اسکیزوفرنی کودکان

اسکیزوفرنی در کودکان امری  نادر اما نوعی اختلال روانی شدید است  که کودکان مبتلا به این مشکل احساسی غیر واقعی و رفتاری غیر عادی از خود نشان می دهند . اسکیزوفرنی طیف وسیعی از مشکلات را ازجمله افکار (شناختی)، رفتار و احساسات را در بر می گیرد و ممکن است موجب ترکیبی از توهم، هذیان، و افکار و رفتارهای از هم گسیخته ای که توانایی عملکرد کودک را مختل می کند ،  شود.

اسکیزوفرنی کودکان در اصل همانند اسکیزوفرنی در بزرگسالان است ، اما ممکن است در اوایل زندگی بروزکند که تاثیر عمیقی بر رفتار و رشد کودک دارد . اسکیزوفرنی کودکا ن، در سال های اولیه باعث چالش ویژه ای برای تشخیص، درمان، آموزش و رشد عاطفی و اجتماعی می شود .

اسکیزوفرنی نوعی بیماری مزمن است که نیاز به درمان مادام العمر دارد . تشخیص و شروع درمان برای اسکیزوفرنی کودکان در اسرع وقت ممکن است به طور قابل توجهی به بهبود وضعیت فرزندتان بیانجامد .
 

اسکیزوفرنی شامل طیف وسیعی از مشکلات افکاری، رفتاری و احساسی می شود . علائم و نشانه های این اختلال متفاوت است ، اما معمولا شامل هذیان، توهم و یا درهم ریختگی گفتاری می شود .

علائم اسکیزوفرنی به طور کلی در اواسط تا اواخر 20 سالگی شروع می شود و تشخیص ابتلا به اسکیزوفرنی در کودکان غیر شایع است .شروع اسکیزوفرنی قبل از سن 18 سالگی است  و شروع  اسکیزوفرنی بسیار سریع در کودکان کمتر از 13 سال بسیار نادر است.

علائم می تواند در نوع و شدت با گذشت زمان با  دوره های تشدید بیماری و بهبودی علائم متفاوت باشد ،. برخی از علائم ممکن است همیشه وجود داشته باشد. تشخیص اسکیزوفرنی در مراحل اولیه به سختی صورت می گیرد .

علائم و نشانه های اولیه

اولین نشانه های اسکیزوفرنی درکودکان  شامل مشکلات رشد می شود ، از جمله:

• تاخیر در صحبت کردن 
• دیر و یا به طور غیر معمول چهار دست و پا رفتن 
• دیر راه افتادن 
• دیگر رفتار حرکتی غیر طبیعی 

برخی از این علائم و نشانه ها نیز در کودکان مبتلا به اختلالات فراگیر رشد، مانند اختلال اوتیسم رایج است. بنابراین رد این اختلالات تکاملی از اولین گام در تشخیص محسوب می شود .

علائم اسکیزوفرونی در نوجوانان

علائم اسکیزوفرونی در نوجوانان همانند علائم بزرگسالان است، اما ممکن است این بیماری در این گروه سنی به سختی قابل تشخیص باشد  و به دلیل این است که برخی علائم اولیه اسکیزوفرنی در نوجوانان همانند نشانه های بلوغ در طول سال های نوجوانی است ، به عنوان مثال:

• کناره گیری از دوستان و خانواده
• افت تحصیلی
• مشکل در خواب
• تحریک پذیری یا افسردگی
• عدم انگیزه
• رفتار عجیب و غریب
• استفاده از مواد مخدر

در مقایسه با علائم شیزوفرنی در بزرگسالان، نوجوانان ممکن است:

• کمتر هذیان می گویند
• بیشتر توهم بصری دارند

علائم و نشانه های بعدی

با افزایش سن کودکان ، علائم و نشانه های این اختلال معمولا ظاهر می شوند. این علائم و نشانه ها شامل موارد زیر می شود :

هذیان : باورهای غلطی که بر اساس واقعیت نیستند . برای مثال، این افراد فکر می کنند  که در حال آسیب و یا مورد آزار و اذیت قرار می گیرند ، حرکات و یا نظرات خاصی دارند ؛ احساس شهرت یا توانایی استثنایی دارند ؛ احساس می کنند فردی عاشقشان  است یا یک فاجعه بزرگ در حال وقوع است. هذیان در بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی رخ می دهد.

