دراپ فوت (افتادگی پا)
foot drop
دراپ فوت یک اصطلاح کلی برای اشکال دربلند کردن قسمت پنجه پا است. اگرفردی به افتادگی پا مبتلا باشد، هنگام راه رفتن قسمت جلوی پای خود را برروی زمین می کشد.
شرح بیماری
دراپ فوت یک اصطلاح کلی برای اشکال دربلند کردن قسمت پنجه پا است.
اگرفردی به افتادگی پا مبتلا باشد، هنگام راه رفتن قسمت جلوی پای خود را برروی زمین می کشد.
دراپ فوت بیماری نیست بلکه نشانه ای ازیک مشکل عصبی، عضلانی و یا تشریحی است.
دراپ فوت گاهی موقتی است و درسایرموارد دائمی می باشد.
افرادی که به افتادگی پا مبتلا هستند برای نگه داشتن پا دروضعیت طبیعی نیازبه پوشیدن بریس دارند.
نشانه ها
افراد مبتلا به دراپ فوت چون قادرنیستند پنجه پای خود را بلند کنند، هنگام راه رفتن پا را روی زمین می کشند. برای برطرف کردن این مشکل، باید ران پا را هنگام راه رفتن مانند بالا رفتن ازپله بلند کنید تا پای شما با زمین تماس داشته باشد.
این شیوه راه رفتن متفاوت باعث می شود با هرقدم پای شما با زمین برخورد کند. گاهی پوست روی پا و انگشتان ممکن است بی حس شوند.
معمولاً فقط یکی ازپاها به این عارضه دچارمی شود.
زمان مناسب مراجعه به پزشک
اگرهنگام راه رفتن پنجه پای خود را روی زمین می کشید به پزشک مراجعه کنید.
علل
علت دراپ فوت ضعف یا فلج عضلات درگیردربلند کردن قسمت جلوی پا است. علل افتادگی پا عبارتند از:
• آسیب عصب شایع ترین علت افتادگی پا وارد آمدن فشاربرروی عصبی است که ماهیچه های درگیر در بلند کردن پا را کنترل می کند. همچنین ممکن است این عصب در طول جراحی لگن و یا عمل جراحی زانو آسیب ببیند. آسیب به ریشه عصب ستون فقرات هم می تواند موجب دراپ فوت بشود.
افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض اختلالات عصبی درارتباط با دراپ فوت هستند.
• اختلالات عضله یا عصب اشکال مختلف دیستروفی عضلانی که نوعی بیماری ارثی است باعث ضعف پیشرونده عضلانی است و ممکن است منجربه دراپ فوت بشود.
اختلالات دیگر مانند فلج اطفال و یا بیماری شارکوت ماری توث هم ممکن است منجربه دراپ فوت بشود.
• اختلالات مغز و نخاع اختلالات که طناب نخاعی و مغز را تحت تاثیر قرارمی دهند مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)، اسکلروز متعدد یا سکته مغزی ممکن است منجربه دراپ فوت بشود.
عوامل تشدید
عصب پرونتال کنترل ماهیچه هایی را برعهده دارد که پا را بلند می کنند. این عصب درنزدیکی سطح پوست قسمت خارجی زانوواقع شده است.
فعالیتهایی که با فشارآوردن به این عصب خطرابتلا به دراپ فوت را افزایش می دهد عبارتند از:
• انداختن پاها روی هم عادت به انداختن پاها روی هم ممکن است باعث فشارآوردن به عصب پرونئال در پای بالایی بشوند.
• زانو زدن طولانی مدت مشاغلی که شامل چمباتمه یا زانو زدن طولانی هستند مانند چیدن توت فرنگی یا کاشیکاری کف می تواند منجر به دراپ فوت شود.
• گچ گرفتن پا گچ گرفتن پا تا زیر زانو می تواند به عصب پرونئال فشاروارد کند.
پیامدهای مورد نظر
دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.
آمادگی برای ملاقات پزشک
دروهله اول به پزشک عمومی یا خانوادگی خود مراجعه کنید. اوممکن است شما را نزد متخصص مغزو اعصاب بفرستد.
آنچه باید برای رفتن نزد پزشک انجام دهید:
قبل ازملاقات پزشک جواب سؤالات زیر را آماده کنید:
• شرح علائم با ذکرجزئیات
• هرگونه اطلاعات درمورد مشکلات پزشکی که قبلا داشته اید
• هرگونه اطلاعات درمورد مشکلات شخصی مانند استرس یا تغییر درزندگی
• لیست داروها و مکمل های غذایی که مصرف می کنید.
• سؤالاتی که باید ازپزشک بپرسید.
شما ممکن است سؤالات زیررا ازپزشکتان بپرسید:
• مهمترین علت ابتلا من به این بیماری چیست؟
• آیا علل دیگری هم وجود دارند؟
• آیا انجام آزمایش لازم است؟
• چه روشهای درمانی توصیه می کنید؟
• آیا باید فعالیتهای خود را محدود کنم؟
• آیا بروشوری دراین باره وجود دارد؟
چه انتظاری ازپزشک خود دارید؟
پزشک ممکن است سؤالات زیررا ازشما بپرسد:
• اولین بارچه موقع متوجه وجود مشکلی درپایتان شدید؟
• آیا علائم دایمی هستند یا موقتی؟
• چه چیزی باعث بهترشدن علائم بیماری شما می شود؟
• چه چیزی باعث بدترشدن علائم بیماری شما می شود؟
• آیا متوجه ضعف درپاهای خود شده اید؟
• آیا هنگام راه رفتن پایتان برروی زمین کشیده می شود؟
• آیا احساس بی حسی یا سوزن سوزن شدن درپای خود دارید؟
• آیا سابقه دیابت دارید؟
• آیا درقسمتهای دیگربدن ضعف عضلانی دارید؟
آزمایشات و تشخیص بیماری
اختلال دراپ فوت معمولاً درمعاینه بالینی تشخیص داده می شود. ممکن است پزشک ازشما بخواهد راه بروید و یا عضلات ساق پا را ازنظرضعیف بودن معاینه کند. پزشک انگشتان پا را نیزازنظربی حسی چک می کند.
انجام آزمایشات زیرنیزلازم است:
انجام تصویربرداری
دراپ فوت گاهی به علت رشد بیش ازحد استخوان درکانال نخاعی و یا به علت تومور یا کیست یا فشاربرروی عصب زانو و ستون فقرات ایجاد می شود.
انجام آزمایشات زیربه تشخیص نوع این مشکلات کمک می کند:
• اشعه ایکس احتمال زیاد دارد که پزشک برای تشخیص بیماری شما ازروش عکسبرداری با اشعه ایکس برای دیدن ضایعه استخوانی استفاده کند..
• سی تی اسکن دراین روش با استفاده ازاشعه ایکس اززوایای مختلف ازپا تصویربرداری می کنند این روش جزئیات بیشتری را نشان می دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) استفاده ازامواج رادیویی با ایجاد یک میدان قوی مغناطیسی برای دیدن بافتهای نرم و سخت است.
• سونوگرافی ازاین روش با استفاده ازامواج صوتی برای دیدن ساختارداخلی ازجمله کیست یا توموری که برروی عصب فشارمی آورد، استفاده می کنند.
آزمایش عصب
با انجام الکترومیوگرافی فعالیت الکتریکی عضلات اندازه گیری می شود.
درمان و دارو
درمان افتادگی پا به علت زمینه ای آن بستگی دارد. اگرعلت زمینه ای بیماری درمان شود ممکن است افتادگی پا بهبود پیدا کند.
درمانهای خاص برای دراپ فوت عبارتند از:
• اسپلنت یا بریس استفاده ازبریس زانو یا پا و پوشیدن کفش مناسب می تواند به نگه داشتن پا دروضعیت طبیعی کمک کند.
• فیزیوتراپی تمریناتی که موجب تقویت ماهیچه های پا می شود به شما کمک کند تا دامنه حرکت در زانو و مچ پا را حفظ کرده و مشکلات راه رفتن را بهبود بخشد.
انجام تمرینات کششی به خصوص به جلوگیری از گسترش اختلال به پاشنه کمک می کند.
• تحریک عصب گاهی اوقات تحریک عصبی افتادگی پا را بهبود می بخشد.
• جراحی اگر این اختلال اخیراً رخ داده و با توجه به علت آن جراحی عصب ممکن است مفید باشد. اگر دراپ فوت مزمن است ممکن است پزشک عمل جراحی مچ پا یا زانو را توصیه کند.
سبک زندگی و مراقبت در خانه
چون این اختلال خطرافتادن را افزایش می دهد بهتراست اقدامات احتیاطی زیررا درخانه انجام دهید:
• مرتب کردن خانه و اجتناب ازریخت و پاش
• چیزی برروی کف خانه نیندازید.
• سیم برق را ازمحل عبورافراد دورکنید.
• ازنورکافی استفاده کنید.
• ازنوارشب نما درراه پله ها استفاده کنید.
داروهای جایگزین
دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.
پیشگیری
دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.
همراهی و حمایت
دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.