سندروم تک زخم های مقعدی

سندروم تک زخم های مقعدی عارضه ای است که هنگامی اتفاق می افتد که یک یا چندین زخم باز در ناحیه مقعد ایجاد شود.مقعد یک لوله ماهیچه ای است که به انتهای روده بزرگ متصل است.مدفوع از طریق مقعد به بیرون از بدن هدایت میشود.
سندروم تک زخم های مقعد نادر است و به زحمت قابل تشخیص است و معمولا در افرادی رخ می دهد که یبوست شدید داشته باشند.سندروم تک زخم های مقعد میتواند منجر به خونریزی و التهاب هنگام خروج مدفوع شود.برخلاف نام این سندروم،برخی مواقع ممکن است بیش از یک زخم در مقعد ایجاد شود.
درمان سندروم تک زخم های مقعدی بر تغییر رژیم غذایی و مصرف مایعات و همچنین جراحی تمرکز دارد
 

علائم و نشانه های سندروم تک زخم های مقعدی:
•    یبوست
•    خونریزی مقعدی
•    التهاب و درد در هنگام دفع 
•    احساس درد و پُر بودن در لگن
•    احساس عدم دفع مدفوع به طور کامل
•    ترشح مایعی غلیظ از مقعد
•    خروج بی اختیار مدفوع
•    درد مقعدی

گرچه برخی افرادی که به این سندروم مبتلا هستند،هیچگونه علامت و نشانه ای ندارند.
 

چنانچه علامت یا نشانه ای دیدید که موجب نگرانی شما شد،قرار ملاقاتی با پزشک خود ترتیب دهید.
دیگر بیماری ها و عارضه ها نیز ممکن است علائمی شبیه به سندروم تک زخم های مقعدی داشته باشند.ممکن است پزشک شما،آزمایشاتی ترتیب دهد تا علت های احتمالی علائم و نشانه های شما را بررسی کند.
 

•     
پایین افتادگی مقعد
•     
فرو رفتگی روده ای
همیشه مشخص نیست که چه چیزی موجب سندروم تک زخم های مقعدی میشود.پزشکان معتقدند که فشار و آسیب دیدن مقعد میتواند منجر به این سندروم گردد.
نمونه وضعیت هایی که ممکن است به مقعد آسیب برساند:
•    یبوست و مدفوع بهم چسبیده
•    التهاب در حین دفع مدفوع
•    پایین افتادگی مقعد که هنگامی رخ می دهد که مقعد از سوراخ آن بیرون میزند
•    تنگ شدن ماهیچه های لگن که جریان خون در مقعد را کاهش می دهد
•    خارج کردن مدفوع سخت به صورت دستی
•    درهم پیچیدگی روده ای که هنگامی رخ میدهد که یکی از روده ها وارد روده دیگر شود.

ممکن است در ابتدا با پزشک عمومی ملاقاتی داشته باشید و سپس به یک متخصص گوارشی ارجاع داده شوید

چه کاری میتوان انجام داد
•    درباره هرگونه آمادگی پیش از ملاقات آگاه باشید. مطمئن شوید که پیش از ملاقات تمام آمادگی ها از جمله رژیم غذایی خاصی را دنبال کرده اید.
•    تمام علائم خود را یادداشت کنید. از جمله آنهایی که به نظر میرسد ربطی به مشکل اصلی شما نداشته باشند.
•    اطلاعات شخصی کلیدی خود را یادداشت کنید.از جمله فشار یا تغییرات اخیر در زندگی
•    فهرستی شامل تمام داروها،مکمل ها، و ویتامین هایی که مصرف میکنید،تهیه کنید.
•    سوالاتی که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.

سوالات شما از پزشک:
•    چه چیزی سبب ایجاد سندروم تک زخم های مقعدی در من شده است؟
•    چه دلایل احتمالی دیگری برای این سندروم وجود دارد؟
•    به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
•    آیا عارضه من موقتی است یا ادامه دار؟
•    آیا نیازی به درمان دارم؟
•    گزینه های درمانی من چیست؟
•    من مشکلات پزشکی دیگری نیز دارم.چگونه میتوانم به بهترین شکل آنها را مدیریت کنم؟
•    آیا لازم است رژیم غذایی یا فعالیت های خاصی را دنبال کنم؟
•    آیا جایگزینی برای داروهایی که تجویز کرده اید وجود دارد؟
•    آیا بروشور یا کاتالوگی وجود دارد که بتوانم آنها را مطالعه کنم؟برای کسب اطلاعات بیشتر چه وبسایتی را پیشنهاد میدهید؟
•    آیا به ویزیت هایی دیگری نیاز دارم؟اگر این طور است،چند بار؟

چه انتظاری باید از پزشک داشت؟
سوالات پزشک از شما:
•    علائم شما اولین بار چه زمانی آغاز شدند؟
•    آیا علائم شما مداوم بوده اند یا گاه به گاه؟
•    شدت علائم شما تا چه حد است؟
•    آیا اخیرا دچار مشکل یبوست شده اید؟
•    آیا به نظر میرسد چیز خاصی علائم شما را بهتر میکند؟
•    آیا به نظر میرسد چیز خاصی علائم شما را بدتر میکند؟

