مورتون نروم

مورتون نوروم وضعیت دردناکی است که برروی بافت عصبی پا اثرمی گذارد. بیشترین شیوع این بیماری دربین انگشتان سوم و چهارم پا می باشد. کسی که مبتلا به این وضعیت است ممکن است درهنگام ایستادن تصورکند که ریگ یا شن ریزه ای درکفش دارد. 
 مورتون نوروم ضخیم شدن بافت اطراف اعصابی است که وارد انگشتان پا می شوند و عامل ایجاد سوزش و یک درد تیز درقسمت بافت عصبی می شود. انگشتان پا هم ممکن است احساس سوزش، بی حسی و گرما داشته باشند. 
پوشیدن کفشهای پاشنه بلند به تشدید این بیماری کمک می کند. دربسیاری ازموارد پوشیدن کفشهای پاشنه کوتاه و پنجه پهن احساس آرامش می کنند.  گاهی اوقات تزریق کورتیکو استروئید و یا عمل جراحی لازم است.

این بیماری هیچگونه نشانه خارجی ندارد. علائم و نشانه های این بیماری ممکن است شامل موارد زیرباشد:
•    احساس وجود ریگ درکفش درحالت ایستاده
•    احساس درد و سوزش در بافت عصبی که ممکن است به انگشتان هم سرایت کند.
•    سوزن سوزن شدن و یا بی حسی انگشتان پا

درصورت بروز مشکل به پزشک معالج خود مراجعه کنید.

بسیاری ازاوقات عواملی مانند التهاب، فشار و یا آسیبها ی وارد آمده به عصب باعث وجود آمدن مورتون نوروم می شود.

عواملی که باعث بوجود آمدن مورتون نوروم می شوند عبارتند از:
•    پوشیدن کفشهای پاشنه بلند و کفش نامناسب   کفشهای پاشنه بلند و کفشهای تنگ باعث فشاراضافه برروی انگشتان شده و به انگشتان و بافت عصبی پا فشارمی آورد.
•    انجام ورزشهایی که برروی بروز این بیماری تأثیرمی گذارند.  شرکت درفعالیتهای ورزشی مثلا اگرشما دونده هستید و یا ورزشهایی انجام می دهید که که انجام آن نیازبه پوشیدن کفش تنگ دارد مانند اسکی روی برف، صخره نوردی ممکن است به پای شما فشارآورده وآسیب برسانند.
•    ناهنچاری پا افرادی که قوس کف پای آنها زیاد است و انگشت چکشی دارند بیشتردرمعرض ابتلا به مورتون نوروم هستند.

همه مشکلات پا نیازبه مراقبتهای پزشکی ندارند. اما اگرپا درد شما بیش ازچند روز طول کشید و یا احساس درد همراه با سوزش  داشتید که حتی بعد ازعوض کردن کفش  و اصلاح حرکاتی که باعث فشارآوردن به پای شما می شود همچنان ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.

   

دروهله اول به پزشک عمومی یا خانوادگی خود مراجعه کنید. اوممکن است شما را نزد متخصص اختلالات پا بفرستد.
قبل از مراجعه به متخصص پاسخ سؤالهای زیر را آماده کنید:
•    علائم بیماری ازچه موقعی شروع شده است؟
•    آیا علایم به تدریج یا به طورناگهانی شروع شده است؟
•    چه نوع کفشی برای کارمی پوشید؟
•    آیا ورزش می کنید؟ چه ورزشی؟
•    ازچه داروها و مکمل هایی استفاده می کنید؟
•    چه چیزی باعث بدترشدن علائم شما می شود؟
چه انتظاری ازپزشک خود دارید؟

پزشک ممکن است سؤالات زیررا ازشما بپرسد:
•    آیا با پوشیدن کفشهای خاصی درد شما بدترمی شود؟
•    چه فعالیتهایی باعث کاهش یا افزایش درد می شوند؟
•    آیا درقسمت دیگری ازبدنتان درد دارید؟

درضمن معاینه،  پزشک پای شما را فشارمی دهد تا یک توده را احساس کند. همچنین ممکن است صدایی شبیه به تق تق دربین انگشتان شما شنیده شود.
انجام تصویربرداری
برخی ازانواع تصویربرداری برای تشخیص مورتون نوروم مؤثرتر هستند که عبارتند از:
•    اشعه ایکس  احتمال زیاد دارد که پزشک برای تشخیص بیماری شما ازروش عکسبرداری با اشعه ایکس استفاده کند تا احتمال مشکلات دیگرازجمله شکستگی استرسی را رد کند.
•    اولتراسوند  دراین روش ازفن آوری امواج صوتی برای ایجاد تصاویرهمزمان ازساختارداخلی استفاده می کنند. ازاولتراسوند بخصوص برای تشخیص اختلالات بافتهای نرم مانند مورتون نوروم استفاده می شود.
•    تصویربرداری رزونانس مغناطیسی  (MRI) استفاده ازامواج رادیویی با ایجاد یک میدان قوی مغناطیسی برای دیدن بافتهای نرم است. این روش معمولا مورتون نوروم را برای افرادی که هیچگونه نشانه ای ندارند، مشخص می کند.

درمان این بیماری بستگی به میزان شدت علائم آن دارد. پزشک احتمالا برای درمان ازروشهای غیرجراحی استفاده خواهد کرد.
درمان
قراردادن کفی طبی درکفش به کاهش فشاربرروی عصب کمک می کند.
جراحی و سایرروشها
برخی از روشها عبارتند از:
•    تزریق استروئید  تزریق استروئید به ازبین رفتن درد کمک می کند.
•    برطرف کردن فشارتوسط جراحی   اگردرمانهای دیگرمؤثرواقع نشوند، عمل جراحی به منظور تسکین درد انجام می شود. اعمال جراحی مربوطه معمولا موفقیت آمیزاست اما گاهی ممکن است به بی حسی دائمی انگشتان پا منجرشود.

برای کمک به تسکین درد مورتون نوروم و درمان عصب های درگیرمی توانید روشهای زیررا امتحان کنید:
•    استفاده ازداروهای ضد التهابی   داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن (Advil, Motrin IB, others)  و ناپروکسن به کاهش تورم و رفع درد کمک می کند.
•    ماساژ پا با یخ   ماساژ با یخ ممکن است به کاهش درد کمک کند. 
•    استفاده ازکفش مناسب   ازپوشیدن کفشهای پاشنه بلند و پنجه باریک خودداری کنید. کفشی را انتخاب کنید که پنجه پهن و فضای کافی داشته باشد. 
•    استراحت کردن   به مدت چند هفته فعالیتهایی ازقبیل دویدن، ورزش ایروبیک، و یا رقص که برروی پا فشارمی آورند را کاهش دهید. 
 

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.