حساسیت به نیکل

حساسیت به نیکل یکی از مهم‌ترین دلایل بروز درماتیت تماسی است -بثورات خارش داری که به هنگام تماس با با یک ماده بی خطر بروز میکنند .
معمولاً این نوع از الرژی با گوشواره  و سایر جواهرات به‌خصوص آن‌هایی که نیاز به ایجاد سوراخ در قسمتی از بدن دارند ،مرتبط میباشد .ولی ممکن است نیکل در بسیاری از وسایل معمول و پرکاربرد هم وجود داشته باشد مانند سکه تا زیپ ،تلفن همراه  و قاب عینک .
حساسیت به نیکل میتواند افراد در سنین متفاوت را مبتلا نماید .این حساسیت پس از قرار گیری طولانی مدت و یا مکرر در برابر مواد حاوی نیکل بروز میکند .روش های درمانی موجود نشانه‌های این وضعیت را تخفیف میدهند ولی پوست شما همیشه در برابر فلزات حساس خواهد بود و باید از تماس آن با فلزات خودداری کنید .

اگر شما به نیکل حساسیت دارید و در معرض یکی از مواد حاوی نیکل قرار گرفته‌اید ،در طی 12 تا 48 ساعت پس از آن واکنش‌های الرژیک یا درماتیت تماسی را تجربه خواهید کرد .ممکن است واکنش بوجود اوده بین دو  تا چهار هفته پایدار باشد .نشانه های درماتیت تماسی فقط زمانی بروز میکنند که پوست شما در معرض نیکل قرار میگیرد ولی ممکن است در جاهای دیگری از بدنتان هم بروز نمایند .نشانه های این حساسیت عبارتند از :
·    بثورات یا برامدگی های پوستی 
·    خارشی که میتواند شدید باشد 
·    قرمزی یا تغییر رنگ پوست 
·    تکه‌های خشکی از پوست که شباهتی با سوختگی دارند 
·    تاول و خروج مایعات در موارد حاد 

اگر شما به نیکل حساسیت دارید و در معرض یکی از مواد حاوی نیکل قرار گرفته‌اید ،در طی 12 تا 48 ساعت پس از آن واکنش‌های الرژیک یا درماتیت تماسی را تجربه خواهید کرد .ممکن است واکنش بوجود اوده بین دو  تا چهار هفته پایدار باشد .نشانه های درماتیت تماسی فقط زمانی بروز میکنند که پوست شما در معرض نیکل قرار میگیرد ولی ممکن است در جاهای دیگری از بدنتان هم بروز نمایند .نشانه های این حساسیت عبارتند از :
·    بثورات یا برامدگی های پوستی 
·    خارشی که میتواند شدید باشد 
·    قرمزی یا تغییر رنگ پوست 
·    تکه‌های خشکی از پوست که شباهتی با سوختگی دارند 
·    تاول و خروج مایعات در موارد حاد 

واکنش الرژیک زمانی بوجود می‌آید که  سیستم ایمنی شما یک ماده را به اشتباه شناسایی میکند .در حالت نرمال سیستم ایمنی با واکنش خود از بدن در برابر باکتری و ویروس و  مواد سمی محافظت میکند .
در صورتی که شما به نیکل حساسیت داشته باشید ،بدنتان به این ماده و احتمالاً سایر فلزات واکنش نشان میدهد مانند کبالت  و پالادیوم .در واقع بدن شما به اشتباه نیکل را به عنوان ماده‌ای مضر شناسایی میکند ..پس. از آنکه بدن شما به ماده‌ای الرژی زا مانند نیکل واکنش نشان دهد ،سیستم ایمنی شما به آن حساسیت خواهد داشت.این یعنی هر زمانی که شما در معرض نیکل قرار گیرید ،سیستم ایمنی واکنش‌های الرژیک نشان خواهد داد .
ممکن است حساسیت سیستم ایمنی شما به نیکل پس از اولین بار قرار گیری در معرض این ماده و یا دفعات مکرر بروز نماید .دلیل اصلی حساسیت به این ماده مشخص نیست ولی ممکن است این حالت ارثی یا ژنتیکی باشد .

مواد حاوی نیکل

در بیشتر موارد حساسیت به نیکل به دلیل استفاده از گوشواره  و سایر جواهرات حاوی نیکل  بوجود می‌آید که برای به کار گیری آن‌ها قسمتی از بدن سوراخ می‌شود .مواد معمولی که حاوی نیکل هستند عبارتند از :
·    جواهراتی که برای به کار گیری آن‌ها قسمتی از بدن سوراخ می‌شود 
·    سایر جواهرات مانند انگشتر ،دستبند و گردن بند و قلا ب آن‌ها 
·    بند ساعت 
·    متصل کننده لباس‌ها مانند زیپ ،گیره و قلاب سینه بند 
·    سگک کمربند 
·    قاب عینک 
·    سکه 
·    وسایل فلزی 
·    تلفن همراه 
·    کلید 

فاکتورهایی که احتمال ابتلا به حساسیت به نیکل  را افزایش میدهند عبارتند از :
·    سوراخ بودن گوش و یا سایر نقاط بدن :از آنجایی که نیکل ماده‌ای کاربردی در جواهرات است ،حساسیت به آن هم در اغلب موارد به دلیل استفاده از گوشواره  و سایر جواهراتی است که برای استفاده از آن‌ها باید قسمتی از بدن سوراخ شود  و حاوی نیکل میباشند .اگر اولین جواهری که شما پس از سوراخ کردن یک ناحیه استفاده کردید ،حاوی نیکل باشد ،بدن شما در طی دوران بهبودی در معرض فلزات قرار میگیرد .معمولا این دسته از افراد هر روز از جواهرات استفاده میکنند .هر چه میزان جواهراات کاربردی شما بیشتر باشد ،احتمال ابتلا به حساسیت ناشی از نیکل هم بیشتر خواهد شد .
·    کار با فلزات :اگر شما در محیطی کار میکنید که ارتباط مستقیمی با نیکل دارید ،بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به حساسیت به نیکل قرار دارید .اگر افرادی که به میزان زیادی در معرض نیکل قرار دارند ،به لیل تعریق و یا استفاده از آب ،رطوبت را نیز تجربه کنند به احتمال بیشتری به حساسیت ناشی از نیکل مبتلا می‌شوند .مانند متصدیان بار ،افرادی که در صنایع غذایی خاصی کار می‌کنند  و خدمتکار های خانگی .کارگران فلزات ،ارایشگران و فروشنده ها هم در این دسته قرار میگیرند .
·    جنسیت مونث :زنان و دختران بیش از آقایان در معرض ابتلا به الرژی به نیکل هستند زیرا آن‌ها اعضای بیشتری از بدنشان را سوراخ میکنند  و در سنین پایین‌تر هم به این کار علاقه نشان میدهند 
·    سابقه خانوادگی ابتلا به حساسیت به نیکل :ممکن است شما سابقه ارثی ابتلا به این نوع از الرژی را داشته باشید و این در صورتی که سایر اعضای خانواده تان نیز به این ماده حساس هستند .
·    حساسیت به سایر فلزات :افرادی که به پالادیوم ،کبالت  و کروم حسایت دارند ،احتمالا در برابر نیکل هم حساسند 
 

در این زمینه با پزشکتان مشورت کنید 

اگر به نوعی از بثورات پوستی مبتلا شده‌اید که ارتباطی با حساسیت به نیکل دارند ،میتوانید به  پزشک خانوادگی تان مراجعه کنید.
اگر پیش از ملاقات با پزشکتان خود را برای این دیدار آماده کنید ،بیشترین بهره را از جلسات درمانی خواهید برد 
آنچه که میتوانید قبل از ملاقات با پزشکتان انجام دهید 

-علائم   خود را بنویسید  به همراه زمان بروز آن‌ها  و الگوی آن 
-لیستی از داروهای مصرفی تان تهیه کنید حتی مکمل ها و ویتامین ها 
-سوالاتی را که میخواهید از پزشکتان بپرسید را یادداشت نمایید 
.میتوانید  این سؤالات را از پزشکتان بپرسید :
·    دلایل اصلی  بروز این بیماری  کدامند ؟ و سایر دلایل کدامند ؟
·    به چه ازمایشاتی برای تایید تشخیص  نیاز است ؟ایا باید برای این ازمایشات آماده شوم ؟
·    گزینه های درمانی کدامند ؟روش های پیشنهادی شما  کدامند ؟
·    عوارض جانبی روش‌های درمانی کدامند ؟
·    آیا باید به یک متخصص مراجعه کنم ؟
·    آیا میتوانم از داروهای غیر تجویزی برای بهبود خود استفاده کنم ؟
·    کدام درمانهای خانگی برای من مناسب و کدام یک نا مناسب است ؟

چه توقعاتی از پزشکمان داشته باشیم ؟

احتمالاً پزشکتان نیز این سؤالات را از شما می‌پرسد .
·    چه زمانی علائمتان آغاز شد ؟ و آیا این علایم در طی زمان تغییر کرده‌اند ؟
·    از کدام یک از روش‌های درمانی خانگی استفاده کرده‌اید ؟
·    تأثیر این روش‌های درمانی چه بوده است ؟
·    آیا روشی وجود دارد که علائمتان را وخیم کند ؟

معمولاً حساسیت به نیکل با توجه به این موارد تشخیص داده می‌شود :
-ظاهر پوست 
-سابقه اخیر تماس با وسایل حاوی نیکل 
در صورتی که بثورات پوستی ناشی از الرژی خیلی مشخص نباشند ،پزشکتان پچ تست را پیشنهاد میکند که نوعی تست الرژی تماسی با حساسیت بالا است .ممکن است وی شما را به یک متخصص الرژی   یا متخصص پوست ارجاع دهد .

پچ تست 

در این تست ،میزان کمی از مواد حساسیت زا  که شامل نیکل می‌شوند بروی پوست شما قرار داده می‌شوند  و با پچ پوشیده می‌شوند که به مدت دو روز  و پیش از آنکه پزشکتان آن را بردارد ،بروی پوست شما باقی می‌ماند .اگر شما به حساسیت به نیکل مبتلا باشید ،پوست زیر پچ پس از برداشت آن  و یا در روز بعد از آن ملتهب می‌شود .
از آنجایی که میزان تمرکز مواد الرژی زای کاربردی کم است ،این تست حتی برای افراد مبتلا به حساسیت شدید  هم ایمن میباشد .

حساسیت به نیکل هیچ درمان قطعی ندارد .اگر یک بار به این الرژی دچار شوید ،دفعات بعدی هم با تماس با این فلز به بثورات پوستی و یا درماتیت تماسی دچار خواهید شد .اگر یک ناحیه خاص از بدن تان مانند لاله گوش به این فلز واکنش نشان دهد ،دفعات بعدی این واکنش شدید تر  خواهد شد .

دارو 
ممکن است پزشکتان یمی از داروها زیر را به منظور کاهش حساسیت  و بهبود بثورات ناشی ا:ز حساسیت تجویز نماید :
•    کرم کورتیکواستروئیدی :مانند( clobetasol (Temovate, Cormax, others  و betamethasone dipropionate (Diprolene) .مصرف طولانی مدت این مواد منجر به نازکی و کاهش ضخامت پوست خواهد شد .
•    کرمهای غیر استروئیدی مانند pimecrolimus (Elidel) و tacrolimus (Protopic) .معمول ترین عارضه جانبی آن هم سوزش در موضع کاربردی است .
•    کورتیکواستروئید های خوراکی :مانند پردنیزون .اگر واکنش شدید باشد  و یا بثورات ناحیه بزرگی را درگیر کند از این دارو مصرف می‌شود .این دارو با عوارض جانبی زیادی همراه است مانند تغییرات عاطفی ،افزایش وزن و فشار خون 
•    انتی هیستامین های خوراکی :مانند fexofenadine (Allegra)  و cetirizine (Zyrtec)  که برای تسکین خارش به کار می‌روند .اگرچه این داروها تأثیر چندانی در بهبود خارش ندارند .

شما میتوانید از تعدادی از روش‌های درمانی ذیل در خانه استفاده کنید تا درماتیت تماسی ناشی از حساسیت به نیکل را درمان کنید .در صورتی که این روش‌های درمانی مؤثر نباشند و یا بثورات پوستی شما بدتر شوند ،باید با پزشکتان تماس بگیرید .روش های درمان خانگی عبارتند از :
·    از لوسیون های آرام‌بخش استفاده کنید : مانند لوسیون کالامین که برای بهبود خارش مؤثر است 
·    به طور منظم ناحیه حساس را مرطوب کنید :پوست شما دارای نوعی سد طبیعی است که در صورت بروز حساسیت به نیکل  و سایر الرژی زا ها از بین می‌رود .استفاده از لوسیون و یا کرمهای نرم کننده  مانند وازلین یا روغن معدنی میتواند نیاز  شما به استفاده از کرمهای کورتیکواستروئیدی را کاهش دهد .
از کمپرسهای مرطوب استفاده کنید :این کمپرسها تاولها را خشک کرده  و خارش را بهبود می‌بخشند .یک پارچه تمیز را  در محلول Burowخیس کنید -نوعی داروی غیر تجویزی که حاوی الومینیوم استات است .ان را با سرکه سفید رقیق کنید (یک اونس سرکه سفید در برابر 16 اونس آب ) و یا آب لوله کشی .کمپرس را به مدت 15 تا 45 دقیقه بروی ناحیه حساس قرار دهید .میتوانید این کار را چندین بار در روز تکرار کنید .
·    از کورتیکواستروئید های موضعی غیر تجویزی مصرف کنید (هیدروکورتیزون ) :که در کاهش خارش  و بهبود بثوراات پوستی موثرند .میتوانید پیش از آنکه کمپرس مرطوب را بروی پوست خود قرار دهید ،از این کرمها استفاده کنید تا به میزان بیشتری نفوذ کند .با پزشکتان در خصوص مدت زمان مناسب مصرف این محصول مشورت کنید .
·    از انتی هیستامین های خوراکی غیر تجویزی استفاده کنید :مانند دیفن هیدرامین (Benadryl)  که به بهبود خارش در مدتی کوتاه کمک میکند ولی برای رفع این نوع از حساسیت مؤثر است .
از مصرف پماد های غیر تجویزی خاص بپرهیزید مانند کرمهای انتی بیوتیک که حاوی موادی مانند نئومایسین است و در نهایت به وخامت واکنش الرژیک منجر می‌شود .

