.پس از این عملیات خون دوباره به داخل بدن برگردانده میشود.
• پیوند سلولی. پیوند سلولی عملیاتی است که مغز استخوان بیمار شما با یک مغز ایتخوان سالم جایگزین میشود.در هنگام این پیوند، داروهای شیمی درمانی برای فرو نشاندن مغز استخوان به شما داده میشود.سپس سلول های سالم به بدن برگردانده شده و شروع به تولید دوباره مغز استخوان سالم میکنند.
• درمان در کلینیک. این درمان آخرین روش های درمان این بیماری را برای شما انجام خواهد داد