ذات الریه

ذات الریه یک بیماری عفونی است که باعث تورم کیسه های هوا در شش ها میشود.در این بیماری کیسه های هوا با مایع و یا مواد چرکی پر میشود و به همین دلیل فرد علائمی همانند سرفه،خلط،تب،لرز و مشکلات تنفسی دارد.باکتری ها،ویروس ها و قارچ ها میتوانند باعث ابتلای به این بیماری شوند.
شدت این بیماری برای کودکان و نوزادان و یا افرادی بالای 65 سال که به اختلالات سلامتی دچارند و یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، میتواند از متوسط تا خطرناک متفاوت باشد .

علائم این بیماری به نسبت نوع عامل بیماری زا ،سن بیمار،وضعیت سلامتی وی میتواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد.علائم ذات الریه ی خفیف همانند انفولانزا میباشند با این تفاوت که مدت بیشتری فرد را درگیر میکنند .
نشانه های ذات الریه عبارتند از :
•    تب،تعریق و لرز
•    سرفه،میتواند با خلط همراه باشد
•    درد قفسه سینه به هنگام تنفس و یا سرفه کردن
•    کمبود نفس
•    خستگی
•    تهوع و استفراغ یا اسهال
ممکن است نوزادان و کودکان علائم چندانی نداشته باشند و یا نشان هایی همچون استفراغ،تب،سرفه ،خستگی و اختلالات تنفسی و یا غذایی داشته باشند.
معمولا افرادی که بالای 65 سال سن دارند و یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند دچار افت دمای بدن میشوند .ممکن است سالمندان مبتلا به این بیماری حالتهایی مانند تغییر سطح هوشیاری را تجربه نمایند.

در صورتی که  علائمی مانند مشکلات تنفسی،قفسه سینه دردو تب بالای 39 درجه به صورت ممتد  ،سرفه های ممتد دارید حتما به پزشکتان مراجعه نمایید.
این گروه از افراد حتما باید به پزشک مراجعه نمایند:
•    کودکان کمتر از 2 سال که علائم یاد شده را  دارند
•    سالمندان بالای 65 سال
•    افراد مبتلا به اختلالات و بیماری و یا افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
•    افرادی که تحت شیمی درمانی قرار دارند و یا دارو هایی مصرف میکنند که سیستم ایمنی را ضعیف میکند.
•    افرادی که مبتلا به مشکلات قلبی و یا بیماری های ششی مزمن میباشند،با ابتلا به ذات الریه در معرض خطر مرگ قرار میگیرند.

