آبله
Smallpox
آبله یک بیماری مسری، ناسازگار و معمولا کشنده است که بشر برای هزاران سال است که با آن درگیر است. در نتیجه ی یک کمپین واکسیناسیون بی سابقه ی جهانی، آبله ی طبیعی در دهه ی 80 میلادی به شکل جهانی ریشه کن شد.
شرح بیماری
آبله یک بیماری مسری، ناسازگار و معمولا کشنده است که بشر برای هزاران سال است که با آن درگیر است. در نتیجه ی یک کمپین واکسیناسیون بی سابقه ی جهانی، آبله ی طبیعی در دهه ی 80 میلادی به شکل جهانی ریشه کن شد.
نمونه های ویروس آبله به منظور انجام تحقیقات پزشکی نگه داشته شده است. این امر باعث بروز نگرانی درمورد استفاده ی جنگ افزاری آن شده است.
هیچ درمانی برای آبله وجود ندارد. واکسن می تواند از وقوع آبله جلوگیری کند اما خطر عوارض جانبی واکسن برای تصدیق واکسیناسیون معمول برای افرادی که در معرض ابتلای کمتری به این ویروس هستند، بسیار بالا است.
نشانه ها
علائم ابتدایی آبله معمولا 10 تا 14 روز پس از ابتلا بروز پیدا می کند. در حین برهه ی نهفتگی 17 روزه ی بیماری فرد به نظر سالم می رسد و نمی تواند بیماری را به دیگران انتقال دهد.
در طول مدت نهفتگی برخی علائم ناگهانی آنفوآنزا مانند بروز پیدا می کنند که عبارتند از:
- تب
- خستگی عمومی
- سردرد
- خستگی شدید
- کمر درد شدید
- احتمال حالت تهوع
چند روز بعد نقطه های قرمز صافی ابتدا بر صورت، دست ها و آرنج و بعد تر روی بدن ظاهر می شوند. پس از یک یا دو روزبسیاری از این جراحات به تاول هایی که با مایعاتی سفید رنگ پر شده اند تبدیل می شوند که عموما به چرک بدل می شوند. پوست زم ها هشت یا نه روز بعد ایجاد شده و سرانجام از بین رفته و جای زخم های عمیق بر جای می گذارند.
جراحات همچنین بر روی اعضای مخاطی مانند بینی و دهان تشکیل شده و به زخم هایی بدل می شوند که سر باز می کنند.
علل
آبله توسط عفونت با ویروس واریولا به وجود می آید. این ویروس می تواند از طرق زیر به افراد سرایت کند:
- مستقیما از فردی به فرد دیگر. انتقال مستقیم ویروس نیازمند تماس نسبتا طولانی مدت صورت به صورت است.ویروس می تواند از طریق هوا به وسیله ی قطرات کوچکی که فرد در هنگام سرفه، عطسه یا حرف زدن از دهانش بیرون می پاشد، انتقال یابد.
- غیر مستقیم از یک فرد مبتلا. در نمونه های نادر ویروس های هوازی می توانند تا مسافت های بیشتری معلق مانده، انتقال یابند. محتملا از طریق سیستم تهویه در یک ساختمان افراد دیگر در اتاق ها و طبقات دیگر می توانند مبتلا شوند.
- از طریق اشیاع آلوده. آبله همچنین می تواند از طریق تماس با لباس یا رخت خواب آلوده منتقل شود، اگرچه احتمال ابتلا از این طریق کم است.
- اسلحه ی تروریستی. آزاد سازی عمدی آبله خطری دور از ذهن است. هرچند از آنجاییکه آزاد سازی ویروس می تواند موجب سرایت سریع آن شود، دولت ها موارد پیشگیری زیادی در مقابل این احتمال پیش بینی کرده اند مانند ذخیره سازی واکسن آبله.
پیامدهای مورد نظر
بیشتر افرادی که به آبله مبتلا می شوند زنده می مانند. هرچند انواع نادری از آبله تقریبا همیشه مرگ بارند. این انواع شدید تر عموما زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند را تحت تاثیر قرار می دهد.
افرادی که آبله شان درمان می شود معمولا زخم های شدید، به خصوص روی صورت، دست ها و پاها دارند. در برخی موارد آبله ممکن است باعث کوری شود.
آزمایشات و تشخیص بیماری
اگر امروزه شیوع آبله رخ بدهد احتمالا بیشتر پزشکان متوجه چیستی آن در مراحل اولیه نمی شوند که این امر به سرایت بیماری دامن می زند.
حتی یک مورد تایید شده از آبله به عنوان وضعیت اورژانسی سلامت شناخته می شود. مراکز کنترل پیشگیری و درمان می توانند آزمایشات قطعی با استفاده از نمومنه گرفته شده از فرد مبتلا با زخم های پوستی ، انجام دهند.
درمان و دارو
هیچ درمانی برای آبله وجود ندارد. درمان می تواند بر تسکین علائم و مصون داشتن فرد از خشک شدن آب بدن تمرکز کند. آنتی بیوتیک ها ممکن است برای افرادی که دچار عفونت های باکتریایی در ریه یا بر پوست شوند، تجویز گردند.
پیشگیری
در صورت رویداد شیوع بیماری ، افراد مبتلا برای گنترل شیوع بیماری قرنتینه می شوند. هرکس تماسی با فرد مبتلا داشته باشد به واکسن آبله احتیاج خواهد داشت که در صورت تزریق تا چهار روز پس از ابتلا به ویروس، می تواند از شدت بیماری کاسته یا مانع آن شود.
واکسنیناسیون از ویروس های زنده ای که به آبله مربوطند استفاده می کند و می تواند گاها باعث بروز پیامد های جدی مانند تاثیر منفی بر مغز یا قلب گردد. به همین علت است که برنامه ی واکسیناسیون عمومی برای همه توصیه نمی شود. در غیلب شیوع واقعی آبله خطر مضرات واکسن از مزایای آن بیشتر است.
تحقیقات آزمایشگاهی برخی دارو های پادویروسی را توصیه می کنند که ممکن است در مقابل ویروس حامل آبله اثرگذار باشند. این دارو ها در افراد مبتلا آبله آزمایش نشده اند، که بنابر این هنوز مشخص نشده است که این دارو ها گزینه ی درمانی موثری هستند یا نه.
اگر در کودکی واکنسینه شده باشید
ایمنی پس از واکسیناسیون آبله ممکن است تا 10 سال دوام بیاورد و با بازواکسینه کردن تا 20 سال. اگر زمانی شیوع رخ بدهد افرادی که در کودکی واکسینه شده باشند همچنان ممکن است پس ا برخورد و تماس با فرد مبتلا به واکسن جدید احتیاج پیدا کنند.