توهم : این معمولا شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند ، می شود. توهم می تواند تمامی حواس را درگیر کند ، اما شنیدن اصوات شایع ترین نوع توهم است.

افکار آشفته : افکار آشفته از گفتار آشفته نشات می گیرد و درنتیجه برقراری ارتباط موثر می تواند دچار اختلال شود، و ممکن است پاسخ به سوالات تا حدی یا کاملا نامربوط باشد .

رفتار حرکتی بسیار آشفته و یا غیر طبیعی : این علائم ممکن است با روش های مختلفی ظاهر شود مانند حماقت کودکانه به تحریک غیر قابل پیش بینی . رفتار بر هدف تمرکز نمی کند ، زیرا انجام وظایف سخت می شود . رفتار ممکن است شامل  مقاومت در برابر دستورالعمل، ژست های نامناسب یا عجیب و غریب ، عدم پاسخ، یا تکان های بی فایده و بیش از حد باشد.

علائم منفی : این علائم به کاهش و یا عدم توانایی عملکرد معمولی اشاره می کند به عنوان مثال، فرد ممکن است بهداشت شخصی را نادیده بگیرد یا به نظر می رسد که فاقد احساسات ( ارتباط چشمی برقرار نمی کند، حالات چهره را تغییر نمی دهد، به صورت یکنواخت صحبت می کند ،  دست یا سر را به طور غیر معمول تکان می دهد ) است . 

با گذشت زمان، علائم ممکن است شدید تر و قابل توجه تر شود. در نهایت ، کودکتان ممکن است دچار علائم و نشانه های روان پریشی، از جمله توهم، هذیان و افکارغیر عادی شود . بهنگام بروز افکار آشفته تر(سایکوز) اغلب نیاز به بستری و دارو درمانی است .
 

چگونگی رسیدگی به تغییرات رفتاری کودکان بسیار دشوار است . در این مواقع ممکن است درست نتیجه گیری نکنید و به فرزندتان برچسب بیماری روانی بزنید .

اگر کودکتان دچاریکی از مشکلات زیر است ، حتما به پزشک مراجعه کنید :

• تأخیردر رشد در مقایسه با خواهر ، برادر و همسالان
• توقف کارهای روزانه، از جمله حمام کردن و یا پوشیدن لبا
• عدم تمایل به معاشرت
• لغزش در عملکرد تحصیلی
• به صورت عجیب و غریبی غذا خوردن
• نشان دادن سوء ظن بیش از حد نسبت به دیگران
• نشان دادن عدم احساس یا نشان دادن احساسات نامناسب درموقعیت های خاص
• افکار عجیب و غریب و ترس
•  سردرگمی در رویاها 
• واقی تلقی کردن تصاویر تلویزیونی
• رفتار یا گفتار عجیب و غریب
• رفتار خشونت آمیز ، پرخاشگری و یا تحریک آمیز 

این علائم و نشانه های عمومی لزوما به این معنی نیست که فرزندتان دچار اسکیزوفرنی شده است . گاهی این علائم می تواند نشانه ی دیگر اختلالات سلامت روانی مانند افسردگی یا اختلال اضطراب و یا نوعی بیماری باشد . اگر در مورد رفتار و یا رشد کودکتان نگرانید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید .

افکار و رفتار خودکشی

افکار و رفتار خودکشی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی رایج است. اگر فرزندتان در معرض خطر اقدام به خودکشی قرار دارد  و یا تلاش به خودکشی می کند اورا به هیچ وجه تنها نگذارید و حتما فردی را برا ی مراقب از او بگذارید.
 

هنوز مشخص نیست که چه عاملی موجب اسکیزوفرنی در کودکان می شود ، اما تصور می شود همان عاملی که موجب اسکیزوفرنی در بزرگسالان شده است ، همان عامل نیز موجب این اختلال شود. محققان بر این باورند که ترکیبی از ژنتیک، شیمی مغز و محیط زیست منجر به رشد این اختلال می شود . اما هنوز مشخص نیست که چرا اسکیزوفرنی در برخی افراد این قدر زود  و در برخی دیگر دیرتر شروع می شود.

مشکل در مواد شیمیایی طبیعی مغز ، از جمله انتقال دهنده های عصبی به نام دوپامین و گلوتامات، ممکن است منجر به اسکیزوفرنی شود . بررسی های انجام شده از تصویربرداری ، تفاوت در ساختار مغز و سیستم عصبی مرکزی افرادی که دچار اسکیزوفرنی هستنند را نشان داده است . اما محققان در مورد این تغییرات مطمئن نیستد و آنها بر این باورند که اسکیزوفرنی نوعی بیماری مغز است.
 

اگر چه علت دقیق اسکیزوفرنی مشخص نیست ، اما به نظر می رسد بعضی عوامل خطر و یا تحریک ابتلا به اسکیزوفرنی را افزایش دهد ، از جمله:

• سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی
• افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن، از جمله بیماری های التهابی یا خود ایمنی 
• برخی عوارض بارداری و زایمان  مانند سوء تغذیه یا قرار گرفتن در معرض سموم و یا ویروس ها که ممکن است بر رشد مغز تاثیر بگذارند 
• مصرف داروهای روانگردان مو درنوجوانی
   

در صورت عدم درمان، اسکیزوفرنی کودکان می تواند موجب مشکلات شدید روحی، رفتاری و سلامت شود .پیامدهای مرتبط با اسکیزوفرنی ممکن است در دوران کودکی و یا بعد از آن رخ دهد ، از جمله:

• خودکشی، اقدام به خودکشی و افکار خودکشی
• آسیب به خود
• اختلالات اضطرابی، اختلالات وحشت و اختلال وسواس (OCD)
• افسردگی
• سوء استفاده از الکل و مواد مخدر، از جمله توتون و تنباکو
• درگیری های خانوادگی
• عدم توانایی در زندگی به طور مستقل، حضور در مدرسه یا محل کار
• انزوای اجتماعی
• بهداشت و مشکلات پزشکی
• قربانی شدن
• مشکلات حقوقی و مالی، و بی خانمانی

رفتار پرخاشگرانه (اگر چه غیر معمول است )
 

در ابتدا باید کودک را نزد متخصص اطفال و یا دکتر عمومی برد . در برخی موارد، ممکن است بلافاصله به یک متخصص یا روانپزشک اطفال ارجاع داده شوید.

در موارد نادر که امنیت موضوع مهمی است، کودکتان باید تحت ارزیابی اضطراری در مرکز فوریتهای اورژانسی یا بیمارستان توسط متخصص اطفال و یا روانپزشکان قرار گیرد .

چه کاری می­توانید انجام دهید:

• تمام علائم بیماری­تان را یادداشت کنید،از جمله علائمی که از نظر شما به علت مراجعه شما به پزشک ارتباطی ندارد. 
• اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که به تازگی در زندگی­تان رخ داده است.
• فهرستی از داروهای­تان تهیه کنید،همچنین ویتامین­ها یا مکمل­هایی که مصرف می­کنید.
• یکی از اعضای خانواده یا دوستان­تان را به همراه خود ببرید.برخی از مواقع درک تمام اطلاعات ارائه شده از طرف پزشک مشکل است. فردی که همراه شماست ممکن است مسئله­ای که شما فراموش کرده­اید را به خاطر بسپارد.
• سوال­هایی که می­خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
• هنگام معاینه، وقت­تان محدود است، بنابراین تهیه فهرست سوالات مورد نظرتان به شما کمک می­کند تا به نحو احسن از وقت­تان استفاده کنید. در صورت کمبود وقت، سوالاتتان را به ترتیب اهمیت اولویت­بندی کنید.