این بیماری میتواند توسط ارگانیسم های متفاوتی بوجود اید ولی در بیشتر موارد باکتری ها و ویروس های موجود در هوا از راه تنفس وارد بدن میشوند و فرد را مبتلا میکنند.معمولا سیستم ایمنی بدن از نفوذ این باکتری ها جلوگیری میکند ولی گاهی انها قوی تر هستند .ذات الریه به نسبت نوع  عامل بیماری و محل ابتلا به عفونت  به چندین دسته تقسیم میشود.
ابتلا به ذات الریه در اجتماع
این نوع از ذات الریه بیشتر از بقیه انواع شایع میباشد و خارج از بیمارستان و یا دیگر مراکز درمانی بوجود می اید.این عوامل میتوانند باعث بروز ذات الریه شوند:
•    باکتری :معمول ترین عامل ابتلا به ذات الریه در امریکا باکتری استروپتوکوکوس پنئومونیا است که میتواند خود به خود فرد را مبتلا کند و یا پس از ابتلا به سرماخوردگی و انفولانزا فرد را گرفتار نماید و بر یک بخش از شش موثر میباشد که به ان ذات الریه قطعه ای می گویند.
•    عاملهای شبه باکتری:مایکوپلاسماهای پنئومونیا هم در ابتلا به ذات الریه نقش دارند و علائم خفیف تری را ایجاد میکند .این نوع از ارگانیسم باعث ابتلا به دسته ای از ذات الریه میشود که فرد نیاز چندانی به استراحت ندارد.
•    ویروس ها :تعدادی  از ویروس های عامل سرماخوردگی و انفولانزا در ابتلا به این بیماری نقش دارند و مهمو ترین عامل ابتلا به ذات الریه در کودکان زیر 5 سال میباشند.معمولا این نوع از ویروس ها علائم خفیفی را ایجاد میکنند که در بعضی موارد میتواند شدید باشد.
•    قارچ :معمولا افرادی که دچار بیماری های دیگر هستند و یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند و یا حتی میزان زیادی از این میکروارگانیسم های را تنفس کردند ،به این نوع از ذات الریه دچار میشوند.ویروس عامل این بیماری در مدفوع پرندگان و خاک یافت میشود.
ابتلا به ذات الریه در بیمارستان
تعدادی از افراد زمانی که در بیمارستان به دلایل دیگر بستری میباشند،به ذات الریه دچار میشوند و باکتری عامل ان به نسبت انواع دیگر مقاومت بیشتری در برابر انتی بیوتیک ها دارد پس میتواند جدی باشد.همچنین افرادی که با دستگاههای ویژه تنفس میکنند بیشتر در معرض ابتلا به این نوع از ذات الریه میباشند.
ابتلا به ذات الریه در مراکز درمانی
افرادی که به مدتی طولانی تحت درمان توسط تجهیزات پزشکی میباشند و یا در کلینیک های پزشکی  درمان میشوند میتوانند به این نوع از باکتری مبتلا شوند وعاملهای ایجاد کننده بیماری در این نوع هم نسبت به انتی بیوتیک ها قوی هستند.
ابتلا به ذات الریه به دلیل تنفس
زمانی که فرد غذا،مواد نوشیدنی ،اب دهان و موارد دیگر را به داخل شش های خود تنفس نماید به این نوع از ذات الریه مبتلا میشود .جراحات وارده بر مغز و یا اختلالات بلع و یا مصرف بیش از اندازه ی الکل و مواد مخدر خطر ابتلا به این نوع از ذات الریه را افزایش میدهد.

تمام افراد ممکن است به این بیماری مبتلا شوند ولی این دو دسته بیشتر در معرض هستند :
•    کودکان 2 سال و یا کمتر
•    افراد بالای 65 سال
دیگر عوامل تشدید کننده بیماری عبارتند از :
•    بیماری های مزمن :در صورتی که فرد به اسم ،بیماری های ششی مزمن و یا بیماری های قلبی دچار باشد،به احتمال بیشتری به ذات الریه مبتلا میشود
•    سیستم ایمنی ضعیف:افراد مبتلا به ایدز و یا افرادی که پیوند اعضا داشته اند و یا تحت شیمی درمانی هستند و یا به مدتی طولانی دارو های استروئیدی مصرف کردند ،بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به ذات الریه میباشند.
•    سیگار کشیدن :سیگار دفاع طبیعی بدن در برابر باکتری و ویروس های عامل ذات الریه را تضعیف میکند.
•    بستری شدن در بیمارستان :در صورتی که در بیمارستان بستری شده اید و یا با دستگاههای خاصی نفس میکشید،بیشتر در معرض ابتلا به ذات الریه میباشید.

این بیماری میتواند با دارو درمان شود ولی افرادی که در دو گروه یاد شده قرار دارند ممکن است این پیامد ها را داشته باشند:
•    وجود باکتری درجریان خون :این باکتری های با جریان خون عفونت را به بخش های مختلف برده و باعث نابودی اعضای بدن میشوند.
•    آبسه شش :اگر چرک در حفره ای درشش ایحاد شود،این حالت بوجود می اید .معمولا این بیماری با انتی بیوتیک ها درمان میشود ودر بعضی موارد هم جراحی و یا استفاده از سوزن برای بیرون کشیدن چرک مورد نیاز است.
•    تجمع مایعات به دورشش ها :ذات الریه میتواند باعث تجمع مایعات بین لایه های بافتی بین شش و حفره قفسه سینه شودو در صورتی که این مایع عفونی شود باید با از طریق یک لوله در قفسه سینه خارج شود و یا با جراحی برداشته شود.
•    مشکلات تنفسی :در صورتی که شما به ذات الریه مزمن  و یا بیماری های ششی مبتلا باشید،نمیتوانید در محلهایی که اکسیژن کافی وجود دارد به خوبی نفس بکشیدو باید از دستگاههای کمک تنفسی استفاده نمایید تا وضعیت شش هایتان بهتر شود.

در صورتی که علائم یاد شده را مشاهده کردید به پزشک مراجعه نمایید .
•    علائم خود  را بنویسید مانند دمای بدن
•    لیستی از تمام دارو های مصرفیتان  را  تهیه نمایید
•    سوالاتی را که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت نمایید
•    در خصوص اطلاعات پزشکی تان بنویسید مثلا سابقه بستری در بیمارستان و یا قرار گیری در معرض موادسمی و الوده
•    میتوانید از یک دوست و یا یکی از اعضای خانواده بخواهید که شما را همراهی نماید تا سوالات دیگیر را از پزشک بپرسد
میتوانید این سوالات را از پزشک خود بپرسید
•    دلیل ابتلا به این ببماری  چیست ؟و علائم ان کدامند ؟
•    ایا نیازی به ازمایش وجود دارد ؟
•    ایا باید دارو مصرف کرد ؟
•    چگونه میتوان علائم را کاهش داد ؟
•    در طی درمان چه مواردی را باید رعایت کنم ؟
پزشکتان ممکن است این سوالات را از شما بپرسد
•    چه زمانی علائم را مشاهده کردید ؟
•    ایا قبلا به این بیماری مبتلا شده اید ؟
•    ایا علائم شما دائمی هستند و یا گاهی اوقات بروز میکنند؟
•    شدت علائمتان چقدر است ؟
•    ایا با افراد بیمار در نماس بوده اید ؟
•    ایا روش وچود دارد که علائم شما را بهبد بخشد و یا ویخیم تر نماید؟
•    ایا شما در برابر انفولانزا و یا ذات الریه واکسینه شده اید؟
در طی این مدت از مصرف دخانیات بپرهیزید .میزان زیادی اب بنوشید و استراحت کنید.

پزشکتان سوالاتی را در خصوص تاریخچه پزشکی شما میپرسد و وضعیت فیزیکی شما را میسنجد و به شش های شما گوش میدهد تا هرگونه صداهای غیر طبیعی را در ان تشخیص دهد .
در صورتی که پزشکتان به وجود ذات الریه مشکوک شود،این ازمایشات را پیشنهاد خواهد کرد :
•    عکس برداری از قفسه سینه با اشعه ایکس :این روش به پزشکتان کمک میکند تا بتواند ذات الریه و محل عفونت  را تشخیص دهد ولی نمیتواند نوع علمل بیمایر زا را تشخیص دهد .
•    ازمایش خون :در این روش وجود عفونت نوع عامل بیماری زا مشخص میشود ولی خیلی دقیق نیست .
•    پالس اکسیمتری :در این روش میزان اکسیژن موجود در خون شما اندازه گیری میشود .ذات الریه از ورود میزان کافی اکسیژن به جریان خون جلوگیری میکند.
•    ازمایش خلط سینه :نمونه ای خلط سینه برداشته شده و مورد ازمایش قرار میگیرد تا دلیل ابتلا به بیماری تشخیص داده شود.
در صورتی که فرد بالای 65 سال سن داشته باشد و یا در بیمارستان بستری باشد و یا بیماری های دیگری داشته باشید از این روش ها استفاده میشود :
•    کشت مایع پلورال :سوزنی از ناحیه پلورال به ناحیه میان دنده ها وارد شده و نمونه ای از مایع را برمیدارد تا با ازمایش ان نوع عفونت مشخص شود.
•    سی تی اسکن :در صورتی که ذات الریه شما به زودی بهبود نیابد وممکن است پزشکتان یک سی تی اسکن قفسه سینه بخواهد تا بتواند تصویر جزئی تری از شش ها داشته باشد .

درمان این بیماری شامل رفع عفونت و پیشگیری از بروز پیامد های دیگر میباشد.معمولا افرادی که در محیطهای موضعی به این بیماری مبتلا میشوند،با استراحت در خانه و دارو درمانی بهبود می یابند.بیشتر علائم در طی چند روز تا چند هفته از بین میروند ولی خستگی تا یک ماه و یا بیشتر ادامه می یابد .
درمانهای متفاوت به نسبت سن و نوع بیماری و وضعیت سلامتی فرد پیشنها دمیشود مانند :
•    انتی بیوتیک ها :از این دارو های به منظور درمان نوع باکتریایی این بیماری استفاده میشود و مدتی طول میکشد تا نوع عامل بیماری زا و بهترین روش درمانی تشخیص داده شود و در صورتی که فرد بهبود نیابد از یک داروی دیگر استفاده خواهد شد .
•    تب بر ها :دارو هایی مانند اسپیرین،ایپوبروفن و استامینوفن در این دسته قرار میگیرند .
•    دارو های ضد سرفه :این دارو های میتوانند سرفه را ارام تر نمایند تا فرد استراحت کند .البته سرفه باعث حرکت مایعات از شش ها میشود و به همین دلیل بهتر است که صرفه به طور کامل قطع نشود .
در این موارد فرد باید بستری شود:
•    اگر بالای 65 سال سن دارد .
•    اگر زمان و مکان را گم میکند
•    تهوع و استفراغ مانع از مصرف انتی بیوتک ها میشود
•    فشار خون کاهش می یابد
•    سرعت تنفس افزایش می یابد.
•    به دستگاههای تنفسی نیاز دارد
•    دمای بدن افت میکند
•    ضربان قلب زیر 50 و یا بالای 100 باشد.
•    در صورتی که علائم شدید باشند  یا فرد به دستگاههای تنفسی نیاز داشته باشد.
کودکان در این موارد بستری میشوند:
•    کودکان کمتر از 2 ماه
•    اگر کودک خیلی خواب الود باشد
•    مشکلات تنفسی داشته باشد
•    سطح اکسیزن خونش پایین باشد
•    کم اب شود
•    دمای بدنش کاهش یابد

•    استراحت کنید :تا زمانی که تبتان پایین نیامده است  و سرفه های خلط دار دارید از رفتن به کار ویا مدرسه بپرهیزید .بهتر است که حتی پس از بهبودی هم کاملا به زندگی روتین خود باز نگردید زیرا این بیماری میتواند مجددا عود کند.
•    کم ابی بدنتان را جبران نمایید:میزان زیادی اب بنوشید تا خلط ها از سینه شما کنده شوند.
•    دارو های تجویزی را مصرف نمایید:تمام دارو های تجویز شده را به صورت کامل مصرف کنید و قطع انها پیش از اتمام باعث برگشت بیماری میشود .

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید.

•    واکسینه شوید :واکسن هایی برای انفولانزا و سرماخوردگی وجود دارد ومیتوانید در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید.
•    مطمئن شوید که کودکتان واکسینه میشود :واکسینه های متناسب برای کودکان زیر 2 سال و کودکان 2 تا 5 سال متفاوت است .همچنین کودکانی که به مراکز درمانی اطفال مراجعه میکنند باید واکسینه شوند.واکسن انفولانزا برای کودکان بالای 6 ماه تجویز میشود .
•    بهداشت را رعایت نمایید :دستهای خود را به صورت مرتب بشویید و یا از مواد ضد عفونی کننده استفاده نمایید.
•    سیگار نکشید :سیگار سیستم دفاعی طبیعی شش ها دچار اختلال میکند
•    سیستم ایمنی خود را قوی نگاه دارید :به میزان کافی بخوابید و ورزش کنید و رژیم غذایی سالمی را انتخاب نمایید.

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید.