سرطان روده بزرگ

این سرطان مربوط به روده بزرگ، قسمت پایین دستگاه گوارش، می شود. این سرطان چند سانتی متر آخر روده بزرگ را مبتلا می کند. در اغلب موارد سرطان روده بزرگ به شکل انبوهی از سلول های غیر سرطانی به نام پولیپ، آغاز شده و به مرور زمان برخی از این پولیپ ها تبدیل به سرطان می شوند. 
این پولیپ ها کوچک هستند، اما در عین حال علائمی را در بدن ایجاد می کنند. از این رو پزشک تست های غربالگری منظم را توصیه می کند تا از بروز سرطان روده بزرگ پیشگیری شود. 

علائم و نشانه های سرطان روده بزرگ عبارتند از:
•    تغییر در عادات روده، از جمله اسهال یا یبوست و یا تغییر در قوام مدفوع
•    خونریزی رکتال یا مشاهده خون در مدفوع
•    ناراحتی مداوم در شکم، مانند گرفتگی شکم، گاز و احساس درد
•    حس اینکه روده به طور کامل خالی نمی شود. 
•    ضعف و خستگی بیش از حد
•    کاهش وزن بدون دلیل
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ در مراحل اولیه بیماری خود هیچگونه علائمی را مشاهده نمی کنند. زمانی که علائم ظاهر می شوند، بسته به اندازه و موقعیت سرطان در روده، متفاوت خواهند بود. 

اگر علائمی مانند وجود خون در مدفوع یا تغییر مداوم در عادت های روده را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. با پزشک در مورد زمان شروع تست های غربالگری در خصوص سرطان روده مشورت کنید. در دستورالعمل ها معمولا توصیه می شود که تست های غربالگری در سن 50 سالگی شروع شوند. اگر شما عوامل خطرساز دیگری، مانند سابقه وجود بیماری در بین اعضای خانواده، داشته باشید، تست های غربالگری زودتر و به صورت مکرر انجام خواهند گرفت. 

بیشتر اوقات علت سرطان روده مشخص نیست. پرشک ها می دانند که سرطان روده زمانی اتفاق می افتد که سلول های روده تغییر کنند. سلول های سالم رشد کرده و تقسیم می شوند تا بدن به طور طبیعی عملکردهای خود را انجام دهد. اما وقتی که یک سلول آسیب دیده و سرطانی می شود، همچنان به تقسیم خود ادامه می دهد - حتی اگر سلول جدیدی لازم نباشد. این سلول های سرطانی می توانند به بافت های طبیعی اطراف خود حمله کرده و آنها را از بین ببرند. به علاوه سلول های سرطانی می توانند به بخش های دیگر بدن نیز نفوذ کنند. 
رشد سلول های پیش سرطانی در روده بزرگ 
سلول های سرطانی اغلب به شکل انبوهی از سلول های پیش سرطانی (پولیپ) در پوشش داخلی روده بزرگ شکل می گیرند. پلیپ ها ممکن است به شکل قارچ ظاهر شوند یا صاف هستند و دیواره روده را می پوشانند. از بین بردن این پولیپ ها قبل از تبدیل آنها به سرطان، به نوعی از بروز سرطان پیشگیری می کند. 
جهش های موروثی ژن که خطر ابتلا به سطان روده بزرگ را افزایش می دهند:
جهش های موروثی ژن که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند، از طریق والدین منتقل می شوند، اما این ژن ها به میزان کمی با سرطان ارتباط پیدا می کنند. جهش های موروثی ژن ها قطعا باعث بروز سرطان نمی شوند، اما خطر ابتلا به آن را به طور قابل توجهی افزایش می دهند. 
شایع ترین اشکال سندروم ارثی سرطان روده بزرگ عبارتند از:
•    پولیپوز آدنوماتوز فامیلیال (FAP): FAP نوعی بیماری نادر است که باعث پیدایش هزاران پولیپ در دیواره روده بزرگ و رکتوم می شود. اگر FAP درمان نشود، احتمال بروز سرطان روده قبل از 40 سالگی تا حد زیادی افزایش می یابد. 
•    سرطان ارثی غیرپولیپی کولورکتال (HNPCC): HNPCC که سندروم لینچ نیز نامیده می شود، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و دیگر سرطان ها را افزایش می دهد. افراد مبتلا به HNPCC  مستعد ابتلا به سرطان روده بزرگ قبل از سن 50 سالگی هستند. 
FAP و HNPCC و دیگر بیماری ها ارثی نادر از طریق تست ژنتیک قابل کشف هستند. اگر نگران پیشینه سرطان روده بزرگ در خانواده خود هستید، با پزشک خود در مورد آن مشورت کنید. 

