التهاب حنجره ( لارنژیت ، آماس خشک نای )

استفاده بیش از حد، تحریک یا عفونت حنجره موجب التهاب حنجره (لارنژیت) می شود.

داخل حنجره تارهای صوتی قرار دارند_ دو غشای مخاطی پوشش دهنده ی عضلات و غضروف. به طور معمول، با باز و بسته شدن آرام، جنبش و ارتعاش  تارهای صوتی، صدا ایجاد می شود. 

در التهاب حنجره، تارهای صوتی ملتهب یا تحریک می شوند. این تورم باعث تغییر صداهای تولید شده توسط هوای عبوری از تارهای صوتی می شود. در نتیجه، صدا خشن، زمخت، ضعیف، خفه و گرفته می شود. در برخی موارد، التهاب حنجره باعث " غیر قابل تشخیص شدن " صدا می شود.

التهاب حنجره ممکن است کوتاه مدت (حاد) و یا طولانی مدت (مزمن) باشد. اغلب موارد التهاب حنجره توسط یک عفونت ویروسی موقت یا فشار بر تارهای صوتی ایجاد می شوند و جدی نیستند. گاهی اوقات، خشونت صدای مداوم می تواند نشانه ی بیماری زمینه ای جدی تر باشد.

• خشونت صدا
• صدای ضعیف یا از دست دادن صدا
• احساس غلغلک یا خارش، درد و حساسیت گلو
• گلو درد
• خشکی گلو
• سرفه خشک

التهاب حاد حنجره را می توان با مراقبت های خانگی، مانند استراحت دادن صدا و نوشیدن مقدار زیادی مایعات، مدیریت کرد. استفاده زیاد از صدا در طول دوره ی التهاب حاد حنجره می تواند به تارهای صوتی آسیب برساند.

چنانچه علایم التهاب حنجره بیش از دو هفته طول کشید، به پزشک مراجعه کنید.

با دیدن علایم زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:

• مشکلات تنفسی
• سرفه خونی
• تبی که پایین نم آید
• افزایش درد
• مشکل در بلع

با دیدن موارد زیر در کودکتان بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

• ایجاد سر و صدا و صدای بلند تنفسی در هنگام استنشاق (استریدور تنفسی یا نای سوت زمانی است که صدای بلند و سوت مانندی در اثر گرفتگی حنجره یا نای و غیره تولید می شود)
• ایجاد بزاق بیش از حد معمول
• مشکل بلع 
• مشکل تنفسی
• تب بالاتر از 39.4 سانتی گراد ( 103 فارنهایت) 

این علایم ممکن است نشانه ی خناق باشند_ التهاب حنجره و راه هوایی موجود در زیر آن. معمولا، خناق را می توان در خانه درمان کرد، اما علایم شدید نیاز به مراقبت پزشکی دارند. 

از سوی دیگر، این علایم ممکن است نشانه اپی گلوتیت باشند_ التهاب بافت پوشش دهنده ی نای (حلق)_ که در کودکان و بزرگسالان تهدید کننده زندگی است.

التهاب حاد حنجره 
در اغلب موارد، التهاب حنجره موقتی است و پس از بهبود علت زمینه ای، درمان می شود. علل التهاب حاد حنجره عبارتند از:

• عفونت های ویروسی، شبیه به عفونت های ایجاد کننده ی سرما خوردگی
• فشار بر تارهای صوتی، ناشی از استفاده بیش از حد و یا فریاد زدن
• عفونت های باکتریایی مانند دیفتری_ به دلیل واکسیناسیون این مورد نادر است.

التهاب مزمن حنجره 
التهاب حنجره ایی که بیش از سه هفته طول بکشد را التهاب مزمن حنجره می نامند. این نوع از التهاب حنجره، با قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد محرک ایجاد می شود. التهاب مزمن حنجره می تواند باعث فشار و آسیب تارهای صوتی و یا رشد پولیپ یا غده در تارهای صوتی شود. علل التهاب مزمن حنجره عبارتند از:

• محرک های استنشاقی، مانند گازهای شیمیایی، مواد آلرژی زا و یا دود
• رفلکس اسید، شناخته شده به عنوان بیماری ریفلاکس معده (GERD)
• سینوزیت مزمن
• مصرف زیاد الکل
• استفاده بیش از حد از صدا (مانند: خوانندگان و یا تشویق کنندگان)
• سیگار کشیدن

نادرترین دلایل ایجاد التهاب مزمن حنجره عبارتند از:

• عفونت باکتریایی یا قارچی
• عفونت با انگل خاص

سایر علل عبارتند از:

• سرطان
• فلج تارهای صوتی، که می تواند به دلیل آسیب دیدگی، سکته مغزی، تومور ریه و یا بیماریهای دیگر ایجاد شود
• خمیدگی تارهای صوتی به دلیل کهولت سن

• داشتن یک عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی، برونشیت و یا سینوزیت
• قرار گرفتن در معرض مواد تحریک کننده مانند دود سیگار، مصرف بیش از حد الکل، اسید معده و یا مواد شیمیایی در محل کار
• استفاده بیش از حد از صدا، صحبت کردن بیش از حد، صحبت کردن با صدای بلند، فریاد زدن یا آواز خواندن

در برخی مواردی که لارنژیت ناشی از عفونت است، عفونت ممکن است به سایر قسمت های دستگاه تنفسی انتقال پیدا کند.

ابتدا، پزشک خانوادگی، پزشک عمومی، و یا متخصص اطفال معاینات را انجام داده و در صورت نیاز به متخصص گوش و حلق و بینی ارجا می شود.

سوالات شما از پزشک
پیش از مراجعه این اطلاعات را در برگه ایی بنویسید:

• آگاهی از تمام مواردی که پیش از ملاقات با پزشک باید انجام داد. می توانید در زمان گرفتن وقت ملاقات در مورد این موارد سوال بپرسید.
• علایمی که مشاهده کرده ایید، حتی علایمی که مربوط به التهاب حنجره نیستند
• اطلاعات فردی کلیدی، از جمله شرایط استرس زا و تغییرات اخیر زندگی
• هر نوع دارویی که در حال حاضر مصرف می کنید، حتی ویتامین یا مکمل گیاهی
• اسم خویشاوند یا دوستی که شما را در زمان معاینه همراهی کند تا تمام موارد توضیح داده شده توسط پزشک را برای شما ثبت و ضبط کند. 
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

سوالات را از مهم به کمتر مهم بچینید تا در صورت تمام شدن وقت ویزیت، اطلاعات مهم تر را به دست آورده باشید. سوالاتی مانند:

• علت اصلی و ایجاد کننده ی این علایم چیست؟
• چه عامل دیگری ممکن است ایجاد کننده این علایم باشد؟
• چه آزمایشاتی باید انجام دهم؟ 
• این شرایط موقتی و یا دایمی است؟
• درمان مناسب چیست؟ 
• آیا گزینه های درمانی دیگری هم دارم؟
• با داشتن مشکل جسمانی دیگر، چگونه می توان هر دو را مدیریت و کنترل کرد؟
• محدودیت ها چه هستند؟
• آیا باید به فوق تخصص مراجعه کنم؟
• گزینه های جایگزین برای داروهای تجویزی وجود دارد؟
• آیا بروشور یا هر نوع اطلاعات نوشتاری در اختیارم قرار می گیرد تا اطلاعاتم را در این زمینه بالا ببرم؟  سایت و یا وب سایت خاصی را توصیه می کنید؟

*** نترسید از پرسیدن سوال و گرفتن اطلاعات. هر سوالی که باعث نگرانی و یا درگیری ذهنیتان است را بدون لحظه ایی تامل بپرسید تا اطلاعات کافی به دست بیاورید.

سوالات پزشک از شما 

• علایم از چه زمانی شروع شده اند؟
• آیا علایم گاه به گاه و یا دایمی هستند؟
• شدت علایم چقدر است؟
• چه شرایطی باعث بهبود علایم می شود؟
• چه شرایطی باعث بدتر شدن علایم می شود؟
• آیا سیگار می کشید؟
• آیا الکل مصرف می کنید؟
• آیا آلرژی/حساسیت دارید؟ اخیرا سرما خورده ایید؟
• اخیرا از تارهای صوتی بیش از حد استفاده کرده ایید؟ مثلا داد زدن یا آواز خواندن 
•  

یکی از شایعترین علایم التهاب حنجره، خشونت صدا است. میزان عفونت یا التهاب باعث تفاوت در تغییرات صدا می شود_ از خشونت خفیف صدا تا از دست دادن کل صدا. اگر گرفتگی صدا مزمن باشد، پزشک ممکن است به صدا ی بیمار گوش داده، تارهای صوتی را بررسی کرده و در صورت نیاز به متخصص گوش و حلق و بینی ارجا دهد.

گاهی اوقات، از این تکنیک ها برای تشخیص التهاب حنجره استفاده می شود:

• لارنگوسکوپی. در این روش با استفاده از نور و یک آینه کوچک، پزشک پشت گلو و تارهای صوتی را به صورت بصری بررسی می کند. و یا پزشک ممکن است از لارنگوسکوپی فیبر نوری استفاده کند. به این معنا که یک لوله باریک انعطاف پذیر (آندوسکوپ) دارای دوربین کوچک و سبک از طریق بینی یا دهان به پشت گلو فرستاده می شود و پزشک می تواند حرکت تارهای صوتی را مشاهده کند.
• بیوپسی. چنانچه پزشک به منطقه ایی مشکوک شود، نمونه ایی از آن را می گیرد_  بیوپسی به معنی گرفتن یک نمونه از بافت برای بررسی زیر میکروسکوپ است.

التهاب حاد حنجره اغلب به خودی خود و در طول یک یا چند هفته بهتر می شود. مراقبت های خانگی نیز به این امر کمک می کند.  

درمان التهاب مزمن حنجره بر درمان علل زمینه ایی_ مانند سوزش سر دل، سیگار کشیدن و یا مصرف زیاد الکل_ تمرکز دارد.

در برخی موارد داروهای مورد استفاده عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها. از آن جهت که علت زمینه ایی اغلب موارد التهاب حنجره ویروسی است، آنتی بیوتیک موثر نیست. اما اگر یک عفونت باکتریایی ایجاد کننده ی التهاب باشد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.
• کورتیکواستروئیدها. گاهی اوقات، کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهاب تارهای صوتی کمک کنند. با این حال، این درمان زمانی استفاده می شود که نیاز فوری به درمان التهاب حنجره وجود دارد_ برای مثال، برای آواز خواندن، ارائه یک سخنرانی یا ارائه شفاهی مطلب. یا زمانی که یک کودک تازه متولد شده دچار التهاب حنجره همراه با خناق است.

• تنفس کردن هوای مرطوب. با استفاده از یک مرطوب کننده، هوای خانه و محل کار را مرطوب نگه دارید. استنشاق بخار از یک کاسه آب گرم و یا یک دوش گرم نیز مفید است.
• استراحت دادن به صدا تا حد امکان. از صحبت کردن یا بلند آواز خواندن بیش از حد و یا طولانی مدت اجتناب کنید. در صورت نیاز به صحبت در برابر یک گروه بزرگ از میکروفون و یا بلند گو استفاده کنید.
• نوشیدن مقدار زیاد مایعات. برای جلوگیری از کم آبی بدن ( اجتناب از الکل و کافئین نیز مفید است) نوشیدن زیاد مایعات توصیه می شود.
• مرطوب نگه داشتن گلو. با مکیدن قرص، غرغره کردن آب نمک یا جویدن آدامس این امر ممکن است. 
• اجتناب کردن از ضد احتقان ها. این داروها می توانند باعث خشکی گلو شوند.
• زمزمه نکردن. زیرا فشار بیشتری نسبت به گفتار طبیعی به تارهای صوتی وارد می کند.

• سیگار نکشیدن و دوری کردن از دود سیگار افراد دیگر. سیگار کشیدن باعث خشکی گلو و تحریک تارهای صوتی می شود.
• محدود کردن مصرف الکل و کافئین. این امر باعث از دست رفتن آب کل بدن می شود.
• نوشیدن مقدار زیادی آب. مایعات باعث کم حجم شدن مخاط گلو و در نتیجه آسانتر شدن تخلیه ی آن می شود.
• نخوردن غذاهای تند. غذاهای تند می توانند باعث برگشت اسید معده به گلو و مری شوند_ سوزش سردل یا رفلاکس معده به مری (GERD).
• اضافه کردن غلات سبوس دار، میوه ها و سبزیجات به رژیم غذایی. این مواد غذایی حاوی ویتامین های A، E و C هستند که به حفظ غشاهای مخاطی سالم نگه دارنده ی گلو کمک می کنند.
• اجتناب کردن از صاف کردن گلو. این کار باعث آسیب بیشتر است، زیرا با ایجاد لرزش غیر عادی در تارهای صوتی می توان تورم را افزایش داد. صاف کردن گلو باعث ترشح بیشتر مخاط و احساس تحریک بیشتر می شود؛ در نتیجه به صاف کردن دوباره گلو نیاز است.
• جلوگیری کردن از عفونت اندام تنفسی فوقانی. دستان خود را بشویید و از تماس با افراد مبتلا به عفونت تنفسی فوقانی _ مانند سرماخوردگی_ اجتناب کنید.