زرد زخم
impetigo
زرد زخم نوعی عفونت پوستی است که مسری نیز می باشد و بیشتر کودکان و نوزادان دچار این بیماری می شوند. این نوع زخم در اطراف بینی و دهان رخ می دهد و قرمز رنگ می باشد.
شرح بیماری
زرد زخم یک عفونت پوستی بسیار مسری است که به طور عمده نوزادان و کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. زرد زخم معمولا به شکل زخم قرمز روی صورت ظاهر می شود و بیشتر در اطراف بینی و دهان کودک است. این زخم بزرگتر شده و دارای پوسته عسلی رنگ می باشد.
زرد زخم طی دو تا سه هفته به خودی خود درمان خواهد شد، اما آنتی بیوتیک می تواند دوره بیماری را کوتاه کرده و از سرایت بیماری به دیگران نیز پیشگیری کند.
در این شرایط بهتر است کودک به مدرسه نرود تا زمانی که دیگر ناقل این بیماری نباشد که معمولا 24 تا 48 ساعت پس از شروع درمان با آنتی بیوتیک این اتفاق می افتد. بدون آنتی بیوتیک زرد زخم تا زمان ناپدید نشدن زخم مربوط به آن، مسری خواهد بود.
نشانه ها
نشانه های زرد زخم، عبارتند از زخم های قرمز که به سرعت پاره شده و تراوش می کند و پس از آن تشکیل یک پوسته زرد مایل به قهوه ای می دهد. زخم معمولا در اطراف بینی و دهان بروز می کند، اما ممکن است به وسیله انگشت ها، لباس و حوله به دیگر قسمت های بدن نیز سرایت کند.
شکلی از این بیماری که کمتر رایج است زرد زخم تاولی نامیده می شود و ممکن است دارای تاول های بزرگتری باشد و بیشتر روی قسمت کشاله های ران یا بخش های بستن پوشک در نوزادان و کودکان بروز می کند.
شکل جدی تر این بیماری اکتیما نامیده می شود که به عمق پوست نفوذ می کند و باعث بروز زخم های دردناک می شود یا پر از چرک های دردناک است که به زخم های عمیق تبدیل می شود.
زمان مناسب مراجعه به پزشک
اگر تصور می کنید که شما یا فرزندتان مبتلا به زرد زخم هستید، با پزشک خود یا پزشک اطفال و یا متخصص پوست مشورت کنید.
علل
زمانی که با زخم های شخص مبتلا یا وسایل وی - مانند لباس ها، تخت خواب، حوله ها و حتی اسباب بازی هایش – تماس پیدا کنید، در معرض باکتری این بیماری قرار گرفته اید.
عوامل تشدید
عواملی که خطر بروز زرد زخم را افزایش می دهند، عبارتند از:
• سن و سال: گرچه هرکسی ممکن است به زرد زخم مبتلا شود، اما این بیماری بیشتر در بین کودکان 2 تا 6 سال اتفاق می افتد.
• اماکن شلوغ: زرد زخم به راحتی در مدارس و مهد کودک ها منتقل می شود.
• آب و هوای گرم و مرطوب: عفونت های زرد زخم بیشتر در تابستان بروز می کند.
• برخی ورزش ها: برخی ورزش ها که شامل تماس پوست با پوست می شود، مانند کشتی یا فوتبال، خطر بروز زرد زخم را افزایش می دهد.
• ترک پوستی: باکتری مربوط به زرد زخم معمولا از طریق خراش های پوستی، نیش حشرات و یا جوش های پوستی وارد پوست می شود.
سالمندان و افراد مبتلا به دیابت و یا کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، بیشتر در معرض ابتلا به اکتیما، نوع عمیق تر و خطرناک تر زرد زخم، می باشند.
پیامدهای مورد نظر
زرد زخم معمولا بیماری خطرناکی نیست، اما ممکن است دارای پیامدهایی باشد، از جمله این پیامدها عبارتند از:
• زخم: زخم های ناشی از اکتیما، شکل عمیق تر و جدی تر زرد زخم، ممکن است از خود اثری باقی بگذارند.
• سلولیت: این عفونت جدی می تواند بر روی بافت های داخلی پوست تاثیر بگذارد و در نهایت ممکن است وارد غدد لنفاوی و یا جریان خون شود. در صورت عدم درمان این شرایط، خطر مرگ وجود دارد.
• مشکلات کلیوی: یکی از انواع باکتری ها که باعث بروز زرد زخم می شوند، به کلیه ها نیز آسیب می رسانند.
آمادگی برای ملاقات پزشک
پزشک عمومی یا متخصص اطفال زرد زخم را تشخیص می دهد. پیش از مراجعه به پزشک در مورد اقدامات احتیاطی و محدودیت هایی که باید رعایت کنید تا دیگران در اتاق انتظار به این بیماری دچار نشوند، با پزشک مشورت کنید.
از آنجایی که مدت ملاقات پزشک محدود است و مسائل زیادی وجود دارد که باید به آنها پرداخت، بهتر است قبل از ملاقات پزشک آماده باشید. در ادامه به نکاتی اشاره می شود که به شما کمک می کند آمادگی لازم را در خود ایجاد کنید و انتظارات شما از پزشک نیز بیان شده است.
آنچه می توانید انجام دهید
زمان شما با پزشک محدود است، بنابراین آماده کردن لیست سوالات به شما کمک می کند تا از زمان خود به بهترین شکل استفاده کنید. ابتدا سوالات مهم تر خود را بپرسید. برخی سولات مهم مربوط به زرد زخم عبارتند از:
• چه چیزی باعث بروز زخم ها می شود؟
• آیا انجام آزمایش برای تایید این بیماری لازم است؟
• بهترین کاری که می توان در مقابل این بیماری انجام داد، چیست؟
• آیا برای داروهایی که تجویز می کنید، جایگزینی وجود دارد؟
• آیا می توانم منتظر بمانم تا شرایط به خودی خود برطرف شود؟
• برای پیشگیری از پخش شدن عفونت چه می توان انجام داد؟
• چه مراقبت های پوستی را پیشنهاد می کنید؟
انتظارات بیمار از پزشک
پزشک نیز سوالاتی از شما خواهد پرسید که عبارتند از:
• این زخم ها چه زمانی شروع شدند؟
• در ابتدا بروز، زخم ها چه شکلی بودند؟
• آیا این اواخر در محل عفونت دچار بریدگی شده اید، یا حشره ای این محل را نیش زده است؟
• آیا این زخم ها دردناک هستند؟ آیا احساس خارش می کنید؟
• آیا عاملی وجود دارد که باعث بهبود زخم ها شود؟
• آیا عاملی وجود دارد که باعث بدتر شدن زخم ها شود؟
• آیا در بین اعضای خانواده کسی به زرد زخم مبتلا شده است؟
• آیا قبلا به این مشکل دچار شده اید؟
آزمایشات و تشخیص بیماری
پزشک ها معمولا با بررسی زخم های مجزا، زرد زخم را تشخیص می دهند. اما اگر زخم ها حتی با درمان آنتی بیوتیک نیز از بین نروند، پزشک از مایع تولید شده به وسیله یکی از زخم ها استفاده می کند تا نوع آنتی بیوتیک مناسب آن را شناسایی کند. برخی از انواع باکتری های زرد زخم، به برخی آنتی بیوتیک ها مقاومت نشان می دهند.
درمان و دارو
آنتی بیوتیک ها بهترین داروها برای درمان زرد زخم هستند. این داروها به شکل یک پماد یا کرم می باشند که مستقیما روی زخم قرار می گیرند. لازم است ابتدا منطقه زخم را با آب گرم بشویید تا پوسته های ناشی از زخم را پاک کنید.
اگر تعداد زخم های مربوط به این بیماری بیشتر از یک یا دو زخم باشند، پزشک آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز خواهد کرد. دوره درمان را حتما کامل کنید، حتی اگر زخم ها برطرف شده باشند. این امر می تواند از بروز مجدد زخم ها جلوگیری کند و به علاوه احتمال مقاوم شدن آنتی بیوتیک ها کمتر می شود.
سبک زندگی و مراقبت در خانه
برای زخم های خفیف که به دیگر بخش ها سرایت نکرده اند، می توانید از کرم ها و پمادهای بدون نسخه استفاده کنید که حاوی باسیتراسین هستند. قرار دادن باند بر روی زخم ها از پخش شدن آنها جلوگیری می کند.
داروهای جایگزین
در مورد داروهای جایگزین مربوط به بیماری زرد زخم با پزشک مشورت کنید.
پیشگیری
تمیز نگاه داشتن پوست بهترین روش برای سالم نگاه داشتن آن می باشد. بخش های زخم شده پوست و جراحات و نیش حشرات را بلافاصله با شستن بخش مبتلا به عفونت، درمان کنید.
اگر در خانواده کسی به زرد زخم مبتلاست، برای جلوگیری از انتشار عفونت به بخش های دیگر، اقدامات زیر را انجام دهید:
• ناحیه را به آرامی با آب گرم و صابون ملایم بشویید و سپس آن را با گاز استریل بپوشانید.
• لباس ها و حوله فرد مبتلا به زرد زخم را هر روز بشویید و به علاوه از وسایل فرد مبتلا هیچ کس دیگر استفاده نکند.
• رمان استفاده از پمادهای آنتی بیوتیک حتما از دستکش استفاده کنید و پس از آن نیز دست های خود را بشویید.
• دست ها را به طور مرتب بشویید.
• اگر فرزندتان به زرد زخم مبتلاست، از او در خانه مراقبت کنید تا زمانی که پزشک مسری نبودن بیماری را به شما اطلاع می دهد.
همراهی و حمایت
در مورد حمایت از بیمار مبتلا به زرد زخم با پزشک مشورت کنید.