آگروفوبیا ( ترس از حضور در مکانهای شلوغ)

آگروفوبیا ( ترس از حضور در مکانهای شلوغ) نوعی اختلال اضطرابی است که فرد بیمار می ترسد در مکان ها و یا موقعیت هایی که ممکن است باعث وحشت شود ، گیر بیافتد .

 فرد  مبتلا به آگروفوبیا میترسد از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کند ، می ترسد در فضاهای باز یا بسته بایستد و یا حتی می ترسد در صف و جمعیت شلوغ شرکت کند . اضطراب این افراد موجب ترس شده و باعث می شود بهنگام گیر کردن در این موقیعت ها هیچ راهی برای فرار پیدا نکنند . در بیشتر افراد مبتلا به این بیماری ، پس از تجربه یک یا چندین حملات ترسناک ،  باعث ترس مجدد آنها از سایر حملات می شود .

افراد مبتلا به آگروفوبیا اغلب در مکان عمومی کمتر احساس امنیت می کنند ، به ویژه اگر آن جمع شلوغ باشد  . این افراد بهنگام شرکت در مکان های عمومی ممکن است نیاز داشته باشند فردی همراشان باشد مانند یک دوست یا فامیل . ترس می تواند انقدر سخت باشد که فرد حتی قادر به ترک خانه را نداشته باشد .
 

علائم آگروفوبیا ، عبارتند از:

• ترس از تنها بودن در هر وضعیت
• ترس از تنها بودن در مکان های شلوغ
• ترس ، از دست دادن کنترل در مکان های عمومی
• ترس از بودن در مکان هایی مانند آسانسور و یا قطار
• قادر نبودن به ترک خانه
• حس درماندگی
• وابستگی بیش از حد به دیگران

علاوه بر اینعلائم ، ممکن است علائم و نشانه های دیگری را تجربه کنید از جمله :

• سریع شدن ضربان قلب
• تعریق مفرط
• مشکلات تنفسی
• احساس لرر، بی حسی 
• درد یا فشار در ناحیه قفسه سینه
• سبکی سر یا سرگیجه
• گرگرفتگی و لرز ناگهانی
• ناراحتی معده 
•  اسهال
• احساس از دست دادن کنترل
• ترس از مردن

اختلال پانیک و ترس از حضور در مکانهای شلوغ

اختلال هراس نوعی اختلال اضطرابی است که در آن فرد بیمار حملات ناگهانی ترس شدید را تجربه می کند که در عرض چند دقیقه به اوج می رسد  و باعث علائم فیزیکی شدید (حملات هراس) می شود . که در این مواقع فرد بیمار احساس می کند کاملا کنترلش را از دست داده و یا دچار حمله قلبی و یا حتی مرگ می شود .

آگروفوبیا شدید می تواند توانایی فرد از معاشرت ، کار، شرکت در رویدادهای مهم و حتی مدیریت مسائل جزئی زندگی روزانه را بگیرد .

اجازه ندهید آگروفوبیا دنیایتان را کوچکتر کند . اگر هر یک از علائم آگروفوبیا را تجربه کردید ، سریعا به پزشک مراجعه کنید .
 

داشتن اختلال هراس یا ترس و یا تجربه حوادث استرس زا در زندگی، نقش مهمی در ابتلا به گروفوبیا  دارد.
 

آگروفوبیا معمولا قبل از 35 سالگی شروع می شود، اما افراد در افراد سالمند نیز ممکن است رخ دهد . زنان نسبت به مردان بیشتر دچار این عارضه می شوند .

علاوه بر داشتن اختلال هراس یا ترس دیگر، عوامل تشدید کننده آگروفوبیا عبارتند از:

• تمایل به عصبانیت  یا مضطرب شدن
• تجربه حوادث استرسزا، مانند آزار جنسی ، مرگ پدر یا مادر و مورد حمله قرار گرفت 
• داشتن سابقه خانوادگی آگروفوبیا
   

آگروفوبیا تا حد زیادی می تواند فعالیت های زندگی  را محدود می کند. اگر آگروفوبیا شدید باشد، حتی ممکن است قادر به ترک از خانه  نباشید. عدم درمان این عارضه ، در برخی افراد موجب خانه نشین شدن آنها برای سالهای متمادی شده است . حتی ممکن است دیگر قادر به دیدار با خانواده و دوستان ، رفتن به مدرسه یا محل کار و یا شرکت در فعالیت های دیگر عادی روزانه نباشید . افراد مبتلا به آگروفوبیا حتی ممکن است برای کمک نیز وابسته به دیگران شوند.

آگروفوبیا ممکن است منجر یا مرتبط با عوامل زیر باشد :

• افسردگی
• سایر اختلالات روانی، از جمله سایر ترس ها و سایر اختلالات اضطرابی
• سوءمصرف مواد مخدر یا الکل برای تلاش برای کنار آمدن با ترس، گناه، ناامیدی، انزوا و تنهایی
   

اگر آگروفوبیا داشته باشید ، از مراجعه به پزشک ترس و واهمه خواهید داشت یا بیش از حد خجالت زده خواهید شد . برخی متخصصان ، به ویژه متخصصان در امر روان پزشکی ، قادرند گزینه هایی که کمتر موجب استرس زا می شود را ارائه دهند.
چه کاری می­توانید انجام دهید:

• تمام علائم بیماری­تان را یادداشت کنید،از جمله علائمی که از نظر شما به علت مراجعه شما به پزشک ارتباطی ندارد. 
• اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که به تازگی در زندگی­تان رخ داده است.
• فهرستی از داروهای­تان تهیه کنید،همچنین ویتامین­ها یا مکمل­هایی که مصرف می­کنید.
• یکی از اعضای خانواده یا دوستان­تان را به همراه خود ببرید.برخی از مواقع درک تمام اطلاعات ارائه شده از طرف پزشک مشکل است. فردی که همراه شماست ممکن است مسئله­ای که شما فراموش کرده­اید را به خاطر بسپارد.
• سوال­هایی که می­خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
• هنگام معاینه، وقت­تان محدود است، بنابراین تهیه فهرست سوالات مورد نظرتان به شما کمک می­کند تا به نحو احسن از وقت­تان استفاده کنید. در صورت کمبود وقت، سوالاتتان را به ترتیب اهمیت اولویت­بندی کنید.

سئوالات شما از پزشک

• احتمال می دهید چه چیزی باعث این علائم شده است ؟
• آیا علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• انجام چه آزمایشاتی نیاز است ؟ 
• آیا آمادگی خاصی باید داشت ؟
• آیا این بیماری موقت است یا دائمی ؟
• چه روشهای درمانی را توصیه می کنید؟
• من دچار بیماری دیگری هستم ،  چگونه می توانم این دو بیماری را باهم مدیریت کنم ؟
• آیا گزینه های دیگری برای مصرف سایر داروها وجود دارد؟
• چقدر وقت نیاز است تا این علائم بهبود یابد ؟
• آیا باید به یک متخصص یا روانپزشک مراجعه کنم ؟
• سئوالات پزشک از شما
• آیا به تازگی مورد حمله قرار گرفته اید که موجب ترس، اضطراب و یا ناراحتی فراوان شود ؟
• آیا به تازگی احساس عصبانیت و یا اضطراب کرده اید ؟
• آیا بهنگام بروز حملات  ترس و اضطراب ، احساس کرده اید که نمی توانید نفس بکشید و یا دچار حمله قلبی شده اید ؟
• چه علائمی دارید ؟
• اولین مرتبه ای که متوجه این علائم شدید ، کی بود ؟
• آیا علائم شما موقتی است یا دائمی ؟
• آیا  چیزی علائم شما را بهبود می بخشد ؟
• آیا  چیزی علائم شما را تشدید می کند ؟
• آیا در گذشته دچار علائم روانی یا بیماری های روانی شده اید که تحت درمان قرار گیرید ؟ اگر بله، چه درمانی برایتان مفید بوده است ؟
• آیا تا به حال در مورد آسیب رساندن به خود و دیگران فکر کرده اید ؟
• آیا الکل می نوشید و یا از مواد مخدر استفاده می کنید ؟ هرچند وقت یکبار؟
   

آگورافوبیا مبنی برعلائم و نشانه ها و صحبت با روان پزشک تشخیص داده می شود . همچنین ممکن است برای رد سایر علائم ، معاینه فیزیکی نیز انجام می شود .

معیارهای تشخیصی برای آگورافوبیا شامل شرایط زیرشود :

• استفاده از حمل و نقل عمومی، مانند اتوبوس یا هواپیما 
• بودن در یک فضای باز، مانند پارکینگ، پل و یا مرکز بزرگ
• بودن در یک فضای محصور، مانند یک سالن نمایش فیلم، اتاق و یا از فروشگاه کوچک 
• انتظار در صف 
• تنها بودن 

سایر معیارهای تشخیصی برای ترس از مکانهای شلوغ عبارتند از:

• ترس یا اضطراب از قرار گرفتن در جمع های شلوغ 
• اجتناب ازشرکت در جمع های شلوغ 
• ترس یا اضطراب از وقوع خطرات 
• پریشانی قابل توجه نسبت به موقعیت های اجتماعی ، کار و یا سایر مناطق در زندگی ناشی از ترس و اضطراب 
   

درمان آگورافوبیا معمولا هم  شامل روان درمانی می شود هم شامل دارو . درمان این عارضه ممکن است به زمان زیادی نیاز داشته باشد ، اما موثر است .

روان درمانی

با انجام گفتار درمانی ، مشاوره با روان شناخت ، روان درمان و کار با یک درمانگر می توان علائم اضطراب را کاهش داد . درمان شناختی رفتاری یکی از موثرترین شکل روان درمانی است که برای اختلالات اضطرابی استفاده می شود .
شما میتوانید بیاموزید:

• که ترس اتفاق نمی افتد 
• که اضطراب به تدریج کاهش می یابد 
• چه عواملی ممکن است موجب حمله ترس یا علائم وحشت شود و چه چیزی این بیماری را تشدید می کند 
• چگونه با این علائم مقابله کنیم 
• چگونه رفتارهای ناخواسته یا ناسالم را از طریق حساسیت زدایی تغییر دهیم 

اگر ترس دارید از خانه خارج شوید ، و نمدانید چگونه به مطب پزشک بروید ،  پزشکانی که آگروفوبیا را درمان می کنند ، کاملا به این موضوع واقفند  . آنها ممکن است در ابتدا به خانه شخص بیمار بروند ، و یا ممکن است فرد بیمار  را در جایی که از نظر آنها ایمن است ملاقات کند . آنها همچنین ممکن است برخی جلسات درمانی را از طریق تلفن ، ایمیل، و یا برنامه های کامپیوتری و یا دیگر رسانه ها ارائه دهند .

داروها

غالبا از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب داروهای غالبا برای درمان آگورافوبیا استفاده می شود . ممکن است قبل از پیدا کردن داروی مناسب چندین دارو را امتحان کنید .

داروهایی که میتوان استفاده نمود ، عبارتند از :

داروهای ضد افسردگی؛ داروهای ضد افسردگی خاص به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مانند پاروکستین (پاکسیل، Pexeva) و فلوکستین (Prozac)، برای درمان اختلال هراس با آگورافوبیا استفاده می شود. دیگر داروهای ضد افسردگی عبارتند از داروهای ضدافسردگی سه حلقه یا مهار کننده مونوآمین اکسیداز

داروهای ضد اضطراب ؛ بنزودیازپین ها داروهای آرامش بخشی هستند که در شرایط محدود و توسط  دکتر برای تسکین علائم اضطراب تجویز می شود . داروهای دیگری که برای درمان اختلال هراس با ترس آگورافوبیا استفاده می شود ، شامل آلپرازولام (زاناکس) و کلونازپام می شود .
 

برخی مکمل های غذایی و گیاهی خاصیت آرامش بخش و ضد اضطراب دارند . قبل از مصرف هر یک از این مکملها برای آگورافوبیا با پزشکتان صحبت کنید . اگر چه این مکمل بدون نسخه پزشک در دسترس هستند ، اما در برخی از افراد ممکن خطراتی را در بر داشته باشد .
 

هیچ راه مطمئن برای پیشگیری از آگروفوبیا وجود ندارد . اگر در مورد رفتن  به مکان که بی خطر هستند دچار ترس و واهمه هستید ، سعی کنید به آن مکان بروید و ترس را از خود دور کنید  . در صورتی که این کار برایتان دشوار است از یکی از اعضای خانوادتان  یا دوستتان بخواهید همراهتان بیاید .

اگر متوجه هرگونه اضطراب و یا حملات ترس شدید ، در اسرع وقت درمان را شروع کنید . قبل از تشدید علائم به درمان بپردازید .درمان اضطراب، مانند بسیاری از شرایط روحی و روانی ، می تواند سخت باشد و نیاز به صبر دارد .
 

زندگی با ترس از حضور در مکانهای شلوغ می تواند زندگی را دشوار سازد . درمان به موقع می تواند به شما کمک کند تا به این اختلال غلبه کنید و به شکل موثری بر آن مدیریت کنید ، بنابراین به دلیل ترس خود را زندانی نکنید .

با انجام اقدامات زیر می توانید بر آگورافوبیا غلب کنید :

دنبال کردن برنامه های درمانی : داروها را طبق دستور پزشک مصرف نمایید .  قرارهای ملاقاتی برای درمان را ادامه دهید . 

سعی کنید از شرایط ترسناک خودداری نکنید : رفتن به مکان ها و یا موقعیت هایی ناراحت کننده و یا علائم اضطراب آور  بسیار سخت است .

اما تمرین  کنید بیشتر به این مکان ها بروید. خانواده، دوستان و درمانگر می تواند در این زمینه به شما کمک کند.

یادگیری مهارت های آرامش بخش : کار با درمانگر می تواند به شما یاد بدهد که چگونه به آرامش خود مسلط شوید . این مهارت ها را در موقعی که مضطرب و یا عصبانی نیستید تمرین کنید و بهنگام بروز شرایط اظطراب آور آنرا عملی کنید .

تمرین تکنیک های تمدد اعصاب : مدیتیشن ، یوگا تکنیک های تمدد اعصاب هستند که می توان آنها را  براحتی در خانه انجام داد . این تکنیک ها را زمانی که مضطرب و نگران نیستید ، انجام دهید ، و بهنگام بروز شرایط اظطراب آور آنرا عملی کنید . 

اجتناب از مصرف الکل و مواد مخدر : مصرف مواد مخدر و الکل می تواند ترس یا اضطراب را بدتر کند.

خود مراقبتی : خواب کافی داشته باشید، از نظر فیزیکی هر روز فعالیت کنید و از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنید .