آلرژی غذایی

      
آلرژی غذایی واکنش سیستم ایمنی بدن به نوع خاصی ازغذا ها است که بلافاصله پس ازخوردن آن غذا اتفاق می افتد. حتی خوردن مقداراندکی ازغذایی که به آن آلرژی دارید ممکن است علائم و نشانه هایی مانند مشکلات گوارشی، کهیر و یا تورم مجاری تنفسی را موجب شود. 

دربرخی ازافراد نوعی حساسیت شدید غذایی به نام آنا فیلاکسی وجود دارد که گاهی حتی ممکن است به مرگ منجرشود.
 

حدود 6 تا 8 درصد کودکان زیرسه سال آلرژی غذایی دارند که در3%  بعضی ازآنها این آلرژی ممکن است تا بزرگسالی ادامه داشته باشد. حدود  3% ازبزرگسالان هم آلرژی غذایی دارند.
 

گاهی آلرژی غذایی با بیماری دیگری به نام عدم تحمل غذا اشتباه گرفته می شود. بیماری عدم تحمل غذا به اندازه آلرژی غذایی جدی نیست و ربطی به سیستم ایمنی بدن ندارد.
 

واکنش آلرژیک به مواد غذایی دربرخی افراد ممکن است تا حدی مشکل سازباشد ، اما دربعضی دیگرازافراد این واکنشها ممکن است حتی مرگبارباشد. علائم آلرژی غذایی معمولا درعرض چند دقیقه تا دوساعت بعد ازخوردن غذاهای مختلف مشخص می شود.
 

نشانه های متداول آلرژی غذایی عبارتند از:
•    کهیر، خارش یا اگزما
•    سوزن سوزن شدن یا خارش دردهان
•    ورم لبها، صورت، زبان و گلو و سایرنقاط بدن
•    خس خس سینه، گرفتگی بینی و یا مشکل درتنفس
•    درد شکم، اسهال، تهوع یا استفراغ
•    سرگیجه، سبکی سر، غش
 

آنا فیلکسی
دربرخی افراد، حساسیت غذایی باعث بروز یک واکنش شدید آلرژیک بنام آنا فیلکسی می شود که می تواند خطرناک باشد. نشانه های آنا فیلکسی عبارتند از:
•    انقباض و سفت شدن مجاری تنفسی
•    تورم گلو یا احساس توده درشکم که تنفس را مشکل می کند.
•    شوک  همراه با افت شدید فشارخون
•    نبض تند
•    سرگیجه، سبکی سر، یا ازدست دادن هشیاری
 

برای درمان این بیماری باید ازفوریتهای پزشکی کمک گرفت. درصورت عدم درمان این حساسیت می تواند به کما و مرگ افراد منجرشود.
 

آلرژی به مواد غذایی که ورزشکارها مصرف می کنند.
خوردن غذاهای خاص برای انجام ورزش ممکن است باعث احساس خارش و سرگیجه بلافاصله پس ازشروع ورزش شود. درموارد شدید، این حساسیت غذایی ممکن است به آنافیلکسی یا کهیرمنجرشود.
 

ازچند ساعت قبل ازشروع ورزش غذا نخورید و ازخوردن غذاهای آلرژی زا خودداری کنید.
 

نشانه های آلرژی به گرده گیاهان
دربسیاری ازافراد که مبتلا به تب یونجه هستند خوردن میوه و سبزیجات تازه و آجیل و ادویه و ترشی باعث ایجاد واکنشهای آلرژیک می شود و باعث سوزش و خارش دهان می شود. سندرم آلرژی به گرده ها گاهی اوقات سندرم حساسیت دهانی نامیده می شود که می تواند به تورم گلو و یا حتی آنافیلاکسی  منجرشود.
 

پروتئین ها ی موجود در میوه ها و سبزیجات هم می تواند باعث بروز حساسیتهایی شبیه به آلرژیهای پروتئینی شود مثلا اگرشما به ابروسیا آلرژی داشته باشید، احتمال اینکه به خربزه هم حساسیت نشان دهید بسیارزیاد است و یا آلرژی به گرده درخت غان و سیب هم همینطوراست. نام این نوعی آلرژی واکنش همزمان (متقاطع ) است.
 

پختن میوه ها و سبزیجات ازبروزآلرژی جلوگیری می کند. میوه ها و سبزیجات پخته شده علائم آلرژی دهان و واکنش آلرژیک همزمان (متقاطع) ایجاد نمی کند.
 

واکنشهای همزمان (متقاطع ) رایج میان گرده ها، میوه ها و سبزیجات:
اگر به این گیاهان آلرژی دارید    گرده برنجاسف    گراس    گرده ابروسیا    گرده درخت غان
ممکن است به موارد روبروهم آلرژی داشته باشید    سیب
فلفل
هویج
کرفس
سیر
پیاز
برخی ادویه ها
ترشیجات
زیره
جعفری
رازیانه    خربزه
طالبی
عسلک
هندوانه نارنجی
بادام زمینی
گوجه فرنگی
سیب زمینی سفید    موز
خربزه
طالبی
عسلک
هندوانه 
    سیب
هویج
کرفس
فندق 
هلو
 گلابی
سیب زمینی خام
 

با مشاهده هر نشانه ای ازآلرژی که بلافاصله پس ازصرف غذا پیش آمده به پزشک خود و یا متخصص آلرژی مراجعه کنید. 
اگرنشانه های ازآنافیلاکسی مشاهده کردید، به اورژانس مراجعه کنید علائمی مانند آنچه درزیرآمده:
•    انقباض راههای تنفسی که نفس کشیدن را مشکل می کند
•    شوک یا افت شدید فشارخون
•    نبض تند
•    سرگیچه یا سبکی سر
 

