سندروم چرگ اشتراوس

سندروم چرگ اشتراوس یک اختلال در اثر التهاب رگهای خونی است. این التهاب می تواند جریان خون به اندامهای حیاتی و بافتها را کاهش دهد و گاهی اوقات هم به طور دائم به آنها آسیب می رساند. این بیماری نیز با نام گرانولوماتوز ائوزینوفیلی با پلی آنژییت  شناخته شده است.
آسم یکی از شایع ترین علامت سندروم چرگ اشتراوس می باشد . همچنین علائم این اختلال می تواند متعدد باشد ، همچون  تب یونجه، بثورات جلدی، خونریزی دستگاه گوارش و درد و بی حسی در دست ها و پاها . 
سندروم چرگ اشتراوس نوعی اختلال نادر است و هیچ درمانی ندارد. اما پزشک می تواند علائم را با استفاده از استروئیدها و سایر داروهای سرکوب کننده ایمنی کنترل کند .
 

سندروم چرگ اشتراوس نوعی بیماری متغیر است. برخی از افراد مبتلا ، علائم خفیفی دارند ، در حالی که برخی دیگر عوارض شدید یا تهدید کننده زندگی را تجربه می کنند.
برخی از افراد مبتلا، علائم خفیفی دارند، در حالی که برخی دیگر عوارض شدید و یا تهدید کننده حیات را تجربه کرده اند.
در این سندرم، سه مرحله وجود دارد و هر کدام با علائم و نشانه های خاص خود مشخص می شوند.

سندروم چرگ اشتراوس دارای سه مرحله یا فاز است و هر کدام با علائم و نشانه های خاص خود مشخص می شوند . هیچ کس دچار این سه مرحله نمی شود .

مرحله آلرژیک
این مرحله توسط تعدادی از واکنش های آلرژیک مشخص می شود، از جمله:

آسم ؛ اولین علامت این سندرم می باشد. در افراد مبتلا به این سندرم که آسم نیز دارند، علائم معمولا شدیدتر می شود و ممکن است نیاز به استروئید برای کنترل علائم داشته باشیم. افرادی که در حال پیشرفت و توسعه آسم در زندگی هستند، لزوما به این معنا نیست که دارای این سندرم می شوند. با اینحال، اگر این سندرم رخ دهد، یکی از شکایات افراد مبتلا، دچار شدن به آسم می باشد.

تب یونجه (رینیت آلرژیک) ؛ این مشکل بر مخاطی بینی اثر می گذارد و باعث آبریزش بینی، عطسه کردن و خارش می شود.
 
درد و التهاب سینوسی (سینوزیت) ؛  شما ممکن است درد صورت و پولیپ های بینی را تجربه کنید.
 
مرحله ائوزینوفیلیک

در این مرحله گلبول های سفید خون به سیستم ایمنی کمک می کنند و با عفونت های خاص مبارزه می کنند . در این سندرم، به طور غیر طبیعی تعداد زیادی از ائوزینوفیل ها (نوعی گلبول سفید خون) در خون و در بافت ها یافت می شوند و می تواند به آنها آسیب جدی وارد کند. علائم افزایش ائوزینوفیل بستگی به محل تاثیرگذاری دارد. غالبا، ریه و مری و معده را درگیر می کند. افزایش ائوزینوفیل می تواند نشان دهنده آلرژی باشد و به معنای توسعه و رشد سندرم چرگ اشتراوس نمی باشد.

به طور کلی، علائم این مرحله شامل موارد زیر است:

تب
کاهش اشتها و وزن
تعریق شبانه
درد مفاصل
آسم
خستگی
سرفه
درد شکم و خونریزی  دستگاه گوارش

مرحله واسکولیت

مشخصه این مرحله از سندروم چرگ اشتراوس عبارت است از التهاب شدید رگ ها (واسکولیت) . باریک رگ های خونی موجب کاهش جریان خون به اندام های مهم و بافت ها  می شود از جمله این بافت ها ، پوست ، قلب، سیستم اعصاب محیطی، عضلات، استخوانها و دستگاه گوارش می باشد . گه گاه ، کلیه ها هم در گیر میشوند .
بر اساس آنکه کدام اعضا درگیر شده باشند ، علائم مختلف می باشد ، از  جمله :

ضعف، خستگی یا احساس ناخوشی
کاهش وزن ناخواسته
تورم غدد لنفاوی
راش و یا زخم شدن پوست
درد و تورم مفاصل 
درد شدید، بی حسی و سوزن سوزن شدن دست و پا (نوروپاتی محیطی)
درد شدید شکم
اسهال، تهوع و استفراغ
تنگی نفس از آسم یا نارسایی احتقانی قلب
سرفه 
درد قفسه سینه
ضربان قلب نامنظم
خون در ادرار (هماچوری)
 

هر زمانی که متوجه پیشرفت علائم و نشانه شدید ، مانند مشکلات تنفسی و یا آبریزش بینی که متوقف نشود، به خصوص اگر همراه با درد مداوم صورت باشد . همچنین اگر آسم یا تب یونجه به طور ناگهانی بدتر شد ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید . 