آزمایشاتی که برای تشخیص این سندروم به کار میروند:
•    سیگموئیدوسکوپی. در هنگام این آزمایش،پزشک شما یک شلنگ قابل انعطاف که مجهز به یک لنز است را به درون مقعد شما فرستاده تا مقعد و قسمتی از روده بزرگ را بررسی کند.چنانچه آسیبی مشاهده گردید،پزشکی شما قسمتی از بافت را برای بررسی در آزمایشگاه برمیدارد.
•    اولتراساوند. این تکنیک از امواج صوتی برای ساختن تصاویر استفاده میکند.ممکن است پزشک شما برای تشخیص این سندروم از دیگر عارضه های پزشکی،اولتراساوند را تجویز کند.
•    عکس برداری. ممکن است پزشک شما عکس برداری مانند پرکتوگرافی را تجویز کند.این آزمایش به پزشک کمک میکند که درون مقعد را ببیند.
در حین عملیات،پزشک صفحه ای از جنس باریم را درو.ن مقعد میفرستد.سپس شما این صفحه باریمی را مانند مدفوع دفع خواهید کرد.سپس باریم در ایکس.ری نشان داده شده و افتادگی مقعد یا دیگر مشکلات عملکرد ماهیچه ای را نشان خواهد داد.
ممکن است مراکز تخصصی،MRI را نیز به بیمار پیشنهاد دهند.این آزمایش توسط یک ابزار MRI انجام شده و تصاویری سه بعدی از درون مقعد نشان خواهد داد.
 

درمان این سندروم به شدت آن بستگی دارد.افرادی که سندروم تک زخم های مقعدی خفیف دارند،با تغییر سبک زندگی قادر به کنترل آن خواهند بود اما در صورت شدت یافتن این سندروم به درمان های بیشتری احتیاج است.

تغییر سبک زندگی. تغییر در رژیم غذایی از جمله افزایش فیبر 

رفتار درمانی جهت متوقف کردن التهاب در حین دفع 
برخی افراد از رویس عادت در هنگام دفع فشار زیادی به خود وارد میکنند.رفتار درمانی میتواند به شما کمک کند تا هنگاام دفع ماهیچه های لگن خود را ریلکس کنید.
در یک تکنیک که بیوفیدبک نامیده میشود،متخصص به شما آموزش می دهد که برخی واکنش های غیر ارادی بدن را کنترل کنید.مانند تنگ کردن دریچه مقعد و انقباض ماهیچه های لگن در هنگام دفع
بیوفیدبک به شما کمک میکند که بیش از گذشته به خود مسلط باشید و خود را مدیریت کنید.

دارو
برخی داروهای خاص مانند استروئیدهای موضعی،سولفاسالازین و توکسین بوتولینوم میتواند به بهبود زخم های مقعد کمک کنند.گرچه این داروها برای همه افراد مناسب نیستند و برخی همچنان دچار مشکلات مقعدی می مانند.

جراحی
جراحی هایی که برای درمان سندروم تک زخم های مقعدی به کار میروند:
•    جراحی افتادگی مقعد. چنانچه فروافتادگی مقعدی دارید که منجر به این علائم شده است،ممکن است پزشک شما جراحی رکتوپکسی را پیشنهاد دهد.این جراحی مقعد را به جایگاه مناسب خویش برمیگر داند.
•    جراحی برداشتن مقعد. جراحی برداشتن مقعد میتواند گزینه مناسبی برای افرادی باشد که علائم شدید دارند و به دیگر درمان ها پاسخ نداده اند.ممکن است جراح روده بزرگ را به ورودی شکم متصل کرده تا اضافه آن را قطع کند.(کولوستومی)چنانچه کولوستومی دارید،ممکن است یک کیسه به شکم شما وصل شده تا اضافه آن را جمع کند.
 

میتوانید تغییراتی در زندگی خود ایجاد کرده و اینگونه علائم خود را بهبود بخشید.مانند:
•    افزایش فیبر در رژیم غذایی. فیبر حجم مدفوع را افزایش می دهد.این حجم اضافه به روده کمک میکند که مواد اضافه را راحت تر دفع کند.سعی کنید که حداقل 20 الی 35 گرم فیبر در روز مصرف کنید.برچسب های روی جعبه غذا مشخص میکند که تا چه مقداری حاوی فیبر است.

بهترین منبع فیبر میوه،سبزیجات و حبوبات است.میوه و سبزیجات را با پوست مصرف کنید و تلاش کنید که آب میوه نباشند.به دنبال حبوباتی باشید که سبوس داشته باشند مانند گندم و جو
•    از ملین ها و روان کننده ها استفاده کنید. ملین هایی مانند متاموسیل و فیبرکون مایعات را در روده جذب کرده و مدفوع را روان میکنند و در نتیجه دفع آنها را ساده تر میسازند.گرچه این ملین ها باید با آب میل شوند.در غیر اینصورت ممکن است موجب یبوست گردند.روان کننده ها کمک میکنند که مایعات با مدفوع ترکیب شده و دفع آنها را ساده تر میکنند.
•    در طول روز آب بنوشید. نوشیدن آب و مایعات مدفوع را نرم کرده و دفع آنها را آسان تر میکند.محض تنوع شاید بخواهید که برای خوشمزه کردن این مایعات به آن آب لیمو نیز اضافه کنید.یا دیگر نوشیدنی های بدون کربنات و کافئین مصرف کنید.آب آلو نیز به علت داشتن اثرات ملین کننده طبیعی نیز میتواند مفید باشد.