تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی یک بیماری است که فضای درونی مهره ها کم شده و درنتیجه می تواند باعث ایجاد فشاربرروی ریشه های عصبی که ازکانال نخاعی وارد دست و پا می شوند، بشود. این بیماری معمولا مهره های گردن و یا مهره های پایین کمر را درگیرمی کند.

درحالی که برخی ازافراد مبتلا به این بیماری ممکن است هیچگونه علامت و نشانه ای از وجود این بیماری نداشته باشند، دربرخی افراد هم ممکن است علایمی نظیرسوزن سوزن شدن، بی حسی، ضعف عضلانی و بروز مشکلاتی درعملکرد روده و مثانه ایجاد کند.
 

علت شایع این بیماری ساییدگی و یا پارگی مهره ها دراثر ابتلا به آرتروز است. درموارد شدید این بیماری پزشکان عمل جراحی را پیشنهاد می کنند تا فضای کافی برای نخاع و اعصاب نخاعی بوجود بیاید.

دربعضی افراد تنها انجام تصویربرداری وجود این تنگی را نشان می دهد اما ممکن است هیچ علامت و نشانه ای ازبیماری نداشته باشند. علائم معمولا بتدریج شروع می شوند و درطول زمان شدت می یابند.

نشانه های بیماری بسته  به محل تنگی، علایم متفاوتی دارد:
ستون فقرات گردنی: وجود تنگی دراین قسمت باعث بیحسی، ضعف، سوزن سوزن شدن درپا و کف پا، بازو و دست می شود. شایعترین نشانه این بیماری سوزن سوزن شدن دست است و بسیاری از افراد هم علائمی نظیرمشکلات راه رفتن و عدم تعادل پیدا می کنند. بی اختیاری و عصبی شدن روده و مثانه هم ازعلائم این بیماری است.
 

ستون فقرات کمری: فشاروارده به اعصاب نخاعی درمهره های کمرمی تواند عامل ایجاد فشار و سنگینی درپاها بشود بخصوص درایستادن و راه رفتن های طولانی. درهنگام نشستن و خم شدن به جلودرد کمترمی شود.

اگرمشکلاتی مانند درد، بی حسی و ضعف درکمر، پا و یا دست دارید به پزشک مراجعه کنید.

•    تشکیل زائده های استخوانی.  ساییدگی و یا پارگی ناشی از آرتروزمی تواند برروی رشد زائده های استخوانی مؤثرباشد. همچنین عامل بیماری پاژه درنتیجه بالا رفتن سن است و نیز باعث رشد بیش ازحد استخوان درستون فقرات و ایجاد زائده درکانال نخاعی می شود.
•    بیرون زدگی دیسک.  دیسک کمر که نقش کمک فنر را دربین مهره ها بازی می کند با افزایش سن تمایل به خشک شدن دارد. ترکهای قسمت بیرونی یک دیسک ممکن است به برخی از مواد داخلی نرم اجازه دهد که بیرون بزنند و برروی نخاع یا اعصاب فشاروارد کنند.
•    رباط ضخیم. رباط محکمی که به شما کمک می کند تا استخوان ستون فقرات را نگه دارید می تواند درطول زمان سفت و ضخیم شود. این رباط ضخیم می تواند به کانال نخاعی فشاروارد کند.
•    تومورها.  رشد غیرطبیعی سلولها می تواند درداخل نخاع، درغشایی که نخاع را تحت پوشش قرارداده است و یا درفضای بین ستون فقرات و مهره ها ایجاد شود و منجر به تنگی کانال نخاع شود.
•    آسیب های نخاعی.  تصادفات و تروما می توانند باعث دررفتگی یا شکستگی دریک یا چند مهره شود. استخوان شکسته شده از ستون فقرات ممکن است به محتویات کانال نخاعی آسیب برساند. تورم بافت اطراف نخاع بلافاصله بعد ازعمل جراحی نیز می تواند برروی کانال نخاع یا اعصاب فشاروارد کرده و باعث تنگی کانال نخاعی کمربشود.
 

اغلب افراد مبتلا به تنگی کانال نخاع سن بالاتراز 50 دارند. وقتی که تنگی کانال نخاعی کمر در افراد جوان تر وجود می یابد، علت  آن می تواند یک بیماری ژنتیکی مؤثر بر استخوان ویا عضلانی در سراسر بدن باشد.

 در موارد شدید تنگی کانال نخاعی ممکن است اختلالات زیر ایجاد  شود:
•    بی حسی
•    ضعف
•    مشکلات تعادلی
•    بی اختیاری
•    فلج

اگر پزشک شما به تنگی کانال نخاعی مشکوک باشد ، شما را به متخصص اعصاب معرفی خواهد کرد و به تناسب شدت این بیماری ممکن است به جراح معرفی شوید.
 

قبل از مراجعه به متخصص پاسخ سؤالهای زیر را آماده کنید:
•    چه موقع متوجه چنین مشکلی شدید؟
•    آیا با گذشت زمان این بیماری بدترشده است؟
•    آیا سابقه خانوادگی دراین زمینه دارید؟
•    آیا بیماری دیگری دارید؟
•    ازچه دارو ها و مکمل هایی استفاده می کنید؟
 

ازپزشک خود چه انتظاراتی دارید؟
ممکن است پزشک چنین سؤالاتی ازشما بپرسد:
•    درکدام قسمت بدنتان درد دارید؟
•    درچه حالتهایی درد شما کم یا زیاد می شود؟
•    آیا احساس ضعف، بی حسی و یا سوزن سوزن شدن دارید؟
•    آیا می توانید مثانه و روده خود را کنترل کنید؟
•    آیا قبلا درمانی انجام داده اید؟

تشخیص تنگی کانال نخاعی کمر می تواند مشکل باشد و نشانه های آن شبیه به بیماری کسانی است  که به بیماری های  مربوط به سن بالا مبتلا هستند. تصویر برداری ممکن است برای کمک به تعیین دقیق علت واقعی ،علائم و نشانه های بیماری مورد نیاز باشد.
 

تصویربرداری
تصویربرداریهای مورد نیازعبارتند از:
•    اشعه ایکس.  برای تأیید تنگی نخاعی مناسب نیست و فقط می تواند برای رد کردن مشکلات دیگری که علائم مشابه دارند کمک کند.
•    تصویربرداری رزونانس مغناطیسی  (MRI) . در اغلب موارد، ام آر آی یکی از گزینه های تشخیص تنگی کانال نخاعی است. در MRI تصاویر مقطعی از ستون فقرات شما تولید می شود. این تصویربرداری می تواند صدمه به دیسک و رباط و همچنین حضور تومور  را تشخیص دهد. مهمتراز آن، می تواند فشار بر روی نخاع یا اعصاب نخاعی را نشان دهد.
•    توموگرافی کامپیوتری.(سی تی اسکن) ترکیبی از تصاویر گرفته شده توسط اشعه ایکس از زوایای مختلف است  تصاویر، مقطعی از بدن شما، از جمله شکل و اندازه کانال نخاعی را نشان می دهند . سی تی اسکن پس از تزریق یک رنگ انجام می شود. رنگ باعث  تشریح نخاع و اعصاب می شود  و می تواند بیرون زدگی دیسک کمر، اسپرز استخوان، تنگی کانال نخاعی کمر و تومورها را  آشکار کند

نوع درمانی که  برای تنگی نخاعی دریافت می کنید ممکن است بسته به محل تنگی و شدت علائم و نشانه ها متفاوت باشد.
 

دارو
•    داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) . داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) به تسکین درد ناشی از تنگی کانال نخاع کمک می کنند  وباعث کاهش التهاب می شود. برخی از این داروها، مانند ایبوپروفن، موترین و ناپروکسن  بدون نسخه در دسترس می باشد.
•    شل کننده های عضلانی.  داروها مانند سیکلو بنزاپرین  می تواند اسپاسم عضلانی را  که گاهی اوقات با تنگی کانال نخاعی رخ می دهد آرام کند .
•    داروهای  ضد افسردگی . دوز شبانه از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین، می تواند به کاهش درد مزمن کمک کند .
•    دارو های ضد تشنج.  از برخی داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین برای کاهش درد ناشی از اعصاب آسیب دیده استفاده می شود.
•    مواد مخدر . مواد مخدر مانند اکسی کونتین و هیدروکدون حاوی مواد مربوط به کدئین هستند و می تواند ایجاد وابستگی کنند .
 

حرکات اصلاحی
اگر شما درد تنگی نخاع دارید، احتمالا حتی نمی خواهید  در مورد فعالیتهای ورزشی فکر کنید. با این حال، ورزش، کشش، و حرکت می تواند به تسکین درد و درمان قطعی تنگی کانال نخاعی کمرشما  کمک کند. دکترفیزیوتراپ می تواند حرکات لازم را به شما آموزش بدهد. 
•    قدرت مقاومت خود را بالا ببرید.
•    به انعطاف پذیری و استقامت ستون فقرات خود توجه داشته باشید.
•    تعادل خود را بهبود ببخشید.
 

تزریق استروئید
ریشه های عصبی شما ممکن است در جایی که تحت فشارند متورم و تحریک شوند. تزریق کورتیکواستروئید در فضای اطراف این  نقاط می تواند به کاهش التهاب و تسکین برخی از فشارهای ناشی از تنگی کانال نخاعی  کمک کند. با این حال، تکرار تزریق استروئید می تواند استخوان اطراف و بافت همبند را  تضعیف کند، بنابراین تنها چند تزریق در یک سال مجاز است.
 

جراحی
اگر بیشتر روش های درمان بدون جراحی کمک نمی کنند جراحی ممکن است برای شما در نظر گرفته شود.
هدف جراحی  از بین بردن فشار بر طناب یا عصب ریشه ستون فقرات است . به عنوان مثال، 
•    لامینکتومی.  با  حذف بخشی (لایه) از مهره آسیب دیده برای ایجاد فضای بیشتری در کانال نخاعی اجرا می شود. در برخی موارد نیز ممکن است نیاز باشد تا مهره با هم ترکیب شوند و به حفظ قدرت ستون فقرات کمک شود .
•    لامینوتومی. دراین عمل جراح با ایجاد یک سوراخ فقط قسمتی ازمهره را برمی دارد تا ازشدت فشاربرروی یک نقطه کم کند. 
•    لامینوپلاستی. این عمل فقط روی گردن انجام می شود. در این روش جراح، یک برش در پشت گردن ایجاد می‌کند. سپس با استفاده از یک دریل (Burr) لایه‌های استخوانی را از سطح داخلی مفصل صفحه‌ای مهره بر می‌دارد.
 

در اغلب موارد، جراحی کمک می کند تا علائم تنگی کانال نخاعی تخفیف یابند. اما در برخی از افراد همان علائم باقی می ماند و یا بعد از عمل جراحی بدتر می شود . خطرات و عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی کمر شامل عفونت، پارگی در غشاء و فرآیندهای غشایی که نخاع را پوشش می دهد، بوجود امدن یک لخته خون در ورید پا و زوال عصبی است.

•    برای کم کردن درد.  بیشتر  داروهایی مانند ایبوپروفن(Advil ، موترین و غیره) و ناپروکسن (ناپروکسن) می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند
•    کمپرس گرم و یا سرد . برخی از علائم تنگی کانال نخاعی گردن ممکن است با استفاده از گرما یا یخ کم شوند.
•    رژیم غذایی و تغذیه. کم کردن وزن می تواند فشاررا ازروی مهره ای کمر کم کند.
•    عصا و واکر.  علاوه برثابت نگه داشتن، این دستگاه های کمکی می تواند به تسکین درد کمک  کنند و به شما اجازه می دهد در حالی که راه می روید به جلو خم شوید. استفاده از بریس  وکمربند طبی تنها با تجویز پزشک مجاز است.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.