سندروم چرگ اشتراوس نادر است و احتمال دارد این علائم نشانه ی بیماری های دیگری باشد . اما ازریابی این اختلال توسط دکتر از اهمیت بالایی برخوردار است.  تشخیص و درمان زود هنگام به منزله کاهش خطر عوارض ناشی از این بیماری محسوب می شود .
 

علت دقیقی برای بروز سندرم چرگ اشتراوس وجود ندارد .اما این احتمال وجود دارد که افراد دارای این سندرم ،  دارای فعالیت زیاد سیستم ایمنی می باشند .
در عوض به سادگی بدن را در برابر باکتری و ویروس ها محافظت می کند. سیستم ایمنی به طور اغراق آمیزی فعالیت زیاد دارد و موجب التهاب گسترده می شود.

محققان در حال تلاش برای یافتن آنچه که باعث این واکنش ایمنی نامناسب می شود، می باشند.
بسیاری از افراد بعد از استفاده از داروهای آسم و آلرژی یا هنگام تعویض داروی استروئید سیستمیک، مبتلا به سندرم چرگ اشتراوس می شوند.
اما هیچ ارتباط دقیقی بین سندروم چرگ اشتراوس و مصرف هر نوع دارویی به اثبات نرسیده است.
 

عوامل تشدید کننده سندرم چرگ اشتراوس عبارتند از:

سن ؛ به طور متوسط، این اختلال بین 30 تا 50 سالگی دیده میشود.
سابقه آسم یا مشکلات بینی ؛ بیشتر افراد مبتلا به سندروم چرگ اشتراوس سابقه آلرژی بینی، سینوزیت مزمن و آسم دارند  که اغلب شدید است  و یا به سختی کنترل می شود.
 

سندروم چرگ اشتراوس می تواند بسیاری از ارگان ها را درگیر کند از جمله ریه ها، پوست، دستگاه گوارش، کلیه ها، عضلات، مفاصل و قلب . در صورت عدم درمان این بیماری کشنده است . 

آسیب اعصاب محیطی ؛ این اعصاب در تمام بدن وجود دارند. این اعصاب، اعضا، غدد، عضلات و پوست را به مغز و نخاع متصل می کنند. سندرم چرگ اشتراوس، می تواند سبب آسیب رساندن به این اعصاب شود. بیشترین آسیب وارده بر اثر این بیماری به دست و پا می باشد که موجب بی حسی، سوزش و کاهش عملکرد می گردد. در برخی افراد، این آسیب دائمی می باشد.
زخم پوست ؛  التهاب باعث تشکیل زخم می شود .
بیماری قلبی ؛  از جمله شکایات قلبی در این بیماری عبارت است از: التهاب اجزای اطراف قلب (پری کاردیت)، التهاب لایه عضلات دیواره قلب (میوکاردیت)، حمله قلبی و نارسایی قلبی.
 
آسیب کلیوی ؛ اگر سندرم چرگ اشتراوس بر کلیه اثر بگذارد، شما ممکن است به بیماری گلومرولونفریت دچار شوید. گلومرولونفریت نوعی بیماری کلیوی است که باعث عدم توانایی فیلتر کردن می شود و باعث می شود مواد زائد وارد جریان خون شوند. نارسایی کلیه در این سندرم شایع نیست، اما اگر اتفاق بیفتد، فرد را به سمت مرگ می برد.
 

اگر متوجه هریک از علائم رایج سندروم چرگ اشتراوس شدید سریعا به پزشک مراجعه کنید . تشخیص زودهنگام و درمان به موقع به منزله ی بهبود این بیماری محسوب می شود .

