عفونت گوش میانی

عفونت گوش (اوتیت مدیا حاد  ) نوعی عفونت باکتریایی و یا ویروسی است که بر گوش میانی ،فضای پر از هوای پشت پرده گوش –که شامل استخوان های لرزان کوچک است –اثر میگذارد .کودکان بیشتر از بزرگسالان در معرض ابتلا به این بیماری هستند .
عفونت گوش در بیشتر موارد دردناک است که به دلیل تورم و ایجاد مایعات در گوش میانی بوجود می اید .از انجایی که این بیماری خود بخود درمان میشود ،درمان با مدیریت درد و ارزیابی مشکل اغاز میشود .معمولا عفونت گوش در کودکان زیر 6 سال و انواع شدید ان باید با انتی بیوتیک درمان شود .اختلالات بلند مدت ناشی از این بیماری مانند بروز دائمی مایعات در گوش میانی ،عفونت های دائمی  و یا مکرر  میتوانند باعث بروز مشکلات شنیداری و سایر موارد شوند

معمولا نشانه های این بیماری   به سرعت بروز میکنند
نشانه های عفونت گوش در کودکان  عبارتند از :
•    درد گوش به خصوص در هنگام خوابیدن
•    دشواری در خوابیدن
•    گریه بیش از حد نرمال
•    افزایش میزان کج خلقی
•    دشواری در شنیدن  و یا واکنش به صداها
•    عدم تعادل
•    تب 38 درجه به بالا خروج مایعات از گوش
•    سردرد
•    از دست دادن اشتها
•    کشیدن گوش
بزرگسالان
نشانه های عفونت گوش در بزرگسالان   عبارتند از :
•    درد گوش
•    تخلیه مایعات از گوش
•    کاهش توانایی شنیداری

نشانه های عفونت گوش میتواند تعدادی از موارد را مشخص کند .باید وضعیت فرد به خوبی تشخیص داده شود و به موقع درمان شود .در این موارد با پزشک کودکتان تماس بگیرید :
•    نشانه هایی که بیش از یک روز ادامه می یابند
•    درد شدید گوش
•    کودک و یا کودک نو پای شما پس از سرماخوردگی و یا سایر عفونت های فوقانی تنفسی  کج خلق و بی خواب شده است
•    تخلیه مایعات و یا چرک و یا خونی  از  گوش کودکتان
بزرگسالانی که علائمی همچون درد و تخلیه گوش دارند ،باید بلافاضله  به پزشک مراجعه نمایند .

عفونت گوش به دلیل ویروس و یا باکتری در گوش میانی بروز میکند و این عفونت  بیشتر ناشی از  سایر بیماری ها همانند سرماخوردگی ،انفولانزا و یا الرژی است که میتواند سبب گرفتگی و تورم راه بینی ،گلو و لوله استاش شود .
نفش لوله استاش
لوله های استاش ،دو لوله نازک میباشند که از هر گوش میانی به سمت پشت گلو و پشت راه بینی میروند .پایانه ی این لوله در گلو باز و بسته میشود تا :
•    فشار هوا در گوش میانی را تنظیم نماید
•    هوای داخل گوش را تازه کند
•    ترشحات نرمال را از گوش  میانی خارج کند
تورم و التهاب و خلط در این لوله  که ناشی از عفونت تنفسی و یا الرژی است میتواند این لوله را مسدود کند  و باعث تجمع این ماده در گوش میانی شود .عفونت باکتریایی و یا ویروسی باعث بروز نشانه های عفونت گوش میشود .
این بیماری بیشتر در کودکان بروز میکند که به دلیل نازکی و حالت افقی لوله استاش در انهاست  و این عوامل احتمال انسداد را افزایش داده و تخلیه را دشوار میکنند .
نقش لوزه سوم
لوزه سوم دو غشای کوچک در پشت بینی هستند که به نظر میرسد نقشی در فعالیت سیستم ایمنی داشته باشند .این عملکرد باعث میشود تا انها به میزان زیادی در برابر عفونت و التهاب اسیب پذیر باشند .
از انجایی که لوزه سوم به دهانه ی لوله استاش نزدیک است ،التهاب و یا بزرگی انها میتواند لوله را مسدود کند و به عفونت گوش میانی منجر شود.این مورد بیشتر باعث بروز عفونت گوش در کودکان میشود زیرا لوزه سوم انها بزرگ تر و فعال تر است .
بیماری های مرتبط
مواردی که به عفونت گوش مرتبط میباشند و یا منجر به مشکلات مرتبط گوشی میشوند عبارتند از :
•    اوتیت مدیا  منتشره  :همان التهاب و تجمع مایعات در گوش داخلی است که بدون عفونت ویروسی و یا باکتریایی بروز میکند .در این حالت بروز مایعات پس از بهبود عفونت همچنان پا برجاست و یا میتواند بر اثر اختلال عملکرد و یا انسداد غیر عفونی لوله استاش بروز کند .
•    اوتیت مدیا مزمن  چرکی :نوعی از عفونت گوش دائمی است که به پارگی و یا ایجاد سوراخ در پرده گوش منجر میشود .

عوامل تشدید کننده این بیماری عبارتند از :
•    سن : کودکان بین 6 ماه تا 2 سال بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند که به دلیل اندازه و شکل لوله ی استاش  و سیستم ایمنی ضعیف انها میباشد
•    مراکز گروهی نگهداری از کودک :کودکانی که در مراکز به صورت گروهی نگهداری میشوند ، بیشتر از کودکانی که در خانه هستند  در معرض ابتلا به این بیماری میباشند زیرا انها بیشتر در معرض عفونت هستند مانند سرماخوردگی های معمول
•    تغذیه کودک :کودکانی که از شیشه شیر میخورند به خصوص انهایی که در حالت خوابیده این کار را انجام میدهند ،بیشتر از کودکانی که از سینه مادر شیر میخورند ، در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
•    عوامل فصلی :این بیماری بیشتر در طی پاییز و زمستان بروز میکند که سرماخوردگی و انفولانزا رایج است .افراد مبتلا به الرژی های فصلی،بیشتر در طی فصلهای  پر گرده به عفونت گوش مبتلا میشوند .
•    کیفیت پایین هوا :قرار گیری در معرض دخانیات ،دود و یا میزان بالایی از هوای الوده میتواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد .

در بیشتر موارد ،این بیماری پیامدهای جدی ندارد .عفونت های دائمی و یا مکرر و یا انباشتگی دائمی مایعات میتواند خود پیامدهایی را بوجود اورد :
•    اختلال در شنوایی :یکی از حالتهای رایج در این بیماری ،مشکلات شنیداری خفیف است که به صورت گاه و بیگاه بروز میکند و پس از رفع بیماری نیز از بین میرود .وجود عفونت و یا مایعات به صورت دائمی در گوش میتواند منجر به مشکلات شنیداری جدی شود .در صورتی که پرده گوش  و یا سایر ساختار های گوش  به صورت جدی اسیب ببیند ،امکان ناشنوایی وجود دارد
•    تاخیر در به حرف افتادن  و یا مهارت های کودک : در صورتی که قدرت شنیداری به صورت موقت و یا دائمی اختلال پیدا کند ،امکان بروز تاخیر در حرف زدن و مهارت های اجتماعی و پیشرفتی کودک وجود خواهد داشت .
•    شیوع عفونت :عدم درمان عفونت و یا انهایی که پاسخ مناسبی به درمانها نمیدهند ،میتوانند به غشای اطراف شیوع پیدا کنند .عفونت ماستوئید –یک پیش امدگی استخوانی پشت گوش –ماستوئیدیت نام دارد و میتواند منجر به اسیب دیدگی استخوان و شکل گیری کیست های پر از چرک شود . به ندرت عفونت شدید گوش میانی به سایر غشاهای جمجمه مانند مغز شیوع پیدا میکنند .
•    پارگی پرده گوش :در بیشتر موارد این پارگی در طی 72 ساعت بهبود می یابد ولی در بعضی موارد به جراحی نیاز است .

پس از ملاقات با پزشکتان ،احتمالا به یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده میشوید  و این در حالی است که بیماری درمان شنده باشد و یا درمانهای موجود موثر نباشند .
در صورتی که کودکتان میتواند صحبت کند،پیش از ملاقات با پزشک در خصوص سوالاتی که پزشکتان میپرسد با وی صحبت کنید و خود را اماده کنید تا شما بتوانید از طرف کودکتان به سوالات پزشک پاسخ گویید .سوالات مورد نظر برای کودکان بیشتر مشابه هستند .
•    چه زمانی علائم  شما اغاز شد ؟و تعداد دفعات تکرارر انها چقدر است ؟
•    ایا گوش درد دارید ؟درد خود را چگونه توصیف میکنید ؟
•    ایا کودکتات علائمی همانند تب ،کشیدن گوش ،ناتوانی در خوابیدن  و یا کج خلقی غیر معمول دارد ؟
•    ایا موادی از گوش کودکتان خارج میشود ؟این مواد تیره و یا خونی هستند ؟
•    ایا ک.دکتان به صداهای حیط به خوبی پاسخ میدهد و یا ایا اختلالات شنیداری در فرزنداتان مشاهده کرده اید ؟
•    ایا کودکتان به تازگی به سرماخوردگی و انفولانزا و یا دیگر بیماری های تنفسی مبتلا شده است ؟
•    ایا کودکتان الرژی فصلی دارد ؟ و یا در گذشته عفونت گوش داشته است ؟چه زمانی ؟
•    ایا کودکتان به دارویی مانند پنی سیلین حساسیت دارد ؟

پزشکتان میتواند با توجه به علائمتان و یا ازمایشات فیزیکی ،عفونت گوش میانی و یا سایر بیماری ها را نشخیص دهد .احتمالا پزشکتان از یک اتوسکوپ و یا وسیله نورانی به منظور مشاهده داخل گوش شما،گلو و مسیر بینی  استفاده میکند .همچنین پزشکتان با استفاده از گوشی طبی به ضربان قلب کودکتان گوش میدهد
اتوسکوپ بادی
این دستگاه تنها وسیله تخصصی برای تشخیص عفونت گوش است و با پزشک اجازه میدهد تا داخل گوش را مشاهده کند و در خصوص میزان مایعات پشت پرده گوش قضاوت کند .با این دستگاه ،معمولا پزشک هوا را در خلاف جهت پرده گوش هدایت میکند و این حرکت هوا میتواند باعث حرکت پرده گوش هم شود . در صورتی که گوش میانی با مایع پر شده باشد ،حرکت پرده گوش  خیلی کم خواهد بود ویا اصلا حرکت نخواهد کرد .
ازمایشات دیگر
در صورتی که پزشکتان از تشخیص انجام گرفته مطمئن نباشد و یا درمانهای انجام گرفته موثر نباشند و یا فرد به بیماری های دیگر هم مبتلا باشد  ،از سایر روش ها استفاده میکند :
•    تیمپانومتری :این تست میزان حرکت پرده گوش را مشخص میکند .این دستگاه  کانال گوش را مسدود میکند و فشار هوای داخل کانال را تنظیم میکند و باعث میشود تا پرده گوش حرکت کند .این دستگاه میزان حرکت پرده گوش را مشخص میکند و فشار داخل گوش میانی را به  صورت غیر مستقیم اندازه گیری میکند
•    بازتاب صوتی :این دستگاه مشخص میکند که چه میزان صدای فرستاده شده از دستگاه به سمت پرده گوش بر میگردد –نوعی مقیاس غیر مستقیم از مایعات گوش میانی .به طور معمول ،پرده گوش بیشترین میزان صدا را جذب میکند ولی هرچه فشار بیشتر باشد ،مایع داخل گوش میانی بیشتر میشود و پرده گوش میزان بیشتری از صدا را بازتاب میکند
•    تیمپانوسنتز :به ندرت ممکن است پزشکتان از یک لوله کوچک برای ورود به پرده گوش بیمارو  تخلیه مایع از گوش میانی استفاده میکند –پروسیجری به نام تیمپانوسنتز .روش های ازمایشی موجود برای تعیین عامل عفونی در مایع در صورتی میتوانند مفید باشند که عفونت به سایر روش های درمانی پیشین پاسخ مناسبی نگفته است .
•    سایر ازمایشات :در صورتی که کودکتان عفونت دائمی گوش داشته باشد و یا به طور دائمی در گوش میانی او مایعات انباشته شوند ،ممکن است پزشکتان شما را به یک متخصص شنوایی،متخصص توانایی های گفتاری و یا درمانگر رشد کودک  معرفی کند  تا توانایی شنیداری ،گفتاری و درک مطلب و یا رشدی  وی بررسی شوند .
معنای تشخیص چیست ؟
•    اوتیت مدیا حاد :معمولا تشخیص عفونت گوش  ،تشخیصی خلاصه وار برای اوتیت مدیا حاد است و و پزشمتان در صورتی چنین تشخیصی میدهد که نشانه مایعات در گوش میانی تان  و یا نشانه های عفونت را مشاهده کند و یا حتی بروز علائم به صورت ناگهانی باشد .
•    اوتیت مدیا حاد منتشره :در صورتی که مایعات در گوش داخلی مشاهده شود ،این مورد تشخیص دا ده میشود ولی در حال حاضر هیچ علائمی وجود ندارد .
•    اوتیت مدیا مزمن چرکی :در این حالت عفونت دائمی گوش منجر به پارگی و یا ایجاد سوراخ در پرده گوش میشود و در صورتی که این حالت وجود داشته باشد ،پزشکتان اوتیت مدیا مزمن چرکی راتشخیص  خواهد داد .

بیشتر انواع عفونت های  گوش بدون نیاز به انتی بیوتیک درمان میشوند.بهترین گرینه برای کودک شما با توجه به سن  او و شدت بیماری متفاوت خواهد بود .
رویکرد های  موثر در طولانی مدت
معمولا نشانه های این بیماری در طی چندین روز از بین میروند و بیشتر عفونت ها در طی یک تا دو هفته و بدون نیاز به درمان بهبود می یابند .اکادمی کودکان امریکایی و اکادمی پزشکان خانوادگی امریکایی رویکرد های طولانی مدت را به صورت گزینه های زیر پیشنهاد میکنند :
•    کودکان 3 تا 23 ماهه که به مدتی کمتر از 48 ساعت، دردی خفیف  در یک گوش داخلی دارند و دمای بدن انها کمتر از 39 درجه است
•    کودکان 2 سال به بالا  که دردی خفیف  در یک گوش داخلی دارند و دمای بدن انها کمتر از 39 درجه است
تعدادی از شواهد نشان میدهند که انتی بیوتیک  میتواند برای تعدادی از کودکان مبتلا به عفونت گوش موثر باشد .در خصوص مزایای انتی بیوتیک در برابر عوارض جانبی ان و احتمال بروز بیماری های مقاوم و درمان نشدنی در اثر مصرف بیش از اندازه ی انتی بیوتیک  با پزشکتان مشورت نمایید
مدیریت درد
پزشکتان روش هایی را به شما توصیه میکند تا درد ناشی از عفقونت گوش را کاهش دهید مانند :
•    کمپرس های گرم :قرار دادن یک پارچه ی گرم و مرطوب بروی ناحیه مورد نظر به منظور کاهش درد
•    مسکن ها : احتمالا پزشکتان به شما توصیه میکند از داروهای غیر تجویزی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن به منظور کاهش درد استفاده کنید .این دارو ها را مطابق با دستور روی دارو مصرف کنید .کودکان و نوجوانان باید در مصرف این دارو محتاط باشند زیرا میتواند منجر به بروز سندروم ری شود .اگرچه کودکان زیر 2 سال میتوانند از این دارو مصرف کنند ولی مصرف ان برای بهبود ابله مرغان و یا نشانه های شبه انفولانزا توصیه نمیشود .میتوانید در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید .
درمان با انتی بیوتیک
ممکن است پزشکتان از انتی بیوتیک به منظور درمان عفونت گوش در این موارد استفاده کند :
•    کودکان 6 ماه به بالا با درد شدید گوش در یک و یا هر دو گوش به مدت حداقل 48 ساعت و یا دمای 39 درجه به بالا برای فرد
•    کودکان 6 تا 23 ماه با درد خفیف گوش داخلی  در یک یا هر دو گوش به مدت کمتر از 2 روز و دمای پایین 39 درجه برای فرد
•    کودکان 2 سال به بالا با درد خفیف گوش داخلی  در یک یا هر دو گوش به مدت کمتر از 2 روز و دمای پایین 39 درجه برای فرد
حتی پس از بهبود علائم ،تمام انتی بیوتیک را با توجه به دستور پزشک مصرف کنید زیرا عدم رعایت این مورد میتواند منجر به برگشت عفونت و مقاومت باکتری در برابر  انتی بیوتیک شود.در صورتی که دوز مصرفی تان را فراموش کردید،با پزشکتان مشورت کنید .
لوله های گوشی
در صورتی که کودکتان به اوتیت مدیا مبتلا باشد –سه بار در شش ماه و یا 4 بار در یک سال که حداقل یک بار در طی 6 ماه گذشته رخ داده است –یا اوتیت مدیا  منتشره  –تجمع دائمی مایعات در گوش پس از انکه عفونت بهبود یافته است و یا عدم وجود عفونت – ممکن است پزشکتان از یک پروسیجر به منظور تخلیه مایع گوش داخلی استفاده کند .
در طی نوعی جراحی سرپایی به  نام  میرینگوتومی ،جراح یک سوراخ کوچک در پرده گوش ایجاد میکند که به او اجازه میدهد تا مایعات را  از گوش داخلی خارج نماید .یک لوله کوچک به نام تیمپانوستومی در دریچه  قرار میگیرد و به تهویه ی گوش داخلی کمک کرده و از  تجمع مایعات  پیشگیری میکند .تعدادی از لوله ها باید  به مدت 6 ماه تا یک سال در یک مکان باقی بمانند و سپس خودشان خارج میشوند .تعداد دیگری از لوله ها به مدت بیشتری در ان مکان باقی مانده و باید توسط جراحی برداشته شوند .
پرده گوش پس از خروج لوله و یا برداشت ان ،خود بخود ترمیم میشود .
درمان اوتیت مدیا مزمن  چرکی
عفونت مزمن که منجر به ایجاد سوراخ در پرده گوش میشود - اوتیت مدیا مزمن  چرکی  به راحتی درمان نمیشود .معمولا ان را با انتی بیوتیک های قطره مانند درمان میکنند .معمولا پزشکتان به شما اموزش میدهد که چگونه میتوانید مایعات را از داخل کانال گوش و پیس از ریختن قطره خارج نمایید .
ارزیابی
کودکانی که به عفونت های مزمن و یا دائمی  در گوش داخلی مبتلا هستند ،بابد با دقت مورد برر سی قرار گیرند .با پزشکتان در خصوص تنظیم ملاقات های بعدی مشورت نمایید .احتمالا پزشکتان از تستهای منظم شنوایی و یا زبانی استفاده میکند .

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

این موارد احتمال بروز عفونت گوش را کاهش میدهند :
•    پیشگیری از سرماخوردگی و یا سایر بیماری ها : به کودکتان بیاموزید که به صورت مرتب و کامل دستهایش را بشوید و وسایل شخصی خود را با کسی تقسیم نکند و در هنگام عطسه و سرفه ،از بازوی خود استفاده کند  و در صورت ممکن کودکتان را به مراکز نگهداری گروهی نبرید .بهتر است که محلهای مشابه تعداد کمتری از کودک را نگهداری نمایند .هنگامی که کودکتان بیمار است ،او را در خانه نگاه دارید .
•    از مصرف سیگار دیگران بپرهیزید :مطمئن شوید که کسی  در خانه شما سیگار نمیکشد و بیشتر به محیط های بدون دود بروید
•    با شیشه به کودکتان شیر ندهید :در صورت امکان تا 6 ماه خودتان به کودکتان شیر بدهید .شیر مادر حاوی پادتنهایی است که میتواند کودک را از ابتلا به عفونت  محافظت نماید
•    در صورتی که با شیشه به کودکتان شیر میدهید ،او را بنشانید :در حالتی که کودکتان خوابیده است ،شیشه شیر را در دهان وی نگذارید و شیشه را در رختخواب کودک قرار ندهید .
•    در خصوص واکسیناسیون با پزشکتان مشورت نمایید :در خصوص واکسیناسیون های مناسب کودکتان با پزشک مشورت نمایید .واکسن های انفولانزای فصلی و واکسن های پنوموکوکی میتوانند از بروز عفونت گوش پیشگیری نمایند .

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید