تب اسکارلت

تب اسکارلت یک بیماری باکتریایی است که در برخی افرادی که گلودرد میکروبی دارند ایجاد می شود. تب اسکارلت یک کهیر روشن و قرمز رنگ است که بیشتر سطح بدن را می پوشاند. تب اسکارلت تقریبا همواره گلو درد و تب شدید را به همراه دارد.
تب اسکارلت بیشتر در میان کودکان کودکان 5 تا 15 سال رایج است. اگرچ زمانی تب اسکارلت به عنوان یک بیماری کودکان جدی شناخته می شد، امروزه درمان های آنتی بیوتیکی خطر آن را کم کرده است. اما همچنان اگر درمان نشود می تواند موجب وضعیت های جدی تری شود که بر قلب، کلیه و دیگر اعضای بدن تاثیر می گذارند.
 

علائم . نشانه های تب اسکارلت عبارتند از:
•    کهیر قرمز. کهیری که شبیه آفتابسوختگی است و حس سنباده خوردگی می دهد. معمولا در صورت یا گردن آغاز می شود و به شکم، دست ها و پاها سرایت می کند. چنانچه بر قسمت قرمز پوست فشار وارد آید بی رنگ می شود. 
•    خطوط قرمز. چین های دور پوست کشاله ران، آرنج، زانو، گردن و زیر بغل معمولا از کهیر پوشاننده قرمز تر می شوند.
•    گاگونی چهره. چهره ممکن است در حالی که دور دهان رنگ پریده است، قرمز شود.
•    زبان تمشکی. زبان معمولا به نظر قرمز و برجسته می آید و عموما با ماده ای سفید در اوایل بیماری پوشیده می شود.
کهیر و قرمزی صورت و زبان معمولا یک هفته به طول می انجامند. پس از محو شدن این نشانه ها پوست تحت تاثیر کهیر معمولا کنده می شود. دیگر علائم و نشانه های تب اسکارلت عبارتند از:
•    تب 38.3 سانتی گراد و بالا تر، عموما همراه با سرماخوردگی
•    قرمزی و درد شدید گلو، گاهی با نقطه های سفید یا زرد
•    بلع دشوار
•    بزرگ و دردناک شدن غده های روی گردن 
•    حالت تهوع و استفراغ
•    سردرد
 

چنانچه فرزندتان به همراه گلو درد موارد زیر را نیز داشت به پزشک اطلاع دهید:
•    تب 38.9 درجه و بالا تر
•    ورم و درد غده های گردن
•    جوش یا کهیر قرمز

تب اسکارلت توسط همان نوع باکتری ایجاد می شود که موجب گلودرد میکروبی است. در تب اسکارلت باکتری سمی آزاد می کند که موجب شکل گیری کهیر و قرمزی زبان می شود.
عفونت از طریق خرده قطره های آزاد شده در زمان سرفه یا عطسه از فردی ب فرد دیگر منتقل می شود. دوره ی نهفتگی بیماری معمولا بین دو تا چهار روز است.
 

احتمال ابتلای کودکان بین 5 تا 15 سال به تب اسکارلت نسبت به دیگران بیشتر است. جرم های تب اسکارلت به آسانی بین افراد در تماس با بیمار مانند اعضای خانواده یا همکلاسی ها پخش می شود.

چنانچه تب اسکارلت درمان نشود باکتری ممکن است به اعضای زیر سرایت کند:
•    لوزه
•    ریه ها
•    پوست
•    کلیه
•    خون
•    گوش میانی
تب اسکارلت به ندرت می تواند منجر به تب رماتیسمی شود، وضعیتی جدی که می تواند بر اندام های زیر اثر گذار باشد: 
•    قلب
•    مفاصل
•    سیستم عصبی
•    پوست
 

ابتدا به پزشک عمومی مراجعه کنید. هرچند پیش از وقت ملاقات ممکن است به رسیدگی های اولیه  در صورتی که کودک موارد زیر را دارا باشد احتیاج شود:
•    تب بالا
•    گلو درد با بلع دشوار
•    شکم و معده درد با استفراغ
•    سردرد شدید

چه کاری می توان انجام داد
پیش از ملاقات با پزشک بهتر است فهرستی از سوالاتی را که دارید تهیه نمایید. مانند:
•    چه زمانی پس از درمان حال فرزندم بهتر می شود؟
•    آیا خطر ابتلا به وضعیتی طولانی مدت ناشی از تب اسکارلت وجود دارد؟
•    طی زمان بهبود برای آرامتر کردن پوست کودک چه کمکی می توانم بکنم؟
•    فرزندم کی می تواند به مدرسه بازگردد؟
•    ایا بیماری فرزندم واگیر دار است؟ چگونه می توانم خطر سرایتش به دیگران را کم کنم؟
•    آیا برای تجویز حاضر جایگزینی هم هست؟ اگر فرزندم به پنی سیلین حساسسیت داشت چه؟
علاوه بر اینها در پرسیدن هر سوالی که در طول جلسه به ذهنتا رسید تردید نکنید.

انتظاراتی که می توان از پزشک داشت
پزشک نیز ممکن است سوالاتی از شما بپرسد. امادگی برای پاسخ به آنها باعث استفاده بهینه از وقت می شود. سوالاتی از قبیل:
•    علائم از کی آغاز شد؟
•    آیا کودک گلو درد یا بلع دشوار داشته است؟
•    آیا کودک تب داشته است؟ چقدر شدید و چه مدت طول کشید؟
•    آیا کودک معده درد یا استفراغ داشته است؟
•    آیا کودک به اندازه کافی غذا خورده است؟
•    آیا سردرد داشته است؟
•    آیا اخیرا عفونت میکروبی داشته است؟
•    آیا اخیرا در تماس با کسی که عفونت میکروبی داشته بوده است؟
•    آیا کودک وضعیت سلامت دیگری نیز دارد؟
•    آیا کودک اخیرا دارویی مصرف می کرده است؟
•    آیا فرزندتان حساسیت دارویی دارد؟
 

حین آزمایش فیزیکی پزشک اعمال زیر را انجام خواهد داد:
•    به وضع زبان، لوزه و گلوی کودک نگاه می کند.
•    گردنش را برای شناسایی بزرگ شدن غدد بررسی می کند.
•    ظاهر و بافت کهیر را ارزیابی می نماید.

پاک کردن گلو
چنانچه پزشک تشخیص دهد عامل بیماری کودک میکروب است لوزه ها و پشت گلو ی کودک ر پاک(جاروب) می کند تا موادی را که ممکن است محل استقرار میکروب باشد بردارد.
آزمایش ها برای تشخیص باکتری میکروبی مهم هستند چرا که وضعیت های بسیاری می تواندد موجب علائم و نشانه های تب اسکارلت شوند و این بیماری ها ممکن است به درمانی متفاوت احتیاج داشته باشند.چنانچه هیچ باکتری میکروبس وجود نداشت بنابراین عوامل دیگری مسبب بیماری هستند. 

اگر فرزندتان تب اسکارلت داشت پزشک آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. مراقب باشید کودک دارو ها را کامل مصرف کند. کامل نکردن درمان ممکن است موجب شود باکتری به طور کامل از بین نرود و خطر بروز پیامد ها را افزایش دهد.
کودک پس از مصرف آنتی بیوتیک ها برای حداقل 24 ساعت می تواند به مدرسه بازگردد.
 

گام های بسیاری برای کاهش درد و ناراحتی فرزندتان وجود دارد.
•    درد و تب را درمان کنید. از ایبوپروفن یا استمینوفن برای کنترل تب و کاهش گلو درد استفاد نمایید.
•    به قدر کافی مایعات بنوشید. به کودکتان مقدار زیادی آب بنوشانید تا گلو را تر نگه داشته و از خشک شدگی جلو گیری نمایید .
•    آب نمک قرقره کنید. اگر کودک قادر به قرقره کرده است به او آب نمک بدهید تا قرقره کرده و بیرون بریزد. این کار را درد را کاهش می دهد.
•    هوا را مرطوب کنید. از دستگاه بخار سرد برای مرطوب نگه داشتن هوا استفاده کنید تا از پیشرفت گلو درد جلوگیری نماید.
•    قرص مکیدنی مصرف کنید. کودکان بالاتر از 4 سال می توانند قرص جویدنی مصرف نمایند.
•    غذا های آرامبخش بخورید. غذا های آبکی ولرم مانند سوپ و غذا های سرد مانند حبه ی یخ می توانند گلو درد را تسکین دهند.
•    از ملتهب کننده ها پرهیز کنید. خانه را از سیگار و محصولات شوینده که گلو را ملتهب می کنند پاک کنید.
 

بهترین پیشگیری برای تب اسکارلت پیشگیری های مشابه برای عفونت ها ست:
•    دستهایتان را بشویید. نحوه ی شستن دست با آب ولرم و صابون را به فرزندانتان نشان دهید.
•    غذا یا ظروف غذا را مشترکا استفاده ننمایید. به عنوان یک قانون کودک نباید لیوان نوشیدنی اش را با همکلاسی و دوستان شریک شود. این شامل شریک شدن در غذا نیز هست.
•    دهان و بینی را بپوشانید. به کودک بیاموزید در هنگام عطسه یا سرفه دهانش را بپوشاند تا از پخش شدن جرم در هوا جلوگیری به عمل آید.
چنانچه فرزندتان تب اسکارلت گرفت ترجیحا لیوان آب، ظروف غذا و در صورت امکان اسبا بازی هایش را با آب ولرم و صابون بشویید.