اگر دکتر مشکوک به سندرم چرگ اشتراوس شود به احتمال زیاد شما را به یک دکتر متخصص  ، روماتولوژیست یا ایمونولوژیست ارجاع خواهد داد .
.
چه کاری می­توانید انجام دهید:
تمام علائم بیماری­تان را یادداشت کنید،از جمله علائمی که از نظر شما به علت مراجعه شما به پزشک ارتباطی ندارد. 
اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که به تازگی در زندگی­تان رخ داده است.
فهرستی از داروهای­تان تهیه کنید،همچنین ویتامین­ها یا مکمل­هایی که مصرف می­کنید.
یکی از اعضای خانواده یا دوستان­تان را به همراه خود ببرید.برخی از مواقع درک تمام اطلاعات ارائه شده از طرف پزشک مشکل است. فردی که همراه شماست ممکن است مسئله­ای که شما فراموش کرده­اید را به خاطر بسپارد.
سوال­هایی که می­خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
هنگام معاینه، وقت­تان محدود است، بنابراین تهیه فهرست سوالات مورد نظرتان به شما کمک می­کند تا به نحو احسن از وقت­تان استفاده کنید. در صورت کمبود وقت، سوالاتتان را به ترتیب اهمیت اولویت­بندی کنید.

سئوالات شما از پزشک
احتمال می دهید چه چیزی باعث این علائم شده است ؟
آیا علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
این بیماری چگونه تشخیص داده می شود ؟
آیا این بیماری موقتی است یا بلند مدت (مزمن)؟
چه درمانی را و با چه رویکردی توصیه می کنید؟
چه مدت نیاز به مصرف دارو است ؟
آیا در معرض خطر پیامدهای این بیماری قرار دارم ؟
چه اقداماتی را باید برای به حداقل رساندن عوارض جانبی داروها انجام داد ؟
چه تغییراتی در زندگی می تواند به کاهش یا کنترل علائم این بیماری کمک کند ؟

سئوالات پزشک از شما
چه علائمی دارید ؟
اولین مرتبه ای که متوجه این علائم شدید ، کی بود ؟
آیا علائم شما موقتی است یا دائمی ؟
آیا علائمی مانند تنگی نفس دارید ؟
آیا علائمی مانند مشکلات سینوسی دارید ؟
آیا علائم این اختلال موجب هر گونه مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ یا اسهال می شود .
آیا اخیرا دچار کاهش وزرن بدون علت شده اید ؟
آیا تا به حال تشخیص داده شده است که مبتلا به آلرژی یا آسم شده اید ؟
از چه داروهایی برای کنترل ابن بیماری استفاده می کنید و برای چه مدت؟
 

هیچ آزمایشی برای تشخیص سندرم چرگ اشتراوس وجود ندارد. علائم این سندرم نیز شبیه علائم دیگر بیماری ها می باشد. بنابراین تشخیص بسیار مشکل است.
برای کمک به تشخیص سری عتر، مدرسه روماتولوژی امریکا، 6 معیار را تعیین کرده است.
اگر فردی دارای 4 معیار زیر باشد، دچار سندرم چرگ اشتراوس شده است. این معیارها عبارتند از:

این بیماری معمولا به حاضر اگر یک فرد دارای چهار نفر از شش معیار، اما دکتر شما ممکن است احساس اعتماد به نفس تشخیص سندروم چرگ اشتراوس حتی اگر شما را ملاقات تنها دو یا سه از معیارهای، که شامل می شود:

آسم ؛ بیشتر افراد مبتلا به این سندرم، دچار آسم شدید و مزمن هستند. 
افزایش گلبولهای  سفید خون موسوم به ائوزینوفیل (ائوزینوفیلی) ؛  گلبول های سفید به نام ائوزنوفیل خوانده می شوند.
به طور معمول، ائوزنوفیل ها 1 تا 3 درصد سلول های سفید خون را شامل می شوند. اگر بیشتر از 10 درصد سلول های سفیدخون، ائوزنوفیل باشد، مشکوک به سندرم چرگ اشتراوس می باشد.
آسیب به یک یا چند گروه عصب (مونونوروپاتی یا پلی نوروپاتی) ؛  اغلب افراد مبتلا به سندرم چرگ اشتراوس، دچار آسیب عصبی به نام نوروپاتی محیطی هستند که باعث بی حسی یا درد دست ها و پاها می شود.
لکه های جابه جا یا ضایعات در رادیوگرافی قفسه سینه (ارتشاح ریوی) ؛ این ضایعات به طور معمول، از یک محل به محل دیگر حرکت می کنند و می آیند و می روند. با اشعه X سینه، ضایعات شبیه ذات الریه می شوند.
 
مشکلات سینوسی ؛ سینوزیت مزمن و حاد یکی از شایع ترین مشکلات در سندرم چرگ اشتراوس می باشد.
وجود مقدار زیاد سلول های سفید خونی در خارج از عروق خونی : پزشک ممکن است بیوپسی پوست و یا پولیپ بینی را درخواست کند. بیوپسی (نمونه برداری) می تواند نشان دهد که ائوزنوفیل در خارج از رگ های خونی وجود دارد یه نه.
برای کمک به تشخیص، چند آزمایش زیر را نیز انجام دهید:

آزمایش خون
آزمایشات تصویربرداری ؛  اشعه X، سی تی اسکن و MRI برای غیرعادی شدن ریه و سینوس ها
بیوپسی از بافت آسیب دیده.
 

هیچ درمانی برای سندرم چرگ اشتراوس وجود ندارد. اما مصرف برخی از داروها علائم این بیماری را کنترل میکند.

داروهایی که برای درمان سندروم چرگ اشتراوس استفاده می شود ، عبارتند از:

کورتیکواستروئیدها ؛ معمولا برای درمان سندرم چرگ اشتراوس پردنیزون  تجویز می شود . ممکن است پزشک برای کنترل علائم این اختلال  دوز بالایی از کورتیکواستروئیدها را تجویز نماید و یا دوز فعلی که مصرف می کنید را افزایش دهد .
عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها عبارتند ازبین رفتن استخوان، قند خون بالا، افزایش وزن، آب مروارید و عفونت.

داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی ؛ در افراد مبتلا به علائم خفیف مصرف کورتیکواستروئید به تنهایی کافی می باشد . اما ممکن است در افراد دیگر نیاز به مصرف داروهای  سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوفسفامید، آزاتیوپرین (Azasan، Imuran) و یا متوترکسات (Trexall) باشد.

ایمنوگلوبولین وریدی ؛ این دارو در افرادی که به سایر درمانها پاسخ نداده اند،  تجویز می شود . شایع ترین عوارض جانبی این  دارو عبارتند از علائمی شبیه سرماخوردگی که معمولا فقط یک روز به طول می انجامد . 
داروهای بیولوژیک ؛ داروهایی مانند ریتوکسیماب (ریتوکسان) پاسخ سیستم ایمنی بدن را تغییر می دهد  و موجب بهبود علائم و کاهش تعداد ائوزینوفیل می شود .
 

درمان طولانی مدت با پردنیزون می تواند موجب برخی عوارض جانبی شود . اما با انجام راه کارهای زیر می توانید آنهارا به حداقل برسانید :

محفاظت از استخوان ها ؛ در مورد مقدار مصرف ویتامین D و کلسیم در رژیم غذایی تان با پزشک صحبت نمایید .
ورزش ؛  ورزش می تواند در کنترل وزن نقش مهمی را ایفا کند زیراممکن است با مصرف داروهای کورتیکواستروئید دچار افزایش وزن شوید . 
عدم استعمال دخانیات ؛ عدم مصرف سیگار یکی از مهم ترین عواملی است که نقش بسزایی در سلامت کلی بدن دارد.
انتخاب یک رژیم غذایی سالم ؛ استروئیدها می توانند  موجب بالارفتن سطح قند خون شوند و در نهایت منجر به دیابت نوع 2 شوند . حفظ یک غذایی رژیم غذایی سالم می تواند به حفظ ثبات قند خون کمک کند .
رفتن منظم نزد پزشک ؛  در طول درمان سندرم چرگ اشتراوس برای پیشگیری ار بروز عوارض جانبی با پزشکتان ارتباط تنگاتنگی داشته باشید که این شامل اسکن منظم از استخوان، معاینه فیزیکی  و آزمایشاتی برای بررسی میزان فشار خون، قند خون و سطح کلسترول می باشد . 
 

سندروم چرگ اشتراوس نوعی بیماری جدی محسوب می شود . حتی بهنگام بهبودی ممکن است در مورد احتمال عود مجدد یا آسیب های بلند مدت به قلب، ریه و اعصاب نگران باشید. در اینجا برای مقابله با این بیماری به چند نکته اشاره می کنیم ، از جمله :

آموزش در مورد سندروم چرگ اشتراوس ؛ هر چه بیشتر در مورد این بیماری بدانید، بهتر برای مقابله با عوارض و یا عود مجدد این اختلال آماده می شوید . علاوه بر صحبت با دکترتان ، باید با یک مشاور یا مددکار اجتماعی نیز صحبت کنید . 

ملحق شدن به یک سیستم حمایت کننده ؛ خانواده و دوستان می توانند به شما کمک کنند . اما گاهی اوقات  صحبت با فردی که مبتلا به سندرم چرگ اشتراوس باشد ، می تواند بهتر باشد . ممکن است دکترتان یا مددکاران اجتماعی شما را به یک گروه حمایت کننده معرفی کنند.