عواملی که خطر ابتلا به سرطان روده را افزایش می دهند، عبارتند از:
•    بالا رفتن سن: اکثر مبتلایان به سرطان روده افراد بالای 50 سال هستند. افراد جوان نیز به این بیماری مبتلا می شوند، اما میزان آن خیلی کم است. 
•    نژاد افریقایی – امریکایی: افرادی که دارای نژاد افریقایی – امریکایی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این سرطان می باشند. 
•    سابقه شخصی سرطان کولورکتال یا پولیپ: اگر قبلا سرطان روده یا پولیپ های آدنوماتوز داشته اید، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در آینده در شما بیشتر است. 
•    شرایط التهابی روده: بیماری های التهابی مزمن در روده، مانند کولیت زخمی یا کولیت اولسروز و بیماری کرون، خطر ابتلا به سرطان روده را افزایش می دهند. 
•    سندروم های ارثی که خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهند: برخی سندروم ها که از طریق ژنتیک منتقل می شوند، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را در افراد افزایش می دهند. این سندروم ها عبارتند از پولیپ آدنوماتوز خانوادگی و سرطان روده غیرپولیپی که به عنوان سندروم لینچ شناخته می شود. 
•    سابقه خانوادگی سرطان یا پولیپ روده بزرگ: اگر والدین یا یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به این بیماری ها باشد، احتمال بروز سرطان روده بزرگ در شما نیز افزایش می یابد. اگر مبتلایان به این سرطان روده یا سرطان رکتال بیشتر از یک نفر باشد، خطر بروز آن در شما نیز خیلی بیشتر خواهد شد. در برخی موارد این ارتباط ارثی یا ژنتیکی نیست، بلکه سرطان در یک خانواده به خاطر عوامل سرطان زای زیستی و رژیم غذایی و شیوه زندگی بروز خواهد کرد. 
•    رژیم غذایی دارای فیبر پایین و چربی بالا: سرطان روده بزرگ و رکتال گاهی مربوط به رژیم غذایی نامناسب می شود، رژیمی که حاوی فیبر کم و چربی زیاد است. تحقیق در این زمینه دارای نتایج متعددی بوده است. در برخی بررسی ها مشخص شده که افرادی که بیشتر گوشت قرمز می خورند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. 
•    کم تحرکی: اگر تحرک کمی دارید، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان روده هستید. داشتن فعالیت های جسمی میزان خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد. 
•    دیابت: افراد مبتلا به دیابت و مقاوت در برابر انسولین بیشتر در معرض ابتلا به سرطان روده هستند. 
•    اضافه وزن: افراد چاق بیشتر به سرطان روده بزرگ مبتلا می شوند و میزان مرگ و میر در این افراد به خاطر سرطان خیلی بیشتر است. 
•    سیگار کشیدن: افراد سیگاری در مقایسه با دیگران بیشتر در معرض ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. 
•    مصرف الکل: الکل نیز یکی دیگر از عواملی است که خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد. 
•    پرتو درمانی برای سرطان: پرتو درمانی که به سمت شکم و برای درمان دیگر سرطان ها انجام می شود، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد. 

در مورد پیامدهای بیماری با پزشک خود مشورت کنید. 

اگر پزشک به بیماری سرطان روده مشکوک شود، شما را به متخصص ارجاع خواهد داد. متخصص های متفاوتی را ملاقات خواهید کرد، از جمله:
•    پزشکی که بیماری های گوارشی را درمان می کند. 
•    پزشکی که سرطان را درمان می کند (انکولوژیست)
•    پزشکی که سرطان روده را با استفاده از جراحی و حذف بخشی از روده درمان می کند (جراح)
•    پزشکی که از اشعه برای درمان سرطان استفاده خواهد کرد. 
از آنجایی که این ملاقات ها کوتا خواهند بود و موارد زیادی برای پرداختن به آنها وجود دارد، بهتر است قبل از مراجعه به پزشک کاملا آماده باشید. در ادامه اطلاعاتی را مشاهده می کنید که به شما کمک می کند آماده ملاقات پزشک باشید.
آنچه می توانید انجام دهید: 
•    در مورد محدودیت های پیش از معاینه اطلاعات کافی کسب کنید: قبل از اینکه به پزشک مراجعه کنید در مورد تمام اقدامات قبل از معاینه، مانند رعایت رژیم غذایی خاص، با پزشک مشورت کنید. 
•    تمام علائمی را که تجربه کرده اید، یادداشت کنید: هر یک از علائمی که تصور می کنید به ملاقات شما با پزشک ارتباطی ندارد، یادداشت کنید. 
•    اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید: از جمله هر گونه تغییری که اخیرا در زندگی شما رخ داده را یادداشت کنید. 
•    لیستی از همه داروهایی که مصرف می کنید، آماده کنید؛ اعم از ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید. 
•    یکی از دوستان یا اعضای خانواده را همراه خود ببرید: گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده توسط پزشک کار مشکلی است. اگر شخص دیگری شما را همراهی کند، می تواند در به خاطر سپردن این اطلاعات به شما کمک کند. 
•    سوالاتی را که از پزشک خود دارید، آماده کنید.
زمان ملاقات شما با پزشک محدود است، بنابراین آماده کردن لیستی از سوالات به شما کمک خواهد کرد تا از زمان موجود حداکثر استفاده را بکنید. سوالات خود را از مهم ترین آنها به سوالاتی که دارای اهمیت کمتری هستند، مرتب کنید. سوالات مهم مربوط به سرطان روده عبارتند از:
•    سرطان در کدام قسمت از روده واقع شده است؟
•    سرطان روده من در چه مرحله ای است؟
•    می توانید گزارش آسیب شناسی مربوط به بیماری را برایم توضیح دهید؟
•    می توانم یک کپی از گزارش آسیب شناسی خود داشته باشم؟
•    آیا این سرطان به بخش های دیگر بدن نیز انتقال یافته است؟
•    آیا آزمایشات بیشتری لازم است؟
•    گزینه های درمانی برای این سرطان چیست؟
•    آیا این روش های درمانی سرطان من را درمان می کنند؟
•    شانس درمان بیماری من تا چه اندازه است؟
•    هر یک از روش های درمانی تا چه اندازه در بهبود این سرطان تاثیر دارند؟
•    عوارض جانبی مربوط به هر یک از این روش های درمانی چیست؟
•    این روش های درمانی چه تاثیری بر زندگی روزمره من خواهد داشت؟
•    آیا روشی وجود دارد که فکر کنید مناسب ترین روش برای من است؟
•    پیشنهاد شما به دوست یا اقوامی که در موقعیتی مشابه موقعیت من قرار دارند، چیست؟
•    برای تصمیم کیری در مورد روش درمانی چقدر فرصت دارد؟
•    آیا باید به دنبال نظر دومی هم باشم؟
•    آیا جزوه یا برشوری برای مطالعه در ارتباط با این بیماری وجود دارد؟ چه وب سایتی را برای مطالعه پیشنهاد می دهید؟
•    آیا خواهر و برادرهایم یا فرزندانم هم در معرض ابتلا به این سرطان هستند؟
علاوه بر سوالات مطرح شده در این جا، ممکن است سوالات دیگری نیز در ذهن داشته باشید که در مورد پرسیدن آنها تردید نکنید. 
انتظارات شما از پزشک
پزشک نیز سوالاتی از شما خواهد پرسید. آمادگی برای پاسخ به این سوالات هم به نوعی باعث صرفه جویی زمان می شود. سوالات پزشک عبارتند از:
•    این علائم از چه زمانی شروع شده اند؟
•    آیا این علائم مستمر هستند یا گاه به گاه اتفاق می افتند؟
•    شدت علائم چقدر است؟
•    چه عواملی باعث بهبود علائم در شما می شوند؟
•    چه عواملی نشانه های بیماری را وخیم تر می سازند؟
•    آیا سابقه سرطان روده یا سرطان های دیگر در خانواده خود دارید؟

اگر علائم شما نشانگر سرطان روده باشند، پزشک آزمایشات متعددی را تجویز خواهد کرد که عبارتند از:
•    استفاده از اسکوپ برای بررسی داخل بدن: کولونوسکوپی از یک لوله بلند و باریک و قابل انعطاف استفاده می کند که به یک سمت آن یک دوربین فیلمبرداری متصل است و به این طریق کل روده و رکتوم را مورد بررسی قرار می دهد. اگر طی این بررسی بخش مشکوکی کشف شود، پزشک می تواند از طریق همین لوله ابزاری را وارد بدن کرده و از بافت های بخش مشکوک نمونه برداری کند. 
•    استفاده از سی تی اسکن های مختلف برای ایجاد یک تصویر از روده بزرگ: کولونوگرافی که کولونوسکوپی مجازی نیز نامیده می شود، ترکیبی از چندین عکس برای ایجاد یک تصویر دقیق از داخل روده بزرگ است. اگر شما قادر به تحمل کولونوسکوپی نباشید، پزشک کولونوسکوپی مجازی را به شما توصیه خواهد کرد. 
تعیین درجه سرطان
زمانی که سرطان روده در شما تشخیص داده شود، پزشک آزمایشاتی را تجویز خواهد کرد تا شدت این سرطان را بررسی کند. این امر به انتخاب روش درمانی مناسب کمک می کند. 
آزمایش های درجه بندی بیماری عبارتند از انجام سی تی اسکن هایی از شکم و قفسه سینه. در بسیاری موارد میزان سرطان تا پس از جراحی سرطان روده تعیین نمی شود. 
درجه بندی این سرطان به صورت زیر انجام می شود:
•    درجه 1: سرطان در دیواره داخلی روده بزرگ یا رکتوم رشد کرده ولی انتشار آن فراتر از دیواره روده بزرگ نشده است. 
•    درجه 2: سرطان در دیواره روده یا رکتوم رشد کرده، اما به غدد لنفاوی مجاور نرسیده است. 
•    درجه 3: سرطان بر روی غدد لنفاوی مجاور تاثیر گذاشته، اما هنوز دیگر بخش های بدن را تحت تاثیر قرار نداده است. 
•    درجه 4: سرطان در بخش های دیگری از بدن – مانند کبد یا ریه – پخش شده است.

روش درمانی برای این بیماری به درجه سرطان بستگی دارد. سه گزینه درمانی اولیه عبارتند از: جراحی، شیمی درمانی و پرتو درمانی. 
جراحی برای مراحل اولیه سرطان روده:
اگر سرطان شما کوچک، واقع شده در یک پولیپ و در مراحل اولیه باشد، پزشک قادر خواهد بود طی انجام یک کولونوسکوپی آن را به طور کامل از بین ببرد. پولیپ های بزرگتر تز طریق برداشتن مخاط آندوسکوپی حذف می شوند. اگر متخصص آسیب شناسی و پزشک تشخیص دهند که سرطان به طور کامل از بین رفته، نیازی به درمان های اضافه نخواهد بود. 
پولیپ هایی که در یک کولونوسکوپی برداشته نمی شوند، با استفاده از جراحی لاپاروسکوپی حذف خواهند شد. در این فرایند جراح کار خود را از طریق چندین برش کوچک روی دیواره شکم انجام می دهد که از طریق این برش ها ابزار و دوربین هایی را وارد بدن کرده که عملکرد روده بزرگ را نشان می دهند. به علاوه از این طریق جراح می تواند از غدد لنفاوی ناحیه سرطانی نیز نمنه برداری کرده و روی آنها بررسی انجام دهد. 
جراحی برای حالت پیشرفته سرطان روده
اگر سرطان خیلی پیشرفت کرده یا سلامتی جسمی شما خیلی ضعیف باشد، جراح سعی در برطرف ساختن انسداد روده یا دیگر شرایط می کند تا علائم بیماری را بهبود بخشد. این جراحی برای درمان سرطان انجام نمی شود، بلکه برای بهبود برخی شرایط، مانند خونریزی و درد، به کار می رود. 
در برخی موارد خاص که سرطان فقط وارد کبد شده و دیگر شرایط جسمی بیمار خوب باشد، پزشک جراحی و حذف ضایعه سرطانی را از کبد، توصیه خواهد کرد. شیمی درمانی نیز قبل یا بعد از این جراحی ممکن است انجام شود. این روش درمانی به بهبود فرد کمک می کند. 
شیمی درمانی
در شیمی درمانی از دارو برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. شیمی درمانی برای روده بزرگ معمولا پس از جراحی و در صورت انتشار سلول های سرطانی به غدد لنفاوی، انجام می شود. روش شیمی درمانی خطر انتشار سلول های سرطانی را کاهش می دهد. 
به علاوه شیمی درمانی علائم مربوط به انتشار سرطان به دیگر بخش های بدن را بهبود می بخشد. این روش قبل از عمل و برای کوچک کردن سرطان انجام می شود. در افراد مبتلا به سرطان روده، شیمی درمانی معمولا با پرتودرمانی همراه است. 
پرتو درمانی
پرتودرمانی از منابع قوی انرژی، مانند اشعه ایکس، استفاده می کند و سلول های سرطانی را که ممکن است پس از جراحی باقی مانده باشند، از بین می برد. یا برای کوچک کردن تومورها قبل از جراحی استفاده می شود تا تومورها به راحتی حذف شوند، یا برای بهبود علائم سرطان روده و سرطان رکتال استفاده می شود. 
پرتو درمانی به ندرت در مراحل اولیه درمان استفاده می شود، اما یک روش معمول برای درمان سرطان رکتال (سرطان مقعد) است، به ویژه اگر سرطان به دیواره مقعد نفوذ کرده یا در غدد لنفاوی پخش شده باشد. پرتو درمانی معمولا همراه با شیمی درمانی انجام می شود و هدف آن کاهش خطر بازگشت سرطان در منطقه شروع آن می باشد. 
دارو درمانی
برخی داروها نقص های خاصی را که باعث رشد سلول های سرطانی می شوند، هدف قرار می دهند؛ این داروها در دسترس افراد مبتلا به سرطان روده قرار می گیرد که عبارتند از باواسیزوماب (Avastin)، ستوکسیماب (Erbitux)، پنیتوموماب (Vectibix) و رگورافنیب (Stivarga). این داروها یا با شیمی درمانی مصرف می شوند و یا به تنهایی و برای افرادی که مبتلا به سرطان روده پیشرفته هستند، تجویز می شود. 
داروهای نام برده برای برخی بیماران موثر است، در حالیکه بر روی برخی دیگر تاثیری ندارد. محققان در مورد تاثیر این داروها بر روی بیماران تحقیقاتی را انجام داده اند. پس از آن پزشک ها با دقت مزیت های این دارو را در مقابل عوارض جانبی و هزینه های بالای آن قرار دادند. 

برای اینکه خطر ابتلا به سرطان روده را در خود کاهش دهید، باید تغییراتی را در سبک زندگی خود اعمال کنید. از جمله برخی از این تغییرات عبارتند از: 
•    از میوه ها، سبزیجات و دانه های مختلف مصرف کنید: همه میوه ها، سبزیجات و دانه ها حاوی ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر و آنتی اکسیدان هستند که در پیشگیری از سرطان نقش مهمی دارند. از طریق مصرف میوه ها و سبزیجات متنوع می توانید مواد مغذی و ویتامین های مختلفی به بدن خود برسانید. 
•    از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید. 
•    ترک کردن سیگار: در مورد روش های ترک سیگار با پزشک یا مشاور مشورت کنید. 
•    ورزش کردن: سعی کنید حداقل 30 دقیقه در روز ورزش کنید. اگر فعالیت بدنی کمی دارید، ورزش را شروع کرده و به تدریج به 30 دقیقه در روز برسانید. قبل از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک مشورت کنید. 
•    داشتن یک وزن سالم: اگر وزن مناسبی دارید، با انتخاب یک رژیم غذایی سالم و ورزش روزانه سعی کنید وزن خود را حفظ کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، در مورد روش های سالم کاهش وزن با پزشک مشورت کنید. با ورزش بیشتر و کم کردن میزان کالری دریافتی وزن خود را کم کنید. 
در مورد روش های مراقبت از بیمار مبتلا به سرطان روده در خانه با پزشک مشورت کنید. 

هیچ مکمل یا داروی جایگزینی برای درمان سرطان روده یافت نشده است. درمان های جایگزین به بیمار کمک می کنند تا با علائم سرطان مقابله کنید. تقریبا تمام افرادی که به سرطان مبتلا شده اند، دچار نوعی پریشانی شده اند. ناراحتی، خشم، مشکل در تمرکز، کم شدن اشتها و اختلال در خواب رفتارهای رایجی هستند که پس از تشخیص سرطان در فرد بیمار بروز می کنند. درمان های جایگزین رفتار و افکار بیار را هدف قرار می دهند و سعی در تغییر کسیر آنها دارند. برخی از این درمان های جایگزین عبارتند از:
•    هنر درمانی
•    رقص یا حرکت درمانی
•    ورزش کردن
•    تمدد اعصاب
•    موسیقی درمانی
•    تمرین های مدیتیشن
پزشک بیمار را به متخصص رفتار درمانی معرفی خواهد کرد. به هرحال اگر شما مبتلا به سرطان هستید و از مشکلات روحی و آشفتگی رنج می برید، با پزشک خود مشورت کنید. 

