ریزش مو

ریزش مو فقط جمجمه یا تمام بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری می تواند نتیجه وراثت، تغییرات هورمونی، شرایط پزشکی یا داروهای مختلف باشد. هر کسی – مرد، زن یا کودک – ممکن است به ریزش مو مبتلا شود. کچلی معمولا به ریزش موی بیش از حد از سر اشاره دارد. ریزش موی ارثی با افزایش سن و سال شایع ترین علت ریزش مو می باشد. برخی افراد ترجیح می دهند که برای ریزش موی خود درمانی انجام ندهند و اجازه دهند که مراحل طبیعی خود را طی کند. برخی دیگر سعی می کنند طاسی خود را با مدل های مختلف مو، آرایش، کلاه یا روسری پنهان کنند. برخی دیگر نیز از روش های در دسترس برای جلوگیری از ریزش مو و بازگرداندن رشد مو به حالت طبیعی خود استفاده می کنند. پیش از شروع درمان ریزش مو با پزشک خود در مورد علت ریزش مو و بهترین روش درمان آن مشورت کنید. 

ریزش مو به شکل های مختلفی ظاهر می شود که ظاهر شدن آن بستگی به علت ریزش دارد. این مشکل ممکن است ناگهانی یا به تدریج ظاهر شود و تنها سر یا کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. گاهی ریزش مو موقت و گاهی همیشگی است. 
نشانه های ریزش مو عبارتند از: 
•    کم مو شدن تدریجی روی سر: این شایع ترین نوع ریزش مو است که زنان و مردان دچار آن می شوند. در مردان ریزش مو اغلب از پیشانی شروع می شود و در یک خط شبیه به حرف M ادامه پیدا می کند. در زنان معمولا خط مو در پیشانی حفظ می شود، اما ریزش مو به طور گسترده بر روی سر ادامه پیدا خواهد کرد. 
•    نقاط کچلی دایره ای شکل و تکه تکه: در برخی افراد نقاطی به اندازه یک سکه روی سر ظاهر می شود. این نوع ریزش معمولا فقط بر روی سر ظاهر می شود، اما گاهی در ریش یا ابرو هم مشاهده می شود. در برخی موارد قبل از ریزش مو پوست دچار خارش یا درد می شود. 
•    شل شدن ناگهانی مو: یک شوک جسمی یا روحی ممکن است باعث ریزش مو شود. در این شرایط در هنگام شانه کردن مقدار زیادی از موها کنده می شود. این نوع ریزش باعث کم شدن موی کل سر می شود و به صورت نقطه ای یا دایره ای ظاهر نمی شود. 
•    ریزش موی کل بدن: برخی شرایط درمانی، مانند شیمی درمانی برای سرطان،  منجر به ریزش موی کل بدن می شود که مو معمولا مجددا رشد می کند. 
•    تکه های پوسته پوسته که بر روی پوست سر گسترش پیدا می کند: این پوسته پوسته ها نشانه عفونت قارچی هستند. این عفونت با موهای شکسته، قرمزی، التهاب و گاهی با تراوشاتی همراه باشد. 

اگر ریزش مو در شما یا فرزندتان نگران کننده است و به دنبال درمان این مشکل هستید، به پزشک مراجعه کنید. اگر بخش های تکه تکه از ریزش مو در سر مشاهده می کنید یا در هنگام شانه زدن موی زیادی از سر شما ریزش پیدا می کند، با پزشک مشورت کنید. ریزش ناگهانی مو می تواند نشانه یا علت شرایطی باشد که به درمان نیاز دارد. 

