آنژین

آنژین، اصطلاحی است که برای درد قفسه سینه ناشی از کاهش جریان خون به عضله قلب به کار برده می شود و نشانه ی  بیماری عروق کرونر است. معمولا آنژین با فشار، سنگینی، درد و سفتی قفسه سینه همراه است.

 آنژین، یا آنژین صدری، می تواند یک اختلال در محدوده زمانی معین و یا ناگهانی و حاد باشد. 

آنژین، بیماری نسبتاً  شایعی است اما تمایز آن از سایر دردهای قفسه سینه مانند درد و یا ناراحتی ناشی از سوء هاضمه و غیره مشکل است. بنابراین، در صورت داشتن درد ناشناخته در قفسه سینه سریع به پزشک مراجعه کنید.

•  درد و ناراحتی در قفسه سینه   
• داشتن درد بازو، گردن، فک، شانه و کمر همراه با درد قفسه سینه  
•  تهوع  
• خستگی  
• تنگی نفس   
• تعریق    
• سرگیجه

درد و ناراحتی شایع قفسه سینه همراه آنژین شامل فشار، سنگینی، احساس پری و درد در مرکز قفسه سینه است. برخی افراد دارای علایم آنژین، آن را به این صورت توصیف می کنند: گیره ایی که قفسه ی سینه را می فشارد و یا سنگینی که روی قفسیه ی سینه قرار گرفته است؛ در برخی دیگر مانند سوء هاضمه است.

شدت، طول دوره ی بیماری و نوع آنژین متفاوت است. توجه به این امر مهم است که آیا درد قفسیه سینه تازه و یا متغییر است. علایم تازه و یا متغییر ممکن است نشانه ی نوع خطرناک آنژین ( آنژین ناپایدار) و یا حمله قلبی باشد.

آنژین پایدار، شایع ترین نوع آنژین است که با ایجاد فشار برقفسیه ی سینه اتفاق می افتد  و با استراحت برطرف می شود. چنانچه درد قفسه سینه، دردی جدید در بدن شما است باید  برای تشخیص علت آن به پزشک مراجعه و درمان را آغاز کنید. در صورت تغییر و تشدید آنژین پایدار ، سریع به پزشک مراجعه کنید.

ویژگی های آنژین پایدار

• در زمان فعالیت شدید قلب اتفاق می افتد_  هنگام بالا رفتن از پله یا ورزش کردن   
• معمولا می توان آن را پیش بینی کرد و مشابه دردهای قبلی قفسه سینه است  
• مدت درد کوتاه  است _ کمتر از 5 دقیقه    
• با استراحت و مصرف دارو های از بین برنده ی آنژین سریع تر رفع می شود

ویژگی های آنژین ناپایدار   

• حتی در زمان استراحت احساس می شود   
• یک تغییر در الگوی معمول دردهای آنژینی است
• غیرمنتظره است
• شدیدتر و طولانی تر از آنژین پایدار است_ ممکن است 30 دقیقه طول بکشد.  
• با استراحت و مصرف دارو ممکن است از بین نرود  
• ممکن است نشانه ی حمله قلبی باشد.

آنژین در زنان
علائم آنژین در زنان از علایم کلاسیک.آنژین متفاوت است. برای مثال، زنان اغلب علایمی همچون تهوع، تنگی نفس، درد شکم و یا خستگی شدید با یا بدون درد قفسه سینه را تجربه می کنند؛ و یا به جای فشار معمول بر قفسه سینه در گردن، فک ، کمر احساس ناراحتی می کنند.  این تفاوت ها ممکن است تشخیص و درمان آنژین را به تاخیر بیندازد.

با طولانی شدن درد قفسیه سینه و برطرف نشدن آن با استراحت و مصرف داروهای ضد آنژین، سریع با اورژانس تماس بگیرید؛ ممکن است نشانه ی شروع حمله ی قلبی باشد.  و یا به طریق دیگر خود را به بیمارستان برسانید. رانندگی، آخرین راه حل است. 

به دلیل کاهش جریان خون به عضله قلب، آنژین رخ می دهد. خون حامل اکسیژنی است که عضلات قلب برای زنده ماندن به آن احتیاج دارند.  زمانیکه عضلات قلب اکسیژن کافی دریافت نکنند، بیماری " ایسکمی " رخ می دهد.

 شایع ترین علت کاهش جریان خون به عضله قلب، بیماری عروق کرونر  (CAD)است. رسوبی به نام " پلاک" باعث تنگ شدن سرخرگهای قلب (عروق کرونر) می شود. به این حالت " تصلب شرایین " می گویند.

این کاهش در جریان خون _ خون دارای اکسیژن _ باعث کاهش تامین اکسیژن می شود. شاید تعجب کنید که چرا با گرفتگی عروق قلب به دلیل تجمع چربی آنژین رخ نمی دهد. پاسخ این است که در زمان نیاز به اکسیژن کم _ زمان استراحت کردن_  عضله قلب می تواند، حتی در هنگام کاهش مقدار جریان خون و بدون تحریک علایم آنژین، به کار خود ادامه دهد. ولی زمانیکه نیاز به اکسیژن بالا می رود_ هنگام ورزش کردن_ این امر ممکن است منجر به ایجاد آنژین شود.

• آنژین پایدار.  معمولا با انجام  فعالیت فیزیکی ایجاد می شود. در زمان بالا رفتن از پله ها، ورزش و یا پیاده روی، قلب نیازمند خون بیشتری است که در صورت تنگی شریان انجام این کار برای عضله بسیار دشوار است. علاوه بر فعالیت بدنی، عوامل دیگر مانند استرس عاطفی، هوای سرد، مصرف غذای سنگین و سیگار کشیدن نیز می تواند باعث تنگی شرایین و شروع آنژین پایدار شود.
• آنژین ناپایدار.  اگر رسوب چربی (پلاک) در رگ های خونی پاره  شده و ایجاد لخته کند،باعث تنگی سرخرگ و در نتیجه انسداد و یا کاهش جریان خون می شود ؛  به طور ناگهانی و به شدت جریان خون به عضله قلب را کاهش  می دهد. لخته های خون مسدود کننده ی عروق خونی قلب_ به طور کامل و یا تا حدودی_  نیز می توانند باعث آنژین ناپایدار شوند. آنژین ناپایدار با استراحت یا داروهای معمول برطرف نمی شود. چنانچه روند جریان خون بهبود نیابد، عضله قلب بدون اکسیژن  میمیرد_ این به معنای حمله قلبی است. آنژین ناپایدار خطرناک بوده و نیاز به درمان اورژانسی دارد.
• آنژین واریانت. یا آنژین پرینزمتال، به دلیل اسپاسم در عروق کرونر ایجاد شده و باعث انسداد موقت شریان می شود. این تنگی باعث کاهش جریان خون  به قلب و درد قفسه سینه می شود. این نوع آنژین حتی در زمان استراحت رخ می دهد و اغلب شدید است. با درمان دارویی برطرف می شود.

عوامل زیر خطر ابتلاء به بیماری عروق کرونر و آنژین را افزایش می دهد: 

