آنفولانزا

آنفولانزا نوعی عفونت ویروسی است که به سیستم تنفسی حمله میکند-گلو،بینی و ششها .این بیماری با انفولانزای معده  متفاوت است که علائمی همانند اسهال و استفراغ دارد.
بیشتر افراد مبتلا به این بیماری خود بخود بهبود می یابند ولی گاهی اوقات آنفولانزا و پیامدهای ان مرگبار میشوند .افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به پیامدهای این بیماری هستند عبارتند از :
•    کودکان زیر 5 سال و به خصوص زیر 2 سال
•    بزرگسالان بالای 65 سال
•    سالمندانی که در خانه سالمندان  و یا سایر مراکز مشابه به مدتی طولانی زندگی میکنند
•    خانمهای باردار
•    افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
•    افرادی که به بیماری های مزمن مبتلا هستند مانند آسم،بیماری های قلبی و کلیوی و دیابت
•    افراد خیلی چاق که شاخص توده  بدن انها 40 به بالاست

آنفولانزا در ابتدا همانند سرماخوردگی است و با ابریزش بینی و عطسه و گلودرد همراه است .سرماخوردگی به ارامی پیشرفت میکند ولی آنفولانزا به  صورت ناگهانی بروز میکند و با وجود انکه سرماخوردگی ازار دهنده است ولی علائم فرد در بیماری آنفولانزا خیلی شدید تر است .
نشانه های معمول این بیماری عبارتند از :
•    تب بالای 38 درجه
•    درد ماهیچه ها به خصوص در ناحیه پشت و بازو و پاها
•    لرز و تعریق
•    سردرد
•    سرفه های خشک و ممتد
•    خستگی و ضعف
•    گرفتگی بینی
•    گلودرد

بیشتر افرادی که به این بیماری مبتلا میشوند،میتوانند در خانه خود را درمان کنند و نیازی به مراجعه به  پزشک ندارند .
در صورتی که شما نشانه های این بیماری را دارید و در معرض پیامدهای ان هستید ،بلافاصله به پزشکتان مراجعه نمایید .در صورتی که تا 48 ساعت پس از بروز علائم بیماری از داروهای ضد ویروس استفاده کنید ،طول مدت ان کاهش خواهد یافت و از بروز  پیامدهای ان پیشگیری خواهد شد .

زمانی که فرد مبتلا به عفونت، سرفه و یا عطسه میکند و یا صحبت میکند ،ویروس آنفولانزا  به شکل قطراتی کوچک از طریق هوا منتقل میشود .ممکن است شما این قطره ها   را مستقیما تنفس کنید و یا با لمس تلفن و کامپیوتر و کیبورد  و انتقال ان به دهان و چشم و بینی ،به آنفولانزا مبتلا شوید .
این بیماری از  یک تا چند روز پیش از بروز علائم  تا 5 روز پس از ان مسری است ولی در بعضی موارد هم این بیماری  تا 10 روز پس از بروز علائم مسری است .کودکان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند،ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری از یک فرد دیگر باشند.
ویروس های آنفولانزا به صورت دائمی تغییر میکنند و در ان علائم  جدید ی به صورت منظم  بروز میکنند.در صورتی که در گذشته به این ویروس مبتلا شده باشید،بدن شما پادتن هایی را بر ضد ان نوع ویروس ساخته است و در صورتی که ویروس های عامل آنفولانزا در گذشته با نوع اینده مشابه باشند – به دلیل ابتلا به ان بیماری در گذشته و یا واکسیناسیون-پادتن های ساخته شده در بدنتان از بروز عفونت و یا شدت یافتن بیماری پیشگیری میکنند.
ولی پادتنهای علیه ی  این ویروس ها نمیتوانند شما را در برابر انواع جدید آنفولانزا محافظت نمایند زیرا احتمالا انها با انواع پیشین از نظر ایمنی شناسی کاملا متفاوتند.

این موارد احتمال ابتلا به آنفولانزا را افزایش میدهند :
•    سن : انفولانزای فصلی بیشتر کودکان و سالمندان را هدف قرار میدهد
•    شرایط زندگی :افرادی که در محیط های جمعی زندگی میکنند مانند خانه سالمندان و یا سربازخانه های ارتشی ،بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند
•    سیستم ایمنی ضعیف :روش های درمانی سرطان ،داروهای  غیر قابل طرد  ،کورتیکواستروئید ها و بیماری ایدز میتوانند سیستم ایمنی شما را ضعیف کنند و این مورد احتمال ابتلای شما به این بیماری و یا پیامدهای ناشی از ان را افزایش میدهد
•    بیماری های مزمن :بیماری های مزمن همانند آسم و بیماری های قلبی و دیابت میتوانند احتمال ابتلا به آنفولانزا را افزایش دهند
•    بارداری :خانمهای بادرار بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند به خصوص در  سه ماه دوم و سوم بارداری
•    چاقی :افرادی با شاخص توده بدنی 40 به بالا بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

معمولا در مان ا ین بیماری با مصرف زیاد مایعات و  استراحت کامل صورت میگیرد ولی در بعضی موارد پزشکتان داروهای ضدویروس تجویز میکند مانند اوسلتامیویر (تامیفلو  ) و زانامیویر (رلنزا ).در صورتی که این دارو را بلافاصله پس از مشاهده علام مصرف کنید،طول مدت بیماری را به یک روز و یا کمتر کاهش میدهند از بروز پیامدهای جدی پیشگیری میکنند .
اوسلتامیویر یک داروهای خوراکی است .زانامیویر از طریق دستگاهی  مشابه دستگاه آسم استنشاق میشود و افراد مبتلا به بیماری های تنفسی نباید از ان مصرف کنند مانند اسم و بیماری های ششی .
عوارض جانبی داروهای ضد ویروس شامل تهوع و استفراغ است  و در صورتی که دارو را به همراه غذا مصرف کنید،این عوارض کمتر میشوند .همچنین اوسلتامیویر میتواند منجر به رفتارهایی  اسیب زننده به خود و هذیان در نوجوانان شود .
تعدادی از محققان پیشنهاد میکنند که در خصوص این دو دارو  تحقیقات بیشتری صورت گیرد تا سایر تاثیرات انها به جز کاهش خیلی کم مدت بیماری مشخص گردد .بنا بر تعدادی از مطالعات،دارو ها میتوانند شدت پیامدها را کاهش دهند ومرکز کنترل  و پیشگیری بیماری هنوز مصرف این داروها را به مردم پیشنهاد میکند .
البته تعدادی از انواع ویروس  آنفولانزا در برابر اوسلتامیویر،امانتادین و ریمانتادین  مقاوم شده اند  که داروهای ضد ویروس قدیمی میباشند.

در صورت ابتلا به این بیماری،با رعایت این موارد میتوانید به کاهش علائم کمک نمایید :
•    مصرف زیاد مایعات :اب،اب میوه و سوپ های داغ را انتخاب کنید تا از بروز کم ابی پیشگیری نمایید.
•    استراحت کنید :بیشتر استراحت کنید تا به  سیستم ایمنی تان در مبارزه با ویروس کمک کنید
•    از مسکن های درد  استفاده کنید :از مسکن ها همانند استامینوفن،ایبوپروفن  استفاده کنید تا درد ناشی از این بیماری را کاهش دهید .کودکان و نوجوانان نباید از اسپرین مصرف نمایند که به دلیل احتمال ابتلا به سندروم ری است –یک بیماری خطرناک و نادر.

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

مرکز کنترل   و پیشگیری بیماری ها به تمام افراد بالای 6 ماه پیشنهاد میکند که به صورت سالانه واکسینه شوند.
واکسن آنفولانزا ی سالانه  شما را در برابر 4 تا 5 نوع  از ویروس آنفولانزا محافظت میکند که در ان زمان از سال خیلی شایع هستند .این واکسن به صورت اسپری  بینی و یا تزریقی وجود دارد .
کنترل شیوع بیماری
این واکسن به صورت کامل موثر نمیباشد بنابراین بهتر است که از این موارد به منظور کاهش امکان شیوع بیماری استفاده کنید :
•    دستهایتان را بشویید :شستن دستها به  صورت کامل و متناوب راهی موثر در جهت پیشگیری از ابتلا به انواع عفونت هاست و یا میتوانید از یک ضد عفونی کننده دست و حاوی الکل استفاده کنید و این در صورتی است که اب و صابون در دسترس نیست
•    در هنگام  سرفه و عطسه مراقب باشید :در این موارد جلوی دهانتان را با  دستمال  و یا بخش داخلی ارنجتان بگیرید . تا الودگی به دستهایتان منتقل نشود
•    از جمع دوری کنید :این بیماری  در محل های اجتماعی به راحتی پخش میشود مانند مراکز مراقبت از کودکان و یا مدارس ،دفاتر کاری ،وسایل حمل و نقل عمومی و تالار کنفرانس . با دوری گزینی از جمع در زمان  وخامت این بیماری میتوانید از شیوع پیشگیری کنید .در صورتی که بیمار هستید تا 24 ساعت پس از بهبود بیماری در خانه بمانید تا دیگران را بیمار نکنید .

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید