کوستوکندریت (عفونت غضرف متصل به دنده و دنده)

کوستوکندریت، عفونت غضروفی است که دنده را به استخوان سینه (جناغ سینه) متصل می کند. درد ناشی از این عفونت شبیه به حمله قلبی یا سایر بیماریهای قلبی است.

گاهی اوقات، کوستوکندریت به عنوان درد قفسه سینه، سندرم دنده ای-جناغی یا دنده ای- ترقوه ایی شناخته می شود. در برخی مواقع، تورم با درد همراه است (سندرم تیتز).

کوستوکندریت معمولا هیچ علت مشخصی ندارد. درمان بر کاهش درد تمرکز دارد و ممکن است چند هفته یا بیشتر طول بکشد تا بهبودی ظاهر شود، زیرا باید به خودی خود انجام شود که نیاز به صبر و تحمل دارد. 

معمولا، کوستوکندریت به خودی خود از بین می رود، اگر چه ممکن است برای چند هفته یا بیشتر طول بکشد. درمان بر تسکین درد تمرکز دارد.

درد همراه با کوستوکندریت معمولا:

• در سمت چپ سینه رخ می دهد
• تیز، درد ناک یا خنجر مانند است
• بیش از یک دنده را تحت تاثیر قرار می دهد
• با نفس عمیق یا سرفه بدتر می شود 

با ایجاد درد در قفسیه سینه سریع به اورژانس مراجعه کنید تا هر عامل تهدید کننده ی زندگی، مانند حمله قلبی، شناسایی شود. 

• آسیب دیدگی. مثلا وارد آمدن یک ضربه به قفسه سینه 
• فشار فیزیکی. بلند کردن اجسام سنگین، ورزش شدید و سرفه شدید می توانند باعث کوستوکندریت شوند
• آرتروز. کوستوکندریت ممکن است با مشکلات خاص مرتبط باشد ، مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و یا اسپوندیلیت آنکیلوزان.
• عفونت مفصل. ویروس، باکتری و قارچ - مانند سل، سیفلیس و آسپرژیلوزیس - می توانند باعث آلودگی دنده شوند.
• تومور. تومورهای غیر سرطانی و سرطانی می توانند باعث کوستوکندریت شوند. سرطان ممکن است از بخش دیگری از بدن، مانند پستان، تیروئید یا ریه به مفصل منتقل شود.

کوستوکندریت اغلب در زنان و افراد بالاتر از 40 سال رخ می دهد.

سندرم تیتز معمولا در نوجوانان و جوانان رخ می دهد، با درصد فراوانی یکسان در مردان و زنان.

بیمار ممکن است به روماتولوژیست ارجا داده شود.

سوالات شما از پزشک
پیش از مراجعه این اطلاعات را در برگه ایی بنویسید:

• علایمی که مشاهده کرده ایید، حتی علایمی که مربوط به کوستوکندریت نیستند
• سابقه پزشکی. شامل دیگر شرایط پزشکی و آسیب دیدگی منجر به دردناکی مفصل
• نوشتن اطلاعات فردی کلیدی، از جمله شرایط استرس زا و تغییرات اخیر زندگی
• هر نوع دارو یا مکملی که مصرف می کنید
• اسم خویشاوند یا دوستی که شما را در زمان معاینه همراهی کند تا تمام موارد توضیح داده شده توسط پزشک را برای شما ثبت و ضبط کند. 
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

سوالات را از مهم به کمتر مهم بچینید تا در صورت تمام شدن وقت ویزیت، اطلاعات مهم تر را به دست آورده باشید. سوالاتی مانند:

• علت اصلی و ایجاد کننده ی این علائم چیست؟
• چه آزمایشاتی باید انجام دهم؟
• مراقبتهای خانگی بهبود دهنده ی علایم چه هستند؟
• آیا نیاز به محدود کردن فعالیتی دارم؟
• در خصوص مشاهده ی چه علایمی باید هوشیار باشم؟
• انتظار دارید چه مدتپس از درمان علایم از بین بروند؟
• با داشتن مشکل جسمانی دیگر، چگونه می توان هر دو را مدیریت و کنترل کرد؟

*** نترسید از پرسیدن سوال و گرفتن اطلاعات. هر سوالی که باعث نگرانی و یا درگیری ذهنیتان است را بدون لحظه ایی تامل بپرسید تا اطلاعات کافی به دست بیاورید.

سوالات پزشک از شما 

• علایم از چه زمانی شروع شده اند؟ آیا با گذشت زمان بدتر شده اند؟
• محل دقیق مشاهده ی علایم کجا است؟
• آیا فعالیت یا ورزش باعث بدتر شدن علایم می شود؟
• چه شرایطی باعث بهبود علایم می شود؟
• چه شرایطی باعث بدتر شدن علایم می شود؟
• آیا در هنگام تنفس دچار مشکل می شوید؟
• اخیرا عفونت تنفسی داشته اید؟
• اخیرا قفسه سینه دچار آسیب دیدگی شده است؟
• آیا دچار شرایط پزشکی دیگری هستید؟
• به تازگی مقدار قابل توجهی استرس یا تغییر را تجربه کرده ایید؟
• آیا سابقه مشکلات قلبی در خانواده دارید؟

در طول معاینه فیزیکی، پزشک امتداد استخوان قفسه سینه را بررسی می کند تا مناطق حساس به لمس و متورم را تشخیص دهد. پزشک ممکن است قفسه سینه و یا بازوها را به روش خاصی حرکت دهد تا علایم خود را نشان دهند. 

درد ناشی از کوستوکندریت بسیار شبیه به درد همراه با بیماری های قلبی و ریوی، مشکلات دستگاه گوارش و آرتروز است. از آنجا که آزمایش خاصی برای تشخیص کوستوکندریت وجود ندارد، پزشک با انجام آزمایشهای دیگر_ مانند نوار قلب، عکس برداری با اشعه ایکس، سی تی اسکن و ام آر آی _ وجود یا عدم وجود دیگر شرایط ایجاد کننده ی علایم یکسان را تایید می کند.  

کوستوکندریت معمولا به خودی خود درمان می شود، اگر چه ممکن است این امر چند هفته یا بیشتر طول بکشد. درمان بر کاهش درد تمرکز دارد.

1) دارو

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی. اگر چه برخی از  این داروها، مانند ایبوپروفن (Motrin IB) و یا ناپروکسن سدیم (Aleve)، بدون نسخه در اختیار هستند، اما پزشک ممکن است نوع قوی تری از این داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را تجویز کند. عوارض جانبی ممکن است صدمه به پوشش معده و کلیه باشد.
• آرام بخش. در صورت شدید بودن درد، پزشک ممکن است داروهای حاوی کدئین، مانند هیدروکدون / استامینوفن (Vicodin, Norco) و یا اکسی کدون / استامینوفن (Tylox, Roxicet, Percocet)، تجویز کند. این داروها اعتیاد آور هستند.
• داروهای ضد افسردگی. داروهای ضدافسردگی تری سیکلیک، مانند آمی تریپتیلین، اغلب برای کنترل درد مزمن تجویز می شوند- به خصوص اگر باعث شب بیداری باشند.
• داروهای ضد تشنج. داروی گاباپنتین (Neurontin) نیز در کنترل درد مزمن موثر است.

2) مداوا

• تمرینات کششی. تمرینات کششی ملایم ممکن است برای تقویت ماهیچه های قفسه سینه مفید باشند.
• تحریک عصبی. در روشی به نام تحریک الکتریکی عصبی (TENS)، از طریق چسب های مخصوص چسبانده شده در نزدیک منطقه درد، دستگاه یک جریان الکتریکی ضعیف را به بدن می فرستد. این جریان ممکن است سیگنال های درد را قطع و یا مسدود کند تا از رسیدن آنها به مغز جلوگیری شود.

3) جراحی و سایر روشها
در صورت بی اثر بودن روشهای درمانی، پزشک ممکن است تزریق مستقیم دارو بیحس کننده و کورتیکواستروئید را به مفصل دردناک تجویز کند.

• مسکن ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه. در مورد استفاده از ایبوپروفن (Advil, Motrin IB, و غیره) و یا ناپروکسن سدیم (Aleve, و غیره) با پزشک مشورت کنید.
• گرما یا یخ. سعی کنید ناحیه دردناک را چند بار در روز کمپرس گرم کنید یا کیسه آب گرم روی آن بگذارید. گرما را در مناطق پایین تر نیز بگذارید. یخ نیز ممکن است مفید باشد.
• استراحت. از فعالیت هایی افزایش دهنده ی درد اجتناب کنید.