آسيب عصب محيطي

عصب محيطي با مغز، نخاع و ساير قسمت هاي بدن، از جمله پوست و عضلات مرتبط است. عصب محيطي بسيار حساس و آسيب پذير ميباشد. كوچكترين آسيبي به اين عصب منجربه بروز تداخل در عملكرد برقراري ارتباط ميان عضلات و اندام ها خواهد شد.
چنانچه فردي پس از يك تصادف يا شكستگي استخوان، در دست يا پايش احساس گرفتگي و بيحسي كند، امكان دارد آسيبي به يك يا چند عصبش وارد آمده باشد. همچنين ممكن است به سبب عواملي چون باريك شدن مجاري، وجود توده يا ساير بيماري ها، اعصاب فشرده شوند و گرفتگي و بيحسي حاصل گردد.
در بروز آسيب عصب محيطي، انجام مراقبت هاي پزشكي، به محض آسيب وارد آمدن بسيار حائز اهميت است. زيرا در صورت اقدام فوري و آني، بافت عصب قابل ترميم خواهد بود. تشخيص و درمان زودهنگام از بروز پيامدها و آسيب هاي دائمي پيشگيري خواهد كرد.