شب ادراری ، خیس کردن رختخواب
bed-wetting
خیس کردن رختخواب نیز به عنوان بی اختیاری ادراری و یا شب ادراری شناخته شده است. به طور کلی، خیس کردن رختخواب قبل از سن 7 جای نگرانی ندارد . در این سن، مثانه کودک در حال رشد است و احتمال عدم کنترل ادرار وجود دارد .
شرح بیماری
رختخواب و لباس خیس و یک کودک خجالت زده یک صحنه آشنا در بسیاری از خانه ها است . اما جای ناامیدی نیست. خیس کردن رختخواب نشانه ای از عدم آموزش به توالت رفتن نیست. این اغلب بخش طبیعی از رشد کودک است.
خیس کردن رختخواب نیز به عنوان بی اختیاری و یا شب ادراری شناخته شده است. به طور کلی، خیس کردن رختخواب قبل از سن 7 جای نگرانی ندارد . در این سن، مثانه کودک در حال رشد است و احتمال عدم کنترل ادرار وجود دارد .
اگر شب ادراری ادامه یافت ، با صبر و درک فراوان به درمان این عارضه بپردازید . ورزش مثانه، آلارم و یا دارو به کاهش شب ادراری کمک میکند.
نشانه ها
خیس کردن رختخواب امری غیر ارادی است . بیشتر بچه ها به طور کامل آموزش می بیند که در سن 5 سالگی به توالت بروند ، اما واقعا هیچ تاریخی برای کنترل کامل مثانه وجود ندارد. بین سنین 5 تا 7 سال ، خیس کردن رختخواب یک مشکل عادی در کودکان محسوب می شود . پس از 7 سالگی ، تعداد کمی از کودکان نیز رختخواب خود را خیس می کنند.
زمان مناسب مراجعه به پزشک
بیشتر بچه ها خیلی سریع یاد میگیرند که به خودی خود دفع ادرار را کنترل کنند ، اما در برخی از کودکان نیاز به کمی کمک است . در موارد دیگر، شب ادراری ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد و نیاز به توجه پزشکی داشته باشد .
با پزشک اطفال مشورت نمایید ، اگر :
پس از سن 7 سالگی کودکتان هنوز هم شب ادراری داشته باشد .
پس از چند ماه یا بیشتر توقف شب ادرای ، کودک دوباره دچار شب ادراری شود.
شب ادراری همراه با دفع دردناک ادرار، تشنگی غیر معمول، ادرار قرمز یا صورتی، دفع مدفوع همراه با درد و یا خروپف
علل
هیچ کس به درستی نمی داند چه چیزی باعث شب ادراری می شود ، اما عوامل مختلفی ممکن است در بروز این عارضه نقش داشته باشد:
کوچک بودن مثانه ؛ مثانه کودک ممکن است به اندازه کافی جا برای نگه داشتن ادرار در طی شب نداشته باشد .
عدم تشخیص در پر بودن مثانه ؛ اگر عصبی که وظیفه کنترل مثانه را بر عهده دارد به کندی رشد کند ممکن است باعث شب ادراری شود .
عدم توازن هورمون. در دوران کودکی، دربعضی از بچه ها به اندازه کافی هورمون ضد ادرار (ADH) تولید نمی شود.
استرس شدید ؛ مانند برادر یا خواهر بزرگ بودن ، شروع سال تحصیلی ، و یا خواب دور از خانه ممکن است شب ادراری را آغاز کند.
عفونت مجاری ادراری ؛ این عفونت می تواند کنترل ادرار را دشوار سازد .
آپنه خواب ؛ گاهی اوقات شب ادراری نشانه ای از آپنه انسدادی خواب است، وضعیتی که در آن تنفس کودک در طول خواب قطع می شود که اغلب ناشی از التهاب لوزه یا بزرگ شدن لوزه سوم است . سایر علائم و نشانه ها ممکن است شامل خروپف، عفونت های سینوسی، گلو درد، خواب آلودگی در طول روز.
دیابت ؛ کودکی که معمولا شب ادراری نداشته باشد ، شب ادراری ممکن است اولین نشانه دیابت باشد . سایر علائم و نشانه ها ممکن است شامل افزایش تشنگی، خستگی و کاهش وزن با وجود اشتهای خوب.
یبوست مزمن ؛ عضلاتی مشابهی که در کنترل ادرار و دفع دفوع استفاده می شود . هنگامی که یبوست طولانی مدت باشد ، این عضلات ناکارآمد می شوند و منجر به شب ادراری می شود .
مشکل ساختاری در دستگاه ادراری یا سیستم عصبی ؛ به ندرت، شب ادراری با یک نقص در سیستم عصبی کودک یا سیستم ادراری ارتباط دارد.
عوامل تشدید
عوامل متعددی خطر ابتلا به شب ادراری را افزایش می دهد ، از جمله :
جنسیت ؛ شب ادراری ممکن است هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد ، اما شب ادراری در پسران نسبت به دختران دو برابر حد معمول است .
سابقه خانوادگی ؛ اگر یک یا هر دو والدین در کودکی مبتلا به شب ادراری بوده باشند ، کودک نیز ممکن دجار این عارضه شود .
نقص توجه ، بیش فعالی (ADHD) ؛ شب ادراری در کودکانی با ADHD شایع تر است.
پیامدهای مورد نظر
شب ادراری می توانید باعث بروز برخی از مسائل در کودکان شود ، از جمله:
احساس گناه و خجالت، که می تواند منجر به پایین آمدن عزت نفس شود.
از دست دادن فرصت ها برای فعالیت های اجتماعی
بثورات در ناحیه پشت و دستگاه تناسلی کودک ، به خصوص اگر کودک با لباس زیرخیس بخوابد
آمادگی برای ملاقات پزشک
در ابتدا باید به یک پزشک اطفال مراجعه نمایید . گرچه ، ممکن وی شما را به یک دکتر متخصص در اختلالات ادراری (اورولوژیست کودکان یا نفرولوژیست) ارجاع دهید .
چه کاری میتوانید انجام دهید:
تمام علائم بیماریتان را یادداشت کنید،از جمله علائمی که از نظر شما به علت مراجعه شما به پزشک ارتباطی ندارد.
اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که به تازگی در زندگیتان رخ داده است.
فهرستی از داروهایتان تهیه کنید،همچنین ویتامینها یا مکملهایی که مصرف میکنید.
یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان را به همراه خود ببرید.برخی از مواقع درک تمام اطلاعات ارائه شده از طرف پزشک مشکل است. فردی که همراه شماست ممکن است مسئلهای که شما فراموش کردهاید را به خاطر بسپارد.
سوالهایی که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
هنگام معاینه، وقتتان محدود است، بنابراین تهیه فهرست سوالات مورد نظرتان به شما کمک میکند تا به نحو احسن از وقتتان استفاده کنید. در صورت کمبود وقت، سوالاتتان را به ترتیب اهمیت اولویتبندی کنید.
سئوالات شما از پزشک
چه چیزی باعث شب ادراری شده است ؟
چه موقع کودک رختخوابش را خیس می کند ؟
چه درمان های در دسترس هستند، و کدام را توصیه می کنید؟
آیا عوارض جانبی وجود دارد؟
آیا فرزندم هیچ گونه محدودیت آشامیدنی دارد ؟
آیا بروشور یا وب سایتی برای راهنمایی بیشتر وجود دارد؟
سئوالات پزشک از شما
آیا سابقه خانوادگی شب ادراری دارید؟
آیا فرزند تان همیشه خود را خیس میکند و یا به تازگی شروع شده است ؟
آیا زمان هایی هم وجود دارد که فرزند تان رختخوابش را خیس نکند؟
آیا فرزندتان در طول روز بی اختیاری ادرار دارد؟
آیا کودکتان از درد یا سایر علایم هنگام دفع ادرارشکایت می کند ؟
آیا کودکتان با تغییر بزرگی در زندگی و یا تنشی روبرو شده است ؟
اگر شما در حال جدا شده و یا طلاق گرفتن هستید ؟
آزمایشات و تشخیص بیماری
کودک در ابتدا تحت معاینه فیزیکی قرار می گیرد . بسته به بیماری ، دکتر ممکن است انجام آزمایشات زیر را توصیه کند :
آزمایش ادرار برای بررسی علائم عفونت یا دیابت
اشعه ایکس یا سایر آزمایشات تصویربرداری از کلیه یا مثانه
درمان و دارو
در موارد خفیف شب ادراری نیازی به درمان نیست ، چرا که بسیاری از کودکان مبتلا به این بیماری با بزرگ تر شدن بهبود می یابند .هدف از درمان، تغییر رفتار است . رفتار درمانی در بیش از 75٪ از بیماران موثر است و ممکن است شامل:
• هشدار : با استفاده از یک سیستم زنگ خطربهنگام مرطوب شدن رختخواب ، می تواند به کودک برای پاسخ به احساس پری مثانه در شب کمک کند.دراکثر تحقیقات استفاده از آلارم ادرار به عنوان موثرترین درمان محسوب می شود.در حال حاضر آلارم ادرار تنها درمانی است که با بهبودی مداوم در ارتباط است. میزان عود کم است به طور کلی 5٪ تا 10٪، به طوری که شاید کودک تنها یک بار آنرا تجربه نماید.
• ورزش مثانه: رایج ترین درمان برای پرکاری مثانه که شامل دارو نمی شود، ورزش مثانه است. ورزش مثانه به شما کمک می کند تا راه استفاده از دستشویی را تغییر دهید . به جای اینکه هر زمان احساس نیاز به دفع ادرار کردید ،دفع ادرار شما طی روز زمانبندی میشود که دفع ادرار برنامه ریزی شده نامیده می شود.در مدت انجام این ورزش شما یاد می گیرید که چگونه ادرار خود را در ابتدا برای چند دقیقه و سپس به تدریج برای یک ساعت یا بیشتر کنترل نمایید.
• پاداش: این کاربرای تشویق کودک بهنگام کنترل ادرار استفاده می شود.
درمان دارویی
اگر اقدامات پیشگیرانه و تغییر در شیوه زندگی موثر واقع نشد ، پزشک درمان دارویی را توصیه میکند. گروهی از داروها به نام آنتی کولینرژیک برای درمان پرکاری مثانه استفاده می شود. آنتی کولینرژیک ها اسپاسم مثانه را کاهش میدهند. این داروها می توانند در درمان شب ادراری هم موثر باشند.
داروها ممکن است برای کاهش میزان ادرار تولید شده توسط کلیه ها و یا برای کمک به افزایش ظرفیت مثانه استفاده شود. داروهایی که معمولا برای درمان این عارضه استفاده می شود عبارتند از دسموپرسین استات و ایمی پرامین .
سبک زندگی و مراقبت در خانه
محدود کردن میزان نوشیدنی کودک در شب ؛ میزان مصرف مایعات را در شب محدود کنید و بیشتر مایعات آشامیدنی را در صبح و اوایل بعد از ظهربه کودک خود بدهید.
اجتناب از نوشیدنی ها و غذاهای حاوی کافئین ؛ از خوراندن نوشابه های حاوی کافئین برای کودکان اجتناب کنید . کافئین ممکن است مثانه را تحریک کند ، به خصوص در شب .
تشویق دفع ادرار قبل از خواب ، قبل از خواب دو مرتبه کودکتان را به دستشویی ببرید ، در ابتدای خواب و پس از آن دوباره درست پس از به خواب رفتن.به فرزند تان یادآوری کنید قبل از خواب به دستشویی برود .
تشویق کودک برای رفتن به توالت به طور منظم در طول روز، در طول روز و شب، کودک را هر دو تا سه ساعت به دستشویی ببرید.
درمان یبوست ؛ اگر کودکتان دچار یبوست شده باشد ، دکتر ممکن است نرم کننده مدفوع را توصیه نماید .
جلوگیری از بثورات ، برای جلوگیری از بثورات ناشی از لباس زیر مرطوب، به کودکتان یاد بدهید که هر روز باسن و ناحیه تناسلی را بشویید. همچنین می توان از یک پماد مانع رطوبت یا کرم در زمان خواب استفاده نمود .
داروهای جایگزین
برخی از افراد علاقه مند هستند که از طب جایگزین برای درمان شب ادراری استفاده کنند . به عنوان مثال:
هیپنوتیزم. با انجام هیپنوتیزم می توان کودک را در شب از رختخوابش بلند کرد و به توالت برد .
طب سوزنی. این درمان شامل قرار دادن سوزن در قسمت های خاصی از بدن است. طب سوزنی ممکن است برای برخی کودکان موثر باشد ، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
رژیم غذایی. برخی از افراد بر این باورند که غذاهای خاص عملکرد مثانه را تحت تاثیر قرار می دهد و استفاده از این مواد غذایی شب ادراری را کاهش میدهد . شواهد نامشخص است و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
درمان کایروپراکتیک. ایده ای پشت درمان کایروپراکتیک است که اگر ستون فقرات خارج از محوراصلی باشند ، عملکرد طبیعی بدن را تحت تاثیر قرار خواهد داد . گرچه ، شواهد کمی در مورد استفاده از درمان کایروپراکتیک برای درمان شب ادراری وجود دارد.
هومیوپاتی و گیاهان. اگر چه برخی از افراد علاقه مند به داروهای هومیوپاتی و محصولات گیاهی هستند، هیچ کدام از این دو در آزمایشات بالینی مؤثر نیست.
قبل از شروع طب مکمل و جایگزین با دکتر مشورت نمایید .
همراهی و حمایت
کودکان رختخوابشان را برای تحریک والدینشان خیس نمی کنند . سعی کنید صبور باشید و با بیمار یا کودک درست رفتار کنید .
نسبت به احساسات کودک حساس باشید. اگر فرزندتان ترس یا اضطراب دارد ، او را تشویق به بیان احساساتش کنید . در مورد حوادث استرس زا کودک خود را حمایت کنید . هنگامی که کودک شما احساس آرامش و امنیت کند ، دیگر رختخوابش را خیس نمی کند . در صورت نیاز، با دکتر در مورد استراتژی هایی برای مقابله با استرس مشورت نمایید .
پاکسازی رختخواب کودک . تشک کودک را با یک پوشش پلاستیکی بپوشانید .استفاده از لباس زیر جاذب ، ملافه اضافی و لباس خواب در شب.
جشن تلاش برای کودک . خیس کردن رختخواب غیر ارادی است ، بنابراین کودک خود را مجازات نکنید . در عوض، کودکتان را تشویق و حمایت کنید . از یک سیستم برچسب پاداش و ایجاد انگیزه در کودکتان استفاده کنید.