بیماری ویپل

بیماری ویپل  یک عفونت باکتریایی نادراست که اغلب دردستگاه گوارش اتفاق می افتد،که باعث اختلال در جذب و تجزیه مواد غذایی مانند چربی ها و کربوهیدرات ها شده و مانع توانایی بدن درجذب مواد مغذی می شود.
 

بیماری ویپل همچنین ممکن است سایرارگان ها مانند مغز،  قلب،  مفاصل و چشم را مبتلا کند.
درصورتیکه درمان مناسب برای این بیماری صورت نگیرد،   این بیماری می تواند خطرناک و کشنده باشد.

 یک دوره درمان با آنتی بیوتیک می تواند بیماری ویپل را درمان کند.
 

علائم و نشانه های گوارشی شایع این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
•    اسهال
•    درد شکمی و دردی که پس از خوردن غذا بدتر می شود.
•    کاهش وزن به علت سوء جذب مواد مغذی 
 

سایرعلائم و نشانه های مربوط با بیماری ویپل عبارتند از:
•    التهاب مفاصل بخصوص مفصل مچ پا،  زانو و مچ دست
•    خستگی
•    ضعف
•    کم خونی

علائم و نشانه های کمتر رایج
در برخی موارد، علائم و نشانه های بیماری ویپل ممکن است شامل:
•    تب
•    سرفه کردن
•    گره های لنفاوی
•    تیرگی  پوست (هیپرپیگمانتاسیون) در قسمتهایی ازپوست و جای زخمها که در معرض آفتاب قرارمی گیرند 
•    درد قفسه سینه
•    بزرگ شدن طحال

علائم و نشانه های عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
•    اختلال در راه رفتن
•    اختلال بینایی،  از جمله عدم کنترل حرکات چشم
•    گیجی
•    از دست دادن حافظه
علائم بیماری درافراد مبتلا به بیماری ویپل درطی سالها به آرامی گسترش می یابند.  

دربعضی ازموارد،  علائمی مانند درد مفاصل  واز دست دادن وزن  سالها پیش از علائم گوارشی که منجربه تشخیص بیماری می شود،  شروع می شود.
 

بیماری ویپل با وجود اینکه خطرناک و مهلک است اما معمولاً قابل درمان می باشد.  اگرعلائمی مانند کاهش وزن بدون علت و یا درد مفاصل را تجربه کردید به پزشک مراجعه کنید.  پزشک انجام آزمایشات لازم برای تشخیص بیماری را توصیه خواهد کرد.
 

ممکن است پس از تشخیص بیماری و درحال درمان علائم بیماری بهبودی پیدا نکند.  گاهی درمان آنتی بیوتیکی مؤثرنیست زیرا باکتری به داروهای تجویزشده مقاوم است.  این بیماری ممکن است مجدداً عود کند.  درصورت برگشت علائم به پزشک مراجعه کنید.

علت ابتلا به بیماری ویپل درنتیجه عفونت و آلودگی توسط باکتری تروفریم ویپل می باشد.  این باکتری ابتدا پوشش مخاطی روده کوچک را مبتلا کرده و باعث تشکیل ضایعات کوچک دردیواره روده می شود.  

همچنین این باکتری به پرزهای روده آسیب می رساند.  به مرور زمان این عفونت ممکن است به سایرقسمتهای بدن سایت کند.
 

اطلاعات زیادی درباره این باکتری موجود نمی باشد.  دانشمندان هنوز بدرستی نمی دانند که این باکتری که درمحیط زیست وجود دارد ازکجا آمده و چگونه به انسانها منتقل می شود.  

ممکن است افرادی حامل این باکتری باشند اما به بیماری ویپل مبتلا نشوند.  بعضی ازمحققان براین باورند که افراد مبتلا به این بیماری ممکن است بعلت نقص ژنتیکی درپاسخ سیستم ایمنی بدن،  بیش ازسایرین درمعرض ابتلا به این بیماری قرارداشته باشند. 
 

این بیماری بسیارنادر است بطوریکه ازهریک میلیون نفرممکن است یکنفر به این بیماری مبتلا بشود.
 

ازآنجا که اطلاعات اندکی درمورد باکتری ناقل بیماری ویپل وجود دارد،  عوامل تشدید کننده بیماری کاملاً شناخته شده نیست.  

براساس گزارشهای موجود این بیماری بیشتردرموارد زیردیده می شود:
•    مردان
•    افراد 40 تا 60 ساله
•    سفید پوستان شمال امریکا و اروپا
•    کشاورزان و سایر افرادی که در خارج از منزل کار می کنند و با فاضلاب و پساب تماس مکرردارند.
 

پوشش و جدارروده کوچک دارای مواد مغذی و پرزهایی است که بدن برای جذب لازم دارد.  بیماری ویپل به پرزها آسیب وارد آورده و مانع جذب مواد غذایی می شود.  

در افراد مبتلا به بیماری ویپل کمبود تغذیه ای شایع می باشد و می تواند به خستگی،  ضعف،  کاهش وزن و درد مفاصل منجرشود.
بیماری ویپل یک بیماری بالقوه کشنده است.  هرچند عفونت ویپل بندرت دیده می شود اما مرگ و میرمرتبط گزارش شده به علت تأخیردرتشخیص و درمان است.  

مرگ اغلب به علت گسترش عفونت به سیستم عصبی مرکزی و درنتیجه آسیبهای غیرقابل برگشت اتفاق می افتد.
 

اگرمتوجه علائم و نشانه های بیماری ویپل شدید ازپزشک معالج خود وقت بگیرید.  

بیماری ویپل نادراست و علائم و نشانه های آن با بسیای ازبیماریها مشترک است به همین دلیل تشخیص آن سخت است و اغلب درمراحل نهایی تشخیص داده می شود.  اما با این حال تشخیص زود هنگام آن باعث کاهش خطرات جدی درارتباط با درمان بیماری می شود.  
 

اگر پزشک معالج شما درمورد تشخیص بیماری مطمئن نیست شما را براساس علائم به متخصص بیماریهای گوارشی یا متخصصین دیگرارجاع خواهد داد.  
 

اطلاعات زیربه شما کمک می کند تا برای ملاقات پزشک آماده شوید:
•    نوشتن هرنشانه ای ازبیماری مانند اولین علائم بیماری و اینکه آیا درطول زمان تغییرکرده و یا بدتر شده اند.
•     نوشتن اطلاعات مهم پزشکی مانند سایر بیماریها و نام داروها و ویتامینهایی که مصرف می کنید.
•    نوشتن اطلاعات مهم شخصی مانند هرگونه تغییریا استرس درزندگی بخصوص درارتباط با علائم و نشانه های گوارشی
•    نوشتن فهرست سؤالاتی که ازپزشک دارید.
•    یکی ازافراد خانواده یا دوستان خود را همراه ببرید تا اگرچیزی را فراموش کردید به شما یادآوری کند.

زمان ملاقات با پزشک محدود است.  بنابراین سؤالات خود را ازقبل آماده کنید.
بعضی از سؤالاتی که  برای بیماری ویپل لازم است عبارتند از:
•    علائم احتمالی این بیماری چیست ؟
•    چه علل دیگری برای این بیماری وجود دارد؟
•    چه آزمایشات تشخیصی باید انجام شود؟
•    چه درمانهایی وجود دارد و شما چه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
•    اگربیماری دیگری هم داشته باشید چگونه می توان بطور همزمان آنها را کنترل کرد؟
•    چه موقع نشانه های بهبود یا درمان را می شود مشاهده کرد؟
•    آیا ممکن است بیماری عود کند؟
•    آیا لازم است بطورمرتب به شما مراجعه کنم؟
•    آیا استفاده ازمکمل های غذایی لازم است؟
•    آیا تغییرشیوه زندگی برای کمک به کاهش نشانه ها و یا کنترل بیماری لازم است؟

ازپزشک خود چه انتظاراتی دارید؟
ممکن است پزشک چنین سؤالاتی ازشما بپرسد:
•    چه موقع توجه علائم بیماری شدید؟
•    آیا علائم بیماری پس ازصرف غذا بدترمی شود؟
•    آیا دچارکاهش وزن شده اید؟
•    آیا مفاصلتان صدمه دیده است؟
•    آیا احساس سرگیجه و ضعف و خستگی می کنید؟
•    آیا دچارگیجی و مشکلات حافظه شده اید؟
•    آیا کسی از افراد خانواده شما دچار چنین علائمی شده اند؟
•    آیا دچار بیماری دیگری ازجمله آلرژی غذایی شده اید؟
•    آیا سابقه خانوادگی اختلالات روده یا سرطان روده بزرگ دارید؟
•    ازچه داروها،  مکمل ها و ویتامینهایی استفاده می کنید؟
•    آیا به داروی خاصی آلرژی دارید؟
  
 

پروسه تشخیص بیماری ویپل شامل مراحل زیراست:
•    معاینه فیزیکی پس از بروزعلائم و نشانه های بیماری مانند تندرنس شکم و تیره شدن پوست خصوص درقسمتهای درمعرض نور آفتاب
 

•    نمونه برداری گام مهمی درتشخیص بیماری ویپل است.  بیوپسی معمولاً از جدار روده کوچک برداشته شده  و توسط آندوسکوپی فوقانی انجام می شود.  دراین روش با ارسال یک کاتتر باریک و قابل انعطاف ازطریق دهان به گلو،  مری و سپس معده وارد روده کوچک شده و پزشک تمامی قسمتهای عبورکرده را مشاهده کرده و سپس نمونه برداری لازم را انجام می دهد.  دراین روش ازقسمتهای مختلف روده نمونه برداری می شود.  

این بافتها ازنظروجود باکتریهای بیماری زا و آسیبهای ناشی ازآنها بررسی میکروسکوپی می شوند.  اگراین نمونه های کوچک قابل تشخیص نبود،  ممکن است پزشک نسبت به برداشت گره لنفاوی بزرگ شده و یا انجام آزمایشات دیگراقدام کند.
انجام تست DNA بنام واکنش زنجیره ای پلیمراز که در بعضی از مراکز درمانی انجام پذیر می باشد،  به تشخیص باکتری تروفریم ویپل ازطریق نمونه برداری بیوپسی و یا مایع نخاعی  کمک می کند.
 

•    آزمایش خون مانند شمارش کامل خون توسط پزشک تجویزمی شود.  در آزمایش خون مشکلات  مربوط به بیماری ویپل از جمله کم خونی یا کاهش سلولهای قرمزخون و پایین آمدن سطح غلظت آلبومین که یکی ازپروتئینهای خون می باشد،  تشخیص داده می شود.

استفاده از آنتی بیوتیک چه بتنهایی و چه بصورت ترکیبی  باکتریهای عامل عفونت بیماری ویپل را از بین می برد.
 

درمان این بیماری طولانی مدت می باشد و از بین بردن باکتری درحدود یک تا دو سال بطول می انجامد.  اما اغلب درهفته اول یا دوم علائم از بین می روند.  بیشتر افرادی که دچار عوارض مغزی و یا سیتسم عصبی می شوند پس ازمصرف یک دوره آنتی بیوتیک بهبود پیدا می کنند.
 

پزشک بطورمعمول آنتی بیوتیکی را تجویز می کند که نه تنها به از بین بردن عفونت سیستم گوارش کمک می کند بلکه با عبور از سد خونی مغزی که لایه ای از بافت اطراف مغز است،  باکتریهایی راکه ممکن است وارد مغز و سیستم عصبی مرکزی شده باشند،  ازبین می برد.
 

ممکن است بدن به دلیل استفاده طولانی مدت ازآنتی بیوتیک ها نسبت به آنها مقاوم شود.  اگربیماری درطول درمان عود کرد ممکن است پزشک اقدام به تغییرآنتی بیوتیک کند.
 

درمان موارد استاندارد بیماری ویپل
دراغلب موارد درمان این بیماری با تزریق وریدی سفتریاکسون و یا پنی سیلین به مدت دو تا چهارهفته شروع می شود.  سپس به احتمال زیاد برای مدت یک تا دو سال آنتی بیوتیک خوراکی سولفامتوکسازول - تری متوپریم و یا     (Bactrim, Septra)     SMX-TMP    برای بیمارتجویزخواهد شد.  

درصورتی که طول درمان کوتاهتر از این مدت باشد احتمال بازگشت بیماری وجود دارد. عوارض جانبی احتمال مصرف SMX-TMP  شامل اسهال خفیف،  تهوع و استفراغ می باشد.
 

درمان موارد شدید بیماری ویپل
اگربیماردچارعلائم عصبی شد باید بلافاصله به مدت 12 تا 18 ماه داروی داکسی سای  (Vibramycin)  همراه با هیدروکسی کلروکین کلین  ضد مالاریا  (Plaquenil).برای بیمارشروع کرد.  

همچنین می توانید از آنتی بیوتیکهای طولانی مدت مانند SMX-TMP  استفاده کنید که می توانند وارد مایع مغز نخاع و مغزشوند.
 

عوارض جانبی احتمالی داکسی سایکلین شامل ازدست دادن اشتها،  تهوع،  استفراغ و حساسیت به نورخورشید است.  هیدروکسی کلروکین ممکن است باعث از دست دادن اشتها،  اسهال،  سردرد،  گرفتگی معده و سرگیجه بشود.

زمان بهبود علائم
پس ازگذشت یک تا دوهفته ازشروع مصرف آنتی بیوتیک علائم بهبود پیدا کرده و پس ازیک ماه ازبین خواهند رفت.  پس ازانجام آزمایش پزشک زمان قطع آنتی بیوتیک را تعیین می کند.  عدم بهبود علائم نشاندهنده مقاومت بدن به دارو می باشد.
 

پس از درمان موفق،  ممکن است بیماری ویپل مجدداً عود کند.  دراینصورت درمان با آنتی بیوتیک تکرارخواهد شد.  انجام معاینات پزشکی بطورمنظم ضروری می باشد.
 

مصرف مکمل
به دلیل عدم جذب  مواد مغذی درارتباط با بیماری ویپل،  مصرف مکمل های ویتامین و مواد معدنی توصیه می شود.  همچنین  بدن بیمارنیاز به ویتامین دی،  فولیک اسید،  کلسیم،  آهن و منیزیم دارد.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دراین مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.