• استفاده از توتون و تنباکو. جویدن تنباکو، سیگار کشیدن و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض  دود سیگار به دیواره داخلی عروق_ از جمله عروق قلب_ آسیب زده و  سبب تجمع کلسترول و انسداد جریان خون می شود.
• بیماری دیابت. نشان دهنده ی ناتوانی بدن در تولید کافی یا پاسخ درست به انسولین است. انسولین، هورمون ترشح شده از پانکراس، به بدن کمک می کند تا از گلوکز موجود در مواد غذایی استفاده کند. دیابت خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد_ باعث تصلب شرایین منجر به آنژین و حمله قلبی.
• فشار خون بالا. فشار خون با سجش مقدار پمپاژ خون از قلب  و میزان مقاومت در برابر جریان خون در شریان ها تعیین می شود. با گذشت زمان، فشار خون بالا باعث آسیب به شریان می شود.
• کلسترول خون و یا سطح تری گلیسرید بالا.  کلسترول بخش عمده ای از رسوباتی است که می تواند باعث انسداد شریان های کل بدن شود_ به ویژه عروق تامین کننده ی قلب. سطح بالایی از نوع مضر کلسترول،  لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) ، خطر ابتلاء به آنژین و حمله قلبی را افزایش می دهد. سطح بالای تری گلیسیرید، نوعی چربی خون مرتبط با رژیم غذایی، نیز نامطلوب است.
• سابقه بیماری قلبی در خانواده. چنانچه مبتلا به بیماری عروق کرونر و یا حمله قلبی هستید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آنژین قرار دارید. 
• سن بالا. مردان پس از 45 سالگی و زنان پس از 55 سالگی نسبت به افراد جوانتر بیشتر در معرض ابتلا به آنژین هستند.
• بی تحرکی. زندگی بی تحرک باعث افزایش سطح کلسترول، فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و چاقی است. با این حال، قبل از شروع هر برنامه ی ورزشی باید با پزشک مشورت کرد. 
• چاقی. از آنجا که چاقی با افزایش سطوح کلسترول خون، فشار خون بالا و دیابت مرتبط است، خطر ابتلا به آنژین و بیماری های قلبی را افزایش می دهد. همچنین، قلب برای تامین خون بافت اضافی باید سخت تر کار کند.
• استرس. استرس خطر ابتلا به آنژین و حمله قلبی را افزایش می دهد. استرس و عصبانیت زیاد باعث بالا رفتن  فشار خون است. موج هورمون تولید شده در طی استرس می تواند شریان ها  را تنگ کرده و باعث تشدید آنژین شود.

درد قفسه سینه ناشی از آنژین انجام برخی از فعالیت های طبیعی_ مانند راه رفتن_  را دشوار می کند. با این حال، خطرناک ترین عارضه آنژین حمله قلبی است.

علائم شایع حمله قلبی عبارتند از:

• فشار، احساس پری و درد در مرکز قفسه سینه که بیش از چند دقیقه طول می کشد.
• دردی که از  قفسه سینه به شانه، بازو، کمر و حتی دندان ها و فک گسترده می شود.
• درد در قفسه سینه افزایش  می یابد.
• درد طولانی مدت در قسمت بالای شکم
• تنگی نفس
• تعریق
• حس قریب الوقوع از درد و ناراحتی
• غش کردن
• تهوع و استفراغ

در صورت داشتن درد قفسه سینه ناگهانی ( آنژین ناپایدار)  با اورژانس تماس بگیرید.

اگر دچار آنژین دوره ای در محدوده زمانی معین هستید و علائم آن تنها در زمان ورزش اتفاق می افتد، همچنین اگر از نظر سابقه خانوادگی نگران هستید، حتما به پزشک خانوادگی و یا پزشک عمومی مراجعه کنید. هر چه آنژین سریعتر تشخیص داده شود، سریعتر و موثرتر درمان می شود.

سوالات شما از پزشک
پیش از مراجعه این اطلاعات را در برگه ایی بنویسید:

• آگاهی از تمام مواردی که پیش از ملاقات با پزشک باید انجام داد. می توانید در زمان گرفتن وقت ملاقات در مورد این موارد سوال بپرسید مانند محدود کردن رژیم غذایی. و یا ناشتا بودن جهت انجام آزمایش خون تشخیصی فاکتورهای بیماری قلبی.
• علایمی که مشاهده کرده ایید، حتی علایمی که مربوط به آنژین نیستند
• هر نوع دارویی که در حال حاضر مصرف می کنید، حتی ویتامین یا مکمل گیاهی
• اسم خویشاوند یا دوستی که شما را در زمان معاینه همراهی کند تا تمام موارد توضیح داده شده توسط پزشک را برای شما ثبت و ضبط کند. 
• نیاز داشتن به شروع رژیم غذایی خاص و انجام فعالیت بدنی/تغییر عادات ورزشی. چنانچه رژیم غذایی و یا برنامه ی ورزشی ندارید، با پزشک در خصوص سختیهای شروع این کار و نحوه ی انجام آن مشورت کنید.
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

سوالات را از مهم به کمتر مهم بچینید تا در صورت تمام شدن وقت ویزیت، اطلاعات مهم تر را به دست آورده باشید. سوالاتی مانند:

• علت اصلی و ایجاد کننده ی این علائم چیست؟
• چه عامل دیگری ممکن است ایجاد کننده این درد و علایم باشد؟
• چه آزمایشاتی باید انجام دهم؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارند؟
• درمان مناسب چیست؟ آیا گزینه های درمانی دیگری هم دارم؟
• چه مواد غذایی باید مصرف و یا محدود شود؟
• چه مقدار فعالیت بدنی باید انجام دهم؟
• با داشتن مشکل جسمانی دیگر، چگونه می توان هر دو را مدیریت و کنترل کرد؟
• چند وقت یکبار نیاز به ویزیت های پیگیری است؟
• گزینه های جایگزین برای داروهای تجویزی وجود دارد؟
• آیا بروشور یا هر نوع اطلاعات نوشتاری در اختیارم قرار می گیرد تا اطلاعاتم را در این زمینه بالا ببرم؟  سایت و یا وب سایت خاصی را توصیه می کنید؟

*** نترسید از پرسیدن سوال و گرفتن اطلاعات. هر سوالی که باعث نگرانی و یا درگیری ذهنیتان است را بدون لحظه ایی تامل بپرسید تا اطلاعات کافی به دست بیاورید.

سوالات پزشک از شما 

• علایم از چه زمانی شروع شده اند؟
• کدام یک از این علائم را داشتید: درد، احساس ناراحتی، فشار،  تنگی نفس، سوزش یا تیر کشیدن؟
• درد را در  کجا  احساس می کنید؟ آیا منطقه ی خاصی دارد و یا یک درد کلی است؟
• آیا درد در گردن و دستانتان نیز گسترش می یابد؟ چگونه و چه زمانی درد شروع شد؟ آیا چیزی خاصی سبب ایجاد درد شده است؟ درد به تدریج شروع شد و یا ناگهانی رخ داد؟
• درد چه مدت طول می کشد؟
• چه چیز ( دارو، مکمل، غذا ... ) باعث  بدتر شدن علایم می شود ؟ فعالیت؟ تنفس؟ حرکت بدنی؟
• چه چیز ( دارو، مکمل، غذا ... ) باعث  بهبودی علائم می شود ؟ استراحت؟ نفس عمیق؟ نشستن؟
• آیا علائم دیگری مانند سرگیجه یا تهوع دارید؟
• در بلع مشکل دارید؟
• سوزش سر دل دارید؟ ( سوزش سر دل علایمی شبیه آنژین دارد)

در این اثنا چه می توان کرد؟
هیچگاه برای داشتن شیوه زندگی سالم و ترک عادات بد دیر نیست_  مانند ترک سیگار، خوردن غذاهای سالم و انجام فعالیت بدنی. این امر یکی از مهمترین روشها برای مقابله با آنژین و عوارض ناشی از آن، مانند حمله قلبی و سکته مغزی، هستند.

در ابتدا جهت تشخیص آنژین، پزشک معاینه جسمانی انجام داده و در مورد علایم سوالاتی خواهد پرسید. همچنین، عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی بیماری های قلبی بررسی می شود.

به منظور تشخیص آنژین چندین تست وجود دارد:

• الکتروکاردیوگرام/نوار قلب (ECG یا EKG). ضربان قلب ایجاد شده به دلیل عبور سیگنالهای الکتریکی از قلب را ثبت و ترسیم می کند. پزشک با بررسی این الگوها تشخیص می دهد که آیا جریان خون کند و یا مسدود شده است. همچنین، می تواند احتمال حمله قلبی را پیش بینی کند.
• تست استرس. گاهی اوقات تشخیص آنژین در زمان عملکرد بالای قلب آسانتر است. به این ترتیب که در طول تست استرس از فرد خواسته میشود که روی تردمیل راه برود و یا روی دوچرخه ثابت پدال بزند. در خلال،  فشار خون و ECG کنترل می شود. چنانچه فردی قادر به انجام این فعالیتها نباشد، دارویی تجویز می شود که عملکرد قلب را بالا ببرد_ شبیه زمان ورزش کردن.
• اکو کاردیوگرام. عکس برداری از قلب با استفاده از امواج صوتی است. پزشک با کمک این تصاویر می تواند تشخیص دهد که آیا به دلیل جریان خون ضعیف _ علت ایجاد کننده ی آنژین_ به عضلات قلب آسیب رسیده است. گاهی اوقات، اکوکاردیوگرام در طول تست استرس انجام می شود.
• تست استرس هسته ای. با این تست می توان جریان خون وارده به عضله ی قلب در زمان استراحت و در طول دوره ی فشار را اندازه گیری کرد؛ شبیه به یک تست استرس معمولی است با این تفاوت که در طول تست استرس هسته ای، یک ماده رادیو اکتیو به درون جریان خون تزریق می شود. این ماده با خون مخلوط و به سمت قلب می رود. یک اسکنر خاص_ با استفاده از این مواد رادیو اکتیو هدایت شده به قلب _  تصاویری از عضله قلب می گیرد. در این تصاویر جریان خون ناکافی به هر نقطه از قلب به صورت یک لکه ی روشن نشان داده می شود. 
• عکسبرداری با اشعه ایکس از قفسه سینه. از این روش برای عکس برداری از قلب و ریه ها استفاده می شود. این تست بیشتر برای تشخیص دیگر موارد ایجاد کننده ی این علایم و یا بزرگ شدن قلب از حد طبیعی است. 
• آزمایش خون. در صورت آسیب به قلب یا حمله قلبی، آنزیم های قلبی به آرامی وارد خون می شوند که با آزمایش خون می توان وجود این آنزیمها را در خون بررسی کرد.
• آنژیوگرافی عروق کرونر. در آنژیوگرافی عروق کرونر با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس، داخل عروق خونی قلب بررسی می شود. این تصویربرداری بخشی از پروسه ی کلی به عنوان کاتتریزاسیون قلبی است. حین آنژیوگرافی کرونر، یک نوع رنگ که توسط اشعه ایکس قابل رویت است به عروق خونی قلب تزریق می شود. دستگاه اشعه X به سرعت یک سری از تصاویر (آنژیوگرافی)، از داخل رگ های خونی قلب می گیرد.
•  سی تی اسکن قلب (CT). در سی تی اسکن فرد روی تخت مخصوص خوابیده و وارد دستگاهی می شود که اشعه ایکس در اطراف بدن می چرخد و از قلب و قفسه سینه عکسبرداری می کند. با استفاده از این عکسها، شریان های تنگ، مسدود و یا بزرگ شدگی قلب تشخیص داده می شود. 

روش های زیادی برای درمان آنژین وجود دارد_ تغییر شیوه زندگی، درمان دارویی، آنژیوپلاستی و استنت گذاری، و یا عمل جراحی بای پس عروق کرونر. اهداف درمان عبارتند از کاهش شدت و دفعات ظهور علایم، خطر ابتلاء به حمله قلبی و مرگ.

با این حال، اگر در حال استراحت به آنژین ناپایدار یا درد ناگهانی آنژین دچار شدید، باید اورژانسی در بیمارستان تحت درمان قرار بگیرید.

تغییر در شیوه زندگی
اگر دچار آنژین خفیف هستید، تغییر شیوه زندگی تنها کاری است که باید انجام دهید. حتی اگر درد شما شدید هم باشد، ایجاد تغییرات در شیوه زندگی تاثیر بسزایی در درمان دارد. این تغییرات عبارتند از:

• در صورت سیگاری بودن. ترک سیگار و اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار
• در صورت داشتن اضافه وزن. کاهش وزن تحت نظر پزشک و با بهترین گزینه ی کاهش دهنده ی وزن
• در صورت ابتلا به دیابت. اطمینان یافتن از کنترل دقیق قند خون به همراه رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی منظم 
• در صورت داشتن فعالیت شدید. در نظر گرفتن زمانهایی برای استراحت و کاهش شدت، زیرا آنژین معمولا در زمان فعالیت شدید قلب رخ می دهد
• نخوردن وعده های غذایی بزرگ.
• نداشتن استرس. البته، این امر در عمل بسیار سخت است. روش هایی برای کاهش استرس پیدا کنید و از پزشک در خصوص تکنیک های موثر کمک بگیرید.
• داشتن رژیم غذایی سالم. سرشار از غلات سبوس دار، میوه ها و سبزیجات و مقدار کمی چربی اشباع شده
• داشتن برنامه ی ورزشی صحیح و منظم. در این خصوص با پزشک خود مشورت کنید.

دارو درمانی
چنانچه تغییر شیوه ی زندگی به تنهایی در درمان آنژین موثر نباشد، به درمان دارویی نیز نیاز است. داروهای مصرفی عبارتند از:

• نیترات. نیترات اغلب برای درمان آنژین تجویز می شود. نیترات با آرام کردن جریان خون و گشادی عروق خونی اجازه می دهد خون بیشتری به عضلات قلب برسد. ممکن است نیترات در زمان مشاهده ی ناراحتی قفسه سینه مرتبط با آنژین_  قبل از انجام کاری که باعث ایجاد آنژین شود (مانند اعمال فیزیکی) _ و یا در پروسه ی طولانی مدت پیشگیری از آنژین مصرف شود. قرص های نیتروگلیسیرین زیر زبانی از رایج ترین اشکال دارویی نیترات مورد استفاده هستند.
• آسپرین. برای کاهش احتمال لخته شدن خون و آسانتر شدن حرکت خون در عروق تنگ تجویز می شود. جلوگیری از لخته شدن خون از حمله قلبی پیشگیری می کند. با این حال، بدون تجویز پزشک مصرف روزانه آسپرین را شروع نکنید.
• داروهای ضد انعقاد خون. برخی از داروها مانند کلوپیدوگرل (Plavix )، پراسوگرل (Effient) و تیکاگرال (Brilinta)_ با کاهش چسبندگی پلاکت ها به هم_ از لخته شدن خون جلوگیری می کنند.
• بتا بلاکر. داروهای مسدود کننده بتا روی ترشح هورمون های اپی نفرین، همان آدرنالین، تاثیر گذاشته و سبب کاهش ضربان و شدت عمل قلب و در نتیجه کاهش فشار خون می شوند. این داروها به گشاد شدن رگ های خونی و بهبود جریان خون کمک کرده و از ایجاد آنژین جلوگیری می کنند.
• استاتین. استاتین داروی کاهش کلسترول خون است که سبب بلوکه شدن مواد تولید کننده ی کلسترول می شود. همچنین، استاتین با باز جذب کلسترول های متراکم شده در پلاکهای دیواره عروق خونی باعث کاهش انسداد عروق خونی می شود. اساتتین اثرات مفید دیگری بر عروق قلبی دارد.
• مسدود کننده های کانال کلسیم. یا آنتاگونیست کلسیم، با تاثیر بر ماهیچه های دیواره عروق خونی سبب گشادی عروق خونی و در نتیجه افزایش جریان خون می شود. این امر از بروز آنژین جلوگیری می کند.
• رانولازین (رانگزا). رانگزا را می توان به تنهایی یا همراه با سایر داروهای مورد استفاده در درمان آنژین، مانند مسدود کننده های کانال کلسیم، مسدود کننده های بتا یا نیتروگلیسیرین، استفاده کرد.  

روش های پزشکی و جراحی
تغییر شیوه زندگی و مصرف داروها سبب بهبود آنژین پایدار می شود، ولی روشهای پزشکی دیگری مانند آنژیوپلاستی، استنت و عمل جراحی بای پس نیز برای درمان آنژین استفاده می شوند.

• آنژیوپلاستی و استنت گذاری. در طول آنژیوپلاستی _ یا مداخله کرونری از راه پوست (PCI)_  یک بالون به داخل رگ دچار انسداد وارد می شود. سپس، این بالن پف کرده و سبب گشادی رگ می شود، در این خلال یک استنت نیز وارد می شود تا رگ را باز نگه دارد. درنتیجه، با بهبود جریان خون وارده به قلب از ایجاد آنژین جلوگیری می شود. آنژیوپلاستی و استنت گذاری روش درمانی مناسبی برای کسانی است که به آنژین ناپایدار دچار بوده و با تغییر شیوه زندگی و مصرف دارو درمان نشده اند.
• جراحی بای پس عروق کرونر. در این جراحی از یک ورید یا شریان در جای دیگر بدن برای بای پس کردن عروق تنگ یا مسدود قلب استفاده می شود که با افزایش جریان خون به قلب باعث پیشگیری و یا بهبود آنژین می شود. این روش هم برای درمان آنژین پایدار وهم آنژین ناپایدار استفاده می شود که به هیچ روش درمانی دیگر پاسخ نداده اند.

از آنجایی که بیماری قلبی ایجاد کننده ی آنژین است، با کاهش عوامل تشدید کننده ی آن می توان از بروز آنژین جلوگیری کرد. اولین و مهمترین مرحله، تغییر شیوه زندگی است.

• اگر سیگاری هستید، آن را ترک کنید. 
• رژیم غذایی سالم و سرشار از غلات سبوس دار، میوه، سبزیجات و مقدار کمی چربی اشباع شده داشته باشید.
• برنامه ی ورزشی صحیح و منظمی، تحت نظر پزشک داشته باشید.
• در صورت داشتن اضافه وزن، تحت نظر پزشک و با بهترین گزینه ی کاهش دهنده ی وزن آن را از بین ببرید.
• داروهای ضد آنژین تجویز شده را مطابق با دستورالعمل پزشک مصرف کنید.
• بیماری های ایجاد کننده ی آنژین مانند دیابت، فشار و کلسترول خون بالا را درمان کنید.
• از آنجایی که آنژین معمولا در زمان فعالیت شدید قلب رخ می دهد، زمانهایی برای استراحت و کاهش شدت در نظر بگیرید.
• وعده های غذایی بزرگ نداشته باشید.
• روش هایی برای کاهش استرس پیدا کنید و از پزشک در خصوص تکنیک های موثر کمک بگیرید.

برای جلوگیری از آنژین می توانید همان تغییراتی را در شیوه زندگی داشته باشید که برای کاهش علایم در زمان ابتلا به آنژین اتخاذ می کنید:

• ترک سیگار
• کنترل بیماریها، از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت
• داشتن یک رژیم غذایی سالم
• افزایش فعالیت بدنی بعد از تائید پزشک مربوطه
• حفظ وزن مناسب
• کاهش سطح استرس