آرنج گلف بازان

آرنج گلف بازان بیماری است که باعث درد در محلی می شود که تاندون های عضلات ساعد به برآمدگی استخوانی در داخل آرنج وصل می شوند. درد ممکن است به ساعد و مچ دست گسترش یابد.

آرنج گلف بازان شبیه به آرنج تنیس بازان است که درد در خارج از آرنج رخ می دهد. این بیماری محدود به گلف بازان نیست و هر بازیکنی که بارها و بارها از مچ دست استفاده و یا انگشتان دست را گره کند می تواند به آن مبتلا شود. 

درد در بیماری آرنج گلف بازان فرد را از انجام فعالیت باز نمی دارد. استراحت و درمان مناسب باعث بهبود این بیماری می شود. 

 

 

 

• درد و حساسیت در قسمت داخلی آرنج. گاهی اوقات، درد در امتداد قسمت داخلی ساعد گسترش می یابد. درد معمولا با انجام حرکات خاصی بدتر می شود.
• سفتی و چوب شدگی. آرنج ممکن است به حدی سفتی و چوب شدگی داشته باشد که مشت کردن دست باعث آسیب شود. 
• ضعف. ضعف ممکن است در دست و مچ دست وجود داشته باشد.
• بی حسی یا سوزش. این احساس ممکن است به یک یا چند انگشت گسترش یابد_ معمولا انگشت حلقه و کوچک.

 

درد آرنج گلف بازان می تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شود. درد ممکن است بدتر شود با انجام موارد زیر:

• چرخاندن و تاب دادن چوب یا راکت 
• گرفتن و یا پرتاب کردن توپ
• دست دادن
• چرخاندن دستگیره در
• بلند کردن وزنه 
• برداشتن چیزی با کف دست رو به پایین
• خم کردن و پیچاندن مچ دست 

 

چنانچه استراحت، پک یخ و مسکن های بدون نسخه باعث از بین رفتن درد و حساسیت آرنج نشوند، به پزشک مراجعه کنید.  

 

نیاز به فوریت پزشکی است اگر:

• آرنج گرم و ملتهب است و تب دارید.
• آرنج را نمی توانید خم کنید.
• آرنج تغییر شکل داده است.
• به شکستن استخوان شک دارید.

 

آرنج گلف بازان _ شناخته شده تحت عنوان: اپی کندیلیت داخلی (medial epicondylitis)_ به دلیل صدمه به عضلات و تاندون های مچ دست و انگشتان دست ایجاد می شود. آسیب به طور معمول با فشار بیش از حد و یا تکرار شونده در ارتباط است_ به ویژه با انجام حرکات فشاری مچ و انگشتان دست. بلند کردن نامناسب، پرتاب یا ضربه زدن، و همچنین گرم نکردن و یا نرمش ندادن عضلات می تواند باعث آسیب به آرنج گلف بازان شود.

بسیاری از فعالیت ها می تواند به آرنج گلف بازان منجر شود، از جمله:

• بازی گلف. چنگ زدن یا چرخاندن نادرست یا با فشار بیش از حد چوب گلف باعث صدماتی به عضلات و تاندونها می شود.
• ورزش های راکتی. چرخش فرفره مانند بیش از حد توپ می تواند به آرنج صدمه بزند. استفاده از راکت خیلی کوچک و یا سنگین نیز می تواند به آسیب دیدگی منجر شود.
• ورزش های پرتابی. روش های پرتابی نامناسب در بیس بال و یا سافتبال می تواند باعث آسیب شود. پرتاپ های موجود در فوتبال، تیراندازی با کمان و پرتاب نیزه می تواند باعث آرنج گلف بازان شود.
• وزنه برداری. بلند کردن وزنه با استفاده از روش های نامناسب_ مانند زاویه نامناسب مچ دست در طی تمرین جلو بازو_ می تواند فشار بیش از حد به عضلات و تاندون های آرنج وارد کند.

علاوه بر این، هر فعالیتی که نیاز به بارها خم و راست کردن آرنج دارد می تواند به آرنج گلف بازان منجر شود_ مانند نقاشی، جمع آوری چیزی با چنگک، چکش کاری، خرد کردن چوب، کار با کامپیوتر، کار در خط مونتاژ و پخت و پز. هر چند، یک یا دور روز تمیزکاری حیاط و آشپزی برای یک شرکت باعث آرنج گلف بازان نمی شود،. فعالیت باید بیش از یک ساعت در روز و در اکثر روزهای هفته انجام شود تا به آرنج گلف بازان منتهی شود.

