سندروم ریوی هانتا

سندروم ریوی هانتا نوعی بیماری عفونی است و علائمی مشابه آنفلوآنزا دارد که می تواند به سرعت پیشروی کرده، بیماری بسیار خطرناکی است و باعث بروز مشکلات تنفسی می شود. 
انواع مختلف ویروس هانتا باعث بروز این سندروم می شوند. این ویروس ها به وسیله جوندگان مختلف، به خصوص موش گوزن، منتقل می شوند. ابتلا به این ویروس در درجه اول با تنفس هوای آلوده به ویروس هانتا رخ می دهد که در ادرار و مدفوع جوندگان وجود دارد. 
از آنجایی که گزینه های درمانی برای این بیماری محدود هستند، بهترین روش برای مقابله با این بیماری دوری از جوندگان می باشد. 

سندروم ریوی هانتا در دو مرحله مجزا پیشروی می کند. در اولین مرحله، علائمی مشابه آنفلوآنزا مشاهده می کنید که عبارتند از: 
•    تب و لرز
•    سردرد و درد عضلانی 
•    استفراغ، اسهال یا درد شکم 
در مراحل اولیه تشخیص عفونت هانتا از آنفلوآنزا، ذات الریه یا دیگر بیماری های ویروسی دشوار می باشد. پس از 4 تا 10 روز علائم شدیدتری شروع می شوند. این علائم عبارتند از: 
•    سرفه همراه با تولید خلط
•    کوتاه شدن تنفس
•    تجمع مایع در درون ریه ها
•    پایین آمدن فشار خون 
•    کاهش کارآمدی قلب

علائم و نشانه های سندروم ریوی هانتا ممکن است به طور ناگهانی شدید و بسیار خطرناک شوند. اگر در اطراف شما جوندگان یا مدفوعات آن ها وجود دارد و علائمی مانند تب و لرز، درد عضلانی یا مشکل در تنفس مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. 

هر نوع ویروس هانتا دارای یک جونده ی حامل می باشد. موش گوزن مهم ترین حامل برای انواع ویروس های سندروم هانتا در شمال امریکا می باشد. دیگر حاملان ویروس هانتا عبارتند از موش دم سفید، موش پنبه و موش برنج. 
استنشاق: مهم ترین عامل انتقال 
ویروس های هانتا در درجه اول از طریق تنفس هوای آلوده در محیطی که مدفوع جوندگان وجود دارد، وارد بدن فرد می شوند. در این مواقع ویروس ها به صورت ذرات معلق در هوا پخش شده اند. به عنوان مثال جارویی که برای تمیز کردن مدفوع موش در یک اتاق کوچک استفاده شده است، ممکن است ذرات ریز مدفوع را که حاوی ویروس هانتا هستند، در هوا پخش کند و سپس شما یا هر شخص دیگری آن ذرات را تنفس کنید. 
پس از استنشاق ویروس هانتا، وارد ریه می شوند و به عروق خونی کوچک به نام مویرگ ها حمله کرده و در نهایت منجر به سوراخ شدن آنها می شوند. سپس ریه های شما با مایعی پر می شوند که مشکلات تنفسی مربوط به سندروم ریوی هانتا را آغاز می کنند. 
انتقال ویروس از شخصی به شخص دیگر 
برخی از انواع این بیماری قابل انتقال به دیگران نیست، اما انواع خفیفی از آن مسری است و باید مراقبت های لازم را انجام داد. 

سندروم ریوی هانتا در قسمت های روستایی ایالات متحده امریکا و در فصل های بهار و تابستان بسیار رایج است. این بیماری در امریکای جنوبی و کانادا نیز مشاهده می شود. دیگر انواع ویروس های مشکل آفرین در آسیا وجود دارند که بیشتر باعث بروز مشکلات کبدی می شوند تا ریوی. 
افرادی که در محیط هایی دارای جوندگان زیاد زندگی می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. عوامل و فعالیت هایی که خطر بروز این بیماری را افزایش می دهند، عبارتند از: 
•    باز کردن و یا تمیز کردن ساختمان هایی که مدت ها مورد استفاده قرار نگرفته اند. 
•    خانه یا محل کاری که دارای انبوه زیادی از جوندگان است. 
•    شغلی که شامل قرار گرفتن مداوم در معرض جوندگان می باشد، مانند ساخت و ساز یا کنترل آفات.
•    تمیز کردن خانه، به خصوص اتاق ها و انباری های کم رفت و آمد
•    اردو زدن، پیاده روی یا شکار

سندروم ریوی هانتا می تواند سریعا به شکل خطرناکی در آید. با پر شدن ریه ها از مایع، تنفس سخت تر و سخت تر می شود. فشار خون افت پیدا می کند و اندام های داخلی، به ویژه قلب، دچار مشکل می شوند. بسته به نوع و شدت ویروس هانتا، میزان مرگ و میر ناشی از این ویروس در امریکای شمالی بیش از 30 درصد است. 

زمانی که به خاطر وجود این مشکل به پزشک مراجعه می کنید، پزشک شما را به بخش مراقبت های اورژانسی توصیه می فرستد. به هرحال اگر دچار مشکلات تنفسی شده اید، بلافاصله به مرکز اورژانس اطلاع دهید. 
آنچه می توانید انجام دهید
پیش از ملاقات پزشک خود را برای پاسخ گویی به سوالات زیر آماده کنید:
•    چه علائمی را مشاهده کردید؟ این علائم چه زمانی شروع شدند؟ 
•    آیا به تازگی اتاق بلااستفاده یا انباری را تمیز کرده اید؟
•    آیا اخیرا در معرض موش قرار گرفته اید؟ 
•    آیا مشکلات پزشکی دیگری دارید؟ 
•    آیا از دارو یا مکمل دیگری استفاده می کنید؟ 
انتظارات بیمار از پزشک
پزشک نیز سوالاتی از شما خواهد پرسید. آمادگی برای پاسخ گویی به این سوالات به شما فرصت می دهد تا دیگر مسائل را بررسی کنید. برخی سوالاتی که پزشک می پرسد، عبارتند از: 
•    آیا دچار علائمی مشابه آنفلوآنزا، مانند تب، خستگی شدید و درد عضلانی، شده اید؟ 
•    آیا دچار مشکلات گوارشی، مانند اسهال یا استفراغ، شده اید؟
•    آیا ضربان قلب شما سریع تر از حالت عادی شده است؟ 
•    آیا دچار مشکلات تنفسی شده اید؟ آیا این مشکل بدتر می شود؟ 
•    آیا شخص دیگری در خانواده دچار این علائم شده است؟ 

آزمایش های خون، آنتی بیوتیک هایی را که در بدن برای مبارزه با ویروس هانتا ساخته شده، نشان می دهند. پزشک آزمایش های دیگری را برای رد کردن عوامل احتمالی توصیه می کند.

گزینه های درمانی برای درمان سندروم ریوی هانتا محدود می باشند. اما بیماری با تشخیص سریع، بستری کردن به موقع و مراقبت های تنفسی کافی بهبود می یابد. 
درمان حمایتی
افراد مبتلا به نوع شدید به درمان های فوری در واحد مراقبت های ویژه نیاز خواهند داشت. کمک های تنفسی، از طریق لوله گذاری یا تهویه مکانیکی می تواند به نفس کشیدن کمک کرده و ادم ریوی را رفع کند. لوله گذاری شامل شامل قرار دادن لوله تنفسی از طریق بینی، دهان یا نای می باشد که به باز کردن مسیر تنفسی کمک می کند. 
اکسیژن رسانی به خون 
در نمونه های بسیار شدید بیماری ریوی، از روشی به نام ECMO استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که یک منبع کافی از اکسیژن برای بیمار وجود دارد. در این روش خون به طور مداوم از طریق یک ماشین پمپاژ می شود که دی اکسید کربن خون را حدف و به آن اکسیژن می افزاید. سپس خون اکسیژن رسانی شده به بدن بازمی گردد. 

در مورد مراقبت از فرد مبتلا به این بیماری در خانه با پزشک خود مشورت کنید.

در مورد داروی های جایگزین مربوط به این بیماری با پزشک خود مشورت کنید.

دور نگاه داشتن جوندگان از خانه و محل زندگی و محل کار خطر بروز این بیماری را کاهش می دهد. به نکات زیر توجه داشته باشید:
•    تمامی روزنه ها را مسدود کنید. موش ها می توانند از سوراخ هایی به کوچکی 6 میلی متر وارد شوند. بهتر است تمام این سوراخ ها را با توری های فلزی یا سیمان بپوشانید. 
•    غذاها را در محل های کاملا بسته نگاه داری کنید. ظروف خود را سریعا بشویید. آشپزخانه و کف زمین را کاملا تمیز کنید. غذاهای خود را در ظروف کاملا در بسته و مقاوم به موش نگهداری کنید. 
•    لوازم تو در تو را کم کنید یا در مکانی دور از ساختمان نگهداری کنید. 
•    در اطراف تله کارگذاری کنید. اگر همراه تله ها سم هم به کار می برید، خیلی احتیاط کنید، زیرا سم برای برخی افراد و حیوانات خانگی خطرساز خواهد بود. 
فرایندهای پاکسازی سالم 
مکان هایی را که جونده ای وجود داشته یا مرده، با الکل و مواد ضدعفونی بشویید. این کار ویروس ها را از بین برده و از پخش شدن گرد و غبار آلوده در هوا نیز جلوگیری می کند. زمانی که همه چیز خیس است از یک حوله مرطوب برای جمع کردن مواد انباشته استفاده کنید. سپس مکان را با مواد ضدعفونی کننده مجددا بشویید. 
در زمان تمیز کردن خانه یا مکان هایی که جونده هایی مانند موش در آنها مشاهده شده، حتما از ماسک استفاده کنید. 

در مورد حمایت های لازم برای فرد مبتلا به این بیماری با پزشک خود مشورت کنید.