کیست های رو پوستی

کیست های رو پوستی(اپیدِرموید) برآمدگی های غیر سرطانی زیر پوستی هستند. آنها می توانند در هر جای پوست ظاهر شوند اما عموما روی صورت، گردن و بینی ایجاد می شوند.
کیست های روپوستی به آرامی رشد می کنند و درد ندارند، بنابراین به ندرت مشکلی ایجاد می کنند یا نیاز به درمان دارند. تنها به دلیل ظاهر نازیبا، دردناک یا عفونی بودن ممکن است پزشک بخواهد کیست روپوستی را بردارد.
 بسیاری از مردم کیست روپوستی را با کیست های چربی زیر پوستی اشتباه می گیرند. کیست های چربی زیر پوستی کمتر ایجاد می شوند. آنها از غددی ایجاد می شوند که ماده ای چرب ترشح می کند که پوست و مو را چرب می نماید.
 

نشانه ها و علائم کیست های رو پوستی عبارتند از:
•    برآمدگی کوچک و قرمز زیر پوست، معمولا روی صورت، گردن یا بینی
•    نقطه ای سیاه رنگ روی سر برآمدگی کیست
•    ماده ای غلیظ و زرد رنگ و بدبو که گاهی اوقات از کیست بیرون می زند
•    درد، قرمزی و ورم در ناحیه، در صورت عفونی بودن
 

بیشتر کیست های روپوستی ایجاد مشکل نمی کنند یا به درمان احتیاج ندارند. اگر یک یا چند از موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید:
•    به سرعت رشد می کند
•    می ترکد یا دردناک و عفونی می شود
•    مدام در ناحیه ای مشابه ظاهر می شود 
•    زیبایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد
•    در ناحیه ای غیر معمول مانند انگشت یا شصت پا ایجاد شود

سطح پوست از لایه ای نازک و محافظ سلولی تشکیل شده است که بدن به طور مداوم آنها را جاری می سازد. بیشتر کیست های روپوستی زمانی شکل می گیرند که این سلول ها به سطوح عمیقتر در پوست وارد می شوند و به جای از بین رفتن تکثیر می شوند. بعضی اوقات کیست ها طی  التهاب یا جراحت پوست، یا سطحی ترین جزء پیاز مو شکل می گیرند.
سلول های رو پوستی دیواره هایی از کیست تشکیل می دهند و سپس پروتئین کراتین را به داخل ترشح میکنند. کراتین ماده ی غلیظ و زرد رنگی است که گاها از کیست بیرون می آید. این رشد غیر طبیعی سلول ها ممکن است به واسطه ی آسیب پیاز مو یا غده ی چربی پوست باشد.

 بسیاری از مردم کیست روپوستی را با کیست های چربی زیر پوستی اشتباه می گیرند. کیست های چربی زیر پوستی کمتر ایجاد می شوند. آنها از غددی ایجاد می شوند که ماده ای چرب ترشح می کند که پوست و مو را چرب می نماید.
 

تقریبا هرکس می تواند دچار یک یا چند کیست روپوستی شود، اما این عوامل شما را مستعد تر می کنند:
•    بودن در دوران بلوغ
•    وجود برخی مشکلات ژنتیکی نادر
•    جراحت پوست

پیامد های بنیادین کیست های روپوستی:
•    التهاب. یک کیست روپوستی میتواند ورم کند یا دردناک شود، حتی اگر عفونی نباشد. یک کیست ملتهب را نمی توان به راحتی از بین برد. ممکن است پزشک فرآیند زدایش آن را تا فرونشستن التهاب به تعویق بیاندازد.
•    ترکیدگی. یه کیست پاره شده تبدیل به یک عفونت در حال غلیان می شود که نیازمند درمان فوری است.
•    عفونت. کیست می تواند عفونی یا درد زا شود.
•    سرطان پوست. در موارد نادر کیست های رو پوستی می توانند به سرطان پوست ختم شوند.

پزشک خانواده پس از تشخیص وضعیت درمان مناسب برای کیست روپوستی را ارائه می دهد. در صورت عفونی یا ملتهب بودن گزینه های درمانی ممکن است شامل مشاهده، برش یا تخلیه شود. همچنین ممکن است پزشک خانواده شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد. 
در زیر به برخی اطلاعات که به آماداسازی برای ملاقات با پزشک کمک می کند اشاره شده است.
 
چه می توانید بکنید
•    وضعیت های پزشکی مهمتان را لیست کنید مانند وضعیت هایی که درمانشان کرده اید و دارو ها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید.
•    هر آسیب یا جراحت متاخر پوستی را یادداشت کنید،  از جمله زخم های تصادفی یا جراحات ناشی از جراحی
•    سوالاتی را که در مورد وضعیتتان دارید لیست کنید. داشتن این لیست می تواند به استفاده ی بهینه از وقت ملاقات با پزشک کمک کند.

در زیر به برخی سوالات بنیادین که معمولا از پزشک پرسیده می شود اشاره شده است. اگر طی ویزیت پزشک هر سوال دیگری داشتید با پزشک مطرح کنید.
•    آیا هیچگونه کیست روپوستی دارم؟
•    چه چیز این نوع کیست را به وجود می آورد؟
•    آیا کیست من عفونی است؟
•    اگر هست چه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
•    بعد از درمان جای زخمی باقی می ماند؟
•    آیا خطر بازگشت وضعیت وجود دارد؟
•    آیا می توان عملی برای ممانعت از بازگشت وضعیت انجام داد؟
•    آیا وجود کیست رو پوستی خطر بروز سایر مشکلات سلامتی را به همراه دارد؟

چه انتظاری از پزشک داشته باشیم

احتمال دارد پزشک سوالاتی از شما بپرسد، مانند:
•    چه زمانی متوجه برآمدگی پوست شدید؟
•    آیا متجه برآمدگی های پوستی دیگر شده اید؟
•    آیا این برآمدگی ها در گذشته نیز اتفاق افتاده اند؟ در چه قسمت هایی از بدن؟
•    آیا تا به حال غرول بلوغ شدید داشته اید؟
•    آیا کیست موجب ناراحتی شده است؟
•    آیا از داشتن کیست شرمزده هستید؟
•    آیا اخیرا دچار جراحت پوستی از جمله شکاف های عمیق شده اید؟
•    آیا اخیرا در ناحیه ی آسیب دیده عمل جراحی انجام داده اید؟
•    آیا کسی در خانواده سابقه ی غرول در دوران بلوغ یا کیست های متعدد دارد؟

در حین ابتلا چه می توانید بکنید

از فشار دادن و ترکاندن کیست خودداری کنید. پزشک با کمترین خطر بروز زخم یا عفونت به وضعیت کیست رسیدگی خواهد کرد. 

پزشکان معمولا تنها با دیدن کیست آن را تشخیص می دهند. پزشک همچنین ممکن است قسمت کوچکی از سلول های پوستی را بردارد و زیر میکروسکوپ بررسی کند یا یک نمونه ی پوستی برای تحلیل جزئی نگر آزمایشگاهی بگیرد.
کیست های روپوستی شبیه کیست های چربی زیر پوست هستند،اما متفاوتند. کیست های روپوستی واقعی در نتیجه ی آسیب پیاز مو یا لایه ی بیرونی پوست ایجاد می شوند.
 

اگر کیست موجب ناراحتی یا مشکلات زیبایی نشود می توانید آن را به حال خود رها کنید. اگر به دنبال درمان هستید درمورد موارد زیر با پزشک مشورت کنید:
•    تزریق. این درمان از طریق تزریق دارویی که التهاب و ورم را کاهش می دهد درون کیست انجام می گیرد.
•    برش و تخلیه. در این روش پزشک برش کوچکی بر کیست ایجاد می کند و به آرامی مفادش را به بیرون فشار می دهد. این روشی نسبتا سریع و آسان است اما کیست معمولا بعد از این روش به حالت اولیه ی خود بازمی گردد.
•    جراحی جزئی. پزشک می تواند تمام کیست را بردارد. ممکن است احتیاج شود برای کشیدن بخیه ها دوباره به پزشک مراجعه کنید. جراحی جزئی امن و اثرگذار است و معمولا از بازتشکیل کیست جلوگیری می کند. اگر کیست ملتهب باشد ممکن است پزشک جراحی را به تعویق بیاندازد.
 

نمی توان از تشکیل کیست های پوستی جلوگیری کرد. اما می توان به وسیله های زیر از بروز جراحت و عفونت جلوگیری کرد:
•    از فشار دادن کیست خودداری کنید
•    قرار دادن یک پارچه ی گرم روی کیست به فرونشاندن و درمان آن کمک می کند