در رفتگی انگشت پا

در رفتگی انگشت پا جراحتی شایع است که معمولا زمانی اتفاق می افتد که چیزی روی پا می افتد یا مچ پا محکم به جایی برخورد می کند.
در بیشتر موارد انگشت پای در رفته را می توان با بستن آن به انگشت مجاور بی حرکت نگه داشت. اما اگر در رفتگی شدید باشد- به خصوص اگر مربوط به انگشت شصت باشد- ممکن است به گچ گیری یا حتی جراحی نیاز داشته باشد تا به خوبی درمان شود.
بیشتر در رفتگی های انگشتان پا معمولا بین چهار تا شش هفته درمان می شوند. در مواردی که کمتر پیش می آید، بسته به محل دقیق و شدت جراحت در رفتگی ممکن است عفونت کند یا نسبت به آماس مفصلی در آینده آسیب پذیر تر باشد.
 

علائم و نشانه های در رفتگی انگشت پا عبارتند از:
•    درد
•    ورم
•    در رفتگی
 

اگر درد، ورم یا جابه جایی بیش از چند روز ادامه پیدا کرد یا جراحت باعث ایجاد مزاحمت در توان راه روی یا کفش پوشیدن شد، با پزشک مشورت کنید.
 

در بیشتر موارد در رفتگی انگشت پا زمانی رخ می دهد که چیزی سنگین روی مچ پا می افتد یا مچ محکم به چیز سختی برخورد می کند.

پیامد ها ممکن است عبارت باشند از:
•    عفونت. اگر پوست کنار انگشت دچار پارگی شده باشد احتمال بروز عفونت در استخوان بیشتر می شود.
•    آماس مفصلی. احتمال بروز این نوع آرتروز فرسودگی زمانی که در رفتگی به یکی از مفصل های انگشت پا می رسد افزایش پیدا می کند.

هنگام مشورت با پزشک عمومی او ممکن است شما را به یک متخصص اورتوپد ارجاع دهد.

آنچه می توانید انجام دهید
ممکن است بخواهد فهرستی مانند زیر را تهیه نمایید:
•    جزئیات علائمتان.
•    توضیح مختصر از نحوه ی وقوع جراحت.
•    اطلاعات درمورد سایر مشکلات پزشکی که دارید.
•    تمام دارو ها و مکمل های غذایی که مصرف می کنید.
•    سوالاتی ک می خواهید از پزشک بپرسید.

انتظاراتی که می توان از پزشک داشت
پزشکی ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:
•    جراحت چگونه رخ داد؟
•    در زمان وقوع پا برهنه بودید؟
•    دقیقا کجا درد می کند؟
•    آیا بیشتر از یک انگشتتان درد می کند؟
•    آیا هیچگونه حرکت خاصی در انگشتان پا باعث بهتر یا بدتر شدن آسیب می شود؟
 

حین آزمایش فیزیکی پزشک نقاط دردآلود انگشتان پا را بررسی می کند. او همچنین پوست اطراف در رفتگی را بررسی خواهد کرد تا مطمئن شود آسیب ندیده و اینکه انگشت هنوز به خوبی خونرسانی می شود و سیگنال عصبی دارد.
اگر پزشک شک کند که فرد دچار دررفتگی انگشت پا شده است ممکن است دستور تصویر اشعه ی ایکس از مچ پا در زوایای مختلف دهد.
 

دارو ها
درد مربوط به در رفتگی ساده ی انگشت پا معمولا می تواند با مسکن های بدون نشخه مانند ایبو پروفن، ناپروکسن سدیم و استمینوفن تسکین یابد. مسکن های قوی تر نیز در صورت شدید بودن درد تجویز شوند.

جا انداختن
اگر قطعات استخوان به راحتی کنار هم جا نیفتند پزشک ممکن است به شکل دستی قطعه ها را یر جای مناسبشان قرار دهد- روندی که به آن جا انداختن می گویند. در بیشتر موارد این عمل می تواند بدون بریدن و باز کردن پوست اتفاق بیفتد. می توان از یخ یا تزریق بی حس کننده برای بی حس کردن انگشت پا استفاده کرد.

بستن
برای درمان، استخوان های در رفته باید بی حرکت بمانند تا انتهایشان به هم پیوند بخورد. نمونه عبارتند از:
•    نوار چسب. اگر فرد دچار یک در رفتگی ساده در انگشتان کوچکتر پا شده باشد پزشک ممکن است به سادگی انگشت آیب دیده را به انگشت مجاورش ببندد. انگشت مجاور مانند یک سکشته بند عمل می کند.برای جلوگیری از التهاب پوستی همواره باید بین دو انگشت پیش از چشباندن گاز یا تکه پارچه ای نمدین قرار داد.
•    پوشیدن کفش پایه سفت. پزشک ممکن است کفش "پس از عمل" را تجویز نماید که کف سفت دارد و رویش با نوار های بشته شونده ی فابریک پوشیده می شود. این کار از انعطاف انگشت پا جلوگیری می کند و فضای بیشتری برای همسازی با ورم را فراهم می آورد.
•    گچ گیری. اگر قطعات انگشت در رفته به درستی کنار هم باقی نمانند ممکن است به گچ گرفتن احتیاج شود. 

جراحی
در برخی موارد جراح ممکن است به استفاده از گیره، پیچ یا صفحه احتیاج پیدا کند تا انگشت پا را حین بهبودی سر جای مناسب خود نگه دارد.
 

بالا نگه داشتن و یخ به کاهش ورم و درد کمک می کند. هر وقت توانستید پا تان را بالا نگه دارید به طوری که نقطه ی آسیب دیده بالاتر از قلب قرار گیرد. اگر از یخ استفاده می کنید آن را درون یک حوله بپیچید  تا تماس مستقیم با پوست برقرار نکند، وهر بار  تنها آن را برای 20 دقیقه روی ناحیه ی آسیب دیده نگه دارید.