 

 

• سن40 سال یا بالاتر
• فعالیت های تکراری حداقل دو ساعت در روز
• چاقی
• سیگار کشیدن

 

• درد مزمن آرنج
• دامنه حرکتی محدود
• خم ماندگی (انقباض)  ثابت و ماندگار در آرنج

 

ابتدا، پزشک عمومی معاینات را انجام داده و در صورت بی تاثیر بودن استراحت، پک یخ و مسکن های بدون نسخه به متخصص پزشکی ورزشی یا متخصص اختلالات اسکلتی عضلانی ارجا داده می شوید.

سوالات شما از پزشک
پیش از مراجعه این اطلاعات را در برگه ایی بنویسید:

• علایمی که مشاهده کرده ایید، حتی علایمی که مربوط به سندرم گیلن باره نیستند
• اطلاعات پزشکی مهم، از جمله دیگر شرایط پزشکی و بیماری ها
• لیست فعالیت های معمول روزانه، از جمله چه مدت، با چه شدت و چگونه فعالیت ورزشی یا دیگر فعالیت های درگیر کننده ی آرنج را انجام می دهید. آیا به تازگی تکرار، شدت و یا روش تمرینات را تغییر داده اید؟
• صدمات اخیر وارد شده به آرنج 
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

سوالات را از مهم به کمتر مهم بچینید تا در صورت تمام شدن وقت ویزیت، اطلاعات مهم تر را به دست آورده باشید. سوالاتی مانند:

• علت اصلی و ایجاد کننده ی علایم چیست؟
• علل دیگر چه هستند؟
• نیاز به آزمایش جهت تایید تشخیص دارم؟
• درمان مناسب چیست؟
• با این درمان می توانم دوباره فعالیت ایجاد کننده بیماری را از سر بگیرم؟
• در طول درمان چه نوع ورزش های ایمن روزانه ایی را می توانم انجام دهم؟
• به جراحی نیاز است؟
• چند وقت یکبار برای پیگیری تاثیر درمان باید مراجعه کنم؟

 
*** نترسید از پرسیدن سوال و گرفتن اطلاعات. هر سوالی که باعث نگرانی و یا درگیری ذهنیتان است را بدون لحظه ایی تامل بپرسید تا اطلاعات کافی به دست بیاورید.

 

سوالات پزشک از شما

• علایم دقیقا چه هستند و از چه زمانی شروع شده اند؟
• درد دایمی است؟ درد شدید است؟
• آیا انجام فعالیت ها_ بلند کردن، آوردن، حمل کردن، تایپ کردن، دست دادن_ باعث درد می شوند؟
• آیا علایم باعث اختلال کارهای روزمره می شوند؟ آیا بر خواب تاثیر دارند؟
• روال فعالیت ورزشی شما چگونه است؟
• آیا به تازگی تمرینات و وسایل ورزشی _ مانند تکنیک یا راکت جدید_ را تغییر داده اید؟
• در محل کار خود چه فعالیت هایی انجام می دهید؟
• فعالیت یا سرگرمی تفریحی شما چیست؟
• چه درمان های خانگی انجام داده ایید؟ آیا موثر بودند؟
• آیا اخیرا دچار آسیب دیدگی آرنج شده ایید؟
• آیا مشکل پزشکی دیگری نیز دارید؟

 

آرنج گلف بازان معمولا بر اساس تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. برای ارزیابی درد و سفتی، پزشک ممکن است به منطقه آسیب دیده فشار وارد کند و یا بخواهد تا آرنج، مچ دست و انگشتان را به سمت های مختلف تکان دهید.

عکس برداری با اشعه ایکس می تواند علل دیگر درد آرنج مانند شکستگی یا آرتریت را مشخص کند. به ندرت، عکس برداری های جامع تر، مانند ام آر آی، انجام می شود.