در اکثر مردم به طور طبیعی روزانه 50 تا 100 تار مو می ریزد. این امر معمولا باعث کم شدن موهای سر نمی شود، زیرا همزمان موهای جدید در حال رشد هستند. ریزش مو زمانی اتفاق می افتد که این چرخه ریزش موهای قدیمی و رشد موهای جدید دچار مشکل شود، یا زمانی که فولیکول مو از بین می رود و یا بافت زخم جانشین آن می شود. 
علت اصلی ریزش مو دقیقا مشخص نشده است، اما این امر معمولا تحت تاثیر برخی عوامل زیر است:
•    پیشینه خانوادگی (وراثت)
•    تغییرات هورمونی
•    شرایط پزشکی
•    داروها
پیشینه خانوادگی (وراثت)
یکی از مهم ترین و رایج ترین علل ریزش مو شرایط موروثی به نام طاسی با الگوی مردانه یا طاسی با الگوی زنانه نامیده می شود. این مشکل معمولا به تدریج و به شکل های قابل پیش بینی رخ می دهد. 
وراثت بر روی سن شروع ریزش مو، میزان ریزش مو و میزان طاسی نیز تاثیر می گذارد. طاسی دارای الگو بیشتر در بین مردان رایج است و ممکن است حتی در اویل سن بلوغ اتفاق بیفتد. این نوع ریزش هم ممکن است به شکل کم شدن موهای سر رخ دهد و هم با کوچک سازی مو شروع شود (مو نرم، نازک و کوتاه می شود.). 
تغییرات هورمونی و شرایط پزشکی
شرایط مختلفی ممکن است باعث ریزش مو شوند، از جمله:
•    تغییرات هورمونی: تغییرات و عدم تعادل در هورمون ها می تواند باعث ریزش موقت مو شود. این تغییرات در زمان بارداری، تولد نوزاد و یائسگی رخ می دهند. سطح هورمونها تحت تاثیر غده تیروئید نیز می باشند، بنابراین مشکلات تیروئیدی باعث ریزش مو می شوند. 
•    ریزش موی به صورت منطقه ای: این نوع ریزش موی بدون زخم آلوپسی آره آتا نامیده می شود. این مشکل زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن فولیکول های مو را مورد حمله قرار می دهد – این امر باعث ریزش ناگهانی موها می شود و یک قسمت دایره ای شکل بدون مو بر جا می ماند. 
•    عفونت های پوست سر: برخی عفونت ها، مانند عفونت قارچی، می توانند مو و پوست سر را مورد حمله قرار دهند که موجب پوسته پوسته شدن سر و ریزش موها می شود. پس از درمان این عفونت ها، معمولا مو مجددا رشد می کند. 
•    سایر اختلالات پوستی: بیماری هایی که سبب آلوپسی اسکار می شوند، منجر به ریزش دائمی مو در مناطق زخم شده می شوند. این بیماری ها عبارتند از لیکن پلان، بعضی انواع لوپوس و سارکوئیدوز. 
•    اختلال کشیدن مو: این وضعیت تریکوتیلومانیا نیز نامیده می شود که باعث می شود افراد با اصرار غیرقابل توجیهی موهای پوست سر، ابرو و یا مناطق دیگر بدن خود را بکنند. 
داروها
ریزش مو ممکن است به خاطر مصرف داروهای سرطان، آرتروز، افسردگی، مشکلات قلبی، فشار خون بالا و داروهای مربوط به پیشگیری از بارداری بروز کند. مصرف مقدار زیادی ویتامین A نیز منجر به ریزش مو می شود. 
ریزش مو به دلایل زیر نیز بروز می کند: 
•    پرتودرمانی سر: در این شرایط مو مانند قبل رشد نمی کند. 
•    شروع یک رویداد: در بسیاری مردم معمولا چند ماه پس از یک شوک احساسی یا فیزیکی موها نازک شده و ریزش پیدا می کنند. این نوع ریزش معمولا موقت است. برخی از این رویدادها عبارتند از کاهش وزن ناگهانی یا زیاد، تب شدید، جراحی و مرگ یکی از اقوام. 
•    برخی مدل های آرایشی مو: آرایش کردن بیش از حد موها و برخی مدل ها که باعث کشیدن زیاد موها می شود، باعث کشش آلوپسی می شوند. روش های آرایشی دائمی باعث التهاب فولیکول های مو می شوند که در نهایت ریزش موها را به دنبال خواهند داشت. اگر در این شرایط زخم رخ دهد، ریزش مو می تواند دائمی باشد. 

برخی عوامل می توانند خطر ریزش مو را افزایش دهند، از جمله: 
•    سابقه خانوادگی
•    سن و سال
•    تغذیه نامناسب
•    برخی شرایط پزشکی، مانند دیابت و لوپوس
•    استرس

در مورد پیامدهای ناشی از ریزش مو با پزشک خود مشورت کنید.

در صورت مشاهده علائم نگران کننده ریزش مو به متخصص پوست و مو مراجعه کنید. قبل از مراجعه به پزشک اقدامات زیر را انجام دهید: 
•    لیست کردن اطلاعات شخصی، مانند استرس ها و تغییراتی که اخیرا در زندگی شما رخ داده اند. 
•    لیست کردن تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله ویتامین ها و مکمل ها. 
•    پرسش های خود را آماده کنید. 
زمان شما با پزشک محدود است، بنابراین آماده کردن لیست سوالات خود به شما کمک می کند تا از زمان خود به بهترین شکل استفاده کنید. بهتر است ابتدا پرسش های مهم تر را بپرسید. برای ریزش مو برخی سوالات مهم عبارتند از: 
•    چه عاملی باعث بروز این نشانه ها در من شده است؟
•    آیا شرایط به وجود آمده موقت است یا دائمی؟
•    بهترین کاری که می توانم در این شرایط انجام دهم چیست؟
•    چه آزمایشاتی برای این شرایط باید انجام دهم؟
•    آیا موهایم مجددا رشد خواهند کرد؟ چقدر رشد آنها طول می کشد؟ 
•    آیا لازم است محدودیتی را برای خود تعیین کنم؟
•    آیا جایگزینی برای داروهایی که تجویز می کنید، وجود دارد؟ 
•    آیا جزوه ای برای بالا بردن اطلاعات من وجود دارد؟ 
•    چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟ 
انتظارات بیمار از پزشک
پزشک نیز سوالاتی از بیمار خواهد پرسید. آمادگی برای پاسخ به این سوالات به صرفه جویی در وقت کمک خواهد کرد. سوالات بیمار از پزشک عبارتند از:
•    اولین بار چه زمانی دچار ریزش مو شدید؟
•    آیا ریزش موی شما دائم بوده یا گاه به گاه؟
•    آیا به تازگی موهای شما کم پشت، نازک یا دچار شکستگی شده اند؟ 
•    آیا ریزش موهای شما به صورت ناحیه ای بوده یا ریزش در کل سرتان رخ داده است؟
•    آیا در گذشته هم مشکلی مشابه این داشته اید؟
•    آیا در بین اعضای خانواده تان کسی به ریزش مبتلا شده است؟
•    چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟ 
•    چه عواملی باعث بهبود ریزش موهای شما می شود؟
•    چه عواملی ریزش موهای شما را بدتر می کنند؟

قبل از انجام تشخیص، پزشک معاینه جسمی بر روی شما انجام داده و در مورد سابقه پزشکی شما پرسش هایی خواهد پرسید. به علاوه آزمایش هایی نیز انجام خواهد شد، از جمله: 
•    آزمایش خون: این آزمایش می تواند شرایط پزشکی را که بر روی ریزش مو تاثیر می گذارند را آشکار کند، از جمله بیماری تیروئید. 
•    تست کشش: پزشک مقداری از موها را می کشد تا میزان موها کنده شده را ببیند. این آزمایش به پزشک کمک می کند تا میزان فرایند ریختن موها را تعیین کند. 
•    نمونه برداری از پوست سر: پزشک از پوست سر و یا چند تار از موها را برای بررسی ریشه ها در آزمایشگاه نمونه برداری می کند. نمونه برداری تعیین می کند که آیا عفونت باعث ریزش موها شده یا خیر. 
•    میکروسکوپی نوری: پزشک از ابزار خاصی برای بررسی موهای کمرنگ شده در ریشه استفاده می کند. میکروسکوپ به کشف اختلالات ممکن در ساقه موها کمک می کند. 

روش های درمانی موثر برای برخی از انواع ریزش مو وجود دارد. اما گاهی اوقات ریزش مو دائم است. با برخی روش ها مانند آلوپسی ریزش مو، امکان رشد مجدد مو، بدون نیاز به درمان، در طول یک سال وجود دارد. 
روش های درمانی برای ریزش مو عبارتند از دارو، جراحی، لیزر درمانی، کلاه گیس یا تکه های مو. پزشک ممکن است این روش ها را ترکیب کند تا بهترین نتیجه را دریافت کند. هدف از درمان عموما بهبود رشد مو، کم کردن ریزش مو و یا پنهان کردن بخش هایی که دچار ریزش شده اند، می باشد. 
داروها
اگر علت ریزش موهایتان وجود یک بیماری در بدن باشد، درمان بیماری عامل ضروری است. درمان این بیماری عبارت است استفاده از داروهایی که التهاب را کاهش داده و سیستم ایمنی را ضعیف می کنند، مانند پردنیزون. اگر داروی خاصی باعث ریزش مو شده باشد، پزشک مصرف آن دارو را حداقل برای 3 ماه ممنوع می کند. 
داروهایی برای درمان طاسی در بازار موجود می باشد. دو داروی تایید شده توسط سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) برای درمان ریزش مو وجود دارد که عبارتند از:
•    مینوکسیدیل: این دارو در واقع یک مایع یا فوم است که بدون نسخه پزشک موجود می باشد و می توانید دو بار در روز بر روی موهای خود استفاده کنید و به رشد آنها کمک کرده و از ریزش بیشتر آنها جلوگیری کنید. این دارو قابل استفاده برای مردان و زنان است. با این روش درمانی، برخی افراد رشد مجدد موهای خود را تجربه می کنند و یا ریزش موهای آنها کمتر می شود ویا هر دو اتفاق می افتد. تاثیر این دارو در 16 هفته به اوج می رسد و ادامه مصرف دارو برای تاثیر مداوم آن لازم است. 
عوارض جانبی احتمالی این دارو عبارتند از رشد موهای زائد بر روی پوست مجاور دست و صورت و سریع تر شدن ضربان قلب. 
•    فیناستراید (Propecia): این دارو فقط برای مردان قابل استفاده است.و روزانه به شکل قرص مصرف می شود. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، سرعت ریزش موهای آنها کمتر شده است و رشد موهای جدید را نیز مشاهده کرده اند. برای به دست آوردن تاثیر بهتر دارو، بهتر است مصرف آن را ادامه دهید. 
برخی عوارض داروی فیناستراید که به ندرت بروز می کند، عبارتند از کاهش میل جنسی و اختلال در عملکرد جنسی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات. خانم های باردار باید از دست زدن به قطعات خرد شده و یا شکسته این قرص خودداری کنند. 
جراحی
در بیشتر انواع ریزش موی دائمی، تنها قسمت بالای سر تحت تاثیر قرار می گیرد. پیوند مو و یا جراحی و ترمیم مو می تواند قسمت بیشتر موهای ریخته را بازگرداند. 
در این روش، جراح بخش های کوچکی از پوست را که دارای تعداد کمی مو هستند، از پشت یا طرفین سر برمی دارد. سپس آن ها را در قسمت های طاس شده سر می کارد. معمولا قبل و بعد از جراحی داروهای ریزش مو به بیمار تجویز خواهد شد تا نتایج بهتری از جراحی حاصل شود. فرایندهای جراحی برای درمان طاسی گران و دردناک هستند. عوارض جانبی ناشی از آن هم عفونت و زخم می باشند. 
لیزر درمانی
دستگاه لیزر سطح پایین برای درمان مردان و زنان مبتلا به طاسی موجود می باشد. این دستگاه توسط سازمان FDA تایید شده است. یک مطالعه بر روی 128 مرد و 141 زن نشان داد که این دستگاه باعث بهبود کامل ریزش مو و پرپشت شدن میزان موهای سر می شود. به گفته این پژوهشگران هیچ عوارض جانبی مشاهده نشد، اما تحقیق بیشتر در مورد تاثیر استفاده طولانی مدت از این دستگاه لازم است. 
کلاه گیس و تکه های مو
ممکن است استفاده از کلاه گیس یا تکه های مو را به روش های درمانی ترجیه دهید و یا ممکن است روش های درمانی بر روی شما تاثیر نداشته باشند. با استفاده از این روش می توان بخش طاس شده سر را به طور دائم یا موقت پوشاند. کلاه گیس ها و موهایی موجود هستند که مشابه موی طبیعی به نظر می رسند. 

در مورد سبک زندگی و مراقبت از موها در خانه در رابطه با مشکل ریزش مو با پزشک خود مشورت کنید.

اگر دارای تغذیه مناسبی هستید، مصرف مکمل های تغذیه زیاد موثر نخواهند بود. برخی مطالعات نشان داده اند که ریزش موی ناحیه ای ناشی از آلوپسی آره آتا به وسیله روغن اسطوخودوس همراه با روغن آویشن، رزماری و چوب سدر برطرف می شود. به هرحال مطالعه بیشتری نیاز است. 

این نکات به شما کمک می کند تا از ریزش موی قابل پیشگیری، جلوگیری کنید: 
•    یک رژیم غذایی سالم و متعادل را انتخاب کنید. 
•    از بستن سفت موها و مدل هایی که موها در حال کشیدن هستند، خودداری کنید. 
•    موهای خود را به آرامی بشویید و به آرامی شانه بزنید. شانه هایی که دارای دندانه های فاصله دار هستند، کمتر باعث ریزش مو می شوند. 
•    از دستگاه های داغ برای موهای خود کمتر استفاده کنید، دستگاه هایی مانند غلطک های داغ، دستگاه فر مو و برخی آرایش های دائمی مو. 

در مورد همراهی با فرد مبتلا به مشکل ریزش مو با پزشک خود مشورت کنید.