سئوالات شما از پزشک

• احتمال می دهید چه چیزی باعث این علائم شده است ؟
• آیا علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• این بیماری چگونه تشخیص داده می شود ؟
• آیا این بیماری موقتی است یا بلند مدت (مزمن)؟
• چه درمانی را برای کودکم توصیه می کنید؟
• آیا تشخیص اسکیزوفرنی کودکان ، زندگی فرزند م را تحت تاثیر قرار می دهد ؟
• به چه متخصصی باید مراجعه کنم ؟
• آیا بروشور یا وسایلی وود دارد که بتوان از آن کمک گرفت  ؟
• چه وب سایتی را پیشنهاد می کنید؟

سئوالات پزشک از شما

• چه علائمی دارید ؟
• اولین مرتبه ای که متوجه این علائم شدید ، کی بود ؟
• آیا علائم شما موقتی است یا دائمی ؟
• آیا علائم شدید هستند؟
• چه عاملی این علائم را بهبود می بخشد ؟
• چه، عاملی این علائم را تشدید می کند ؟
• آیا این علائم زندگی روزمره کودک تان را تحت تاثیر قرار داده است ؟
• آیا یکی از بستگانتان مبتلا به اسکیزوفرنی و یا سایر بیماری های روانی است؟
• آیا فرزندتان آسیب فیزیکی و یا عاطفی را تجربه کرده است ؟
• آیا بهنگام آغاز علائم این بیماری دچار علائم دیگری مانند سردرد، تهوع، لرز و یا تب می شوید ؟
• آیا کودکتان از داروهای گیاهی ، ویتامین ها وسایر مکمل ها استفاده می کند ؟
   

تشخیص اسکیزوفرنی کودکان  شامل رد سایر اختلالات روانی و تعیین اینکه علائم این بیماری در اثر سوء مصرف مواد، دارو یا بیماری نیست ، می شود . روند تشخیص ممکن است شامل:

معاینه فیزیکی ؛ برای کمک به رد سایرمشکلاتی که می تواند موجب علائم برای هر گونه عوارض مربوط با این عارضه شود ، معاینه فیزکی انجام می شود .

آزمایش وعکسبرداری ؛ برای کمک به رد بیماری با علائم مشابه آزمایش انجام می شود و عکسبرداری برای سوء مصرف الکل و مواد مخدر انجام می شود . دکترممکن است MRI یا سی تی اسکن را نیز درخواست کند.

ارزیابی روانی ؛  این روش شامل مشاهده ظاهر و رفتار، پرسش در مورد افکار، احساسات و الگوهای رفتاری (هر گونه افکار خودآزاری و یا آسیب رساندن به دیگران)، ارزیابی قدرت فکر و عملکرد متناسب با سن و ارزیابی خلق و خوی، اضطراب و علائم روان پریشی می شود .

تشخیص معیارهای اسکیزوفرنی ؛  دکتر یا روانپزشک ممکن است از معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا استفاده کند. به طور کلی معیارهای تشخیصی برای اسکیزوفرنی کودکان همانند معیارهای اسکیزوفرنی بزرگسالان است.

گاهی اوقات روند تشخیص اسکیزوفرنی کودکان طولانی مدت و چالش برانگیز است و این می تواند به دلیل شرایط دیگر مانند افسردگی یا اختلال دو قطبی که علایم مشابهی دارند ، باشد .

روانپزشک اطفال ممکن است بخواهد رفتار، ادراکات و الگوهای تفکر کودک را به مدت شش ماه یا بیشتر تحت نظر داشته باشد . علائم و نشانه های الگوهای رفتاری وافکاری در طول زمان واضح ترشده و تشخیص اسکیزوفرنی را آسان تر می کند.

در برخی موارد، ممکن است روانپزشک قبل از تشخیص کامل دارو درمانی را شروع کند . این امر به ویژه برای علائم پرخاشگری یا خودآزاری حائز اهمیت است. مصرف برخی داروها می تواند این نوع رفتارها را محدود کند  و احساسات عادی را بازگرداند .