 

 

• استراحت. بازی گلف و یا دیگر فعالیت های تکراری را تا زمان بهبود درد انجام ندهید. برگشت زودهنگام به فعالیت باعث بدتر شدن درد می شود. 
• پک یخ. 15 تا 20 دقیقه، سه تا چهار بار در روز برای چند روز پیاپی روی منطقه آسیب دیده بگذارید. برای محافظت از پوست، پک یخ را در یک حوله نازک بپیچید. ماساژ داخلی آرنج با یخ به مدت پنج دقیقه، دو تا سه بار در روز کمک کننده است.
• مسکن بدون نسخه. ایبوپروفن (Advil, Motrin IB, ، غیره)، ناپروکسن سدیم (Aleve، غیره) و یا استامینوفن (Tylenol ، غیره).
• براکت. پزشک ممکن است برای کاهش درد و فشار تاندون و عضله استفاده از براکت های محافظتی را توصیه کند. 
• کشش و تقویت منطقه آسیب دیده. پزشک ممکن است انجام تمرینات کششی و تقویتی را توصیه کند. درمان فیزیکی یا حرفه ایی می تواند مفید باشد. یک نوع تمرین قدرتی (غیر عادی) کشش دهنده ی تاندون عضلات اکستانسور مچ دست در درمان التهاب مزمن تاندون بسیار موثر است.
• کاهش بار وارده بر تاندون آرنج. بستن آرنج با نوار پلاستیکی و یا استفاده از آتل مفید است.
• بازگشت تدریجی به فعالیت های معمول. با از بین رفتن درد، حرکات ورزش و یا فعالیت های خود را از سر بگیرید. حرکات گلف و تنیس را با یک مربی حرفه ایی بررسی کنید و آنها را نسبت به وضعیت خود تغییر دهید.
• عمل جراحی. به ندرت، عمل جراحی انجام می شود. اگر علایم ظرف 6 تا 12 ماه از بین نروند، یکی از گزینه های درمانی، عمل جراحی خواهد بود. در خصوص زمان مناسب جراحی با پزشک صحبت کنید. در یک روش جدید با حداقل تهاجم، اولتراسوند هدایتی به منطقه درد تاندون فرستاده می شود تا بافت آسیب از بین برود_ در خصوص این روش جدید به مطالعات بیشتر نیاز است.
• درمان های دیگر. تزریق کورتیکواستروئید به عنوان یک درمان موثر طولانی مدت. درمان جدیدتر، استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت است_ مقداری از خون گرفته شده، تحت فرآیند آزمایشگاهی قرارگرفته، و سپس به منطقه آسیب دیده تزریق می شود. در خصوص این روش جدید به مطالعات بیشتر نیاز است.

 

اکثر افراد با استراحت، پک یخ و ضد درد بهبود می یابند. بسته به شدت بیماری، درد ممکن است ماه ها تا سالها طول بکشد_ حتی اگر تمرینات را سبک کرده و طبق دستور پزشک رفتار کنید. گاهی اوقات، درد باز می گردد و یا مزمن می شود.

 

 

 

• تقویت عضلات ساعد. استفاده از وزنه های سبک یا فشردن توپ تنیس. حتی تمرینات ساده می توانند به ماهیچه کمک کنند تا انرژی فشارهای فیزیکی ناگهانی را جذب کنند.
• کشش قبل از انجام فعالیت. پیاده روی و دویدن به مدت چند دقیقه جهت گرم کردن عضلات، پس از آن و قبل از شروع ورزش، تمرینات کششی ملایم انجام دهید.
• ثابت کردن فرم بدن. از مربی بخواهید تا فرم بدنتان را در هنگام ورزش بررسی کند تا با انجام غلط حرکات، فشار اضافه به عضلات وارد نکنید. 
• استفاده از تجهیزات ورزشی مناسب. چوب گلف های قدیمی و سنگین، راکت های تنیس کوچک و سنگین را با تجهیزات به روز تعویض کنید تا خطر ابتلا به مشکلات آرنج کاهش یابد. 
• درست بلند کردن اجسام. هنگام بلند کردن چیزی _ از جمله وزن های آزاد_ نگه داشتن درست مچ دست بسیار مهم است_ آنها را سفت و پایدار کنید تا نیروی کمتری به آرنج وارد شود. 
• استراحت. استفاده بیش از حد آرنج منجر به آسیب دیدگی می شود. با احساس اولین علایم درد آرنج، فعالیت را متوقف کرده و استراحت کنید.