عفونت پاروویروس

عفونت پاروویروس  یک بیماری شایع و بسیارمسری دردوران کودکی است.  نام دیگراین بیماری صورت سیلی خورده است.  این نامگذاری به دلیل شکل ظاهری بیماری است.  این بیماری بنام بیماری پنجم هم شناخته می شود.  زیرا این بیماری یکی ازپنج بیماری شایع دوران کودکی است که با بثورات پوستی همراه است.  

این بیماری دربیشترکودکان بصورت خفیف بروز می کند و با درمان اندکی بهبود می یابد.  اما این بیماری دربزرگسالان می تواند جدی باشد.  

عفونت پاروویروس درزنان باردارممکن است به مشکلات جدی مانند سقط جنین منجربشود.  همچنین این بیماری درافراد مبتلا به کم خونی یا افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند،  خطرات جدی بدنبال دارد.

افراد مبتلا به این بیماری تا زمانیکه علائم ظاهرشوند،  هیچگونه علامت و نشانه ای ندارند.  این علائم نسبت به سن بیمار متفاوت هستند.

علائم پاروویروس درکودکان
علائم و نشانه های پاروویروس درکودکان شامل موارد زیرمی باشد:
•    تب
•    ناراحتی معده
•    سردرد
•    آبریزش بینی

مشخصات بثورات صورت
چند روز پس از بروز علائم اولیه،  بثوراتی برنگ قرمزروشن معمواً برروی هردو گونه ظاهرمی شوند.  ممکن است این راش ها برروی بازوها،  بدن،  ران و باسن هم دیده شوند.  این راش ها صورتی رنگ،  بصورت شبکه ای هستند و کم کم گسترش می یابند.  راش ها ممکن است بخصوص درکف پا خارش داشته باشند.
راش ها عموماً دراواخربیماری نمایان می شوند.  به همین دلیل ممکن است بثورات ناشی ازاین بیماری با سایربثورات ویروسی یا بثورات دارویی اشتباه گرفته شوند.  راش ها ممکن است تا حدود سه هفته گاهی ناپدید و دوباره پدیداربشوند و اغلب زمانی که کودک درمعرض گرما یا آفتاب است، دیده می شوند.

علائم پاروویروس دربزرگسالان

بزرگسالان معمولاً علائم صورت سیلی خورده را ندارند.  اما علائم دیگری مانند درد مفاصل برای روزها یا هفته ها آزارشان می دهد.  مفاصلی که بیشتر درمعرض این بیماری هستند مفصل مچ دست،  زانو و مچ پا می باشند.
 

این بیماری درکل نیازی به مراجعه به پزشک ندارد اما اگرشما یا فرزندتان به بیماریهای زمینه ای مبتلا هستید که ممکن است خطرعوارض را افزایش دهد،  به پزشک مراجعه نمایید.

 این بیماریهای زمینه ای عبارتند از:
•    کم خونی داسی شکل
•    سیستم ایمنی ناقص
•    بارداری
 

ویروس انسانی پاروویروس B19 باعث عفونت پاروویروس می شود.  ویروس انسانی با ویروسی که درحیوانات دیده شده متفاوت است به همین دلیل این بیماری ازحیوانات به انسان و بالعکس منتقل نمی شود.  
 

عفونت پاروویروس انسانی درمیان کودکان درسن مدرسه ابتدایی و شیوع بیماری درطول ماه های زمستان و بهاررایج تراست.  اما درهرفصل دیگری هم امکان ابتلا به این بیماری وجود دارد.  نحوه سرایت این بیماری مانند سرماخوردگی است و ازتماس دست با دست و یا ازطریق ترشحات تنفسی منتقل می شود.
 

عفونت پاروویروس همچنین ممکن است ازطریق خون زنان باردار به جنین منتقل شود.
بیماری درهفته قبل از بروزبثورات واگیردارمی باشد.  اما با بروز بثورات احتمال سرایت بیماری ازبین می رود و نیازی به جداکردن فرد نیست.
 

عفونت پاروویروس می تواند عوارض جدی برای بیماران مبتلا به کم خونی ایجاد کند.  کم خونی وضعیتی است که درآن سلولهای قرمزخون که وظیفه اکسیژن رسانی به اندامهای بدن را انجام می دهند،  سریعتراززمانی که سلولهای جدید ی که درمغزاستخوان ساخته می شوند و باید جایگزین آنها شود،  ازبین می روند.  

عفونت پاروویروس ممکن است تولید سلولهای قرمزخون را متوقف کند و باعث تشدید بیماری کم خونی بشود.  افراد مبتلا به کم خونی داسی شکل هم درمعرض خطرقراردارند.
 

عفونت پاروویروس می تواند باعث ایجاد کم خونی و عوارض مرتبط با آن بشود:
•    جنین زنان باردار مبتلا به این بیماری
•    افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
 

عفونت پاروویروس دردوران بارداری
گاهی عفونت پاروویروس دردوران بارداری برروی سلولهای قرمز خون جنین اثرمی گذارد.  درموارد نادر ممکن است کم خونی شدید منجربه سقط جنین یا زایمان نوزاد مرده شود.  درسه ماهه اول بارداری احتمال خطربرای جنین بیشتراست.  

 عفونت پاروویروس درافرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
ممکن است عفونت پاروویروس درافرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند باعث کم خونی شدید بشود افرادی که شرایط زیررا دارند:
 

•    عفونت اچ آی وی
•    درمان سرطان
•    پس ازمصرف داروهای ضد رد پیوند 
 

این بیماری اغلب نیازی به مراجعه به پزشک ندارد اما اگرشما یا فرزندتان به بیماریهای زمینه ای مبتلا هستید که ممکن است خطرعوارض را افزایش دهد، به پزشک مراجعه نمایید.
آنچه شما می توانید انجام دهید
 

قبل ازملاقات پزشک پاسخ سؤالات زیررا آماده کنید:
•    شرح جزئیات بیماری
•    سابقه مشکلات پزشکی درخانواده
•    سابقه بیماری های قبلی خود یا فرزندتان
•    لیستی داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید.

چه انتظاری ازپزشک خود دارید
درطول معاینات بالینی،  پزشک با دقت بثورات پوستی را مشاهده خواهد کرد و ازبانوان درمورد احتمال بارداری پرسش می کند.
 

درحدود نیمی ازبزرگسالان درمقابل این بیماری مصونیت دارند.  به این دلیل که احتمالاً درکودکی به آن مبتلا شده اند. افرادی که درمعرض عوارض شدید این بیماری قراردارند با انجام آزمایش خون متوجه می شوند که آیا به آن مصونیت دارند یا خیر.  همچنین انجام آزمایش خون به تشخیص فعلی این بیماری کمک می کند.

بطورکلی عفونت پاروویروس می تواند با مراقبت های خانگی درمان شود.  اما درافراد مبتلا به کم خونی شدید گاهی بستری شدن دربیمارستان و تزریق خون ضروری می باشد.  

کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است برای درمان عفونت نیازبه دریافت آنتی بادی ازطریق تزریق ایمونوگلوبین داشته باشند.
 

منظورازدرمانهای خانگی دروهله اول تسکین علائم و کاهش ناراحتی می باشد.  نوشیدن مقدارزیادی مایعات به شما کمک می کند.  همچنین برای تب بالای 39 درجه و درد می توانید ازاستامینوفن (Tylenol, others) استفاده کنید.

درمورد استفاده ازآسپرین برای کودکان و نوجوانان احتیاط کنید.  کودکان بالای سه سال دردوران نقاهت پس ازآبله مرغان و یا آنفولانزا هرگزنباید آسپرین مصرف کنند.  زیرا دربعضی ازکودکان مصرف آسپرین باعث سندرم ری که یک بیماری مهلک است می شود.  

جدا کردن کودک ازسایرین لازم نیست.  تا زمانی که بثورات ظاهرنشوند شما متوجه بیماری عفونت پاروویروس نخواهید شد و پس ازاین مدت هم زمان سرایت آن بسرآمده است.
 

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

هیچ واکسنی برای پیشگیری ازاین بیماری وجود ندارد.  اما وقتی یکباربه این بیماری مبتلا شوید برای همیشه درمقابل آن مصونیت خواهید داشت.  دست های خود و کودکان را مرتب بشویید و ازغذا یا نوشیدنی دهان خورده دیگران استفاده نکنید تا شانس ابتلا به بیماری کاهش پیدا کند.
 

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.