لگ کالو پرتس

بیماری لگ کالو پرتس عارضه ای است که در کودکی رخ می دهد و روی مفصل ران(محل اتصال استخوان ران و لگن در کاسه مفصلی) اثر میگذارد.
بیماری لگ کالو پرتس،وقتی رخ می دهد که به طور موقت خون رسانی  به قسمت گلوله شکل مفصل ران متوقف میشود.بدون خون رسانی مناسب،استخوان شروع به نابود شدن میکنند و در نتیجه راحت تر می شکنند و سخت تر بهبود پیدا میکنند.
برای اینگه قسمت گلوله شکل مفصل را تا جای ممکن مدور  نگه داشت،پزشکان ممکن است درمان هایی مختلفی برای نگه داشتن آن در قسمت کاسه شکل مفصل انجام دهند.این قسمت کاسه شکل به شکل یک قالب و محفظه برای قسمت گلوله شکل ران عمل میکند تا به تدریج بهبود یابد.
 

نشانه های بیماری لگ کالو پرتس:
•    لنگیدن
•    درد و گرفتگی در مفصل ران،کشاله ران،خود ران و یا زانوان
•    محدوده حرکتی کم مفاصل ران

بیماری لگ کالو پرتس معمولا فقط در مفصل ران اتفاق می افتد .در برخی کودکان هر دو مفصل ران مبتلا میشوند(معمولا در بازه های زمانی مختلف)
 

در صورتی که فرزندتان شروع به لنگیدن کرد و یا از درد ران،کشاله ران یا زانوها شکایت کرد با پزشک قرار ملاقاتی ترتیب بدهید.چنانچه کودکتان تب کرد و تحمل وزن خود را نداشت فورا با اورژانس تماس بگیرید

بیماری لگ کالو پرتیس هنگامی اتفاق می افتد که خون به اندازه کافی به گلوله شکل مفصل ران نمیرسد.بدون خون رسانی مناسب،این استخوان ناثابت و متزلزل خواهد شد و ممکن است به سادگی شکسته و به سختی بهبود پیدا کند.
علت اصلی و بنیادی کاهش خون رسانی به قسمت گلوله شکل مفصل ران همچنان ناشناخته است.
 

علل تشدید بیماری لگ کالو پرتس:
•    سن. اگرچه تقریبا بیماری لگ کالو پرتس میتواند تمام کودکان را مبتلا سازد،اما معمولا در سنین 4 الی 8 سال شایع تر است.
•    جنسیت فرزند شما. بیماری لگ کالو پرتس در پسربچه ها 5 برابر شایع تر از دختر بچه هاست.
•    نژاد. کودکان سفید پوست در معرض خطر بیشتر برای ابتلا به این بیماری نسبت به کودکان سیاه پوست هستند.
•    سابقه خانوادگی. در تعداد کمی از موارد،این بیماری در خانواده ها چندین بار اتفاق می افتد.
 

کودکانی که به بیماری لگ کالو پرتس مبتلا هستند احتمالا خطر آرتروز ران در بزرگسالی بیشتر آنها را تهدید میکند. مخصوصا اگر مفصل ران این کودکان به شکل غیرعادی و نابه هنجاری بهبود پیدا کند.اگر استخوان های ران پس از بهبودی به خوبی روی هم سوار نمیشوند،ممکن است موجب فرسودگی و استهلاک زودرس مفاصل شوند.در نهایت ممکن است جراحی جایگزینی مفصل ران لازم باشد.
به طور معمول،کودکانی پس از 6 سالگی به بیماری لگ کالو پرتس مبتلا شده اند،بیش از بقیه در معرض خطرات مشکلات مفصل ران در بزرگسالی هستند.هرچه سن کودک پایین تر باشد،احتمال بهبود مفصل ران به شکل عادی و مدور بیشتر خواهد بود
 

ممکن است در ابتدا نگرانی خود درباره کودکتان را با پزشک عمومی در میان بگذارید.سپس ممکن است کودک شما به یک متخصص اطفال ارجاع داده شود
چه کاری میتوان انجام دااد
فهرستی شامل پاسخ به سوالات زیر تهیه کنید:
•    چه زمانی علائم شروع شدند؟
•    آیا پوزیشن خاصی از پاها یا هرگونه فعالیتی موجب بدتر شدن درد میشود؟
•    آیا شخصی از اعضای خانواده تان د رهنگام کودکی این علائم را داشته است؟
•    آیا کودک شما مشکلات پزشکی دیگری هم دارد؟
•    آیا فرزند شما به طور مرتب دارو یا مکملی مصرف میکند؟

چه انتظاری باید از پزشک داشت؟

سوالات پزشک از شما:
•    علائم فرزند شما چیست؟
•    آیا این علائم به مرور زمان بدتر شده اند؟
•    آیا این علائم خوب میشوند و سپس دوباره عود میکنند؟
•    آیا فرزند شما فعال است؟
•    آیا فرزند شما دچار حادثه یا تصادفی شده است که منجر به آسیب های مفصل ران شده باشد؟
•    اگر یکی از علائم بیماری فرزند شما،درد است،این درد در کجاست؟
•    ایا فعال بودن،علائم کودک شما را بدتر میکند؟
•    آیا استراحت کردن به تسکین درد و ناراحتی کودک شما کمک میکند؟

در هنگام معاینه فیزیکی،پزشک پای شما را در جهات مختلف حرکات خواهد داد تا محدوده حرکتی آن را بررسی کرده و متوجه شود که در کدام پوزیشن درد بیشتر خواهد شد.

عکس برداری
آزمایشات زیر برای تشخیص بیماری لگ کالو پرتس انجام میشود:
•    X-rays. در آغاز ممکن است X-rays عادی به نظر برسد،چرا که حداقل یک الی دو ماه زمان میبرد تا علائم این بیماری موجب آسیب به مفصل ران شود و این آسیب ها در عکس X-rays قابل مشاهده گردد.ممکن است پزشک شما در طول زمان چندین X-ray تجویز کند تا پیشرفت را بیماری را تحت نظر داشته باشد.
•    MRI. این تکنولوژی از امواج رادیویی و رشته های مغناطیسی قوی برای ساخت تصاویر پر جزئیات از استخوان ها و بافت های داخلی بدن استفاده میکند. MRI معمولا بهتر از X-rays آسیب های ناشی از بیماری لگ کالو پرتس را نشان می دهد.
•    اسکن استخوان. در این آزمایش،مقدار کمی از مواد رادیواکتیوی درون رگ تزریق میشوند.این مواد به طور ذاتی به سمت استخوان های شکسته و در حال ترمیم جذب میشود.در نتیجه این نواحی در نتایج عکس های اسکن شده نمایش داده خواهند شد.
 

با پیشرفت بیماری لگ کالو پرتس قسمت گلوله شکل مفصل ران ضعیف و از هم گسیخته خواهد شد(شکل گرد و مدور خود را از دست خواهد داد).هدف درمان این است که قسمت گلوله شکل مفصل ران را تا جای ممکن مدور و گرد نگه داشت.
معمولا برای کودکان زیر 6 سال نیازی به جراحی نیست.این کودکان هنوز در حال رشد هستند و وقت بسیاری دارند تا بدنشان به طور عادی آسیب های ناشی از بیماری لگ کالو پرتس را ترمیم کند.بیشتر این کودکان با مراقبت و محافظت بهبود پیدا خواهند کرد.

تراپی
در صورتی که فرزند شما زیر 6،7 سال دارد ممکن است پزشک شما،تنها مراقبت و درمان علائم از طریق حرکات کششی،دویدن و پریدن محدود،و داروهای لازم را تجویز کند.درمان های بدون جراحی شامل موارد زیر هستند:
•    فیزیکال تراپی. وقتی که مفصل ران دچار گرفتگی شد،ممکن است عضلات و غضروف های اطراف آن کوتاه شوند.ورزش های کششی میتواند به انعطاف مفصل ران کمک کند و آن را در کاسه خود نگه دارد.
•    عصا. در برخی مواقع لازم است که فرزند شما وزن خود را روی ران آسیب دیده حمل نکند.استفاده از عصا میتواند به مراقبت از مفصل کمک کند.
•    کشش. اگر کودک شما درد شدیدی دارد،استراحت و فشار ملایم میتواند مفید باشد.این فشار شامل نیرو وارد کردن روی پای کودک است(آهسته و ملایم)
•    گچ گرفتن. برای نگه داشتن قسمت گلوله شکل درون کاسه خود،ممکن است پزشک نوع خاصی از گچ گیری پا را توصیه کند که دو پا را به مقدار زیادی و برای 4 الی 6 هفته از هم فاصله می دهد پس از این،در برخی مواقع مالش شبانه پا،میتواند به انعطاف مفصل ران کمک کند.
عمل جراحی
بیشتر درمان های ارتوپدی،برای بیماری لگ کالو پرتس ،با هدف بهبود شکل ظاهری مفصل ران انجام میشوند تا بعدها از خطر آرتروز جلوگیری کرده باشند.
•    تسکین گرفتگی و عدم کششی بودن. کودکانی که به این بیماری مبتلا هستند معمولا تمایل دارند که پاهای خود را در امتداد بدن نگه دارند.این عمل موجب کوتاه شدن عضلات و تاندون های نزدیک میشود که در نتیجه باعث جلو آمدن مفصل ران میگردند.جراحی دراز کردن این بافت ها ممکن است انعطاف مفصل ران را بازگرداند.
•    پیوند مفصل. برای کودکان بالاتر از 6 الی 8 سال،پیوند مفصل نشان داده است که میتواند شکل عادی مفصل ران را بازگرداند.این جراحی نیازمند ایجاد برش هایی در استخوان ران،لگن خاسره است تا مفاصل را به جای خود بازگرداند.
•    برداشتن استخوان اضافه یا نرم کردن بدن. برای کودکان بزرگتری که درد و حرکت محدودی دارند،و برداشتن استخوان اضافی اطراف قسمت گلوله شکل مفصل و ران و یا ترمیم غضروف میتواند حرکا را آسانتر و درد را کاهش دهد.قسمت های نرم استخوان یا تکه های پاره شده غضروف میتوانند برداشته شوند.
•    جایگزینی مفصل. در برخی مواقع کودکانی که این بیماری را داند به جراحی پیوند مفصل ران نیاز دارند.این گونه عمل ها خطر زیادی دارند چرا که میتوانند موجب شکستن استخوان و آسیب های عصبی شوند.

درمان های خانگی برای کاهش درد و پیشگیری از آسیب:
•    تعدیل فعالیت ها. کودک شما باید از فعالیت های پرتحرک مانند دویدن و پریدن خودداری کند.چرا که این فعالیت ها میتوانند موجب افزایش میزان آسیب ها،ضعف استخوان و بدتر شدن علائم شوند.
•    داروهای مسکن. داروهایی همچون استامینوفن،میتوانند موجب کاهش درد شوند.به کودک آسپرین ندهید چرا که این دارو با یک بیماری نادر و خطرناک به نام سندروم ری در ارتباط است.
•    کمپرس یخ یا آب داغ. کیسه های آب گرم یا یخ میتواند به کاهش درد مفاصل ران کمک کند.استفاده از کیسه آب داغ پیش از انجام حرکات کششی میتواند گرفتگی و تنگی عضلات را کاهش دهد.