آرتریت واکنشی

آرتریت واکنشی همان تورم و درد مفاصل است که به دلیل عفونت در بخش دیگری از بدن بوجود  می اید –اغلب روده ها،ناحیه تناسلی و مجرای ادراری .
زانو و مفاصل قوزک پا و پا هدف این بیماری  هستند .همچنین تورم میتواند بر چشم ها،پوست و مجرای ادراری اثر گذارد واین در حالی است که فرد به آرتریت واکنشی مبتلا باشد.
این بیماری گاهی با نام سندروم ریتر هم خوانده میشود که در واقع نوعی از آرتریت واکنشی است .در سندروم ریتر ،تورم به چشمان و مجرای ادراری و مفاصل اسیب میرساند.
آرتریت واکنشی بیماری رایجی نیست و بیشتر مردم علائم ان ارا به صورت گاه و بیگاه تجربه میکنند  و در نهایت در 12 ماه این نشانه ها ناپدید میشوند.

معمولا نشانه های این بیماری در طی یک تا سه هفته پس از قرارگیری در معرض عامل عفونت زا بروز میکنند و شامل این موارد میشوند :
•     درد و گرفتگی :درد مفاصل ناشی از این بیماری بیشتر بر زانو و قوزک پا و پاها اثر میگذارد .همچنین احتمال درد در پاشنه پا ،کمر و باسن هم وجود دارد.
•    تورم چشم:تعداد زیادی از افراد مبتلا به آرتریت واکنشی به تورم چشمان هم دچار میشوند (آماس ملتحمه )
•    مشکلات ادراری :افزایش تعداد دفعات دفع ادرار و ناراحتی در حین دفع و تورم غده پروستات یا دهانه رحم از دیگر نشانه های ابتلا به آرتریت واکنشی هستند
•    تورم انگشتان پا و دست :در تعدادی از موارد انگشتان دست و پا متورم میشوند و ظاهری شبیه سوسیس پیدا میکنند.

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

آرتریت واکنشی در اثر عفونت بخش هایی از بدن مانند روده و ناحیه تناسلی و مجرای ادراری بوجود میاید .ممکن است شما از عامل موثر در بروز عفونت اطلاعی نداشته باشید که به دلیل بروز عفونت بدون علائم و با با علائم خفیف است .
تعدادی از باکتری ها در بروز این بیماری نقش دارند و معمول ترین انها عبارتند از :
•    کلامیدیا
•    سالمونلا
•    شیگلا
•    یرسینیا
•    کامپیلوباکتر
این بیماری ارثی نیست اگرچه باکتری عامل ان میتواند از طریق رابطه جنسی و یا غذای الوده منتقل شود ولی فقط تعداد کمی از افرادی که در معرض این باکتری قرار میگیرند،به آرتریت واکنشی مبتلا میشوند.

این موارد احتمال ابتلا به آرتریت واکنشی را افزایش میدهند :
•    سن :بیشتر افراد 20 تا 40 سال به این بیماری دچار میشوند
•    جنسیت :خانمها و اقایان به میزان برابری در معرض ابتلا به این بیماری هستند که ناشی از عفنت های حاصل از مصرف مواد غذایی بوجود می ای د ولی اقایان در واکنش به باکتری های متنقل شده از رابطه جنسی ،بیشتر به آرتریت واکنشی مبتلا میشوند .
•    فاکتور های ارثی :نشانه های ارثی به ابتلا به این بیماری ارتباط داده میشوند ولی تعداد زیادی از افراد که این فاکتور را دارند،هیچ گاه به آرتریت واکنشی مبتلا نمیشوند

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

پس از مراجعه به پزشک،ممکن است به یک روماتولوژیست   ارجاع داده شوید .
•    علائم خود  را بنویسید حتی موارد غیر مرتبط
•    لیستی از تمام دارو های مصرفیتان  را  تهیه نمایید
•    سوالاتی را که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت نمایید
•    سابقه ابتلا به بیماری های خانوادگی
میتوانید این سوالات را از پزشک خود بپرسید
•    دلیل ابتلا به این ببماری  چیست ؟و علائم ان کدامند ؟
•    ایا نیازی به ازمایش وجود دارد ؟
•    ایا باید دارو مصرف کرد ؟
•    چگونه میتوان درد مفصل را در حال حاضر کاهش داد ؟
•    ایا من در معرض ابتلا به پیامدهای بلند مدت این بیماری هستم ؟
•    چه زمانی علائم بهبود می یابند ؟
•    چگونه میتوانم بیماری های دیگر را در کنار این بیماری مدیریت کنم ؟
پزشکتان ممکن است این سوالات را از شما بپرسد :
احتمالا پزشکتان در زمان مراجعه سوالاتی را از شما می پرسد که در صورت امادگی قبلی میتوانید در زمان صرفه جویی کرده  و به تعدادی از موارد بیشتر توجه نمایید
•    چه زمانی علائم  شما اغاز شد ؟و علئمتان کدامند ؟
•    شدت علائمتان  چقدر است؟
•    ایا روشی جود دارد که درد شما را بهتر یا بدتر نماید ؟
•    ایا علائمتان  ممتد است و یا مقطع ؟
•    ایا شما به بیماری مزمنی مبتلا هستید و یا به تازگی عفونت داشته اید  ؟

در طی ازمایشات فیزیکی،پزشکتان  علائم ورم مفاصل را چک  میکند مانند تورم،گرما و حساسیت و میزان حرکت ستون و فقرات و مفاصل مورد نظر را بررسی میکند .همچنین احتمال  بروز تورم چشمی و حساسیت پوستی را بررسی میکند
ازمایش خون
احتمالا پزشکتان از نمونه خون برای این موارد استفا ده  می کند :
•    شواهد دال بر عفونت در گذشته و یا زمان حال
•    نشانه های تورم
•    پادتن هایی که با سایر انواع ارتریت مرتبطند
•    یک نشانه ی ارثی که با آرتریت واکنشی مرتبط است
ازمایش مایع مفصلی
احتمالا پزشکتان از یک سوزن به منظور بیرون کشیدن مایع از داخل مفصل اسیب دیده استفاده  میکند و این مایع بدین منظور بررسی میشود :
•    تعداد گلبولها سفید خون :در صورتی که مایع مفصلی حاوی تعدادی زیادی از گلبولهای سفید باشد،نشان دهنده ی تورم و یا عفونت است .
•    عفونت :در صورتی که مایع مفصلی حاوی باکتری باشد ،شاید شما به ارتریت چرکی مبتلا شده باشید که منجر به اسیب دیدگی شدید مفصل میشود
•    کریستال ها :در صورتی که کریستالهای اوریک اسید در این مایع وجود داشته باشند،ممکن است به نقرس مبتلا شده باشید.این نوع از ارتریت که خیلی دردناک است ،بیشتر بر انگشت بزرگ پا اثر میگذارد
روش های تصویر برداری :
عکس برداری از کمر،مفاصل و لگن خاصره با اشعه ایکس احتمال ابتلای شما به این بیماری را مشخص میکند .این روش در تشخیص سایر انواع ارتریت هم موثر است .

در صورتی که شما توسط عامل باکتریایی به این بیماری دچار شده باشید ،پزشکتان انتی بیوتیک تجویز میکند و نوع داروی مصرفی شما با توجه به نوع باکتری عامل بیماری متفاوت خواهد بود .
این داروها به منظور بهبود نشانه های آرتریت واکنشی تجویز میشوند :
•    داروهای غیر استروئیدی و غیر تورمی :این دسته از داروها همانند ایندومتاسین و یا ایندوسین میتوانند تورم و درد ناشی از آرتریت واکنشی را کاهش دهند .
•    کورتیکواستروئید ها :تزریق این مواد در داخل مفصل اسیب دیده میتواند تورم را کاهش دهد و به شما کمک کند تا به میزان قبل فعالیت داشته باشید.
•    داروهای درمانی آرتریت روماتوئید :شواهد کمی نشان میدهند که داروهایی همانند سولفاسالازین (ازولفیدین)،متوترکسات (ترکسال ) یا انتانرسپت (انبرل ) میتوانند درد و گرفتگی افراد مبتلا به آرتریت واکنشی را کاهش دهند .
درمان فیزیکی
انجام تمارین ورزشی به این افراد در جهت بهبود عملکرد مفاصل کمک میکند .یک تراپیست میتواند تمارین ویژه ای را برای مفاصل و ماهیچه های شما پیشنهاد کند .تمارین تقویتی میتوانند عضلات دور مفاصل را مقاوم کنند که پشتیبانی مفصلی را افزایش میدهد .انجام تمارین حرکتی هم میتواند انعطاف پذیری مفاصل شما را افزایش داده و گرفتگی را کاهش دهد

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید .

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید .

فاکتور های ژنتیکی نقش مهمی در ابتلا به این بیماری ایفا میکنند و اگر جه شما نمیتوانید این فاکتور ها را کاهش دهید ولی میتوانید به میزان کمتری در معرض باکتری های عامل بیماری قرار گیرید .
مواد غذایی خود را در دمای مناسبی حفظ کنید و به درستی بپزید .این گامها به شما کمک میکنند تا از بروز باکتری های غذایی پیشگیری کنید که خود عامل بروز آرتریت واکنشی هستند مانند سالمونلا،شیگلا ،یرسینیا و کامپیلوباکتر .تعدادی از عفونت های منتقل شده از طریق رابطه جنسی هم در بروز این بیماری موثرند و مصرف کاندوم برای این مورد راه حل مناسبی است .

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید .