نورودرماتیت (لیکن سیمپلکس مزمن )

نورودرماتیت نوعی بیماری پوستی است واز علایم اولیه آن خارش بخش‌هایی از پوست است .خاراندن این نواحی باعث می‌شود تا خارش بیشتر شود .فرانید خارش و خاراندن این نواحی منجر به ضخامت پوست شده و به پوست حالتی چرم مانند می‌بخشد .ممکن است  مناطقی بروی گردن ،مچ دست ،باسن و قوزک پای شما به این وضعیت دچار  شوند .
نورودرماتیت با نام لیکن سیمپلکس مزمن هم شناخته می‌شود ولی بیماری خطرناک و مسری نیست .این احتمال وجود دارد که شدت خارش  خیلی زیادباشد و یا بیماری مزمن شود که در این صورت اختلالاتی در خواب ،عملکرد جنسی و کیفیت زندگی فرد بوجود خواهد آمد .
شکست چرخه ی خارش و خاراندن ناحیه مبتلا به این بیماری کاری دشوار  است و موفقیت حاصل از درمان با توجه به توانایی فرد در مقاومت در برابر خاراندن این نواحی تعیین می‌شود .داروهای غیر تجویزی  و کرمهای تجویزی میتوانند به بهبود خارش فرد کمک نمایند .همچنین بهتر است  از عوامل تشدید کننده ی این بیماری دوری جویید و یا آن‌ها را از زندگی خود حذف نمایید .

نشانه‌های نورودرماتیت عبارتند از :
-بروز خارش در نواحی از پوست 
-پوست حالتی چرم مانند و یا پوسته پوسته پیدا میکند 
-بخش هایی از پوست ضخیم  و برامده می‌شوند  و به رنگ قرمز یا رنگی تیره تر از پوست در می‌آیند 
این وضعیت نواحی از بدن را دچار میکند که بیمار میتواند آن‌ها را بخاراند مانند سر ،گردن ،مچ دست ،بالای بازو ،قوزک پا ،فرج ،کیسه بیضه یا مقعد .ممکن است خارش ناشی از این بیماری شدید و موقتی باشد و یا به همان شدت به صورت دائمی وجود داشته باشد .احتمالا فرد از روی عادت و  یا در طی خواب ناحیه مورد نظر را می خاراند .

-شما به صورت مکرر محلی مشخص از پوست خود را می خارانید 
-خارش این نواحی از بدنتان باعث می‌شود تا نتوانید بخوابید و یا بر فعالیت‌های روزمره ی خود تمرکز نمایید 
-پوست شما دردناک شده است و به نظر میرسد عفونی شده است

دلیل اصلی این بیماری مشخص نیست .گاهی اوقات این بیماری به دلیل تماس شی آزار‌دهنده ای با پوست و یا اصطکاک شیی با پوست مانند لباس‌های تنگ  و یا نیش حشرات بوجود می‌آید .خارش این نواحی با خاراندن بیشتر وخیم می‌شود .
در بعضی موارد هم نورودرماتیت به سایر بیماری‌های پوستی ارتباط داده می‌شود مانند خشکی پوست ،اگزما و یا پسوریازیس .استرس  و اضطراب هم میتوانند از عوامل محرک این بیماری باشند .

تعدادی از عوامل احتمال ابتلا به نورودرماتیت را افزایش میدهند مانند :
-سن و جنیست شما :خانمها بیشتر از آقایان در معرض ابتلا به این بیماری هستند  و این بیماری بیشتر افراد بین 30 تا 50 سال را دچار میکند 
-سایر بیماری‌های پوستی :افرادی که سابقه خانوادگی و یا شخصی ابتلا به درماتیت ،اگزما و پسوریازیس  و بیماری‌های مشابه را دارند ،بیشتر در معرض ابتلا به نورودرماتیت قرار دارند .
-اختلالات اضطرابی :استرس و اضطراب میتواند باعث بروز خارشی شود که به نورودرماتیت مرتبط است 

خاراندن زیاد یک ناحیه باعث بروز زخم ،عفونت های باکتریایی  و یا زخم های دائمی  و تغییر رنگ پوست می‌شود .خاراندن میتواند اختلالاتی در خواب شما هم بوجود آورد .

شما میتوانید به پزشک خود مراجعه نمایید و احتمالاً پس از آن و در صورت نیاز به یک متخصص پوست ارجاع داده می‌شوید .
با استفاده از این اطلاعات میتوانید برای ملاقات با پزشکتان آماده شوید :
-علائم خود را بنویسید  به همراه طول مدت آن‌ها 
-لیستی از تمام داروهای مصرفی تان حتی ویتامین ها به همراه دوز مصرفی و زمان مصرف آن‌ها تهیه کنید
-لیستی از سؤالات خود تهیه کنید
-اطلاعات شخصی تان را بنویسید مانند استرس های شدید یا تغییراتی در سبک زندگی که به تازگی رخ داده‌اند 
میتوانید  در زمینه نورودرماتیت  این سؤالات ر از پزشک خود بپرسید:
-دلیل اصلی خارش من چیست ؟
-ایا دلایل دیگری وجود دارد ؟
-آیا به ازمایشاتی نیاز است ؟
-ایا این خارش قطع می‌شود ؟
-روش های درمانی کدامند و شما کدامیک را پیشنهاد میکنید ؟
-عوارض جانبی روش‌های درمانی چیست؟
روش‌های درمانی جایگزین کدامند ؟
-چقدر طول میکشد تا پوست به حالت نرمال خود بازگردد ؟
-چگونه میتوانم سایر بیماری‌ها را در کنار این بیماری مدیریت کنم ؟
چه توقعاتی از پزشکمان داشته  باشیم ؟
-ایا علایم شما موقتی بوده  و یا دائمی هستند ؟
-از کدام مواد بهداشتی برای پوست خود استفاده میکنید ؟مانند لوسیون ،کرم  و صابون ؟
-به منظور مدیریت خارش خود چه اقداماتی انجم داده‌اید ؟
-ایا یکی از این اقدام‌ها مؤثر بوده‌اند ؟
-ایا به تازگی استرس و اضطراب داشته‌اید ؟
-علائم شما تا چه حدی بر کیفیت زندگی‌تان مؤثر بوده‌اند مانند توانایی شما در خوابیدن .

پزشکتان با بررسی ناحیه ای  از پوست که به این بیماری دچار شده است ،میتواند درماتیت را تشخیص دهد  و مشخص نماید که شما ناحیه مورد نظر را خراش داده‌اید و یا خیر  .به منظور تعیین سایر عوامل ،ممکن است پزشکتان نمونه کوچک از پوست و یا بیوپسی بگیرید تا  ازمایشاتی بروی آن انجام شود .

روش های درمانی به منظور کنترل خارش   و پیشگیری از خاراندن نواحی مبتلا به بیماری  و تعیین دلایل اصلی بیماری صورت میگیرد :
-کرمهای ضد التهاب متراکم :در صورتی که کرمهای غیر تجویزی کورتیکو استروئید اثر بخشی لازم را نداشته باشند ،ممکن است پزشکتان داروی قوی تری را تجویز کند .اگر  ناحیه فرج به این بیماری دچار شده باشد ،میتوان از  پماد های مهار کننده های کالسینئورین (تاکرولیموس ) استفاده نمود .
-تزریق کورتیکواستروئید ها :ممکن است پزشکتان کورتیکواستروئید ها را مستقیما در ناحیه مبتلا به بیماری تزریق کند
-داروهای ضد خارش :انتی هیستامین های تجویزی به بهبود خارش بسیاری از افراد مبتلا به نورودرماتیت کمک میکنند .ممکن است تعدادی از این داروها باعث بروز خواب الودگی شوند  و به بهبود خارش در طی خواب کمک نمایند 
-داروهای ضد اضطراب :از انجایی که اضطراب و استرس میتوانند  عامل بروز نورودرماتیت باشند ،داروهای ضد اضطراب در پیشگیری از خارش موثرند
-پرتودرمانی :گاهی اوقات  قرار گیری ناحیه مبتلا به این بیماری در برابر انواع ویژه از پرتوها میتواند در بهبود بیماری موثر باشد 
-روان درمانی :صحبت با یک مشاور به شما کمک میکند تا   میزان تاثیر عواطف و رفتار های خود بر بهبود و یا وخامت خارش های ناشی از این بیماری را متوجه شوید 
روش های نوین درمانی
در این زمینه باید مطالعات بیشتری صورت گیرد ولی تعدادی از مطالعات نشان میدهند که روش های درمانی ذیل میتوانند اثر بخش باشند :
-تزریق بوتاکس یا سم بوتولینیوم :این تکنیک به کاهش خارش  و رفع تکه های ضخیم پوستی کمک میکند 
-محلولهای اسپرین :میتوان محلولی از ترکیبات اسپرین و دیکلرومتان را بروی ناحیه مورد نظر مالید .این روش برای تعدادی از افراد مبتلا به نورودرماتیت موثر بوده  است .

ین روش های خانگی به شما  در مدیریت بهتر نورودرماتیت کمک میکنند :
-از خاراندن پوست خود بپرهیزید :ممکن است خارش شما شدید باشد ولی خاراندن و لمس بیشتر این ناحیه وضعیت را بدتر میکند 
-از کمپرس های مرطوب و خنک استفاده کنید :این کار به بهبود خارش و لطافت پوست کمک میکند .قرار دادن یک کمپرس خنک و مرطوب بروی ناحیه مورد نظر و به مدت چندین دقیقه پیش از مصرف کرمهای متراکم باعث میشود تا این موارد بهتر به پوست نفوذ نمایند 
-از داروهای غیر تجویزی استفاده کنید :یک کرم ضد خارش یا لوسیون را بروی این ناحیه بمالید .یک کرم هیدروکورتیزون میتواند به صورت موقتی خارش را کاهش دهد .انتی هیستامین های خوراکی مانند دیفن هیدرامین (Benadryl, others) میتوانند خارش شدید را بهبود بخشند  و به شما کمک کنند تا خواب بهتری داشته باشید .مصرف کاپسایسین هم برای عده ای از مردم موثر بوده است ولی ممکن است مصرف ان در اوایل با کمی سوزش همراه باشد 
-ناحیه مبتلا به درماتیت را بپوشانید :بانداژ و یا مرهم  میتوانند از پوست شما حفاظت کنند و از بروز خارش پیشگیری نمایند .این روش بیشتر برای کسانی موثر ست که به خارش های شبانه دچار میشوند .
-ناخن های خود را کوتاه کنید :ناخن های کوتاه تر به میزان کمتری به پوست شما اسیب می رسانند به خصوص زمانی که شما در هنگام خواب خود را می خارانید 
-دوش اب گرم بگیرید و پوست خود را مرطوب کنید :دوش اب گرم و نه داغ بگیرید .مقداری جوش شیرین یا جو دوسر کلوئیدی و یا جو دو سر نپخته را به اب اضافه کنید .همچنین بهتر است از صابون های ملایم استفاده کنید که بدون عطر و رنگ هستند .پس از شست وشوی بدن خود از مرطوب کننده های بدون بو برای حفاظت از پوست خود استفاده کنید .
-از محرک ها دوری کنید :به مواردی که باعث  عود مجدد این بیماری میشوند توجه کنید و از انها اجتناب کنید .به عنوان مثال تکنیک های مدیریت استرس را بیاموزید  و یا از لباس هایی استفاده کنید که باعث خارش نمیشوند 

در این زمینه به پزشکتان مشورت کنید 

در این زمینه با پزشکتان مشورت کنید 

در این زمینه با پزشکتان مشورت کنید