سندروم درسلر

سندروم درسلر نوعی از  التهاب برون شامه ی قلب( التهاب کیسه ی محاطی قلب) می باشد. باور بر این است که سندروم درسلر پاسخ سیستم ایمنی بدن پس از آسیب به بافت قلبی یا غشاء دور قلب ناشی از عواملی مانند حمله ی قلبی، جراحی یا جراحت است. علائم شامل درد قفسه ی سینه که مشابه علائم حمله ی قلبی است، می باشد.
به سندروم درسلر همچنین سندروم پس پریکاردیوتومی(postpericardiotomy syndrome)، سندروم رگ بست پسا قلب عضله ای(post-myocardial infarction syndrome) و پسا جراحت قلبی(and post-cardiac injury syndrome) نیز می گویند. طی پیشرفت های اخیر در درمان حمله ی قلبی درصد بروز سندروم درسلر نسبت به گذشته کمتر شده است.
 

علائم ممکن است پس از هفته ها یا ماه ها پس از حمله ی قلبی، جراحی یا جراحت قفسه ی سینه به وجود آیند. علائم ممکن است شامل:
•    درد قفسه ی سینه
•    تب
باشند.
 

در صورت وجود درد قفسه ی سینه مداوم به رسیدگی اورژانسی احتیاج خواهد بود که نمایانگر بازگشت حمله ی قلبی یا دیگر اختلالات است.

سندروم درسلر به پاسخ سیسیتم ایمنی بدن به حمله ی قلبی مربوط است. بدن به بافت مجروح به وسیله ی فرستادن سلول های ایمنی و پروتئین ها برای پاکسازی و بازسازی ناحیه ی آسیب دیده واکنش نشان می دهد. گاهی اوقات این واکنش باعث التهاب شدید در غشاء بیرونی نقلب می شود.
سندروم درسلر در 10 تا 40 درصد افرادی که سابقه ی جراحی قلب دارند اتفاق می افتد.
 

واکنش سیستم ایمنی که باعث سندروم درسلر می شود همچنین ممکن است سبب انباشت ترشحات در غشاء دور ریه شود.
به ندرت سندروم درسلر موجب پیامد های جدی تر می شود. از جمله:
•    تامپوناد قلبی. التهاب  غشاء خارجی قلب می تواند موجب تراکم ترشحات در کیسه ی محاطی قلب گردد. این تراکم ترشحات می تواند به قلب فشار آورد تا سخت تر کار کند و توان قلب برای پمپاژ مناسب خون را کاهش دهد.
•    التهاب برون شامه ی قلب فشار آور. التهاب مزمن می تواند سبب زخمی یا سفت شدن غشاء قلبی گردد. این جراحات می تواند توان قلب برای خونرسانی مناسب را کاهش دهد.
 

اگر بیمار در اتاق اورژانس به خاطر درد قفسه ی باشد ممکن است از وی سوالات زیر را بپرسند:
•    علائم از چه زمانی آغاز شد؟
•    آیا بین 1 تا 10 می توانید میزان درد قفسه ی سینه تان را رتبه بندی کنید؟
•    آیا چیزی علائم را تشدید می کند؟ مثلا آیا در هنگام کشیدن نفس عمیق بیشتر درد می گیرد؟
•    درد در کدام قسمت وجود دارد؟ آیا به ناحیه ی دیگر جز قفسه ی سینه سرایت کرده است؟
•    آیا سابقه ی بیماری قلبی دارید؟
•    آیا اتفاق جدیدی که می توانسته باعث آسیب به بافت قلبی شود مانند حمله ی قلبی، جراحی قلب یا جراحت با چیز نوک تیز در قفسه ی سینه را تجربه کرده اید؟ 
•    اخیرا از چه دارو هایی استفاده می کنید؟
 

پزشک ابتدا آزمون های فیزیکی از جمله گوش دادن به صدای قلب را انجام می دهد. انواع مختلف صدا ها می تواند نمایانگر این باشد که آیا غشاء دور قلب ملتهب است یا ترشحات به دور قلب متراکم شده اند.
پزشک ممکن است آزمایشاتی را توصیه کند، از جمله:
•    نوار قلب صوتی. امواج صوتی تصویری از قلب ایجاد می کنند که به پزشک کمک می کند تا تراکم ترشحات به دور قلب را تشخیص دهد.
•    نوار قلب الکتریکی. پالس های الکتریکی قلب توسط سیمی که به پوست بیمار متصل شده ثبت می شوند. برخی تغیرات در پالس های الکتریکی می تواند نمایانگر فشار روی قلب باشد، اما خوانش نوار قلب الکتریکی بعد از عمل جراحی می تواند غیرعادی باشد بنابر این پزشک ممکن است برای تشخیص سندروم درسلر به این یک آزمایش بسنده نکند. 
•    اشعه ی اکس قفسه ی سینه. یک آزمایش اشعه ی ایکس می تواند ترشحات متراکم به دور قلب یا ریه را شناسایی کند و می تواند دلایل دیگر علائم مانند ذات الریه را تشخیص دهد.
•    آزمایش خون. نتیجه ی برخی آزمایشات می تواند نمایانگر فعالیت التهاب زا مداوم سندروم درسلر باشد.
 

هدف مدیریت درد و کاهش التهاب است. پزشک ممکن است دارو های ضد درد و التهاب از جمله:
•    آسپیرین
•    ایبو پروفن
•    ناپروکسن
را تجویز کند.
اگر این دارو اثر بخش نبودند پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه نماید:
•    کولچی سین. این داروی ضد التهاب می تواند در کنار دارو های ضد درد برای درمان سندروم درسلر مورد استفاده قرار بگیرد. برخی تحیقات نشان می دهند مصرف کولچی سین پیش از عمل قلب می تواند از وقوع سندروم درسلر جلوگیری کند. تاثیر کولچی سین برای درمان جراحت پس از جراحی قلب نامشخص است.
•    کورتیکواستروئیدها. این کاهنده های سیستم ایمنی می توانند التهاب مربوط به سندروم درسلر را کاهش دهند. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جدی به همراه داشته باشند و ممکن است در بهبود بافت آسیب دیده ی قلبی پش از جراحی یا حمله ی قلبی تداخل کنند. به این دلایل عموما کورتیکواستروئیدها تنها زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که سایر روش های درمانی بی اثر باشند.
 

پیامد های سندروم درسلر می تواند نیازمند درمان های جایگزین بیشتری باشد. از جمله:
•    تخلیه ترشحات اضافی. اگر وضعیت به تامپوناد قلبی برسد پزشک ممکن است عملی را توصیه کند که طی آن یک سوزن با لول هی کوچک برای تخلیه ی ترشحات اضافی مورد استفاده قرار می گیرد.این عمل تنها تحت بی حسی موضعی انجام می شود.
•    برداشتن غشاء خارجی قلب. اگر وضعیت به  التهاب برون شامه ی قلب مداوم برسد ممکن است به جراحی برای برداشتن غشاء خارجی قلبی احتیاج شود. 
برخی تحقیقات نشان می دهد که افراد جوانتر و افرادی که علائم الهاب فشارآورنده ی قلبی به زودی پس از جراحی را دارند، بیشتر به درمان های مهاجم برای پیامد های سندروم درسلر نیاز دارند.