دوربینی چشم

دوربینی (هیپروپی)، یک بیماری شایع چشمی است که در آن اشیاء دور به وضوح دیده می شوند، اما اشیاء نزدیک تار هستند.  

درجه دوربینی بر توانایی تمرکز تاثیر دارد. افراد مبتلا به دوربینی شدید ممکن است تنها اشیاء در فاصله بسیار دور را به وضوح ببینند، در حالی که دیگر افراد با دوربینی خفیف ممکن است قادر به دیدن اشیایی در فاصله ی نزدیک تر باشند. 

دوربینی معمولا از بدو تولد با فرد همراه است و یک خصیصه ی خانوادگی است. این عیب را می توان با عینک یا لنز تماسی اصلاح کرد. گزینه درمانی دیگر، جراحی است.

• اشیاء نزدیک ممکن است تار به نظر برسند
• برای واضح دیدن اشیا نیاز به لوچ یا چپ کردن چشم است 
• فشار چشم_ مانند سوزش چشم _ و درد در یا اطراف چشم وجود دارد
• پس از یک بازه طولانی مدت از انجام کاری_ مانند خواندن، نوشتن، کار با کامپیوتر و یا نقاشی _ احساس ناراحتی عمومی در چشم یا سردرد تجربه می شود

چنانچه  دوربینی به اندازه ایی است که در انجام فعالیتها تداخل کرده، کیفیت عملکرد را پایین آورده، و از لذت انجام فعالیتها کاسته است به چشم پزشک مراجعه شود. پزشک نمره ی چشم را تعیین کرده و گزینه های اصلاح آن را بیان می کند.

از آنجا که تشخیص ارتباط مشکل فرد با کاهش دید اولین مورد تشخیصی نمی باشد، به این دلیل معاینه منظم چشم توصیه می شود:

 

بزرگسالان
اگر عینک یا لنز استفاده نمی کنید، هیچ نشانه ایی از مشکلات چشمی ندارید و ریسک کمتری در ابتلا به بیماریهای چشمی دارید، زمان تست چشم پایه برای شما حدود سن 40 سالگی است. سپس این تست را در فواصل زیر ادامه دهید:

• هر دو تا چهار سال بین 40 تا 54 سالگی
• هر یک تا سه سال بین 55 تا 64 سالگ
• هر یک تا دو سال پس از 65 سالگی

 

اگر در معرض خطر ابتلا به بیماری های چشمی خاص، مانند گلوکوم، هستید  تعداد ویزیتهای چشم افزایش پیدا می کند:

• هر دو تا چهار سال تا سن 40 سالگی
• هر یک تا سه سال بین 40 تا 54 سالگی
• هر یک تا دو سال از سن 55 سالگی به بعد

 

اگر از عینک یا لنز تماسی استفاده می کنید، هر سال باید به پزشک مراجعه کنید. از پزشک در خصوص زمانهای مراجعه سوال کنید. با مشاهده ی هر عارضه چشمی سریع به پزشک مراجعه کنید، حتی اگر به تازگی معاینه شده باشید. به عنوان مثال، تاری دید ممکن است نشاندهنده ی نیاز به تغییر در موارد تجویزی یا یک مشکل پزشکی دیگر باشد. 

 

کودکان و نوجوانان
کودکان، از دوران نوزادی تا دوره ی کودکی باید سطح دیدشان و چشمانشان توسط متخصص اطفال، چشم پزشک و یا هر نیروی متخصص و آموزش دیده مورد معاینه قرار گیرد.

علاوه بر این، توصیه می شود که کودکان در سن مدرسه، در مدرسه و یا از طریق برنامه های اجتماعی، تقریبا هر دو سال در میان چشمانشان مورد معاینه قرار گیرند.

چشم، دو بخش دارد که از طریق آنها بر تصاویر تمرکز می کند:

• قرنیه، سطح شفاف جلو چشم 
• عدسی، یک ساختار روشن در داخل چشم که با تغییر شکل به میزان تمرکز بر اشیاء کمک می کند

در یک چشم سالم، هر یک از این عناصر تمرکز دارای انحنای کاملا صاف هستند، مانند سطح یک سنگ مرمر. قرنیه و عدسی با چنین انحنایی، همه نور های ورودی را به شکلی انکسار می دهند که یک تصویر به شدت متمرکز را به طور مستقیم روی شبکیه چشم، در پشت چشم، منعکس می کنند. 

 

عیوب انکساری
اگر قرنیه و یا عدسی به طور مساوی و یکنواخت منحنی نباشند، اشعه های نور به درستی خم نشده و عیب انکساری ایجاد می شود. دوربینی یک نوع عیب انکساری است.

• دوربینی زمانی رخ می دهد که قرنیه خیلی کم خم و یا چشم کوتاه تر از حد معمول باشد. به جای این که دقیقا بر شبکیه متمرکز شوند، نور در پشت شبکیه متمرکز شده و در نتیجه ظاهری تار برای اشیاء نزدیک ایجاد می شود.

 

دیگر عیوب انکساری 
علاوه بر دوربینی، عیوب انکساری دیگر عبارتند از:

• نزدیک بینی (میوپی). زمانی اتفاق می افتد که قرنیه بیش از حد خم  و یا چشم طولانی تر از حد طبیعی باشد _ باعث می شود اجسام دور تار و اشیاء نزدیک واضح باشند.
• آستیگماتیسم. زمانی اتفاق می افتد که قرنیه و یا عدسی به شدت در یک جهت نسبت به جهت دیگر انحنا داشته باشد. آستیگماتیسم اصلاح نشده باعث تاری دید می شود.

• لوچی چشم. برخی کودکان دچار دوربینی ممکن است لوچی چشم بگیرند. عینکهای خاص طراحی شده برای تصحیح دوربینی ممکن است به طور موثر این مورد را نیز درمان کنند.
• کاهش کیفیت زندگی. دوربینی اصلاح نشده می تواند بر کیفیت زندگی تاثیر بگذارد. فرد ممکن است نتواند یک کار را به نحو دلخواه انجام دهد. دید ضعیف باعث کاهش " لذت بردن " از انجام فعالیت های روزمره می شود. در کودکان، دوربینی اصلاح نشده ممکن است باعث مشکلاتی در یادگیری شود.
• خستگی چشم. دوربینی اصلاح نشده ممکن است باعث چپ کردن و یا فشار آوردن به چشم برای حفظ تمرکز می شود. این امر می تواند باعث خستگی چشم و سردرد شود.
• به خطر انداختن ایمنی. برای ایمنی خود و دیگران، اگر مشکل بینایی اصلاح نشده دارید، رانندگی و یا با تجهیزات مکانیکی کار نکنید.

سه نوع متخصص چشم وجود دارد:

• چشم پزشک. دارای پزشکی عمومی (MD) و یا تخصص در استخوان درمانی ( درمان بیماریهایی استخوان و مفاصل) (DO) است که به طور کامل چشم را بررسی، لنزهای اصلاحی تجویز، اختلالات شایع و پیچیده چشمی را تشخیص و درمان کرده، و در صورت نیاز جراحی انجام می دهد.
• بینایی سنج. دارای مدرک اپتومتری (O.D.) است که چشم را بررسی، لنزهای اصلاحی تجویز کرده و اختلالات رایج چشمی را تشخیص می دهد.
• عینک ساز. متخصصی است که بر اساس نسخه، عینک را ساخته و به بیمار می فروشد.
   

سوالات شما از پزشک
پیش از مراجعه این اطلاعات را در برگه ایی بنویسید:

• به همراه بردن عینک، در صورت داشتن عینک. تا پزشک با ابزار خاص آن را بررسی و در صورت نیاز تغییر دهد. چنانچه لنز تماسی دارید، ظرف خالی لنز را همراه داشته باشید.
• شرح کاملی از علایم. مانند مشکل در خواندن متون از نزدیک یا رانندگی در شب
• هر نوع دارویی که در حال حاضر مصرف می کنید، حتی ویتامین یا مکمل گیاهی
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

سوالات را از مهم به کمتر مهم بچینید تا در صورت تمام شدن وقت ویزیت، اطلاعات مهم تر را به دست آورده باشید. سوالاتی مانند:

• چه زمانی باید از لنزهای اصلاحی استفاده کنم؟
• مزایا و معایب عینک چیست؟
• مزایا و معایب لنزهای تماسی چه هستند؟
• هر چند وقت یکبار باید برای بررسی چشمها مراجعه کنم ؟ 
• می توانم از گزینه ی درمان دائمی تر، مانند عمل جراحی چشم، استفاده کنم؟
• عوارض جانبی عمل جراحی چشم چیست؟
• بیمه هزینه عمل جراحی چشم را به عهده می گیرد؟
• آیا بروشور یا هر نوع اطلاعات نوشتاری در اختیارم قرار می گیرد تا اطلاعاتم را در این زمینه بالا ببرم؟  
• سایت و یا وب سایت خاصی را توصیه می کنید؟

*** نترسید از پرسیدن سوال و گرفتن اطلاعات. هر سوالی که باعث نگرانی و یا درگیری ذهنیتان است را بدون لحظه ایی تامل بپرسید تا اطلاعات کافی به دست بیاورید.

سوالات پزشک از شما 

• علایم از چه زمانی شروع شده اند؟ 
• شدت علایم چقدر است؟
• آیا با لوچ کردن چشم یا حرکت اجسام به نزدیک (و یا دور) بهتر می بینید؟
• آیا عضو دیگری در خانواده از لنزهای اصلاحی استفاده می کند؟ آیا می دانید از چند سالگی دچار مشکل دید شده است؟
• چه زمانی شروع به استفاده از عینک و یا لنز تماسی کردید؟
• آیا دچار مشکلات پزشکی جدی هستید، مانند دیابت؟
• آیا به تازگی مصرف دارو، مکمل یا داروی گیاهی جدیدی را شروع کرده ایید؟

دوربینی، توسط معاینه اولیه چشم تشخیص داده می شود. یک معاینه کامل چشم شامل یک سری آزمایشات می شود. چشم پزشک ممکن است با استفاده از ابزار های عجیب و غریب، نوری را به طور مستقیم به چشم بیاندازد و بخواهد که از داخل لنز دستگاه به آن نگاه کنید. هر آزمایش امکان بررسی جنبه های مختلف چشم، شامل سنجش دید، را به پزشک می دهد.  

 

هدف از درمان دوربینی، کمک به تمرکز نور روی شبکیه از طریق استفاده از لنزهای اصلاحی و یا جراحی انکساری است.

1) لنزهای اصلاحی
در افراد جوان، همیشه به درمان نیاز نیست، زیرا عدسیهای کریستالی داخل چشم به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند که ضعف را جبران کنند. اما با افزایش سن، لنز کمتر انعطاف پذیر بوده و در نهایت نیاز به لنزهای اصلاحی به منظور بهبودی دید نزدیک است.

لنزهای اصلاحی با کاهش انحنای قرنیه و یا کوچک تر کردن سایز چشم (طول)، دوربینی را اصلاح می کنند. انواع لنزهای اصلاحی عبارتند از:

• عینک. انواع  مختلفی دارد همچون دو کانونی، سه کانونی،عدسی تدریجی (نوعی عدسی دو دید که بالای عدسی برای دید دور و به تدریج به سمت پایین عدسی برای دید نزدیک ساخته شده است) و مخصوص خواندن.
• لنزهای تماسی. انواع  مختلفی دارد همچون سخت، نرم، طولانی مدت، طولاني مدت يکبار مصرف ، سخت نافذ اکسيژن   و دو کانونی. در مورد جوانب مثبت و منفی با پزشک صحبت کنید.

 

اگر دچار پیر چشمی هستید، لنز تماسی مونوویژن  گزینه ی مناسبی است. ممکن است یک گزینه برای شما. با استفاده از لنز تماسی مونوویژن نیاز به اصلاح مشکل دید دور نیست (معمولا چشم غالب). اما، یک لنز تماسی برای دید نزدیک در چشم دیگر استفاده می شود. برخی افراد در سازگار شدن با این دید مشکل دارند زیرا باید دید " تری دی (3-D) " را قربانی دید همزمان در نزدیک و دور کنند. لنزهای مونوویژن را می توان به طور متناوب و طبق خواسته ی خود استفاده کرد. 

لنز تماسی مونوویژن اصلاح شده، یکی دیگر از گزینه های درمانی است. با این نوع لنز می توانید یک لنز تماسی دو کانونی در چشم غیرغالب و یک لنز تماسی تجویز شده برای فاصله دور در چشم غالب بگذارید. به این ترتیب می توانید از هر دو چشم برای فاصله  دور و از یک چشم برای فاصله نزدیک استفاده کنید.

2) جراحی اصلاح عیوب انکساری
اگر چه این نوع جراحی انکساری بیشتر برای درمان نزدیک بینی استفاده می شود، می توان از آن برای درمان دوربینی نیز بهره برد. در این جراحی با تغییر شکل انحنای قرنیه، دوربینی اصلاح می شود. انواع این جراحی عبارت است از:

• لیزیک (LASIK). ابتدا چشم پزشک، روی قرنیه را یک برش نازک، فلپ یکسویه دایره ایی می زند و آن را کناری می گذارد. سپس، با استفاده از لیزر اگزمایر لایه هایی را از مرکز قرنیه حذف می کند تا شکل گنبدی آن را شیب دار کند. به دلیل تولید نکردن حرارت، لیزر اگزایمر از دیگر لیزر ها متمایز است. در پایان کار، لایه ی اولیه ی برش داده شده به جای جدید برگردانده می شود. 
• لازک (LASEK). به جای برش فلپ در قرنیه، جراح یک برش فلپ در پوشش نازک محافظ قرنیه (اپیتلیوم) ایجاد می کند و کناری می گذارد. سپس، با استفاده از لیزر اگزمایر لایه های بیرونی قرنیه را تغییر شکل داده و انحنای آن را شیب دار می کند و در نهایت  لایه ی برش داده فلپ اپی تلیال روی قرنیه بازگردانده می شود. به منظور تسهیل در بهبودی، یک لنز تماسی بانداژی برای چند روز پس از عمل در چشم قرار داده می شود.
• فتو رفراکتیو کراتکتومی یا پی آر کِی (PRK). این روش شبیه به لازک است با این تفاوت که جراح، اپیتلیوم برش داده را دور می اندازد. اپیتلیوم به طور طبیعی و مطابق با شکل جدید قرنیه رشد می کند. ممکن است یک لنز تماسی بانداژی برای چند روز پس از عمل در چشم قرار داده شود.
• کراتوپلاستی هدایتی (CK). در این روش با استفاده از انرژی فرکانس رادیویی، گرما به شکل نقاط کوچک به اطراف قرنیه تابانده می شود و کناره های قرنیه چروکانده می شود_  اثری شبیه به گرما دیدن بسته بندی های پلاستیکی. درجه تغییر انحنای قرنیه، به تعداد و فاصله نقاط و همچنین روش بهبودی قرنیه پس از درمان بستگی دارد. نتایج این روش دایمی نیستند.

عوارض احتمالی پس از انجام عمل جراحی انکساری عبارتند از:

• تصحیح کمتر از حد یا بیش از حد مشکل اولیه 
• عوارض جانبی بصری، مانند تشکیل هاله نور یا ستارگان انفجاری در اطراف نور چراغ
• خشکی چشم
• عفونت
• از دست دادن بینایی، به ندرت

 

در خصوص خطرات و مزایای این روش ها با پزشک مشورت کنید. 

• چک کردن چشمان. حتی با داشتن دید خوب، به طور منظم چشم ها را چک کنید.
• کنترل بیماری های مزمن. بیماریهای خاصی، مانند دیابت و فشار خون بالا، در صورت درمان نشدن می توانند بر قدرت بینایی تاثیر بگذارند.
• شناسایی علایم. از دست دادن ناگهانی بینایی در یک چشم، دید مبهم، مه آلود و یا تاری ناگهانی، چشمک زدن نور، دیدن لکه های سیاه و سفید، دیدن هاله یا رنگین کمان در اطراف نور چراغ ممکن است  نشانه ی یک مشکل پزشکی جدی باشند. در صورت مشاهده ی هر کدام از این علایم، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. 
• محافظت از چشمان در مقابل نور خورشید. از عینک آفتابی استفاده کنید که اشعه ماورای بنفش (UV) را مسدود کند. توجه به این موضوع بسیار مهم است به ویژه برای کسانی که به مدت طولانی زیر نور خورشید کار و یا از داروهای تجویزی استفاده می کنند که حساسیت به اشعه ماورای بنفش ( UV ) را افزایش می دهد.
• خوردن غذاهای سالم. رژیم غذایی سالم دارای مقدار زیادی میوه و سبزیجات است. برای حفظ سلامت شبکیه چشم و کاهش روند پیشرفت دژنراسیون ماکولا داشتن این نوع رژیم غذایی لازم است. برگهای تیره و میوه های و سبزیجات روشن رنگ مصرف کنید، مانند اسفناج، کلم پیچ، هویج، سیب زمینی شیرین و طالبی.
• سیگار نکشید. سیگار کشیدن تاثیر منفی بر سلامت چشم دارد. سیگار کشیدن یکی از مهم ترین عوامل خطر قابل پیشگیری در بیماری دژنراسیون ماکولا است.
• استفاده کردن از عینک مناسب. عینک مناسب، قدرت دید را  بهینه سازی می کند. چک کردن منظم چشم ها می تواند درست بودن شماره عینک را تضمین کند.
• استفاده کردن از نور مناسب و خوب. نور مناسب کنتراست را بهبود بخشیده و باعث دید بهتر می شود.