آرنج تنیس باز (تنیس البو )

تنیس البو و یا ارنج تنیس باز یک  وضعیت دردناک است که  به دلیل استفاده بیش از اندازه از تاندون های ارنج  بوجود می اید که خود ناشی از  انجام حرکات تکراری مچ و بازو است .
این بیماری برخلاف اسمی که دارد ،بیشتر در افرادی بروز میکند که تنیس بازی نمیکنند .نجار ها ،قصاب ها ،نقاش ها  و لوله کش ها از جمله کسانی  هستند که با انجام حرکاتی در شغل خود ممکن است به تنیس البو مبتلا شوند .
در وهله اول ،در د این بیماری زمانی بروز میکند که  تاندون عضله ی ساعد شما  به برامدگی استخوانی خارج ارنج  متصل میشود .این درد میتواند به ساعد  و مچ دست هم منتقل شود .
استراحت و داروهای مسکن غیر تجویزی درد کاهش درد این بیماری موثرند و در صورتی که روش های محافظه کارانه موثر نباشند و یا نشانه های بیماری فرد را ناتوان سازند ،ممکن است پزشکتان جراحی را توصیه کند .

درد ناشی از تنیس البو میتواند از خارج ارنج  به ارنج و مچ دست منتقل شود .ضعف و درد ناشی از این بیماری انجام حرکات زیر را دشوار می سازد:
•    تکان دادن دستان
•    نگه داشتن فنجان قهوه
•    چرخاندن دستگیره در

در صورتی که  روش های درمانی شخصی مانند استراحت ،یخ و مصرف داروهای مسکن غیر تجویزی  درد و ناراحتی بازوی شما را از بین نبردند ،با پزشک تان مشورت کنید .

تنیس البو نوعی اسیب دیدگی عضلانی است که به دلیل استفاده بیش از اندازه و کشش بوجود می اید و ناشی از انقباض مکرر عضلات ساعد است که فرد به منظور صاف کردن و بالابری دست و مچ  انجام میدهد .حرکات مکرر و فشار بر بافت میتواند منجر به بروز پارگی های کوچک در تاندونی شود که عضلات ساعد  را به برامدگی استخوانی بیرون ارنج  متصل میکنند .
 همان طور که از نام این بیماری مشخص است ،شرکت در ورزش تنیس و انجام حرکات مکرر و ناماهارانه ی بک هند یکی از دلایل بروز این بیماری به شمار می اید .اگرچه ،تعداد زیادی از سایر حرکات بازو میتوانند منجر به بروز تنیس البو شوند مانند :
•    استفاد از ابزار های لوله کشی
•    نقاشی
•    خرد کردن مواد  غذایی  به خصوص گوشت
•    پیچ های رانندگی

این عوامل احتمال بروز ارنج تنیس باز را افزایش میدهند :
•     سن : این بیماری  میتواند تمام افراد را مبتلا کند ولی بیشتر در میان بزرگسالان بین 30 تا 50 سال رخ میدهد
•    شغل :افرادی که  در شغل خود  مچ دست و بازوی خود را به  صورت مکرر حرکت میدهند ،به احتمال بیشتر به این بیماری مبتلا میشوند  مانند لوله کش ها ،نقاش ها ،نجار ها ،قصاب ها و اشپز ها
•    ورزش های ویژه :شرکت در ورزش های راکتی احتمال بروز این بیماری را افزایش میدهد  به خصوص اگر شما  از روش های ضعیف ضربه زنی استفاده کنید .

در صورتی که این بیماری درمان نشود ،میتواند منجر به بروز در د های مزن شود  به خصوص به هنگام بلند کردن اشیا و یا گرفتن انها .اگر پیش از بهبودی کامل ارنجتان ،بازوی خود را شدیدا حرکت دهید ،ممکن است مشکل بیشتر شود

میتوانید به پزشک خانوادگی تان مراجعه کنید و احتمالا پس از ان  به متخصص طب  ورزشی  و یا جراح ارتوپدی ارجاع داده میشوید .
از انجایی که وقت پزشکتان کوتاه است ،بهتر است پیش از مراجعه به پزشک لیستی از پاسخ هایی را تهیه کنید که پاسخگوی این سوالات باشند:
•    چه زمانی علائمتان اغاز شد ؟
•    ایا حرکت و یا فعالیتی وجود دارد که درد شما را بهتر و یا بدتر نماید ؟
•    ایا به تازکی ارنجتان اسیب دیده است ؟
•    از چه دارو ها   و مکمل هایی استفاده می کنید ؟
چه توقعاتی از پزشکمان داشته باشیم ؟
ممکن است پزشکتان این سوالات را از شما بپرسد :
•    ایا شما به ارتریت روماتویئد یا بیماری های عصبی مبتلا هستید ؟
•    ایا شغل شما با حرکات تکراری مچ دست و بازو همراه است ؟
•    ایا شما ورزش میکنید ؟در این صورت چه ورزش هایی انجام میدهید و ایا تکنیک های شما تا به حال ارزیابی شده اند ؟

ممکن است پزشکتان در طی ارزیابی  فیزیکی ،فشاری بر ناحیه اسیب دیده و یا درناک وارد کند و یا از شما بخواهد تا ارنج و مچ و انگشتان تان را تکان دهید .
در بسیاری  از موارد ،پیشینه پزشکی تان و ارزیابی های فیزیکی  اطلاعات کافی را در اختیار پزشکتان قرار میدهند تا بتواند بیماری شما را تشخیص دهد .ولی اگر پزشکتان احتمال دهد که بیماری دیگری این علائم را بوجود اورده است ،ممکن است از عکس برداری با اشعه ایکس و سایر روش های عکس برداری استفاده کند .

تنیس البو معمولا خودبخود بهبود می یابد ولی در صورتی که داروهای  مسکن غیر تجویزی و سایر روش های خود مراقبتی موثر نباشند ،ممکن است پزشکتان درمان فیزیکی را پیشنهاد نماید .انواع شدید تنیس البو به جراحی نیاز دارند .
درمان
•    از تکنیک های مناسب و صحیح استفاده کنید :ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که  کسی تکنیک های کاربردی شما در  تنیسو یا حرکات انجام شده در حین کار  را ارزیابی نماید  تا بهترین روش ها برای کاهش فشار بر بافتهای اسیب دیده را تعیین نماید .
•    تمرین :ممکن است پزشکتان  یا درمانگر فیزیکی تان از شما بخواهد تا به تدریج عضلاتتان را کشیده و تقویت نمایید به خصوص عضلات ساعد .
•    بازو بند :ممکن است پزشکتان بازوبند را به شما پیشنهاد نماید که  فشار وارد بر بافتهای اسیب دیده را کاهش میدهد
جراحی
در صورتی که نشانه هایتان پس از 6 هفته تا 12 ماه بعد ازبه کار گیری  روش های درمانی محافظه  کارانه  از بین نرفتند ،شما کاندید ی برای  جراحی و برداشت بافت اسیب دیده میباشید .این نوع از پروسیجر ها ،میتوانند از طریق برش های بزرگ  یا چندین برش کوچک صورت گیرند .تمارین توان بخشی هم برای بهبود فرد ضروری میباشند .

ممکن است پزشکتان  توصیه کند تا خود در خانه این روش ها را امتحان کنید :
•    استراحت کنید :از انجام فعالیتهایی که درد ارنجتان را افزایش میدهد ،بپرهیزید
•    از مسکن ها استفاده نمایید : مانند مسکن های غیر تجویزی که شامل ایپوبروفن  و ناپروکسن میشوند
•    یخ: یخ و یا بسته سردی را به مدت 15  دقیقه و سه تا چهار بار در روز بروی ناحیه اسیب دیده قرار دهید .
•    تکنیک ها :مطمئن شوید که تکنیک های کاربردی شما در فعالیت های متفاوت صحیح بوده و از انجام حرکات تکراری مچ  بپرهیزید

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید

در این خصوص با پزشکتان مشورت نمایید