در این زمینه با پزشکتان مشورت کنید 

بهترین روش پیشگیری از بروز این نوع از حساسیت این است که از قرار گیری طولانی مدت در معرض مواد حاوی نیکل بپرهیزید به‌خصوص جواهرات .در صورتی که هم اکنون به نیکل حساسیت دارید ،بهترین روش پیشگیری از بروز آن این است که از قرار گیری در معرض آن بپرهیزید .
ولی دوری از این ماده همیشه ساده نیست زیرا در بسیاری از وسایل  وجود دارد  با استفاده از .کیت های تست خانگی  میتوان احتمال وجود نیکل در این مواد را بررسی نمود .موارد ذیل به شما کمک میکنند تا از قرار گیری در معرض این ماده دوری کنید 

از جواهرات ضد حساسیت استفاده کنید 
جواهراتی را بخرید که از مواد ضد حساسیت ساخته شده‌اند  ماننند استیل ضد زنگ بدون نیکل ،استیل ضد زنگی که مصارف پزشکی دارد ،تیتانیوم ،طلای زرد 18 عیار یا طلای زرد 14 عیار بدون نیکل ،مس و پلاتینوم و نقره استرلینگ .از جواهراتی که حاوی نیکل ،کبالت و طلای سفید که حاوی نیکل بوده و میتوانند باعث حساسیت شوند ،دوری کنید .استیل ضد زنگ با مصارف پزشکی هم ممکن است حاوی مقداری نیکل باشد ولی برای بیشتر افراد حساسیت زا نیست .
از مصرف جواهراتی که حاوی نیکل میباشند  و یا باعث بروز حساسیت می‌شوند استفاده نکنید .مطمئن شوید که بخش پشتی گوشواره های شما هم حاوی مواد ضد الرژی است .

مکانی مناسب را برای سوراخ کردن گوش و یا موارد مشابه انتخاب کنید 

تاتو یا سوراخ کردن بخشی از بدن در محلهای خاصی انجام میگیرد که در هر ایالتی با ایالت دیگر متفاوت است .میتوانید با دپارتمان سلامت عمومی و یا مسئولین  این حوزه تماس بگیرید تا در خصوص قوانین حاکم بر منطقه خود اطلاعاتی گرداوری کنید  و برای انجام اقدام‌ها یاد شده مکانی معتبر و مجاز را انتخاب کنید .
پیش از آنکه برای انجام متد مورد نظر اقدام کنید ،به محل آن مراجعه کرده و مطمئن شوید که متخصص مربوطه این موارد را رعایت میکند  :
•    محیطی تمیز  و منظم و حرفه‌ای را فراهم می آورد 
•    از سوزنهای استیل ضد زنگ با مصارف پزشکی یا انواع استریل و بدون نیکل در بسته های مهر و موم شده استفاده میکند 
•    فقط جواهرات ضد حساسیت را فروخته و میتواند محتوای این فلزات را نام ببرد 
•    از تفنگ‌های ویژه سوراخ کردن که غیر استریل  و یا حاوی نیکل میباشند استفاده نمیکند .این وسایل خود در بروز سایر پیامدها مانند عفونت باکتریایی موثرند .

از مواد جایگزین استفاده کنید 

به جای مواد حاوی نیکل از جایگزینهای بهتری استفاده کنید :
•    بند ساعت که از جنس پارچه یا چرم یا پلاستیک میباشد 
•    زیپ و یا متصل کننده لباس که از جنس پلاستیک یا فلزات روکش دار میباشد .
•    قاب عینک از جنس پلاستیک یا تیتانیوم 

در برابر نیکل از خود محافظت کنید 

اگر شما مجبورید که در محل کارتان در معرض نیکل قرار گیرید ،بهتر است که مانعی بین خود نیکل بوجود اورید .اگر دستان شما در تماس با نیکل هستند میتوانید دستکش بپوشید .از دکمه ها ،قفل  و زیپ  ودسته وسایلی استفاده کنید که با نوار چسب قوی پوشیده شده‌اند .استفاده از لاکهای شفاف بروی جواهر حاوی نیکل هم میتواند مؤثر باشد ولی باید این کار تکرار شود .

در این زمینه با پزشکتان مشورت کنید