بیماری ویروس زیکا

بیماری ویروس زیکا عفونتی ویروسی، به وجود آمده در بدن پشه است که عمدتا در نواحی استوایی و زیر استوایی جهان اتفاق می افتد. بیشتر افراد مبتلا به ویروس زیکا هیچ علائم و نشانه هایی ندارند در حالی که برخی گزارش تب درجه متوسط، خارش پوستی و درد عضلانی داده اند. 
عفونت های ویروس زیکا طی دوره ی حاملگی می تواند به سقط جنین ربط پیدا کند و همچنین می تواند باعث کوچکی سر نوزاد، یکی آسیب مادر زادی، شود.
محققان در حال کار بر روی واکسن ویروس زیکا هستند. در حال حاضر بهترین پیشگیری ها، جلوگیری از نیش پشه ها و کاهش زیستگاه آنهاست.
 

4 نفر از هر 5 نفر مبتلا به ویروس زیکا هیچ علائم یا نشانه ای ندارند.علائم معمولا 2 تا 7 روز پس از نیش خوردن از پشه ی مبتلا اتفاق می افتند. علائم و نشانه های ویروس زیکا عموما شامل موارد زیر می شوند:
•    تب درجه متوسط
•    جوش و خارش پوستی
•    درد مفضل یا عضله
دیگر نشانه ها ممکن است شامل:
•    سردرد
•    قرمزی چشم
شود.
بیشتر معمولا خود خود به خود در حدود یکی هفته خوب می شوند
 

اگر فکر می کنید خود یا یکی از اعضای خانواده تان مبتلا به ویروس زیکا شده است، به خصوص اگر اخیرا به نواحی این ویروس شایع بوده است سفر کرده اید، به پزشک مراجعه کنید.مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آزمایش های خون دارند که دنبال ویروس زیکا یا بیماری های مشابه مانند ویروس دنگو یا چیکونگونیا می گردند. ویروس هایی که از طریق پشه ی مشابه منتقل می شوند.   

ویروس زیکا عمدتا از طریق نیش پشه ی مبتلا ی گونه ی آئدیس منتقل می شود. این ویروس ابتدا در روستای زیکای آفریقا در سال 1947 شناسایی شد، اما شیوعش از آن زمان بعد در نواحی جنوب و جنوب غربی آسیا، جزایر اقیانوسیه و آمریکای جنوبی گزارش شده است.  
زمانی که پشه فرد مبتلا به ویروس زیکا را نیش می زند ویروس وارد بدن پشه می شود. زمانی که پشه ی مبتلا شده فرد دیگری را نیش می زند ویروس وارد جریان خون فرد دوم می شود.
سرایت ویروس از طریق ارتباط جنسی و هم امیزی خونی نیز گزارش شده است.
 

عواملی که فرد را در خطر بزرگتر ابتلا به ویروس قرار می دهد عبارتند از:
•    سفر به نواحی که ویروس شایع است. بودن در نواحی استوایی و زیر استوایی خطر ابتلا به ویروس زیکا را افزایش می دهد. به خصوص نواحی پر خطر جهان از جمله ناحیه ی اقیانوسیه، تعدادی از کشور های جنوی، مرکزی و شمال امریکای جنوبی و جزایر نزدیک آفریقای غربی. از آنجایی که پشه ای که حامل ویروس زیکا است در سرار جهان پیدا می شود  محتمل است که به شیوع در نواحی جدید ادامه دهد.
پشه ی حامل ویروس زیکا در برخی نواحی آمریکا ی شمالی نیز پیدا می شوند، از جمله پوترو ریکو و فلوریدای جنوبی.
•    آمیزش بدون وسایل محافظتی. تک و توک مواردی از انتقال جنسی ویروس زیکا گزارش شده است. مرکز پیشگیری و درمان خودداری از آمیزش جنسی در دوران بارداری یا استفاده از کاندوم در هنگام امیزش با شریک جنسی بارداری که به تازگی به نواحی که ویروس زیکا در آنها شایع بوده است را، توصیه می کند. 
 

عفونت های ویروس زیکا در دوران بارداری می تواند باعث سقط جنین یا کوچکی سر نوزاد شود. ویروس زیکا همچنین ممکن است باعث بیماری عصبی مانند سندروم گولیان-بر(Guillain-Barre syndrome) شود.

بهتر است ابتدا به پزشک عمومی مراحعه کنید ام احتمال دارد شما را به پزشک متخصص بیماری های عفونی ارجاع دهد.
از آنجایی که زمان ملاقات با پزشک محدود است بهتر ان است که از قبل آماده باشید تا بیشترین بهره را از زمان ملاقات ببرید. در زیر به برخی از اطلاعات که به بیمار برای آماده شدن و انتظاراتی که باید از پزشک داشته باشد اشاره شده است.

آنچه می توانید بکنید
هر علائمی دارید یادداشت کنید حتی آنهاای که به نظر به بیماری نامربوط می آیند.
•    اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید. سابقه ی سفر های بین المللی با تاریخ و مکان های دقیق و داروهایی که طی سفر استفاده شده را یادداشت کنید. سابقه ی واکسن های خود شامل واکسن های پیش از سفر را بنویسید.
•    فهرستی از دارو های مصرفیتان تهیه نمایید. شامل هر نوع ویتامین یا مکمل های غذایی که معمولا استفاده می نمایید.
•    سوالاتی را که از پزشک دارید یادداشت نمایید. آماده کردن فهرستی از سوالات می تواند به استفاده ی بهینه از وقت ملاقات کمک کند. فهرست سوالات را از مهمترین تا کم اهمییت ترین تنظیم نمایید.

برای بیماری ویروس زیکا برخی سوالات ابتدایی عبارتند از:
•    علت بیماری چه می تواند باشد؟
•    به چه آزمایش هایی نیازمندم؟
•    چه درمان هایی در دسترس هستند؟
•    روند بهبود چه مدت طول می کشد؟
•    آیا هیچ عوارض بلند مدت یا بیماری در پس درمان وجود دارد؟
•    آیا هیچ برگه ی اطلاعات یا بروشوری که بتواند کمک کننده باشد در دسترس هست؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

انتظاراتی که می توان از پزشک داشت
آماده باشید تا سوالاتی از قبیل زیر را پاسخ دهید:
•    علائمتان کی آغاز شد؟
•    آیا باردار هستید یا قصد بارداری دارید؟ از وسایل محافظت جنسی استفاده می کنید؟
•    علائمتان دائم بوده است یا گاه به گاه؟
•    علائمتان چقدر شدید است؟
•    آیا چیزی علائمتان را بهتر یا بدتر می کند؟
•    ماه گذشته به کجا سفر کرده اید؟
•    در طول سفر آیا از پشه نیش خورده اید؟
•    آیا اخیر در ارتباط با فردی بیمار بوده اید؟
 

پزشک از سابقه ی دارو یی و سفر های اخیر از بیمار مب پرسد. از ارائه ی دقیق اطلاعات مربوط به جاهایی که خود و شریک جنسیتان به آنها سفر کردید و احتمال برخورد با پشه ها اطمینان حاصل نمایید.
از پزشک درمورد آزمایش های در دسترس برای تشخیص ویروس زیکا- یا بیماری های مشابه مانند ویروس دنگو یا چیکونگونیا که با از پشه ها ی مشابه ممنتقل می شوند- در ناحیه ی زندگی خود سوال کنید.
خانم بادراری که جدیدا به نواحی شیوع ویروس زیکا سفر کرده اما علائمی از ابتلا به ویروس ندارد ممکن است بعد از 2 تا 12 هفته پس از سفر مورد آزمایش قرار بگیرد.
آزمایش های تشخیصی برای شناسایی بیماری عبارتند از:
•    انجام دادن آزمایش فراصوت برای شناسایی کوچک سری یا دیگر حالت های غیر عادی مغز
•    پیشنهاد گرفتن نمونه ی مایع آمنیوتیک با استفاده از سوزنی که داخل رحم فرو می رود تا ویروس زیکا را نشان دهد
 

هیچ نوع درمان ضد شیوع به خصوصی برای بیماری ویروس زیکا وجود ندارد. هدف درمان تسکین علائم با مایعات، استراحت و دارو است- مانند آستمینوفن و ایبو پروفن برای تسکین درد مفصل و تب.
هیچ واکسنی برای ویروس زیکا وجود ندارد.
 

هیچ واکسنی برای ویروس زیکا وجود ندارد.
مرکز پیشگیری و درمان توصیه می کند تمام زنان باردار از سفر به نواحی شیوع ویروس زیکا خودداری کنند. اگر تلاش دارید باردار شوید درمورد سفر های اتی خود و خطر ابتلا به ویروس زیکا مشورت کنید.
اگر شریک جنسی مردتان در نواحی شیوع ویروس زیکا زندگی می کند یا به آنجا سفر کرده است، مرکز پیشگیری و درمان توصیه می کند از آمیزش جنسی با او در دوره ی بارداری خودداری کنید یا حداقل از کاندوم استفاده کنید. 
اگر در آستانه ی سفر به نواحی هستید که ویروس زیکا در آنها شایع است توصیه زیر ممکن است برای کاهش احتمال نیش خوردن از پشه به کارتان آید:
•    در خانه ای که تهویه هوای مناسب یا دارای سطح بهداشتی بالاست بمانید. پشه های حامل ویروس زیکا معمولا از طلوع تا غروب فعالیت می کنند اما همچنان می توانند در شب نیز نیش بزنند. شب ها زیر پشه بند بخوابید، به خصوص اگر در فضای باز می خوابید.
•    لباس های محافظ بپوشی. هنگامی که به نواحی پشه خیز سفر می کنید پیرهن آستین بلند، شلوار های پاچه بلند و جوراب بپوشید.
•    از پماد دفع پشه ها استفاده کنید. پرمترین می تواند به لباس، کفش چادر و پشه بند مالیده شود. همچنین می تواند البسه ای خرید که قبلا به پرمترین آغشته شده باشند. برای پوست از دفع کننده ی حاوی حداقل 10 درصد غلظت DEET استفاده کنید.
در صورت استفاده طبق دستور، دفع کننده ها اثر منفی برای بارداری یا شیردهی ندارند.
•    زیستگاه پشه ها را کاهش دهید. پشه ی حامل ویروس زیکا معمولا در یا اطراف خانه زندگی کرده، ور در آب های راکد، ضروف غذای کثیف، گلدان ها و تایر ماشین های مصرف شده زاد و لد می کنند.

ویروس زیکا منتقل شده از طریق هم امیزی خونی.
امروزه تمام انتقال های خون برای مصونیت از ویروس زیکا بررسی می شوند. برای کاهش شیوع ویروس زیکا در نواحی که کمتر شایع است، سازمان غذا و دارو توصیه می کند تا چهار هفته بعد از موارد زیر به اهداء خون اقدام نکنید:
•    سابقه ی ابتلا به بیماری زیکا
•    سابقه ی سفر اخیر یا زندگی در نواحی که ویروس زیکا شایع است.
•    داشتن علائمی که مربوط به بیماری ویروس زیکا می باشند، پس از سفر به نواحی شیوه ویروس.
•    سابقه ی رابطه ی جنسی با فردی که مبتلا به ویروس زیکا شناسایی شده است.
•    در حال یا سابقه ی ارتباط جنسی با شریک جنسی مردی که طی سه ماه اخیر سفری به نواحی شیوع ویروس زیکا داشته است.