شما هنگامی به آلرژی غذایی دچارمی شوید که سیستم ایمنی بدن به اشتباه مواد غذایی و یا یک ماده موجود درغذای شما را مضرتشخیص بدهد. دراین هنگام سیستم ایمنی بدن (IGE)  سلولهایی به نام آنتی بادی آزاد می کند تا به خنثی کردن ماده غذایی (آلرژن) بپردازند. دفعه دیگری که شما همین ماده غذایی را حتی درحد کوچکترین مقدارمصرف کنید، ایمونوگلوبین آن را حس کرده وبرای سیستم ایمنی بدن سیگنالهایی می فرستند سپس سیستم ایمنی ماده ای به نام هیستامین و چند ماده شیمیایی دیگر را آزاد کرده و به سیستم جریان خون می فرستد.
این مواد شیمیایی که مسئول واکنشهای آلرژیک هستند باعث بوجود آمدن طیف وسیعی از علائم و نشانه های آلرژی می شود که شامل آبریزش ازبینی، خارش چشمها، خشکی گلو، راش و کهیر، تهوع، اسهال، تنفس دردناک و حتی شوک آنافیلاکتیک  می باشد.
 بیشترآلرژیهای غذایی به دلیل وجود پروتئین های خاصی درمواد غذایی است مانند:
•    صدف، میگو، خرچنگ
•    بادام زمینی
•    درختان مربوط به مغزهای آجیلی مانند گردو و بادام زمینی
•    ماهی
•    تخم مرغ
آلرژیهای غذایی درکودکان به دلیل وجود پروتئین های خاصی درمواد غذایی می باشد. مانند:
•    بادام زمینی
•    درختان مربوط به مغزهای آجیلی مانند گردو و بادام زمینی
•    شیر
•    تخم مرغ
•    گندم
عدم تحمل مواد غذایی و واکنشهای دیگر
بعضی ازواکنشهای غذایی علائمی شبیه به نشانه های آلرژی غذایی دارد. ممکن است شما مقدارکمی ازیک غذا را مصرف کنید و هیچگونه واکنشی نشان ندهید اما اگرنسبت به همان غذا آلرژی داشته باشید حتی مقدربسیارکمی ازآن باعث بروزواکنشهای آلرژیک خواهد شد. مانند:
•    تهوع
•    استفراغ
•    دل درد
•    اسهال 
ازآنجا که علائم عدم تحمل غذا و آلرژی بسیارشبیه به هم می باشند، برخی ازافراد ممکن است این دو را باهم اشتباه بگیرند.
یکی ازعلائم  تشخیص دهنده عدم تحمل مواد غذایی این است که بیماربه یکی ازمواد موجود که درتهیه غذا بکاررفته است حساس می باشد.
شرایط مشابهی که ممکن است با نشانه های آلرژی غذایی اشتباه شوند عبارتند از:
•    عدم وجود آنزیم مورد نیاز برای هضم کامل غذا 
 امکان دارد آنزیم به میزان کافی برای هضم غذاهای خاصی موجود نباشد. مانند کمبود آنزیم لاکتاز که باعث کاهش توانایی هضم لاکتوز (قند اصلی شیر) می شود. عدم تحمل لاکتوز باعث نفخ، دل درد ، اسهال و گازاضافی می شود.
•    مسمومیت غذایی  
  علائم مسمومیت غذایی شبیه به واکنشهای آلرژیک می باشد. باکتریهای موجود در ماهی تن و ماهیهای فاسد هم ممکن است سمی تولید کند که موجب واکنشهای مضرشود.
•    حساسیت به مکمل های غذایی   
 دستگاه گوارش بعضی ازافراد نسبت به غذاهایی که مواد افزودنی دارند واکنش نشان می دهد. مانند سولفیت که برای حفظ میوه های خشک استفاده می شود، موادغذایی کنسرو شده و شراب که ممکن است موجب حمله آسم در افراد حساس شود. همچنین سایرمکمل های غذایی که می تواند باعث واکنشهای شدید بشوند شامل شیرین کننده های مصنوعی،  رنگ مواد غذایی و مونوسدیم گلوتامات می باشند.
•    هیستامین های سمی     بعضی ازانواع ماهیها مانند ماهی تن یا ماهی خال مخالی حاوی مقادیربالایی ازباکتری ها هستند که ممکن است باعث شوند تا مقدارزیادی هیستامین آزاد شود که مشابه آلرژی به مواد غذایی می باشد. درواقع نوعی مسمومیت با این ماهی اتفاق می افتد که به نام scombroid  شناخته می شود.
•    بیماری سلیاک     گاهی ازاین بیماری بعنوان حساسیت به گلوتن یاد می شود اما آلرژی به مواد غذایی نیست. کسانی که به این بیماری مبتلا هستند اگرغذاهای حاوی گلوتن ( پروتئین موجود درنان) بخورند،  یک واکنش ایمنی دربدنشان اتفاق می افتد که باعث آسیب رسیدن به سطح روده کوچک شده و درنتیجه منجربه عدم جذب مواد مغذی بخصوصی می شود. این وضعیت گوارشی مزمن با خوردن غذاهایی مانند نان، ماکارونی، کوکی ها و بسیاری غذاهای دیگرحاوی گندم، جو و چاودارتشدید می شود.
 

عواملی که احتمال آلرژی غذایی را افزایش می دهند عبارتند از: 
•    سابقه خانوادگی    اگربیماریهایی نظیراگزما، کهیر یا آلرژیهایی مانند تب یونجه درخانواده شما سابقه دارد شما درمعرض خطرابتلا به آلرژی غذایی هستید.
•    حساسیت به مواد غذایی     کسانی که درکودکی آلرژی غذایی داشته اند ممکن است دربزرگسالی هم به این آلرژی مبتلا شوند.
•     سایرآلرژیها     اگرپیش ازاین به یک نوع غذا آلرژی داشته اید، امکان دارد درمعرض آلرژی به غذاها دیگرهم قرارداشته باشید. همچنین کسانی که به یکی ازانواع آلرژی مبتلا هستند شانس بیشتری برای ابتلا به آلرژی غذایی دارند.
•    سن     آلرژی درکودکان شایعتراست. بخصوص نوزادان و کودکان نوپا. همچنان که انسان رشد می کند، دستگاه گوارش هم بالغ شده و با احتمال کمتری نسبت به جذب غذا و یا آلرژی کارمی کند.  خوشبختانه کودکان معمولا نسبت به شیر، سویا، گندم و تخم مرغ حساسیت دارند. آلرژیهای شدید نسبت به آجیل  یا صدف ممکن است برای همیشه با افراد باقی بمانند.
•    آسم     آسم و آلرژی غذایی معمولا با هم اتفاق می افتد. وقتی هردو این بیماری درکنارهم باشند، شدت هردو بیشتراست.
عواملی که ممکن است خطرابتلا به واکنش آنافیلاکتیک را افزایش دهد عبارتند آز:
•    نوجوانی یا سنین پایینترازآن
•    انتظارطولانی برای استفاده ازاپی نفرین دردرمان علائم آلرژی غذایی
•    عدم وجود کهیریا دیگرنشانه های پوستی
 

عوارض ناشی ازآلرژی غذایی شامل موارزیرمی باشد:
•    آنافیلاکسی     یک واکنش خطرناک مهلک است.
•    درماتیک آتوپیک (اگزما)      آلرژی غذایی ممکن است منجربه واکنش پوستی مانند اگزما بشود.
•    میگرن      درهنگام آلرژی غذایی هیستامین توسط سیستم ایمنی بدن آزاد می شود و این می تواند عامل بروز میگرن دربرخی افراد باشد.
 

•    نوشتن نشانه های بیماری حتی اگر ربطی به بیماری فعلی شما نداشته باشد.
•    نوشتن اطلاعات شخصی مهم مانند استرس ها و تغییراتی که  اخیرا درزندگیتان اتفاق افتاده است.
•    لیستی ازداروهایی که استفاده می کنید تهیه کنید که شامل مکمل ها و ویتامین ها هم باشد. 
•    یکی ازافراد خانواده یا دوستان خود را همراه ببرید. به یاد داشتن همه موارد ممکن است مشکل باشد کسی که همراه شما است نکات فراموش شده را به یادتان می آورد.
قبل از مراجعه به متخصص سؤالهای مربوط را آماده کنید:
•    آیا بیماری من نوعی حساسیت غذایی است ؟
•    چه آزمایشاتی باید انجام بدهم؟
•    آیا این بیماری طولانی است یا موقت؟
•    چه درمانهایی وجود دارد و شما چه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
•    درمانهای جانشینی هم وجود دارند؟
•    اگربیماری دیگری هم داشته باشم چگونه می توان همزمان آنها را کنترل کرد؟
•    آیا باید رژیم غذایی خاصی را دنبال کنم؟
•    آیا بجزدرمان دارویی روش های دیگری هم برای درمان وجود دارد؟
اگرفرزند شما به آلرژی غذایی مبتلا باشد شما ممکن است چنین سؤالاتی ازپزشک داشته باشید:
•    آیا این آلرژی پس ازبزرگ شدن فرزندم ادامه خواهد داشت؟
•    آیا غذاهای جایگزینی برای او وجود دارد؟
•    آیا محیط مدرسه برای فرزندم امن است؟
ممکن است پزشک چنین سؤالاتی ازشما بپرسد:
•    چه موقع متوجه چنین مشکلی شدید؟
•    آیا بیماری شما شدت و ضعف دارد؟
•    پس ازخوردن غذا چه مدت طول کشید تا علائم بروزکردند؟
•    آیا تا کنون ازداروی بدون نسخه ضد آلرژی مانند آنتی هیستانیها استفاده کرده اید؟ 
•    آیا فقط یک نوع غذا باعث آلرژی شما می شود؟
•    حجم غذایی که قبل ازبروزآلرژی خورده اید چقدربوده است؟
•    مواد غذایی که باعث آلرژی شده پخته بوده یا خام بوده است؟
•    آیا اطلاع دارید که غذا چگونه آماده شده است؟
•    چه چیزی علائم شما را بهترمی کند؟
•    درچه حالتهایی نشانه های بیماری بدترمی شود؟
چه کاری ازدست شما برمی آید؟
سعی کنید تا پیش ازملاقات پزشک درمعرض مواد غذایی حساسیت زا قرارنگیرید. اگرغذایی خوردید که به آن آلرژی دارید آنتی هیستامین مصرف کنید.  اگرواکنش شدید و یا هرگونه علائم آنافیلاکسی مشاهده شد، بلافاصله ازاورژانس درخواست کمک کنید.
 

  
هیچ آزمایشی برای تأیید و یا رد آلرژی غذایی وجود ندارد. پزشک قبل ازاعلام تشخیص خود به نکات زیادی توجه خواهد کرد. موارد زیر به تشخیص آلرژی غذایی و یا موارد دیگرکمک خواهد کرد:
 

•    شرح علائم     سابقه بیماری خود را برای پزشکتان شرح دهید. بگویید کدام غذاها و چه مقدارازآن باعث مشکل شما شده است واگرسابقه خانوادگی دراین زمینه دارید به او اطلاع بدهید.
•    معاینه فیزیکی    انجام معاینات دقیق وجود یا عدم وجود سایر بیماریها را مشخص می کند.
•    یادداشت کردن نام غذاهایی که مصرف می کنید    ممکن است پزشک بخواهد ازعادات غذایی شما مطلع بشود.
•    تست پوست      از روش خراش دادن پوست برای تعیین آلرژی غذایی استفاده می کنند.  به این ترتیب که مقداری ازماده غذایی مشکوک را برروی پوست ساعد یا پشت ریخته و سپس با یک سوزن مقداربسیارکمی از این ماده را به زیرسطح پوست منتقل می کنند. این آزمایش به تنهایی برای اثبات آلرژی غذایی کافی نیست.
•    حذف غذای آلرژی زا    ممکن است پزشک ازشما بخواهد که به مدت یک تا دو هفته ازمصرف غذای مورد نظرخودداری کنید و پس ازاین مدت دوباره آن را مصرف کنید. اینکارممکن است به تشخیص پزشک کمک کند. با این حال روش مناسبی نیست.
عوامل روانی و فیزیکی هم بی تأثیرنیستند. برای مثال ممکن است شما فکرکنید که به یک ماده غذایی خاص آلرژی دارید اما جواب آزمایش چنین چیزی را نشان ندهد.
•     آزمایش خون     انجام آزمایش خون و چک کردن مقدارآنتی بادی درخون نشاندهنده واکنش سیستم ایمنی بدن به یک غذای خاص است.  اما آزمایش خون همیشه دقیق نیست.
•    چالش خوردن غذا    طی این آزمایش درمطب پزشک مقداری از غذاهای مشکوک به شما داده می شود و اگرشما واکنشی نشان ندادید ممکن است این غذا دوباره دررژیم غذایی شما قراربگیرد.
 

تنها راه جلوگیری ازآلرژی غذایی استفاده نکردن از غذاهایی است که باعث آلرژی می شوند. اما حتی با تمام تلاشی هم که می کنید بازهم این امکان وجود دارد که به این مشکل دچارشوید.
 

•    برای واکنشهای جزئی آلرژیک   
 تجویزآنتی هیستامینهای بدون نسخه ممکن است به کاهش این مشکل کمک کند. این دارو با قرارگرفتن درمعرض مواد غذایی که ایجاد آلرژی کرده است به کاهش خارش یا کهیرکمک  کند. اما آنتی هیستامین درآلرژیهای شدید مؤثرواقع نمی شود.
 

•    برای واکنشهای شدید آلرژیک      
ممکن است نیازبه رفتن به بخش اورژانس و تزریق فوری اپی نفرین داشته باشید.  بسیاری ازافراد مبتلا معمولا یک دستگاه تزریق خودکاراپی نفرین به همراه خود دارند. این دستگاه درمواقع ضروری یک دوز اپی نفرین را به عضله ران تزریق می کند. این دستگاه فقط با تجویزپزشک دردسترس بیمارقرارمی گیرد.
 

•    طرز کاربا دستگاه تزریق خودکاررا بیاموزید و به یکی ازنزدیکان خود هم آموزش دهید به این ترتیب آنها می توانند درمواقع ضروری آنافیلاکتیک با تزریق دارو جان شما را نجات دهند. 
 

•    این وسیله را همیشه همراه خود داشته باشید. داشتن یک دستگاه اضافی تزریق خودکاردرماشین یا محل کارهم ایده خوبی است.
 

•    به تاریخ انقضای دارو توجه داشته باشید و درمواقع لزوم آن را جایگزین کنید.
 

درمانهای تجربی
درحالی که مطالعات درحال انجام به دنبال یافتن درمان مناسب و راههایی به منظورجلوگیری و یا بهبود کامل حملات آلرژی هستند، متأسفانه روش تزریق برای کاهش اثرات انواع دیگرآلرژی ( ایمونوتراپی) مانند تب یونجه برای درمان آلرژیهای غذایی مناسب نیست.
 

دو درمان درحال مطالعه عبارتند از:
•    تجویز داروی ضد(IGE)    
درحال حاضرازداروی امالیزامب (Xolair) داروبرای درمان آسم و آلرژی غذایی استفاده می شود. استفاده ازاین داروباعث می شود تا با توانایی بدن درمقابل IGE)) تداخل پیدا کند.  

با این حال این روش درمان هنوز درمرحله تجربی است و تحقیقات بیشتری نسبت به ایمنی این دارو لازم است. این دارو ازنظر افزایش خطر آنافیلاکسی مورد بررسی قراردارد.
 

•    ایمن درمانی دهان    
محققان درحال استفاده ازاین روش برای درمان آلرژی غذایی هستند به این ترتیب که دوزاندکی از مواد غذایی حساسیت زا را زیرزبان قررداده و به تدریج میزان آن را افزایش می دهند.

نتایج اولیه این بررسی حتی درمورد بادام زمینی امیدوارکننده بوده است. اما برای اطمینان ازبی خطربودن این روش لازم است که تحقیقات بیشتری انجام شود.
 

یکی ازراههای بسیارمهم برای جلوگیری ازواکنشهای آلرژیک اجتناب کامل ازمصرف موادغذایی آلرزی زا می باشد.
 

•    همیشه برچسب روی مواد غذایی را مطالعه کنید تا مطمئن شوید که حاوی موادی که به آنها حساسیت دارید، نباشند. برچسب های مواد غذایی را ازنظروجود مواد حاوی آلرژن بررسی کنید. مهمترین منابع آلرژن عبارتند ازشیر، تخم مرغ، بادام زمینی، آجیل، ماهی، صدف، سویا و گندم
 

•    دررستورانها و یا گردهمایی های اجتماعی همیشه درنظرداشته باشید که ممکن است به خوردن یک غذا حساسیت داشته باشید. افراد بسیاری جدی بودن واکنشهای آلرژیک را درک نمی کنند اما بهتراست بگویید نه متشکرم چون حتی مقداربسیارکمی ازیک غذا ممکن است باعث واکنشهای شدید بشود.
 

•    اگرکودک شما آلرژی غذایی دارد ازهمه اطرافیان کمک بگیرید تا مانع نزدیک شدن او به مواد غذایی آلرژی زا بشوند و همچنین مراحل جلوگیری اولیه ازآلرژی را به آنها یادآوری کنیم مثلا شستن دستهاو تمیزکردن سطوحی که با موادغذایی آغشته هستند و تماس با آنها ممکن است ایجاد آلرژی کند.
 

طب جایگزین
مطالعات انجام شده درزمینه درمان آلرژی غذایی اندک هستند. هرچند که عده ای ادعا می کنند که درمان قطعی برای این بیماری یافته اند.
 

•    داروهای گیاهی    مطالعات اندکی که درمورد داروهای گیاهی انجام شده بیانگرآن است که بعضی ازداروهای طب چینی درکاهش علائم و جلوگیری از آنا فیلاکسی مؤثرهستند. علاوه براین درمورد داروهای گیاهی تهیه شده درچین نگرانیهایی وجود دارد. قبل ازمصرف داروهای گیاهی با پزشک معالج خود مشورت کنید.
 

•    طب سوزنی و طب فشاری    دراین مورد نیزتحقیقات اندکی انجام شده است و مطالعات موجود نشاندهنده اثرات مثبتی ازاین روش درمانی نیست.
 

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

بهترین راه پیشگیری این است که بدانید به چه غذاهایی آلرژی دارید و ازمصرف آنها خودداری کنید.

برخی افراد ازاین موضوع رنج می برند و عده ای دیگرترجیح می دهند حال خوبی داشته باشند اما ممکن است غذا بخصوص دررستورانها طوری درظرف چیده شود که شما ماده ای را که به آن حساسیت دارید درآن نبینید .
 

اگرمطمئن هستید که به غذایی آلرژی دارید روشهای زیررا دنبال کنید:
 

•    برچسب مواد غذایی را بخوانید تا بدانید که چه می خورید.
•    اگرپیش ازاین دچارواکنشهای شدید آلرژی شده اید ازدستبند و یا گردنبند های مخصوص استفاده کنید که اطلاعاتی درمورد مشکل شما برروی آنها نوشته شده باشد.
•    با پزشک خود درمورد تجویز اپی نفرین اضطراری صحبت کنید. اگردرمعرض واکنش آلرژیک شدید هستید ممکن است نیازبه همراه داشتن دستگاه تزریق خودکارداشته باشید.
•    دررستورانها مراقب باشید و ازمسئول سرو غذا بخواهید که غذای مخصوص شما را ارائه کند. مطمئن شوید که غذای شما درظرفی که مواد غذایی آلرژی زا درآن بوده تهیه نشده است. 

 اگرفرزند شما آلرژی غذایی دارد، اقدامات احتیاطی زیررا انجام دهید:
 

•    به افرادی مانند کارکنان مدرسه، دوستان و والدین آنها و دیگربزرگسالانی که با فرزند شما درتماس هستند اطلاعات کافی درمورد آلرژی فرزندتان بدهید. به آنها تأکید کنید که آلرژیهای غذایی خطرناک بوده و نیاز به اقدام فوری دارد. به فرزند خود آموزشهای لازم را درمورد درخواست کمک ازدیگران بدهید.
•    علائم آلرژی غذایی را توضیح دهید. به بزرگسالانی که با کودک شما وقت می گذرانند آموزشهای لازم را بدهید.
•    فهرستی ازمواردی که درهنگام بروزواکنشهای آلرژی غذایی باید درمورد فرزندتان انجام شود تهیه کنید و به مراقب بهداشتی مدرسه او بدهید.
•     ازدستبند و یا گردنبند های مخصوص استفاده کنید  که اطلاعاتی درمورد مشکل فرزندتان برروی آنها نوشته شده باشد تا دیگران بدانند که درمواقع اضطراری چگونه عمل کنند.

آلرژی غذایی دردسرسازو همیشه باعث نگرانی است . داشتن منابع اطلاعاتی و درمیان گذاشتن این اطلاعات با دیگران می تواند بسیارمفید باشد.