اسکیزوفرنی در کودکان نیاز به درمان مادام العمر دارد حتی در دوره های زمانی که به نظر می رسد علائم از بین رفته باشد . درمان کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی چالش برانگیز است .

درمان های تیمی

درمان اسکیزوفرنی کودکان معمولا توسط  روانپزشک اطفال با تجربه در درمان اسکیزوفرنی انجام می شود. رویکرد تیمی معمولا در کلینیک وتوسط کارشناسان درمان اسکیزوفرنی انجام می شود . این گروه شامل افراد زیر می شوند :

• روانپزشک، روانشناس یا درمانگر
• پرستار 
• کارگر اجتماعی
• اعضای خانواده
• داروساز
• مدیر پرونده برای هماهنگی مراقبت ها

گزینه های اصلی درمان

درمان های اصلی برای اسکیزوفرنی کودکان عبارتند از:

• دارودرمانی
• روان درمانی
• آموزش مهارت های زندگی
• بستری شدن 

دارو درمانی

بسیاری از داروهای ضد روان پریشی که برای بزرگسالان مبتلا به اسکیزوفرنی مورد استفاده قرار می گیرد  در کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی نیز استفاده می شود . داروهای آنتی سایکوتیک اغلب کنترل علائمی مانند توهم ، از دست دادن انگیزه و فقدان احساس را کنترل می کند .

به طور کلی، هدف از درمان با داروهای ضد روان پریشی مدیریت علائم با کمترین دوز ممکن است. با گذشت زمان، دکتر اطفال ترکیبات داروهایی مختلف و یا دوزهای مختلفی را برروی کودکتان امتحان می کند. بسته به علائم، سایر داروها مانند داروهای ضد افسردگی و یا داروهای ضد اضطراب ممکن است موثر واقع شود .  

داروهای ضد روان پریشی نسل دوم

به طور کلی داروهای نسل دوم نسبت به داروهای ضد روان پریشی نسل اول ترجیح داده می شوند  زیرا آنها دارای عوارض جانبی کمتری هستند. گرچه این داروها نیز می توانند موجب افزایش وزن، قند خون بالا، کلسترول بالا و بیماری قلبی شوند.

نمونه هایی از داروهای ضد روان پریشی نسل دوم تایید شده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان اسکیزوفرنی در نوجوانان 13 سال و بزرگتر عبارتند از:

• آریپیپرازول 
• الانزاپین
• کواتیاپین
• ریسپریدون 

داروهای ضد روان پریشی نسل اول

داروها نسل اول معمولا همانند داروهای ضد روان پریشی نسل دوم در کنترل هذیان و توهم موثرهستند . علاوه بر داشتن عوارض جانبی همانند داروهای ضد روان پریشی نسل دوم ، داروهای ضد روان پریشی نسل اول نیز ممکن عوارض جانبی عصبی به درمان های مکرر داشته باشد . این می تواند شامل ابتلا به اختلال حرکتی (دیسکینزی کینزیا) که ممکن است برگشت پذیر باشد ، شود  .

به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی با مصرف داروهای ضد روان پریشی نسل اول، این دارو ها اغلب برای کودکان توصیه نمی شود مگر اینکه گزینه های دیگر موثر واقع نشوند.

نمونه هایی از داروهای ضد روان پریشی نسل اول تایید شده توسط FDA برای درمان اسکیزوفرنی در کودکان و نوجوانان عبارتند از:

• کلرپرومازین برای کودکان 13 سال و بزرگتر
• هالوپریدول برای کودکان 3 سال و بزرگتر
• پرفنازین برای کودکان 12 سال و بزرگتر

داروهای ضد روان پریشی نسل اول اغلب ارزان تر از داروهای ضد روان پریشی نسل دوم است .

خطرات و عوارض جانبی داروها

تمامی داروهای آنتی سایکوتیک دارای خطرات و عوارض جانبی هستند که برخی ازآنها حتی ممکن است حیات را نیز تهدید کند. عوارض جانبی در کودکان و نوجوانان همانند عوارض جانبی  در بزرگسالان، و گاهی اوقات هم ممکن است جدی تر باشد . کودکان، به خصوص آنهایی که بسیار کوچکند ، ممکن است قادر به درک مشکلات دارویی نباشند .

با پزشک اطفال در مورد عوارض جانبی احتمالی و چگونگی مدیریت آنها مشورت کنید. بهنگام بروز مشکلات در کودکتان آگاه باشید  و در اسرع وقت هرگونه عوارض جانبی را به دکتر گزارش دهید . دکتر با تنظیم دارو یا تغییر داروها ، عوارض جانبی را محدود خواهد کرد .

روان درمانی

علاوه بر دارودرمانی ، روان درمانی و گفتار درمانی گاهی اوقات می تواند به مدیریت علائم کمک کرده  و همچنین می تواند به شما و کودکتان برای مقابله با این اختلال کمک کند . روان درمانی ممکن است شامل:

درمان فردی ، روان درمانی مانند رفتار درمانی شناختی توسط یک روانپزشک ماهر می تواند به کودکتان روش های مقابله با استرس و چالش های زندگی را آموزش دهد . این روش درمانی درمان می تواند به کاهش علائم کمک کند . آموزش در مورد علائم اسکیزوفرنی می تواند به کودک کمک کند تا بهتر شرایطش را درک کند ،با علائم  کناربیاید  و برنامه درمانی را دنبال کند .

خانواده درمانی ، در این نوع درمان آموزش ، پیشگیری و درمان برای کمک به خانوادهها ، کل خانواده را دربرمیگیرد. برای حل مشکل خانواده یا یکی از اعضا آن کل سیستم خانواده مور توجه قرار میگیرد و تلاش میشود علل بروز و عوامل تشدید کننده مشکل در داخل خانواده و در نوع روابط اعضا با یکدیگر مورد بررسی قرار گیرد. این شیوه از درمان مبتنی بر رویکرد سیستمهاست و معتقد است زمانی میتوان به رفع یک مشکل نائل شد که از نیروی تک تک اعضا استفاده کرد و عوامل تنشزا را مرتفع ساخت .

آموزش مهارت های زندگی

برنامه درمانی که شامل ایجاد مهارت های زندگی می شود می تواند به عملکرد فرزند در سطوح متناسب با سن کمک کند . آموزش مهارتی شامل موارد زیر می شود:

مهارت های آموزشی اجتماعی و آکادمیک ؛ آموزش مهارت های اجتماعی و آکادمیک بخش مهمی از درمان اسکیزوفرنی کودکان محسوب می شود . کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب در برقراری ارتباط در مدرسه و هم سالانشان مشکل دارند . آنها همچنین ممکن است در انجام وظایف روزانه، مانند استحمام و یا پوشیدن لباس نیز مشکل داشته باشند  .

توانبخشی حرفه ای و حمایت از اشتغال ، این مهارت به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک می کند تا برای، پیدا کردن و حفظ شغل آماده شوند .

بستری

بهنگام قرار گیری در دوره بحران و یا علایم شدید، بستری شدن لازم و ضروری است . با بستری شدن در مراکز درمانی خیالتان از بابت امنیت ، تغذیه ، خواب و بهداشت کودکتان راحت است . گاهی اوقات پرستاران امن ترین و بهترین راه حل را برای کنترل کودکان انجام می دهند.

اگرچه اسکیزوفرنی کودکان نیاز به درمان حرفه ای دارد ،اما مراقبت از کودکان کاری دشوار و طاقت فرساست . در اینجا به برخی راه های درمانی در خانه اشاره می کنیم :

دستورات دارویی را بادقت پیروی کنید ؛ مطمئن شوید که فرزندتان داروهای تجویز شده را به طور منظم مصرف می کند ، حتی اگر هیچ علائم و نشانه ای از بیماری نداشت و احساس بهبودی کرد . اگر مصرف داروها قطع  و یا به ندرت مصرف شوند ، ممکن است علائم این بیماری مجددا بازگردد و دکتر زمان کمتری را برای دانستن اینکه چه دارویی بهتر است و ایمن ترین دوز چیست ، دارد .

قبل از مصرف سایر داروها با پزشک مشورت کنید ؛ بهنگام مراجعه به دکتر برای درمان کودک مبتلا به اسکیزوفرنی ، قبل از اینکه دارویی برایش تجویز شود مصرف داروهایی را که توسط دکتر دیگری تجویز شده است و یا مصرف هر گونه  داروهای بدون نسخه ، ویتامین ها، مواد معدنی، گیاهی  و یا سایر مکمل ها را گزارش دهید . این کار می تواند از تداخل  با داروهای اسکیزوفرنی جلوگیری کنند.

به علائم هشدار دهنده توجه کنید ؛ بهنگام آغاز یا عود مجدد علائم و نشانه های این بیماری سریعا به پزشک مراجعه کنید .

برای فعالیت بدنی و تغذیه سالم برنامه ریزی کنید ؛مصرف برخی از داروهای اسکیزوفرنی با خطر افزایش وزن و کلسترول بالا در کودکان بهمراه است. برای مدیریت این شرایط ، بهتر است با پزشک در مورد تغذیه ، فعالیت بدنی  مدیریت وزن و سلامت قلب صحبت کنید .

از مصرف الکل، مواد مخدر و دخانیات اجتناب کنید ؛ الکل، مواد مخدر  و دخانیات می توانند علائم شیزوفرنی را تشدید کنند و یا در داروهای آنتی سایکوتیک تداخل ایجاد کنند . با فرزندتان در مورد عدم مصرف مواد مخدر ، الکل و دخانیات صحبت کنید  .
 

تشخیص و درمان زود هنگام اسکیزوفرنی در کودکان می تواند نشانه های این بیماری را قبل از بروز عوارض جدی تحت کنترل  در آورد . درمان زودهنگام همچنین می تواند اپیزودهای روانی را  که موجب ترس کودکان  و والدین می شود را محدود کند .
 

مقابله با اسکیزوفرنی درکودکی می تواند چالش برانگیز باشد . مصرف برخی داروها ممکن است موجب عوارض جانبی ناخواسته ای شود و ممکن است شما و تمام خانوادتان برای مدیریت این بیماری عصبانی و یا خسته شوید . برای همراهی و حمایت از کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی می توان راه کار های زیر را انجام داد :

• کسب اطلاعات در مورد این بیماری : آموزش در مورد اسکیزوفرنی می تواند شما و کودکتان  را توانمند سازد تا چگ.نه با این بیماری رفتار کنید . آموزش همچنین می تواند به دوستان و خانواده کمک کند بهتر شرایط کودک را درک کنند و مهربان تر با او رفتار کنند .
• ملحق شدن به یک گروه پشتیبانی :  گروه های حمایتی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می تواند به والدین کمک کنند تا بهتربا چالش های مشابه برخورد کنند  . 
• دریافت کمک : اگر شما در مورد وضعیت کودکتان احساس ضعف و اضطراب می کنید با یک روانپزشک مشورت و گفتگو کنید .
• تمرکز بر اهداف : برخورد با اسکیزوفرنی در دوران کودکی یک فرآیند مداوم اجتناب پذیر است. بنابراین بهتر است بر اهداف درمان تمرکز کنید .
• یافتن وسایل سرگرم کننده : پیدا کردن تفریحات سالم مانند ورزش و فعالیت های تفریحی می تواند نا امیدی را ازبین ببرد .
• به صورت شخصی برای فرزندتان وقت بگذارید : اگرچه مدیریت اسکیزوفرنی اموری خانوادگی است، اما کودکان و والدین برای کنار آمدن با این اختلال نیاز به وقت دارند .  فرصتی برای زمان تنهایی آنها ایجاد کنید .
• برای آینده برنامه ریزی کنید : اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به نوعی حمایت ها نیازمندند . بسیاری از جوامع ، برنامه هایی را برای کمک به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی (با ایجاد شغل، مسکن ارزان قیمت، حمل و نقل، گروه های خودیاری، سایر فعالیت های روزانه ) فراهم کرده اند  .