دیستروفی قرنیه

دیستروفی قرنیه اختلالی است که  برروی قرنیه که پرده شفاف جلو چشم است اثرمی گذارد.

این اختلال موجب تورم قرنیه می شود که باعث تاری دید، ناراحتی چشم و پخش نورمی شود.

دیستروفی قرنیه معمولاً هردو چشم را مبتلا می کند و با گذشت زمان بدترمی شود.  اما بسیاری ازافرادی که دچارنوع خفیفی ازدیستروفی قرنیه هستند و تغییرزیادی دربینایی آنها ایجاد نمی شود.
 

استفاده ازبعضی ازداروها و مراقبت ازخود می تواند به کاهش علائم و نشانه های فرد مبتلا به دیستروفی قرنیه کمک کند.  اما هنگامی که اختلال پیشرفته است و بیماردید خود را ازدست می دهد تنها راه درمان و بازگشت بینایی عمل جراحی پیوند قرنیه می باشد.
 

با پیشرفت بیماری علائم دیستروفی قرنیه برروی هر دو چشم تاثیر می گذارد و ممکن است شامل علائم زیرباشد:
 

•    پخش نور که یکی از اولین علائم است و کاهش درک کنتراست و یا مشکل بینایی درنورکم

•    تاری دید که در صبح پس از بیداری رخ می دهد و به تدریج در طول روزبهبود پیدا می کند. اما با پیشرفت بیماری بیشترطول می کشد و یا ممکن است بهبود پیدا نکند.

•    انحراف دید، حساسیت به نور، اشکال دید در شب و دیدن هاله دراطراف نور

•    تاول های کوچک ودردناک بر روی سطح قرنیه  

•     قرنیه ابری یا مه آلود بنظرمی رشد.

چشم پزشک قرنیه چشم بیماررا برای موارد زیربررسی و معاینه می کند:
•    برجستگی های نامنظم بر روی سطح پشت قرنیه  
•    تورم قرنیه
•    مه آلود بودن قرنیه
•    ضخیم شدن قرنیه، که توسط یک ابزار خاص اندازه گیری می شود.  
 

اگرمتوجه نشانه ها و علائم بیماری دیستروفی قرنیه شدید، بخصوص اگربه مرورزمان علائم تشدید شد، به چشم پزشک مراجعه کنید.  

اگرعلائم بسرعت پیشرفت کرد بلافاصله به چشم پزشک مراجعه کنید چون دراین صورت نیازبه درمان فوری دارید.   
 

درشرایط عادی سلول های پوششی داخل قرنیه  (سلول های اندوتلیال) به حفظ تعادل سالم مایعات درون قرنیه  کمک می کنند.  سلول های سالم اندوتلیال از تورم قرنیه جلوگیری کرده و به شفافیت قرنیه کمک می کنند.  

اما دربیماری دیستروفی قرنیه سلول های اندوتلیال به آرامی ازبین می روند و عملکرد درستی ندارند و در نتیجه باعث تجمع مایع در قرنیه می شوند که موجب تورم شده ومنجربه ضخیم شدن قرنیه و تاری دید می شود.
 

دیستروفی قرنیه ممکن است ارثی باشد. اساس ژنتیکی این بیماری پیچیده است. اعضای یک خانواده ممکن است دچاردرجات مختلفی ازاین اختلال بشوند و البته گاهی نیزهمه افراد یک خانواده به این بیماری مبتلا نمی شوند.

عواملی که ممکن است احتمال خطرابتلا به دیستروفی قرنیه را افزایش دهند عبارتند از:

•     جنسیت: این عارضه درزنان بیشترازمردان دیده می شود.  
•     سن بالای 50 سال
•    سابقه بیماری دیستروفی قرنیه درخانواده

 

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

ابتدا ازچشم پزشک خود وقت معاینه بگیرید. دربعضی موارد لازم است که چشم پزشک متخصص قرنیه شما را معاینه کند. 

از آنجا که زمان جلسه معاینه کوتاه است پیش ازآن اقدامات زیررا انجام دهید:
آنچه باید پیش ازملاقات پزشک انجام دهید:
•    نشانه هایی را که تجربه کرده اید ازجمله هرمشکلی را بنویسید. 
•    لیستی ازداروها ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید. 
•    هرسؤالی ازپزشک دارید یادداشت کنید.
•    نوشتن اطلاعات شخصی مهم ازجمله هرگونه تغییری که اخیراً اتفاق افتاده است.
•    همراه بردن یکی ازاعضای خانواده یا دوستان 

چون زمان دیدن پزشک محدود است سؤالات خود را قبلا آماده کنید:
•    علت احتمالی مشکل من چیست؟
•    چه نوع آزمایشی لازم است؟
•    آیا این بیماری موقت است؟
•    عوارض جانبی این بیماری چیست؟
•    آیا این بیماری نیازبه پیگیری دارد؟
•    بهترین درمان چیست؟
•    چه مواردی را باید رعایت کنم؟
•    آیا بروشوری وجود دارد که اطلاعاتی به من بدهد.

ازپزشک خود چه انتظاراتی دارید؟
ممکن است پزشک چنین سؤالاتی ازشما بپرسد:
•    چه موقع متوجه این مشکل شدید؟
•    آیا علائم مربوط به این بیماری را دارید؟
•    شدت علائم چقدراست؟  آیا علائم همیشگی یا متناوب هستند؟
•    چه چیزی باعث بدترشدن ناراحتی شما می شود؟
•    این علائم صبح ها شدیدتراست یا دراواخرروز؟
•    چه داروهایی استفاده می کنید؟
•    آیا یکی ازاعضای خانواده شما به این بیماری مبتلا است؟
•    آیا دید چشمتان تغییرکرده است؟
•    آیا بینایی شما که درابتدای صبح کمتراست درطول روز بهبود پیدا می کند؟
 

چشم پزشک با انجام آزمایشات زیربیماری دیستروفی قرنیه را تأیید می کند.  با انجام این آزمایشات شکل، وضوح و ضخامت قرنیه نیزاندازه گیری می شود.

•    آزمایش بینایی سنجی:  شامل بررسی چشم ازنظردیدن و خواندن حروف و اعداد درفواصل مختلف 
•    تعیین مرحله بیماری:  چشم پزشک توسط میکروسکوپ نوری (اسلیت لامپ)  به بررسی سلولهای پوششی سطح پشت قرنیه چشم می پردازد.  اگرپشت سطح قرنیه ضایعاتی دیده شود ممکن است بیماربه دیستروفی قرنیه مبتلا باشد. 
•    تست فشارقرنیه: چشم پزشک چشم بیماررا با قطره بی حس کرده و با استفاده ازابزارمخصوص فشارچشم را اندازه می گیرد.
•    اندازه گیری ضخامت قرنیه:  چشم پزشک  با استفاده ازابزارمخصوص ضخامت قرنیه را اندازه گیری می کند.
•    شمارش سلول های قرنیه:  چشم پزشک با استفاده ازیک ابزارمخصوص تعداد، شکل و اندازه سلول های پشت قرنیه را ثبت می کند.
 

 برخی از درمانها غیر جراحی و روشهای مراقبت از خود می تواند به تسکین علائم و نشانه های افراد مبتلا به دیستروفی قرنیه کمک کند.  گاهی نیزممکن است عمل جراحی توصیه شود.
 

سایرداروها و درمان ها   
•    استفاده ازداروهای چشم:  مانند قطره های چشمی و یا پماد با تجویزچشم پزشک  برای کمک به کاهش حجم مایع درقرنیه  
•     استفاده ازلنزهای تماسی نرم:  ممکن است چشم پزشک پیشنهاد استفاده ازلنزهای تماسی نرم را به بیماربدهد.  این لنزمانند پانسمان تورم میکروسکوپی را ازبین می برد و درد را  تسکین می دهد.  
 

عمل جراحي
بسیاری از افرادی که عمل جراحی برای دیستروفی پیشرفته قرنیه انجام داده اند دید بسیار خوبی دارند و تا سال ها پس ازآن دچاراین مشکل چشم نمی شوند. 
 

گزینه های جراحی عبارتند از:
•    جایگزینی لایه داخلی قرنیه: این گزینه انتخاب اول برای افرادی است که تصمیم به عمل جراحی گرفته اند.  دو روش برای جراحی وجود دارد.  یکی سلب قرنیه اندوتلیال  (DSEK) و دیگری دسمه قرنیه غشاء اندوتلیال (DMEK) که دراین روش فقط پشت قرنیه با بافت سالم از یک اهدا کننده جایگزین شده است. 
این روش معمولا با بی حسی موضعی به صورت سرپایی انجام می شود.

•    پیوند کل قرنیه:  دراین عمل جراحی بنام کراتوپلاستی، تمام ضخامت قرنیه با قرنیه سالم  اهدایی جایگزین می شود.  ازاین روش کمتربرای دیستروفی قرنیه استفاده می شود. اما هنوزهم ممکن است در برخی موارد بهترین انتخاب باشد.
 

درمان های تجربی
آزمایش های بالینی شامل مطالعات روش های جدید برای تشخیص یا درمان این بیماری است.  برای این بیماری تشخیص و یا درمان قطعی وجود ندارد.  درمورد درمان دیستروفی قرنیه با پزشک خود مشورت کنید.
 

علاوه بررعایت نکاتی که پزشک توصیه می کند استفاده ازروش های زیربه کاهش پخش نورو بهبود چشمان بیمارکمک می کند:
•    استفاده ازقطره نمکی (5 درصد کلرید سدیم) یا پماد چشمی
•    استفاده ازعینک آفتابی با UV مناسب
•    خشک کردن چشم ها با سشوارازفاصله دور با باد گرم دو تا سه باردرروز

این کاربه ازبین بردن مایعات اضافی درقرنیه و خشک کردن تورم میکروسکوپی و تاول سطح قرنیه کمک می کند.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

بیاد داشته باشید که شما تنها کسی نیستید که به این بیماری مبتلا شده است .  

شما می توانید برای گرفتن کمک و کنارآمدن با بیماری خود به مشاورمراجعه فرمایید و با دیگرافرادی که به این بیماری مبتلا هستند همدلی کنید.