تست های غربالگری برای سرطان روده
افرادی که تا حدی در معرض ابتلا به سرطان روده هستند، باید با شروع سن 50 سالگی تست های غربالگری را شروع کنند. اما افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند، مانند کسانی که دارای سابقه خانوادگی سرطان روده می باشند، بهتر است تست های غربالگری را زودتر شروع کنند. 
روش های غربالگری زیادی وجود دارد که هر یک مزایا و معایب خود را دارند. در مورد انتخاب روش مناسب برای خود با پزشک مشورت کنید. 
برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سبک زندگی خود را تغییر دهید: 
برای اینکه خطر ابتلا به سرطان روده را در خود کاهش دهید، باید تغییراتی را در سبک زندگی خود اعمال کنید. از جمله برخی از این تغییرات عبارتند از: 
•    از میوه ها، سبزیجات و دانه های مختلف مصرف کنید: همه میوه ها، سبزیجات و دانه ها حاوی ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر و آنتی اکسیدان هستند که در پیشگیری از سرطان نقش مهمی دارند. از طریق مصرف میوه ها و سبزیجات متنوع می توانید مواد مغذی و ویتامین های مختلفی به بدن خود برسانید. 
•    از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید. 
•    ترک کردن سیگار: در مورد روش های ترک سیگار با پزشک یا مشاور مشورت کنید. 
•    ورزش کردن: سعی کنید حداقل 30 دقیقه در روز ورزش کنید. اگر فعالیت بدنی کمی دارید، ورزش را شروع کرده و به تدریج به 30 دقیقه در روز برسانید. قبل از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک مشورت کنید. 
•    داشتن یک وزن سالم: اگر وزن مناسبی دارید، با انتخاب یک رژیم غذایی سالم و ورزش روزانه سعی کنید وزن خود را حفظ کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، در مورد روش های سالم کاهش وزن با پزشک مشورت کنید. با ورزش بیشتر و کم کردن میزان کالری دریافتی وزن خود را کم کنید. 
پیشگیری از سرطان روده در افرادی که در معرض ابتلا به آن هستند:
برخی روش های درمانی، مانند برخی داروها و جراحی، می توانند خطر بروز پولیپ های پیش سرطانی و سرطان روده بزرگ را کاهش دهند. به هرحال در مورد تجویز این داروها به افرادی که به طور متوسط در معرض خطر ابتلا به سرطان روده هستند، شواهد کافی وجود ندارد. اگر شما در معرض ابتلا به این سرطان هستید، در مورد روش های پیشگیرانه زیر با پزشک خود مشورت کنید: 
•    آسپیرین: برخی شواهد نشان داده اند که مصرف منظم آسپیرین خطر ابتلا به پولیپ ها و سرطان روده را کاهش می دهد. به هرحال بررسی های مربوط به میزان کم یا مدت کوتاه مصرف آسپیرین این مسئه را تایید نمی کند. این مسئله بدین معناست که برای کاهش خطر سرطان روده، باید در طولانی مدت مقدار زیادی آسپیرین مصرف کنید. اما مصرف آسپیرین به این میزان هم عوارضی مانند خونریزی و زخم شدن دستگاه گوارش را در پی دارد. 
•    سلکوکسیب (Celebrex): سلکوکسیب و دیگر داروهایی که با عنوان مسدود کننده های COX – 2 شناخته می شوند، درد را کاهش می دهند. برخی پزشکان معتقدند که داروهای COX – 2 می توانند خطر بروز پولیپ های پیش سرطانی را در افرادی که در گذشته به این پولیپ ها دچار شده اند، کاهش دهند. اما داورهای COX – 2 دارای خطر بروز مشکلات قلبی، از جمله حمله قلبی، هستند. به خاطر وجود این خطر، دو نوع از داروهای COX – 2 از داروخانه ها حذف شدند. 
•    جراحی برای پیشگیری از سرطان: در مورد سندروم های ارثی نادر، مانند پولیپ آدنوماتوز خانوادگی، یا بیماری های التهابی روده، مانند کولیت اولسروز، پزشک حذف کامل روده و رکتوم را برای پیشگیری از سرطان، توصیه می کند. 

تشخیص سرطان از لحاظ احساسی بسیار چالش برانگیز است. اگر تشخیص بدهید چه چیزی برایتان مفید است، سعی خواهید کرد مسائل زیر را رعایت کنید:
•    بدانید انتظار چه چیزی را داشته باشید: اطلاعات کافی در مورد سرطان خود داشته باشید و در مورد روش های درمانی تصمیمات درستی بگیرید. از پزشک خود بخواهید که در مورد نوع و درجه سرطان، گزینه های درمانی و عوارض هر یک اطلاعات کافی در اختیار شما قرار دهد. هر چه بیشتر در مورد بیماری خود بدانید، در زمان تصمیم گیری بهتر تصمیم خواهید گرفت. به علاوه از اطلاعات موجود در کتاب ها و وب سایت ها در رابطه با بیماری خود استفاده کنید. 
•    با دوستان و خانواده خود در ارتباط باشید: داشتن یک ارتباط قوی و نزدیک با دوستان و اعضای خانواده به مقابله با این بیماری کمک خواهد کرد. دوستان و اعضای خانواده می توانند از شما حمایت کنند. 
•    یک شنونده خوب پیدا کنید و امیدها و ترس های خود را با وی در میان بگذارید. این شنونده می تواند یک دوست یا یکی از اعضای خانواده باشد. مراجعه به مشاور یا شرکت در گروه های سرطانی نیز موثر خواهند بود.