اگزمای دیشیدروسیس

اگزمای دیشیدروسیس یا دیشیدروتیک یا پومفولیکس عارضه ای پوستی کوچک است که به صورت تاول های چرکی روی کف دست ها و کناره های ناخن ایجاد میشود.کف پا نیز ممکن است دچار این عارضه گردد.
تاول هایی که در دیشیدروسیس ایجاد میشود معمولا نزدیک به 3 هفته دوام می آورند و موجب خارش شَدید میگردند.هنگامی که تاول دیشیدروسیس خشک است،ممکن است پوست شما زبر و خشن شود.معمول ها پیش از آنکه تاول قبلی بهبود پیدا کرده باشد،دوباره عود میکنند.
درمان دیشیدروسیس عموما شامل زدن کِرِم و پماد به پوست آسیب دیده میشود.در موارد حادّ ممکن است پزشک قرص های کورتیکوزروئید مانند پردنیزون یا تزریق تجویز کند.
 

تاول های دیشیدروسیبس معمولا در کناره های انگشتان و کف دست ایجاد میشوند.گاهی کف پاها نیاز دچار این عارضه میگردند.معمولا این تاول ها کوچک هستند(به اندازه سر خودکار) و در گروه هایی جمع میشوند و ظاهری شبیه به دانه نشاسته پیدا میکنند.

در موارد حادّتر،تاول های کوچک باهم ترکیب شده تا تاول های بزرگتری ایجاد کنند.پوستی که دچار دیشیدروسیس شده،میتواند بسیار دردناک و خارشی شود.هنگامی که تاول خشک شد و پوست آن ور آمد لایه ی زیرین آن میتواند قرمز و ملتهب باشد
التهاب دیشیدروسیس میتواند بصورت منظم و ماه ها و سال ها دوباره عود کند.
 

اگر جوشی روی دست یا پای خود مشاهده کردید که خود به خود بهبود پیدا نمیکند با پزشک تماس بگیرید.

علت دیشیدروسیس مشخص نیست.میتواند با عارضه پوستی دیگری که آماس اتوپیک نامیده میشود مرتبط باشد.همچنین میتواند به علت حساسیت مانند تب یونجه باشد.این قبیل صدمات در افرادی که حساسیت فصلی دارند بیشتر میگردد.

علل تشدید دیشیدروسیس شامل موارد زیر است:
•    استرس. دیشیدروسیس در هنگام استرس های احساسی و فیزیکی شایع تر است.
•    در معرض برخی فلزها بودن. این مساله شامل کُبالت و نیکل موجود در ابزارهای صنعتی میشود.
•    پوست حساس. افرادی که در هنگام تماس با مواد تحریک کننده،فورا جوش میزنند بیش از دیگران در معرض دیشیدروسیس قرار میگیرند.
•    اگزمای اتوپیک. برخی افرادی که مبتلا به اگزمای اتوپیک هستند ممکن است دچار دیشیدروسیس گردند.

برای بیشتر افراد دیشیدروسیس یک خارش ناراحت کننده است،برای دیگران،ممکن این خارش موجب کاهش کارکرد دست ها و پاها شود.خاریدن شدید ممکن است خطر ابتلا به عفونت باکتریاییدر پوست آسیب دیده را افزایش دهد.

برخی اطلاعاتی که در هنگام ملاقات با پزشک یا متخصص ممکن است مفید باشند شامل موارد زیر هستند:

چه کاری میتوانید انجام دهید؟
فهرستی شامل سوالات زیر تهیه کنید:
•    آیا پیش از این هم به این عارضه دچار شده بودید؟
•    آیا به مواد خاصی مانند لاستیک،چسب،عطر یا نیکل حساسیت دارید؟
•    آیا اخیرا میزان استرس شما بیشتر شده است؟
•    چه نوع دارو و مکمل هایی مصرف میکنید؟
•    آیا در محل کار یا هنگام تفریح با مواد فلزی یا شیمیایی تماس دارید؟

چه انتظاراتی باید از پزشک داشت؟
ممکن است پزشک سوالات زیر را از شما بپرسید:
•    علائم شما از چه زمانی آغاز شدند؟
•    آیا علائم شما مقطعی بوده اند یا ادامه دار؟
•    علائم شما تا چه حدّ شدید است؟
•    چه چیزی به نظر میرسد که علائم شما را بهبود میدهد؟
•    چه چیزی به نظر میرسد که علائم شما را بدتر میکند؟
•    آیا در محل کار یا هنگام تفریح با مواد فلزی یا شیمیایی تماس دارید؟

در بیشتر موارد،پزشک با معاینه جسمی شما میتواند دیشیدروسیس را تشخیص دهد.به طور خاص هیچگونه آزماش نمیتواند دیشیدروسیس را تشخیص دهد اما پزشک برای تشخیص دیگر مشکلات پوستی که علائم مشابهی دارند،آزمایشات دیگری تجویز میکند.
برای مثال،تراشه پوست شما برای آزمایش نوع قارچ که موجب مشکلاتی نظیر"پای ورزشکار" میشود،از طریق خراش برداشته میشود.    حساسیت های پوستی میتوانند توسط مواد مختلفی روی پوست مشخص شوند.
 

بسته به شدّت علائم و نشانه های شما،گزینه های درمانی میتواند شامل موارد شما باشد:
•    کورتیکوزتروئید ها. کِرِم ها و پمادهایی که حاوی مقدار زیادی کورتیکوزتیروئید هستند میتوانند سرعت از بین رفتن این تاول ها را بیشتر کنند.بستن ناحیه درمان شده با یک پوشش پلاستیکی میتواند جذب دارو را بهتر کند.کمپرس آب سرد نیز میتواند پس از زدن کورتیکوزتروئید انجام شود تا قدرت جذب دارو افزایش پیدا کند.
در مواارد حادّ،ممکن است پزشک قرص های کورتیکوزتروئید مانند پردنیزون تجویز کند.استفاده طولانی مدت از استروئیدها میتواند موجب عوارض جانبی جدی گردد.

•    عکس برداری. اگر دیگر درمان ها نتیجه بخش نبود،ممکن است پزشک نوع خاصی از نور درمانی تجویز کند که شامل افکندن پرتوهای فرابنفش  به همراه داروهایی میشود که به پوست شما کمک میکنند تا پوست بیشتر پذیرای این نوع از پرتوها شود  
•    پمادهای سرکوب کننده ایمنی. داروهایی نظیر تاکرولیموس و پیمکرولیموس میتوانند برای افرادی که نمیخواهند بیش از حد با استروئیدها درمان شوند،مفید واقع گردند.عوارض جانبی این دارو میتواند عفونت های پوستی باشد.
•    تزریق توکسین بوتولینوم. برخی پزشکان ممکن است برای درمان دیشیدروسیس از تزریق توکسین بوتولینوم استفاده کنند.

درمان های خانگی میتوانند شامل موارد زیر باشند:
•    کمپرس های مرطوب،و سرد میتواند به رفع خارش کمک کند.
•    مصرف قرص های ضد خارش.داروهای بدون نسخه نظیر diphenhydramine یا لوراتادین میتوانند به کاهش خارض کمک کنند.
•    گذاشتن پوست درخت فندق. خیس کردن محل آسیب دیده با پوست درخت فندق میتواند مفید باشد

به علت اینکه دلیل دیشیدروسیس عموما ناشناخته است،راه اثبات شده ای برای پیشگیری از این عارضه وجود ندارد.ممکن است از طریق کنترل استرس و قرار نگرفتن در معرض فلزهایی همچون کُبالت و نیکل از این عارضه جلوگیری کرد.
روش های مراقبت از پوست میتواند به خوبی از آن مراقبت کنند:
•    از یک پاک کننده و آب ولرم برای شینم دست ها استفاده کرده و سپس به خوبی آنها را خشک کنید.
•    به طور مرتب از مرطوب کننده ها استفاده کنید.
•    دستکش بپوشید